live | تشخیص اصل از فرع درباره نتایج

به نام خدای هدایتگر

پروژه خانه تکانی ذهن/گام به گام

گام سیزدهم

سلام و ارادت خدمت استاد عزیزم و خانم شایسته مهربان، همچنین همه دوستان همگام

امیدوارم عالی باشید.

خیلی این موضوع میتونه ریز و ظریف عملکرد ذهن و در نتیجه رفتارها و تصمیم گیریهای ما رو تحت الشعاع خودش قرار بده.

هم در لایه های سطحی و ابتدایی کار، که مرحله شروع کاره و هم در بطن کار و مراحل پیشرفته تر.

برای مثال چیزی که سالها در خیالات من به عنوان کسب و کار پرسه می زده تاسیس یک خانه فیزیک بوده.

یادمه بعد از فارغ التحصیلی فوق لیسانسم، حدود سالهای 92 تا 94 خیلی ذهنم درگیر چنین کاری بود.

مشاوره می گرفتم، دنبال می کردم، آدم پیدا می کردم ولی در نهایت هیچی نشد. در واقع من هیچ کاری نکردم.

الان که رفتارهای اون زمان خودم و طرز تفکرم رو تحلیل می کنم دقیقا به جواب همین سوال در این لایو می رسم.

یه اعتراف بکنم وقتی صحبتهای استاد رو گوش دادم و دیدم در جواب سوال به این مهمی که شخص با تمام عجز و احساس نیازش پرسیده، استاد نه تنها جواب مشخص و سرراست نمیدن، بلکه میگن خودتون برید فکر کنید، من حرصم گرفت.

گفتم خوب بنده خدا اومده تو لایو دغدغه ذهنیش رو بیان کرده که از شما جواب بگیره، پیش اصل اومده سوالشو پرسیده که اصل رو بفهمه، پس چرا جواب نمی دید؟

بعد که به خودم گفتم استاد همه کاراش رو حساب و کتابه و مثل همیشه بهش اعتماد کن دیدم اتفاقا چقدر این حرکت استاد قشنگه، چقدر هوشمندانه و بر طبق قوانینه.

خیلی قوانین با همین حرکت استاد برام یادآوری شد.

اصلا اگر استاد همه ما رو وادار به فکر کردن نمی کرد اینقدر تاثیر نداشت.

پس استاد متشکرم که ماهی دستم ندادید و بجاش ماهیگیری یاد دادید.

نکاتی که قبلا به شکلهای مختلف بارها و بارها در مورد کسب و کار توضیح دادید، و البته همینجا هم بعضیاش رو بیان کردید از نظر من اینهاست:

قانون اول: رعایت تکامل

هررررررر کاری، تاکید می کنم هر کاری نیاز به طی تکامل داره. حتی شیر خوردن نوزاد هم در یکی دو روز اول براش مشکله. تا یاد بگیره چطور شیر بخوره یه مدت طول میکشه.

پس کسی که کسب و کاری رو شروع می کنه بسته به اینکه در نقطه شروع اون کار خاص روی چه پله تکاملی ایستاده نیاز داره زمان و انرژی منحصر بفردی رو برای خودش صرف کنه که تجربیات لازم رو بدست بیاره، هرچقدر هم که آموزش حرفه ای دیده باشه.

منظورم از آموزش حرفه ای فقط روش فنی انجام کاره، نه تمرکز روی رقبا یا روشهای تبلیغ و بازاریابی.

مثلا دو نفر مختلف تصمیم می گیرن فروشگاه کالای پزشکی راه بندازن، یکیشون ممکنه در ابتدا هیچ گونه اطلاعاتی راجع به لوازم پزشکی نداشته باشه اما قبلا مغازه دار بوده و تا حدی اعتمادبنفس لازم یا سرمایه یا فن بیان مناسب رو داشته باشه.

نفر دوم ممکنه اطلاعات نسبی خوبی راجع به کالای پزشکی داشته باشه و در عین حال فروشندگی هم بلد باشه.

خوب مسلمه که نفر دوم خیلی زودتر راه میفته و موفقتر عمل میکنه نسبت به اولی که نمی دونه کاربرد tape بنفش و tape آبی چه فرقی با هم دارن.( tape همون چسبهای نواری پهن هست که عضلات رو فیکس میکنه و رنگهای مختلفش کشش ها و قدرتهای متفاوتی داره)

یا کدوم دستگاه فشارسنج کارایی بالاتری داره.

هر دوی این افراد فرق می کنن با کسی که هیچ اطلاعاتی در مورد لوازم وزشکی نداره و تابحال فروشندگی هم نکرده.

پس اگر این اشخاص بیان تبلیغ بکنن در مورد کارشون قطعا تبلیغات اثرهای مختلفی روشون می گذاره.

کسی که ظرفیت هندل کردن یک فروشگاه 10 متری رو نداره و بخواد با تبلیغات محصولاتش رو بیشتر بفروشه قطعا اشتباهات بیشتر و بزرگتری میکنه و همون تبلیغات باعث از دست دادن مشتریهای بیشتری میشه. چون نارضایتی هم به اندازه رضایت زود خبرش میرسه.

این تبلیغات می خواسته به زور کسی که در جایگاه 3 قرار داره رو پوش کنه به جایگاه 8 و 9 که البته چون اون شخص در اصل در حد همون 3 قرار داره خیلی زود تبلیغاتش بی اثر یا ضدتبلیغ میشه.

یعنی می خواستی میانبر بزنی ولی کلا میزنی تو جاده خاکی و از مسیر منحرف میشی.

قانون دوم: شرک در مقابل توحید عملی

اینکه خودت رشد نکنی و از خدایی که گفته «من خیر و شرت رو در هر لحظه بهت الهام می کنم» رو برگردونی و دست به دامان سئوی گوگل یا تبلیغات یا شریک گرفتن و وام گرفتن و تقلا برای فروش بشی، دقیقا یعنی برعکس مفهوم آیه ی:

ایاک نعبد و ایاک نستعین

اون رفتارها یعنی: ما فقط الگوریتم اینستاگرام را می پرستیم و تنها از سئو و تبلیغات و روشهای حذف رقبا یاری می جوییم.

بعد صبح هم خوشحال و خندان بیدار میشیم و پیروزمندانه یه نگاه ریاکارانه به خدا هم میندازیم و میگیم الهی به امید تو.

خدا هم میگه برو به امید الگوریتم اینستاگرامت. منو می خوای چیکار؟

بعد تعجب می کنیم چرا زندگیمون مثل بازی مار و پله شده.

یهو با یه حرکت چند مرحله از پله صعود می کنیم، ولی دو قدم جلوتر مار نیشمون میزنه و به چند مرحله پایینتر از اولمون سقوط می کنیم.

بقول استاد عین یویو.

قانون سوم: باورسازی مناسب

ماها همگی با معجونی از افکار و باورهای نامناسب مالی به دنیا اومدیم.

همین الان می تونم یه موال واضح بزنم.

چند روزه که میزبان پدر عزیزم هستم که واقعا خوبیهاش به مراتب به ذهنیات نادرستش میچربه.

الان که من با شخصی متفاوت(از لحاظ تفکرات مادی) نسبت به پدرم ازدواج کردم و از طرفی آموزشهای استاد خیلی نسبت به قبل روم تاثیر گذاشته متوجه میشم که چقدر باورهای مالی پدرم ایراد داره. قبلا که دختر خونه بابام بودم اصلا متوجه نبودم چه ضربه ای داره هر روز به باورهای مالیم می خوره.

همین امروز صبح ابراهیم گفت که گوشت میخرم امروز، بابام هم سریع گفت فلان جا اون دفعه اومده بودم گوشت ارزونتره بریم باهم ازش بگیریم. حالا اون فلان جا 1 ساعت با ما فاصله داره. و من شک ندارم که ابراهیم عمرا اینهمه رانندگی کنه تا اونجا بخاطر چند تومن ارزونتر.

خوب تمام عمر ما با این تفکرات فقیرانه گذشته، که همین تفکرات دارن ذهن ما رو مدیریت می کنن و میگن بجای اینکه چندین سال وقت بگذاری تا مردم دونه دونه تو رو بشناسن و آیا ازت خرید بکنن یا نکنن، یه پولی بده تبلیغ کن، یا یه روشی بکار بگیر زودتر دیده بشی که زودتر یک ریالت بشه دو ریال.

هی زودتر زودتر زودتر.

هی عجله عجله عجله.

و سپس سقوط با سر به بدهکاری های بیشتر و عزت نفس نابود شده و مشکلات عدیده بعدی.

در صورتیکه اگر به خودمون فرصت آزمون و خطا داده بودیم و از اول باورهای درستی رو در مورد کسب و کارمون شکل داده بودیم با یک شالوده محکم و اصولی آجر به آجر رشد می کردیم.

ضررهامون کوچکتر بود و جبرانش راحت تر.

و البته همون ضررها برامون به منزله درس عبرت بود و حس بدی هم نسبت بهش نداشتیم.

قانون چهارم:مسئولیت پذیری

اینکه من و تنها من مسئول 100 درصد اتفاقات زندگی خودم هستم و هیچکس هیچگونه تاثیر و دخالتی در امور زندگی من نداره. مگر اینکه من باور کنم که داره.

همین یک قانون کافیه تا باور کنیم حذف رقبا هیچ تاثیری در موندن یا نموندن من در بازار یا موفقیتم نداره.

در واقع اصلا کسی رقیب من نیست. هرکس آقای خودشه و تسلطش فقط روی مسائل کسب و کار خودشه.

اصلا مدار من و اشخاص دیگه با هم همپوشانی ندارند که بخوان از هم تاثیر بگیرن.

پس من دارم توان و انرژی خالص خودم رو پخش می کنم توی مسیری که اصلا ربطی به من نداره. دارم عمرمو هدر میدم اینجوری.

قانون پنجم:فراوانی

اگر این اصل مهم رو باور کنم که ثروت و موقعیت و آدمهای مناسب همیشه همه جا به اندازه همه مردم کره زمین وجود دارد، من حتی اگر یک درصد هم اینو قبول کنم نیازی به هیچگونه عامل بیرون از خودم برای موفقیتم ندارم.

وقتی خودمون رو محتاج تبلیغات و حذف رقیبان و روشهای عجیب و غریب بازاریابی می بینیم که قبول نداشته باشیم آدمهای زیادی هستند که نیازمند و مشتاق خرید محصولات منن.

فکر می کنیم الان یه موقعیت خاصیه که فردا از دست میره.

یا یه آدمهای خاصی یه جاهای خاصی هستند که من باید بدوم برم دنبالشون بیارمشون ازم خرید کنن.

در صورتیکه اگر من کیفیت کار خودم رو بالا و بالاتر ببرم و در مسیر رشد همواره و پیوسته حرکت کنم مشتریهای مناسب خودشون منو پیدا می کنند. جهان افراد متناسب با خدمات من و باورهای من رو به سمت من هدایت می کنه.

قانون ششم: احساس خودارزشمندی

اگر من به اندازه کافی خودم رو ارزشمند بدونم که محتوای کار من یا محصول من و حتی خود من لایق و ارزشمند هست تا کسانی جذبش بشن و رضایت داشته باشند، دیگه نیازی ندارم که به التماس بیفتم تا کسی ازم خرید کنه.

به نظر من تبلیغ کردن نوعی التماس کردنه.

حالا معرفی کردن در ذهن من معنای متفاوتی داره و ما باید بتونیم محصول یا خدمات خودمون رو درست و کامل و با عزت نفس محکم معرفی کنیم تا مشتری بدونه قراره بابت چه چیزی هزینه پرداخت کنه و چه خدماتی دریافت کنه یا چه تغییری در زندگیش رخ بده.

این کاملا جدا از تبلیغاته و زمانی مطرح میشه که مشتری از قبل به سمت ما اومده.

اما برای اینکه کسی رو ترغیب کنیم که از ما خرید کنه و بابت اون هزینه گزاف کنیم یا روشهای خیلی غیرمعمول بکار ببریم، ولی در نهایت کیفیت کار متناسب با قیمتش نباشه، اون تبلیغات فقط بر ضد کار ما عمل خواهد کرد.

احساس خودارزشمندی پیشاپیش فرکانسی رو به جهان ارسال میکنه که بدون هیچ زور زدن و تقلایی مشتری مناسب رو بدون اینکه خودش بدونه چطور، به سمت ما می کشونه.

………………………………………………………………………….

انقدر باورها و نکات تر و تمیز و قشنگی رو بیان کردم که خودم لذت بردم.

امیدوارم که خودم اولین عمل کننده بهشون باشم و بارها و بارها همه این آگاهی ها رو با خودم تکرار کنم تا بطور ناخودآگاه بره توی رفتارم.

بعضیهاش رو آلردی اوکی هستم ولی با بعضیهاش می دونم که هنوز کار دارم تا جا بیفته.

الهی شکر

استاد متشکرم از اینهمه استادیتون. شما فوق العاده اید.