live | تشخیص اصل از فرع درباره نتایج - صفحه 48

به نام خدا

سلام به همه

استاد تو فایل توحیدعملی قسمت ۶ ، گفتن که همیشه نیازهای اساسی بشر همون خوراک و پوشاک و مسکن هستش، اما تو قرآن خیلی از این موارد گفته نشده، حرف و سخن اصلی قرآن توحیده، پیامبرای ما اصلا دغدغه ثروت و خوراک و پوشاک و مایحتاج زندگیشو نداشتن، حالا چرا؟ چون توحید که حل بشه بقیشم حل میشه، توحید که حل بشه ثروتم میاد،

انگار سوزن خیلی هامون گیر کرده رو توحید، انگار هنوز باور نکردیم

استاد تو چندتا فایل اخیر به این نکته تاکید داشتن که حرفای منو فقط مثل یه حرف انگیزشی نپذیرید، مثل یه حرفی که چند ساعت حالتون رو خوب کنه گوش نکنید، باید واقعا باور کنید

ما واقعا باور کردیم؟ باور داریم اگه واقعا هیچ کاری نکنیم، باورهای توحیدیمونو درست کنیم و کسب و کارمون رو بسپاریم به خدا بقیش درست میشه؟ یا نه وقتی میریم تو جامعه میبینیم ۹۹ درصد تو تله (دیگران ) گیر کردن، ما هم مثل اونا میشیم؟

دیگران چیکار میکنن؟

دیگران چیو دوس دارن؟

دیگران چجوری تبلیغات میکنن؟

دیگران شغلشون چیه؟

و ٫٫٫٫

همه چیز غیر از اصل خودمون ، بازم همه چیزو فراموش میکنیم، فراموش میکنیم که اصل ماییم، همه چیز ماییم، کن فیکون شدنه با خودمونه، خدا درون خودمونه، و هیچ چیزی بیرون از ما نیست

ی مثالی میزنم از چیزی که چند روز پیش دیدم ، هفته پیش نشسته بودم تو تاکسی جلوی دانشگاه که حرکت کنه و بیاد داخل شهر، جلوی دانشگاه تاکسی و اتوبوس چندین تا هست، منم نشسته بودم تو ی تاکسی و منتظر بودم تا پر بشه و حرکت کنیم، راننده ها داشتن با هم صحبت میکردن، یکی از دانشجو ها اومد و گفت دربست ، تاکسی پشت سری ماهم بدون معطلی سوارش کرد ، اما ما همچنان منتظر بودیم تا بقیه بیان ، راننده تاکسی ای که من توش نشسته بودم به دوستش گفت برو بهش بگو شانس داریا ، که مسافر دربستی داری، و اومد نشست ، خلاصه تاکسی پر که نشد هیچ من و ی نفر دیگه هم پیاده شدیم رفتیم سراغ اتوبوس که زودتر بریم ، بعد ما یه نفر دیگه نشست، اما باز پیاده شد

منم که از اتوبوس داشتم نگاه میکردم این صحنه رو تو دلم گفتم بله همینه، کسی که به شانس اعتقاد داره و وقتی میبینه همکارش بیکار نیست و مسافر دربستی سوار میکنه فکر میکنه شانسی این اتفاق میفته بایدم مسافراش یکی یکی پیاده بشن، این کاره جهانه، همین یه مثال ساده به خودم کمک کرد که قانون باز برام یادآوری بشه، ثروت ربظی به شانس نداره ، تو هر کسب و کاری هم همینه

خداوند خودش گفته مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم، امااااا به شرط ایمان، ایمان ایمان، که اگه واقعا داشته باشیمش همه چیز هم داریم

حالا نقطه مقابل ایمان ترسه

وقتی شما برای کسب و کارت تبلیغ میکنی میگی خدا بهم میرسونه اما تو دلت میترسی یعنی ایمانی وجود نداره

وقتی تبلیغ نمیکنی میگی خدا بهم میرسونه ، و تبلیغ بقیه رو میبینی و نگران میشی که عقب بمونی یعنی ایمانی وجود نداره

وقتی تبلیغ نمیکنی و میگی خدا بهم میرسونه اما هی به خودت میگی آخه چجوری ممکنه و استلال منطقی میاری یعنی ایمانی وجود نداره،

یعنی به مسیرش فکر کردی که از نظر ذهن منطقی راهی هم براش پیدا نمیکنی

ما قرار شد با راه خواسته هامون کاری نداشته باشیم،

” تو خود پای در راه بنه و هیچ مپرس

خود راه بگویدت که چون باید کرد”

مثل همون مثالی که استاد میزنن ، وقتی داری تو شب رانندگی میکنی و تنها نور جاده چراغ های ماشینت هست و داری مسافت چند کیلومتری رو رانندگی میکنی فقط تا ۵۰ متر جلوت رو میتونی ببینی، اما توقف نمیکنی ، حرکت میکنی چون میدنی که بالاخره به شهر مورد نظرت میرسی، شهر مورد نظرت سراب نیست

حالا آیا همه ما مطمئن هستیم اگه از راه ایمان و باور حرکت کنیم ، به اهدافمون میرسیم ، یا خواسته هامون رو با این مسیر سراب میبینیم؟

اول باور بعد اقدام برای هر کاری

اول باور بعد حرکت

اول باور بعد کار فیزیکی

باورها هستن که دارن همه چیز رو هدایت میکنن

باورها هستن که مارو هدایت میکنن به افراد، شرایط موقعیت هایی که کارمون انجام بشه

باید بتونیم باورهامون رو شناسایی کنیم، خیلی خوبه که ما بخوایم با ایمان و توحید به خواسته هامون برسیم اما باید با خودمون روراست باشیم، آیا واقعا افکار و باورهای توحیدی داریم؟؟

یا نه خواسته هامون سمت مشرق میره ، باورهامون سمت مغرب!!!!!!!

باید باورها با خواسته ها در یک جهت باشن

من دوست دارم بدون هیچ تبلیغی کسب و کار خودم کلی رونق بگیره، اما باورهای درونی من چیا هستن، شاید باور من اینه که باید حداقل ۱ ماه تبلیغ کنم ، خب این منم که باید باورهامو دونه دونه بکشم بیرون ببینم آیا با خواسته هام هم جهت هستن یا نه ، که اگه نیستن هم جهتشون کنم،

بحث توحید انقدر در درون ماست و به خورد تمام وجود ما رفته که شاید فراموشمون شده

آیا ما برای تنفسمون کاری کردیم؟

آیا ما خودمون پوست بدنمون رو ساختیم که وقتی یذره آسیب میبینه دردمون میگیره؟

آیا ما خودمون چند هزار مویرگ ساختیم؟

آیا ما خودمون خواستیم که ببینیم؟

آیا ما قلب خودمون رو ساختیم؟

آیا ما مغزمون با اون همه پیچیدگی رو ساختیم؟

آیا ما تعیین کردیم خوردشید هر روز از مشرق طلوع کنه از مغرب غروب؟

آیا ما در اطرافمون اکسیژن ایجاد میکنیم تا نفس بکشیم؟

آیا ما برای کره زمین جاذبه ایجاد کردیم تا بتونیم روش وایسیم و تو هوا معلق نمونیم؟

آیا ما میلیاردها ستاره رو ساختیم؟

آیا ما اقیانوس ها رو پر از آب کردیم؟

آیا ما سیاره های دیگه رو به فاصله چند سال نوری از کره زمین ساختیم؟

آیا ما به زمین نور رو بی منت میتابیم؟

آیا ما اگه همگی جمع بشیم میتونیم آیه ای مثل آیه های قرآن بیاریم؟

این همه قدرت!!!!!!!!!! فقط برای خودشه ، خودش،خودش ، خودش،

انقدر این نعمت ها در دسترسمون هست به راحتی، که فراموش کردیم اونه که همه این هارو خلق کرده

کسی که همه چیز دست خودشه و با بارش ۵ روزه کل زمین رو سیرآب میکنه اگه بهش توکل کنیم، اگه واااقعا توحیدی بشیم زندگی مارو هم سیراب از نعمت و ثروت و سعادت میکنه

باور و ایمان به زبان نیست، به قلبه، خدارو چقدر باور داریم؟

ما تماما در خدا هستیم، مثل ماهی ای که کل زندگیش تو آبه

تبلیغ کردن زمانی جواب میده که ایمان داشته باشی خداوند با این تبلیغ بی نهایت مشتری رو برات میفرسته

تبلیغ نکردن برای اینکه بگی خدا بهت میده هم زمانی جواب میده که ایمان داشته باشی باز هم خداوند برات هزاران مشتری میفرسته

انگار اصلا کل موضوع تبلیغ کردن یا نکرن مهم نیست، مهم ایمانه،

بسته بندی های پرزرق و برق زمانی نتیجه میدن که ایمان داشته باشی خداوند پاسخ می دهد

بسته های های معمولی و ساده هم زمانی نتیجه میدن که ایمان داشته باشی خداوند پاسخ میدهد

کت شلوار و کراوات برای مارکتینگ زمانی نتیجه میده که ایمان داشته باشی خداوند پاسخ می دهد

لباس ساده پوشیدن هم زمانی نتیجه میده که ایمان داشته باشی خداوند پاسخ می دهد

تبلیغ کردن زمانی نتیجه میده که باور داشته باشی خداوند پاسخ می دهد

تبلیغ نکردن هم زمانی نتیجه می ده که ایمان داشته باشی خداوند پاسخ میدهد

انگار همه اینا و هزار تا چیز دیگه فرعیاته ، اصل فقط اینه که باور داشته باشی خداوند پاسخ می دهد

آیا واقعا باور داریم که خداوند پاسخ می دهد؟؟؟؟؟؟

باید در خودمون موشکافانه بررسی کنیم ،باید ببینیم آیا واقعا باور داریم که “أَلَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ” تمام زندگیمون هست در تمام جنبه هاش یا نه ، بعد دست به هر کار دیگه ای بزنیم

خدایا شکرت