live | تشخیص اصل از فرع درباره نتایج - صفحه 76

سلام به همه دوستان خوبم و استاد عزیزم

این سوال رو که توی لایوتون مطرح کردید برام جالب بود ولی با خودم گفتم: من ۱۹_۲۰ سالمه و تا الان شاید کلا ۲ میلیون پول در آورده باشم و نمیتونم در این باره نظری بنویسم و راستش اصلا دستم به قلم نمیرفت چون خودم نمیتونم بنویسم حتما باید واسم بیاد که بنویسم. و وقتی دیدم بهم الهام نمیشه گفتم شاید نتونم بنویسم. ولی یه روز که گذشت با خودم همینطوری داشتم فکر میکردم و دیدم درونم داره پر میشه از گفته های قشنگ و اخرش به جواب این سوال رسیدم با هزار تا مثال قشنگ که اگه الان یادم باشه همشو براتون مینویسم.

بینِ یه ایمانِ راسخ به خداوند و یه ایمانِ معمولی و اونی که فقط به زبون میگه که ایمان دارم از زمین تا کهکشان راه شیری فاصله هست و تفاوت!

اینکه بتونی اونقدر ایمان داشته باشی که بدون هیچ ترسی قدم برداری، و خودتو بسپاری به طوفان و بدونی که از طوفان صحیح و سالم بیرون میای. و نشون دادن این ایمان در بعضی از امتحانات الهی میتونه واقعا سخت باشه چون کنترل ذهن کار هر کسی نیست.

من خیلی از شاگردای استاد عباس منش رو دیدم که با خودشون گفتن: اره استاد تونسته پس ما هم میتونیم و رفتن دقیقا مثل استاد کانال و سایت زدن و زدن تو کار سمینار و گفت و گو های موفقیتی ولی همه ما میبینیم که کسی از استاد جلو نزده و نخواهد زد. چون اینجا بحث بحثِ یه باور دیگه و یه ایمان دیگست.

حدودا ۱۰ روزیه که من و خواهرم با یه تضاد خیلی خیلی بزرگ روبرو شدیم و این بزرگترین تضاد زندگیمه و به نظر خودم بخاطر اینه که این همه روی خودم کار کردم تو این مدت و خدا میخواد ببینه میتونه ایمانم رو نشون بدم یا نه!؟

و خداروشکر میکنم از این بابت. این مثال من ربطی به مبحث ثروت نداره ولی خوب میتونه تو ایمان رو نشون بده. از وقتی که تو دوره ۱۲ قدم شرکت کردم زندگی من و خواهرم سیصد و شصت درجه تغییر کرده. ما سالها تو خونه داشتیم عذاب میکشیدیم و فکر میکردیم مورد ظلم واقع شدیم. سالها بخاطر ترس و نگرانی از آینده اون خونه رو ترک نکردیم بخاطر اینکه ایمان نداشتیم، پس کی خرجمونو میده؟ پس خونه چی؟ پس درس و کار چی؟ ولی بعد از اینکه روی خودمون کار کردیم خوب فهمیدم که نباید بمونم که بزنن تو سرم، نباید سر جام واستم، باید حرکت کنم، به بزرگی خدا ایمان اوردم، بهش تکیه زدم و بدون هیچ پول و پشتیبانی، فقط با داشتن خدا بعد از ۱۹ سال از خونه اومدیم بیرون و اولین قدم رو برداشتیم. بدون یه قرون پول از اون خونه اومدیم بیرون و تو یه اتاق خیلی کوچیک دو نفری زندگی میکنیم ولی این ایمانو داشتیم که از اونجا بیایم بیرون و قدم اول زندگیمون رو واسه رسیدن به خوشبختی برداریم. چون ایمان داشتیم به خدا و بالاخره تونستیم و تو امتحان الهی با سری بلند بیرون اومدیم….

مثل حضرت ابراهیم که وقتی دید پدرش اذر جزو فاسقانه و خداوند بهش گفت ازش دوری کن و برو. و اینجا بود که بالاخره من ایمانم رو نشون دادم و به ترسهام غلبه کردم.

دقیقا کاری که شما کردید استاد. با یه ساک و دو تا بچه بلند شدید و قدم برداشتید. و رفتید چون میدونستید خدایی دارید که براتون کافیه‌. چون میدونستید دنیاتون رو خودتون خلق میکنید و مردم نقشی تو زندگیتون ندارن. کسی نمیتونه بهتون آسیب بزنه مگر اینکه خودتون بخواید. و این ایمان میتونه سرآغاز همه موفقیت ها و خوشبختی ها باشه.

مهم نیست کجای دنیایی، احساس خوشبختی میکنی. چون تو خدا رو در درونت پیدا کردی و عاشق خدا و خودت هستی. توی اون جهنم احساس خوشبختی میکردم.اون جهنمی که بقیه میگفتن جهنمه، همیشه داد و فریاد بود، مثل جنگ ولی تو توی رویای خودتی و با خدای خودت حرف میزنی. و حتی الان توی یه اتاق کوچیکِ سرد هم احساس خوشبختی میکنم. چون من صبر میکنم ولی تحمل نه. چون من میدونم این ایمانی که نشون دادم پاداشی خواهد داشت که احدی جز خدا ازش خبر نداره:) و من همینطور قدم برمیدارم. و نتایج من خیلی زود اشکار میشن فقط باید صبر کنم خدا کارش رو انجام بده.

وقتی تو تمام باور و ایمان و پشتیبانت خداست، وقتی باور داری که اونه که همه چیو کنترل میکنه و مالک زمین و اسمانه دیگه چه نیازی به تبلیغ داری؟ وقتی میدونی تنها کاری که باید انجام بدی درخواست کردنه و نیازی نیست کار فیزیکی انجام بدی چون میدونی یه خدایی داری که تمام بارهات رو به دوش خودش میکشه و تو فقط کافیه که ازش بخوای و فقط بندگی اونو بکنی.

وقتی تبلیغ میکنی یعنی باور داری که: خب خدایا من بهت ایمان دارم ولی میدونم تو توان اینو نداری که بری و محصول و کار منو به مردم نشون بدی و تبلیغش کنی که! من به تو ایمان دارم ولی حالا بزار این تبلیغ رو هم اتجام بدم!! این ایمان اوردن نیست این تظاهر به ایمان آوردنه… تو وقتی تمام تکیه گاهت اونه دیگه نگران چیزی نیستی که! میگی خدایا من این قدمی که خودت بهم الهام کردی رو برمیدارم، حالا خودت که این قدمو بهم گفتی و انداختی به دلم برو و این کارو تبلئع کن و مردمو به سمت من بیار، حالا خودت دل مردمو برای من نرم کن؛ چون من توانی ندارم من فقط بندگی تو رو میکنم و به تو گوش میدم، از من حرکت، از تو برکت

تو بگو من انجام میدم.

هزار و چهارصد سال پیش پیامبر (ص) رو که نیاوردن تو صدا و سیما که ازش فیلم بگیرن و تبلیغش کنن، یا عکس پیامبرو رو بیلبورد ننداختن که یار جمع کنن براش؛ پوستر براش درست نکردن، پیامبر یکیو داشت اونم خدای خودش بود، از خدای خودش خواست و بهش گفت که خدایا، خودت مردمو به سمت من بیار. و اون همه ادم رفتن سمت پیامبر!!!

اون کسی که برای من و شما میتونه کاری انجام بده فقط خداونده، اینطوری نیست که ما بگیم اره ما به خدا ایمان داریم ولی دست به دامان هزار نفر دیگه بشیم و منتشون کنیم که کارمون رو راه بندازن. مهم ایمانه و بعدش باور و کنترل ذهن. وقتی تو به خدا ایمان داری که دیگه نگران جیزی نیستی، ناراحت نیستی، ایمانت به ایجاد باورای خالص می‌انجامد، به کنترل ذهن می‌انجامد.

ان الله علی کل شی قدیر

تبلیغ مثل دام مبمونه، من اگه ایمانمو حفظ کنم و به دست به دامان مردم نشم و نپرم تو دام تبلیغ مطمئن میشم که خدا پاداش من رو میده و به روح من اضافه میکنه و نعمتهای خدا به طور طبیعی به زندگی من جاری میشن، بدون اینکه من کاری انجام بدم.وقتی شما ارام باشید و خوشحال باشید خداوند اتفاقات، شرایط و افرادی رو به زندگی ما وارد میکنه که احساس ارامش و خوشحالی ما رو بیشتر و بیشتر میکنه. اگه کسب و کاری هست که توش شکست میخوریم بخاطر اینه که ایمانمون ضعیفه و حرکت نمیکنیم. باورامون مشکل داره.

اگاه باش که دوستان خدا نه ترسی دارند و نه اندوهگین میشوند.

فلاخوف علیهم و لاهم یحزنون.

اگه بزرگ فکر کنی ولی کوچیک شروع کنی دیگه اتفاقی به اسم ورشکستگی یا شکست تو مسائل ثروت برامون پیش نمیاد. کل مشکل ما اینه که دوست داریم یه شبه به ثروت برسیم. بخاطر همینه میریم سراغ تبلیغ، چون خدا رو که باور نداریم، میدونیم که اون نمیتونه کاری برای ما انجام بده پس ما باید به یه عامل بیرونی مثل تبلیغ، مدیر شرکت یا… متصل بشیم که به واسطه اونا ما تو کارمون پیشرفت کنیم. ولی کاری که به واسطه‌ی عوامل بیرونی انجام بشه به موفقیت ختم نمیشه و شکست میخوره. اما کاری که بر پایه‌ی باورهای خالص و ایمان صددرصد بنا بشه و شروع بشه مطمئنیم که به نتیجه میرسه طبق قانونی که داره جهان رو اداره میکنه چون خداوند هدایت میکنه. و جهان هر روز داره هدایت میشه

ما به پیام های خدا گوش نمیدیم و اتصالمون هر روز دور تر میشه و تا وقتی شکست میخوریم برمیگردیم به خدا میگیم که اشکال کار من کجا بود؟ خدا بعد میگه اخه تو یبار اومدی از من بخوای؟ اومدی بگی من برات تبلیع کنم و کارتو راه بندازم؟ خواستی و من انجام ندادم؟ وقتی ما رابطه قشتگی با خدا داشته باشیم نتیجش احساس خوبمونه که دوباره نتیجششش میشه دنیایی پر از نعمتهایی که به طور طبیعی وارد زندگیمون شده.

فقط کافیه به اولین قدمی که بهمون گفته مبشه عمل کنیم و قدم های بعدی خودش گفته میشه، ما که ایده ای نداریم راجب قدم بعدی. حالا همون خدایی که قدم اول و دومو بهم گفته و قراره قدمای بعدی رو هم بهم بگه و هدایتم کنه میاد محصولشو برام تبلیغ میکنه و مردم رو هدایت میکنه به سمت من. من ‌که کاری نیاز نیست انجام بدم. من فرزند و اشرف مخلوقات خداوند هستم و تنها کاری که قراره انجام بدم عشق ورزیدن به خدای خودم و لذت بردن از نعمتهایی هستش که داده و نداده. بقیه کارا رو خودش انجام میده.

اگه ایمان داشته باشی حتما پیروزی. چرا که اگه نگران بشی و غمگین بشی اصلا مهم نیست که یه نفری یا چند نفری، اصلا مهم‌ نیست که شرکتت چقدر بزرگ باشه، اگه ایمان نداشته باشی حتما شکست میخوری. وقتی از منبع دوری در هر صورت نا امیدی و غم باعث شکسته…

وقتی تمام ایمانت به خداست، میدونی که با کوچک ترین ایده ای که بهت الهام میشه میتونی بااون ایده ساده و به ظاهر کوچیک میلیاردها میلیارد سرمایه بسازی بدون اینکه زحمتی بکشی و به زور بازو نیاز داشته باشی. حتما نیاز نیست زمین بخوری که موفقیت کسب کنی.

افراد زیادی هستن که بارها شغل عوض میکنن چون فکر میکنن مشکل از اون شغلست، ولی نمیدونن که باورشون مشکل داره و خودشون با اون شغل غیر دلخواه سازگار نیستن. بخاطر همین تمام انگ رو به اون شغل خاص میچسبونن نه به باورهای سیمانیشون. نه به ایمانِ ضعیفشون.

به نظر من اگه ایمان راسخ داشته باشی باورهای مناسب در زمینه ثروت خود به خود شکل میگیره، چون تو زمانی ایمان راسخ میاری که باور کنی خدا تنها مالک جهان هستیه و باور کنی که خالق زندگی خودت هستی و هرچه بخوای بهت داده میشه؛ و از قبل داده شده، اگه ترمز نداشته باشی. خدا تنها منبع رزق و روزیه .

همه چیز ایمانه