سریال زندگی در بهشت | قسمت 1

(آفرین هستم)

سلام استادجانم

سلام خانم شایسته نازنینم

سلام خانواده منننن

امروز بعد از خوندن کامنت آقای سیدعلی خوشدل تو فایل هدیه ” درس های زندگی از یک بازی ” فکر کردم. فکر کردم که میزان تعهدم چقدره و بعد منم نشستم نوشتم و نوشتمو نوشتم تا رسیدم به اینکه من باید برنامه ای جدی واسه خودم بنویسم. هر روز دارم فایل گوش میدم هر روز دارم سپاسگزاری صبح و شام میکنم .هر روز می نویسم. هر روز کامنت می خونم و هر روز سعی به توجه و تمرکز به نکات مثبت می کنم. اما درونم برنامه ای جدی تر و متمرکزتر می خواد. و نشستم نوشتم.

مدت ها بود در راستای تلاش برای تمرکز بر نکات مثبت تصمیم داشتم یا سریال سفر به دور امریکارو که البته ی دور دیدمو دوباره ببینم و یا سریال زندگی در بهشتو. و قبل نوشتنم هدایت گرفتم. اومدم تو سایت و زدم رو نشانه امروز من و شد قسمت سی سریال زندگی در بهشت و من گفتم بسم الله. کلامی واضح و هدایتی روشن.

و این چنین من آفرین به تاریخ صبح سه شنبه ساعت 1 و سی شش دقیقه بامداد 26 اردیبشهت 1402 آغاز کردم‌ این تمرکزو بر روی زیبایی های بهشت.

بذار از این جمله استاد جانم شروع کنم:

این سریال تمرکز بر نکات مثبته و مسائلی که بهشون بر می خوریم و حلشون می کنیم‌.

این جمله ها یعنی چی آفرین؟

نگاه به زندگی این طوریه. اول از همه تو خوده زندگیت تمرکزت رو مثبت ها باشه. رو زیبایی ها باشه. مثلا ی کار قشنگی که تو بلدی دختر اینه که به طبیعت زیاد نگاه می کنی و واقعا لذت می بری. به درخت ها به آسمون به گل های شمعدونی به پرنده ها به صورت های زیبا موهای زیبای دخترای زیبا تو خیابون به صورت ناز و معصوم بچه ها. تو اینارو بلدی. تو بلدی به چهره علی نگاه کنی و کیف کنی از تماشاش. تو می تونی کامنت های زیبا و پرمغز خانوادتو بخونی و لذت ببری از بالارفتن آگاهیت. تو بلدی لذت ببری از تماشای استادجانتو خانم شایسته ماهت که یک دنیا عشق و قدرت و سرزندگیو برات دارن‌. تو همه اینارو بلدی. حالا کم کم بیشترم یاد می گیری که به جنبه های زیبای دیگه هم تو زندگیت نگاه کنی. تو دل هر مسئله ای با ایمان به اینکه راه حل (به قول خانوم شایسته ماهم) ساده تر و کاراتر هست مثبت هارو بیینی و تایید کنی.

استاد عباسمنش نازنینم چقدر باید اینو یاد بگیرم بیشتر و بیشتر که دختر زندگی پر از مسائل حل شونده است. اینقدر مسایل رو واسه خودمون کوه نکنیم. یادم نره خداوند هدایتگرم پشت سرمه. نه پشت سرم نه باهامه. همراه و همقدمه. اینو هر روز می نویسم و وقت نوشتن حس خوبی بهم میده وقتی تصور می کنم که در جهانم فقط من هستم و خدام. و من خواسته هامو بهش میگم با زبان فرکانسم و احساسم و اون بی برو برگرد میگه چشم. اینکه هیچ کسی هیچ چیزی تو این جهان دوتایی من صاحب قدرت نیست. منمو خدام.

زندگی خیلی زیباست خیلی قشنگه. ممکنه ی سری مسائل باشه که باید حل بشه اما همشون راه داره که حل بشه با طرز فکری متفاوت.

چه طرز فکری آفرین؟ قانونو بشناسی. یک کلام ختم کلام.

احساس خوب اتفاق خوب.

اینکه منم که با کانون توجهم تک تک اتفاقاتمو خلق کردمو می کنم. اینکه وقتی ایمان داشته باشی بهش و احساست رو خوب نگه داری امکان نداره هدایت نشی.

آفرینم ایمانی که عمل نیاورد حرف مفت است.

یادت نره دختر.

متعهدتر. قانونمندتر. یادت نره قانونو.

می خوام مصداق صدق بالحسنی بشم.

زیبایی هارو تصدیق کنم و تایید کنم تا جهان هدایتم کنه به زیبایی های بیشتر.

حالا این تایید و تصدیق باید نتیجه بیاره ها. نتیجه احساس خوبه هااا.

فرکانس یادت نره.

خداوند وقتی ایمانتو حفظ کنی راه حل مسائل رو بهت الهام می کنه.

و چقدر این مکالمه کوتاه رو دوست داشتم.

خانم شایسته : رو کلم نیفتاد. نوازش کرد صورتمو!

استاد : عاشقتم

عاشق نگاه زیباتونم خانم شایسته. شما برای من نماد یک زن قدرتمند و شاد و ثروتمند و سلامت و عاشقید. همه فن حرفید.

الگوی منید.

از زیبایی های پارادایس چی بگم؟ از اون عکس غروب زیبا از سبزی بی نظیر زمین و درخت های بلند و سبزززز. از آسمون آبی بی نظیر و ابرهای سفییییییدی که عاشقشونم. گریسی و برونی دوست داشتنی. خونه زیبامون رو آب آرام دریاچه. چقدرررر زیباست. اسم بهشت برازنده این مکان زیبا و مقدسه.

خدای من سپاسگزار زمانی که بهم دادی هستم تا ببینم و بنویسم. سپاسگزار گوشیم هدستم آرامشم اینترنتم و سلامتیم هستم. این انگشت های مهربونم که تمام روز برام کار می کنند. سپاسگزارتونم.

سپاسگزارم خدای من برای استاد عباسمنش عزیزم و خانم شایسته نازنینم که حضورشون باعث کلی تغییر در شخصیت و زندگیم شدن.

هدایتم کن هر روز در مسیری که درش هستم صعود و صعود و صعود کنم.

تنها تو را می پرستم و تنها از تو یاری می جویم.

مرا به راه راست هدایت کن.

راه کسانی که به آنها نعمت داده ای.

نه گمراهان.

دوستون دارم