سریال زندگی در بهشت | قسمت 1

سلام به خداوند مهربان و بخشنده ام که بهمون اجازه داده در این ضیافتی که در جهان به پا کرده من هم بعنوان انسان حضور داشته باشم و لذت ببرم

استاد عزیزم و خانم شایسته مهربان و بخشنده بسیار سپاسگزارم از این سریال که زحمت تولیدش رو کشیدید

داشتم برای چندمین بار این سریال رو از ابتدا میدیدم

اول نخواستم چیزی بنویسم و فقط در دفتر خودم نکات مثبت رو برای خودم نوشتم

اما به نظرم نوشتن دوباره این نکته به نظرم خیلی مهم بود…و تاکید روی اون به خودم خیلی کمک میکنه

توی اون بخش این قسمت که خانم شایسته دوربین دستشون هست و ما نمیبینیم ولی شاخه درخت می افته گویا برخوردی با خانم شایسته پیدا میکنه…واکنش خانم شایسته خیلی خیلی برام تحسین برانگیز بود…که گفتن بهم نخورد صورتم رو نوازش کرد…استاد هم مکثی میکنن و میگن عاشقتم…با علاقه خیلی زیاد هم این رو میگن…آخه حق هم دارن…یعنی اون لحظه و اون دیدگاه انقدر خوبه که نمیشه دوستش نداشت…

من بارها این صحنه رو دیده بودم…چون چندین بار تا حالا این قسمت رو در این چند سال دیدم…اما اینبار این حد از زیبابینی و تمرکز روی نکات مثبت خانم شایسته برام پررنگ شد…میدونی وقتی دوربین دست هست و میدونی داری فیلمی میگیری که قراره شاید هزاران و میلیون ها نفر ببینن…برای سالها…قراره ابدی بشه…انقدر ممکنه آدم تمرکزش روی فیلم گرفتن باشه که حتما رفتارهاش رو تحت تاثیر قرار میده…و این نوع رفتارها نشون میده که چقدر تمرین و تمرکز روی ایجاد این ویژگی بوده که در این شرایط این حرف از دهان خانم شایسته میاد…یعنی این ذهن چقدر به زیبابینی عادت کرده که روند ناخودآگاهش تمرکز روی جنبه مثبت هر چیزی هست…واقعا تحسین کردم و تازه بیشتر تشویق شدم به دیدن این سریال و نکته برداری ازش…کاری که قبلا هم به صورت جسته و گریخته انجام دادم…و همون تمرینات هم باعث شدن که من از آدمی که اونقدر منفی باف و منتقد سخت هر چیزی بودم به اینی که هستم تبدیل بشم…من در اون ابتدا حتی منتقد خانم شایسته بودم…واسه همین اصلا سریالها رو نمیدیدم….یعنی واقعا از کجا به کجا رسیدم….اما خیلی هنوز راه دارم تا به اینکه خانم شایسته هستن تبدیل بشم…یعنی این آدم انقدر نیاز نداره تا خودش رو به ضعف بزنه که بخواد شریک زندگی اش بیشتر بهش توجه کنه…چقدر قدرتمنده…چقدر داره از کاری که میکنه لذت میبره که اصلا حواسش به این حواشی نیست…واقعا لذت بردم…واقعا خانم شایسته خیلی درس داره برای اینکه به همه ما بده…این شیفتگی برای درک قانون و اجرای اون در عمل به قوانین خداوند…

من متوجه شدم که تحسین کردن پدیده های طبیعی مثل گل و گیاه و رودخونه و حیوانات واقعا برای من قبلا هم راحت تر بوده و همیشه در حال عکس گرفتن ازشون بودم…و با دیدن حیوونا ذوق میکردم…بنابراین این ذات ماست که موجوداتی که واقعا از الهی بودن نمیتونن فاصله بگیرن و همیشه ذاتشون خوبه و خودشون هستن رو دوست داشته باشیم…

اما نقطه ضعف بزرگ من در توانایی تحسین کردن انسان ها بوده…بخصوص خودم….واقعا سخته که بتونی در همه انسان ها و در همه برخوردهایی که با مولفه انسانی داری بتونی دیدگاه مثبت ات رو حفظ کنی…بخصوص دیدم که حتی بخشیدن خودم هم برام سخته…یادمه اولین بار دیدم که در سایت عباسمنش استاد فایلی تولید کرده و داره از دانلد ترامپ تمجید میکنه و این شخص رو که همه تمرکز کردن روی نکات منفی اش، تحسین میکنه من اصلا مغزم سوت کشید…یعنی اول خیلی تعجب کردم…بعد دیدم من هیچ مقاومتی در مقابل حرفهای استاد ندارم…چون همه اون چیزهایی که میگفتن منطقی بودن…و این آدم واقعا کلی درس داره برای یاد گرفتن…اما چرا من قبلا نمیتونستم به اون نکات فکر کنم؟ چون اصلا کسی بهم نگفته بود که زیبابینی مهمه…اگه من میدونستم قانون چیه منم مثل استاد میگشتم که نکات مثبت آدمها رو ببینم و حتی در خودم همیشه بگردم دنبال نکات مثبت خودم…یعنی من نمیدونستم که با تمرکزم روی نکات منفی آدمها داشتم اونهمه روابط بد و مشکلات رو برای خودم ایجاد میکنم….نمیدونستم که بحث فرکانس و انرژی اصلا زمان و مکان نداره…یعنی اگه تمرکز من بر روی عهدشکنی و نامرد بودن آدمها هست در رئیس ام که در یک کشور دیگه زندگی میکنه و من حتی به صورت فیزیکی اصلا ندیدمش و فقط تلفنی و ایمیلی باهاش ارتباط دارم هم همین ویژگی رو برانگیخته میکنم و بدون اینکه بدونم چرا یکدفعه بهم میگه اصلا دیگه نمیخوام باهات کار کنم و کلی بهم صدمه میزنه…با اینکه من به اون شخص خاص اصلا فکر نکرده بودم اما انرژی خداوند تبدیل میشه به چیزی که تو بهش تمرکز میکنی…

بعد از این هم که این قانون رو یاد گرفتم باز نمیتونستم همیشه این رو اجرا کنم…بعد دیدم چرا نمیتونم همیشه اجراش کنم؟

1. مثل استاد باور نکرده بودم که این تمرکز روی خواسته ها قانون هست مثل جاذبه زمین…اون ارتباط دقیق و مستقیم بین فرکانس های من و اتفاقاتی که برام میافته (که در حقیقت باید بگم من خلق اش میکنم) رو اونقدر قوی مثل استاد باور نکرده بودم….تا همونقدر جدی بهش عمل کنم

2. چون شیوه عمل به تمرکز روی خوبی ها رو دقیق نمیدوستم بعد از مدتی برمیگشتم به شیوه قبلی ام…البته نه کاملا و انصافا هربار بهتر میشدم…اما هر بار باز یکم فاصله میگرفتم اما دوباره برمیگشتم به مسیر….امااااااااا به مرور متوجه چیزی شدم…که من دیدن سریالهای سایت رو کم اهمیت میدونستم و فکر میکردم فقط باید روی محصولات یا اون فایلهایی دانلودی که خیلی جدی بودن کار کنم…اما بعد متوجه شدم که وقتی این سریالها رو میبینم انقدر حس و حالشون خوبه…انقدر تمرکزشون روی زیبایی های جهان و آدمهاست…استاد و خانم شایسته یا دارن خودشون رو تحسین میکنن یا بقیه آدمها رو یا نعمتهاشون رو..مرغ و خروس هاشون رو…خلاصه تمرکز فقط روی “صدق بالحسنی” بودن هست که وقتی مدام اینها رو میبینی اصلا رویه فکر کردنت به همین شکل هست…در نتیجه یجورایی اون تحسین کردن برات راحت تر میشه…اصلا دیدم حسادت های وجودم کم میشه…دیدم رویاهام دست یافتنی تر هستن…دیدم تجربیاتی مشابه همین زیبایی ها وارد زندگی ام میشه….لابلای همین فایلها استاد میان قوانین رو میگن اما چون با شوخی و خنده و لابلای اتفاقات روزمره هستن آدم رو خسته و دلزده نمیکنن…پس این سریالها اجرای قوانین رو برام راحت تر میکنه…عملی تر میکنه…درک بهتری بهم از قوانین میده

اصلا دیدن این سریالها ترکیب عالی با تمام دوره هاست…هر دوره ای کار میکنیم باید کنارش حتما این سریالها هم دیده بشه و نه یکباره…همیشه و مداوم…هربار چیزی توش میبینیم که اصلا قبلا اینجوری ندیده بودیم

خدایا افتخار میکنم از دانشگاهی که توش هستم و هر روز دارم ازش چیز یاد میگیرم و آموزش هات انقدر عملی هستن که هر روز دارن از من ورژن بهتری از خودم میسازن…

خدایا من به دیدار شما امید دارم پس منو برای ملاقات با خودت آماده تر کن :)))

استاد عزیزم و خانم شایسته دوست داشتنی ازتون ممنونم برای کار کردن همیشگی روی خودتون و اشتراک این آگاهی ها با ما