سریال زندگی در بهشت | قسمت 7 - صفحه 26

به نام خداوندبخشنده ی هدایتگر به سمت خواسته هایم

سپاسگزارخداوندم که باردیگر فرصت به من داد تا بایک قسمت دیگه از این سریال پرنعمت درس بگیرم

سلامودرودخدا به شماعزیزان رشدیافته درمسیرالهی

خدایاشکرت امروز صبح بعدازانجام دادن کارهای روتین بایک انرژی فوق العاده نشستم تا زیبایی های این قسمت از مزرعه ی بهشتی رو به روحم تزریق کنم

چقدر انرژی این فایل رو دوست داشتم،ازهمون اول دوفرشته ی مصلح به الله اکبر،مصلح به داشتن تجهیزات ممکن برای بهبود این فضای بهشتی وارد صحنه ی این سریال میشن

و چه انرژی فوق العاده ای ازهمون اول دارن که با تحسینو تمجید وسایلشون ذهنشون رو آماده ی پاکسازی دور دریاچه میکنن

همین اول فایل از دستکش هاتون گرفته تا نوشیدنیهای محبوبتون چقدر به من این درس رو میده که احترام به سلایق هردوطرف درهرزمینه ای خیلی میتونه به رشدشخصیت من کمک کنه

درس1)دررابطه ی من وهمسرم باید یک حس رهایی داشته باشم و به سلیقه ی همدیگه احترام بذارم،و نخوام به زور اون چیزی رو به همسرم تحمیل کنم که من دوست دارم یاعلاقه ی من هست

دررابطه با حشره ی عشق خیلی برام جالب بود این ویژگیهایی که درموردشون بیان کردید،استاد شماحتی راجب حشرع های این کشورهم دراین حد اطلاعات دارید،این بسیار تحسین برانگیزه که اونقدر ذهنتون رو ازاطلاعات مفید درمورد این کشور پر کردیت،که دیگه ذهن جایی برای نجواکردن نداره،که بخواد شمارو درمورد کوچکترین اطلاع منفیی راجب این کشور نگران یانامید کنه

این درختچه های هرزی که به صورت پراکنده دورتا دور دریاچه رو‌احاطه کرده منو یاد آدمای پرحاشیه میندازه که اونقدر تو درودیوار و توحاشیه های زندگین که حتی در کنار زیباترین ویوی دریا اومدن رشدکردن و اون زیبایی دریاچه رو گرفتن

ولی اون درختای کاج مثل آدمای متمرکز ورشدیافته به سمت نورومنبع هستن که همه یکجا و بدون شاخوبرگای اضافه دارن به سوی آسمون خدا قد قامت میکنند

این درختچه های هرز رو که ازکنار دریاچه قطع میکردید انگار کل باورای محدودمن مرور شد،تموم اون حواشیی که منو مثل این پیچکا به جایگاهم چسبونده برام مرورشد

چقدر هنوز مثل همین درختچه ها بصورت پراکنده حاشیه توزندگیم دارم که به دلیل مهم بودن قضاوتای اطرافم مثل یک پیچک سفتوسخت به مچ پاهام پیچوندم،واین بزرگترین پاشنه ی آشیل منه که خیلی جاداره بیشتر بهبودش بدم

خیلی بهترشدم،این که دیگه خیلی ازجسموجونم برای دیگران مایه نمیذارم که بقیه رو ازخودم راضی نگهدارم،ولی اگه کوچکترین حرفی درهمین رابطه پشت سرم زده بشه وبه گوشم بخوره انگار دوباره تحریکم میکنه که مثل قبل رفتارکنم،ولی از پنج مورد یک موردش رو مثل قبل رفتارمیکنم،اما همون یک مورد چنان مثل همین درختچه ها انرژی ازمن گرفته که خیلی جای بهبود دارم تا خودمو از قیدوبند قضاوتها رها کنم

بریم سراغ ادامه ی فایل….

بعداز قطع چندین تا درختچه نوشیدنیهای محبوبتون گوارای وجودتون میشه و چه عالی باقدرت کلامتون خستگی رو از ذهنتون خارج میکنید،چقدر این درصلح بودنتون رو باهمه ی موجودات دوست دارم،چقدر باهرموجودی جوری رفتارمیکنید،بااین درک که اون موجود همه چیو درک میکنه ومیفهمه،کلا ویژگی بارز شما احترام گذاشتن به تمومی موجوداته چون به این اصل پی بردید که احترام به هرموجودی دراین کیهان احترام به شخصیت خودمونه

مریم جان چه انگیزه ای بخودتون میدید وقتی که یه نگاهی به دور دریاچه میندازید و میبینید تلاشتون داره نتیحه میده و ویوی کلبه ی چوبی داره از هر زاویه ای نمایان میشه خداروشکرت به خاطر این ویژگیتون که باقدرت کلامتون اجازه ی نجواکردن رو به ذهنتون نمیدید

حتی ازویژگیهای مثبت پرنده های حشره موزی خور ازراه دور بیان میکنید،و اینه که من عاشق این صلاتتون میشم که به هررزیبایی تواین منطقه توجهتون رو جلب میکنید

چقدر خوبه اونقدر ثروتمند باشی که یهچین ملکی تو بهترین جای دنیاداشته باشی و ازین ملک هم خودت بهترین لذت وحال رو ببری،همینکه یه مقدار کوچیکشو درخدمت یکسری افراد بذاری تااون ها هم از ملکت استفاده کنن

چه افتخاروچه ارزشی برای ماایرانیا آفریدی استاد،که سدبتونی خیلی ازماایرانیا رو شکستی و نشون دادی که میشود باهر نژادوقومیتی درهرشرایطی خالق زندگی خودت باشی،و چه الگویی بهترازشما که یهمچین ملک عظیمی رو نشون میدید و میگید که باثروتمند شدن میشه ارزش خلق کنی،میشه به دیگران خدمت کنی،میشه درآزادی زمانی ومکانی ثروت بسازی،میشه حتی از ملکی که داری دراختیار دولت بذاری،نه اینکه منتظر باشی دولت ملکی دراختیار تو بذاره تا باون ملک ناچیز احساس پولداری کنی

چیزی که الان توایران شرطو شروط برای مردم گذاشتن،که هرچی بیشترفرزند بیاری دویست متر زمین بهتون تعلق میگیره!!ببین چقدر آدم باید ذهنش محدود باشه که بخواد برای دویست متر زمین که اندازش به اندازه ی یک هزارم این ملک استاد نیست،بخواد تازه کلی فرزند هم بیاره تا این مقدارزمین بهش تعلق بگیره!

اما من ازاستادم دارم یادمیگیرم که اونقدر ثروت ونعمت وفراوونی تو دنیا هست،که وقتی وظیفه ی الهی انسانی خودم بدونم که ثروت بسازم و ارزش خلق کنم،میتونم خودم هزاران هزارتا زمین دویست متری تهیه کنم و هیچ‌نیازی به دولت و پدرمادر ارثومیراث نداشته باشم

استادواقعا هزاربار دیگه تحسینتون کنم بازهم کمه،که یهمچین ملکی رو دراختیار ادمای امریکایی گذاشتید تا ازش استفاده کنن،و بسیار تحسین میکنم آدمای این کشور رو که بخوبی از اون چیزی که دراختیارشون گذاشته شده،استفاده میکنند

همین اسب نجیب و سربه زیر چقدر به این ملک داره کمک میکنه که فضای اینجا صاف و یکدست بشه،و ازهمه مهمتر این خودش دوباره یه ثروتی به ثروت استاداضافه میشه،که دیگه نخواد هربار پولی پرداخت کنن برای اینکه نفر بیاد چمن هارو بادستگاه کوتاه کنه

اینه که میگن ثروت ثروت میاره،خوشبختی خوشبختی،سلامتی سلامتی میاره،و همه ی اینها به ذهن برمیگرده که چجوری فکرکنی و عمل کنی که ثروتو سلامتیو خوشبختی دائمی رو تجربه کنی

مریم جان وقتی راجب پیچکای داخل تنه ی قطع شده ی درخت صحبت کردید،دیدم واقعا چقدر رد شدن از یکسری چیزای به ظاهر بی اهمیت میتونه به رشد آدم کمک کنه

من خودم چندوقت پیش پا روی ترسی گذاشتم که سالهای سال به خاطراینکه برام مهم بود که نکنه فلان حرف رو بزنم فلانی ازدستم ناراحت بشه،که وقتی اون حرف رو به اون شخص زدم،باکمال احترام انگار که کوله باری از سنگینی ازرودوشم برداشته شد

یک حرفی راجب یک موضوعی باید میزدم که سالهای سال اون نفر شاید به زعم خودش من رو مقصرمیدونست،ولی وقتی موضوع رو براش واضح کردم،وبهش فهموندم که من دیگه آدم قبلی نیستم بخوام زیر بار حرف زور برم،انگار برای اون طرف هم جاافتاد که ازین خبرانیست که بخواد بی دلیل منو مقصر هر ماجرایی بدونه

واتفاقا بازخوردش این بود که بااحترام بیشتری فردای اون روز اون شخص دوباره بهم زنگ زد و حالمو ازم پرسید،همیشه انگار من بدهکاربودم و اون طلبکار،ولی باپاگذاشتن روی ترسم و ازینکه رهاکردم که هراتفاقی بعدش بیوفته پاش وایسادم،دیدم که نه تنها هیچ اتفاقی نیوفتاد تازه انگار اون طرف شیرفهم شد که موضوع از چه قراره،نمیدونم شاید دوباره نفهمیده باشه،ولی مهم نیست،مهم اینه که دیگه فهمید من آدم سابق نیستم و میتونم راحت حرفمو بیان کنم

فکرمیکنم همین ترسی که داشتم و ازش گذرکردم،داره منو مثل این پیچکا به اون ترس اصلیم نزدیک میکنه تابتونم راحتتر به اون ترسای بزرگترم هم غلبه کنم،به امید الله یکتا

مریم جان چقدر فوق العاده بود اون حرکتی که زدید وباقیچی پیچکارو قطع کردی و درکنارش فیلم هم میگرفتی دمت گرم بانوجان

چقدر هردوتون کاری رو که به عهده‌ میگیرید عالی وبی نقص انجام میدید،اینکه مریم جان پیچکارو قطع میکنه و استاد تنه های بزرگتر رو بااره برقی ازبین میبره کلی وقتو زمانِ کمتری هدر میره.

اینکه نتیجه ی نهایی کار رو تجسم میکنید وباانگیزه پیش رفتید،همین تجسم کردن هدف نهایی باعث شد شما اینقدر پرانرژی باشید وکلی درختچه های هرز رو قطع کنید

برای من قطع درختچه های هرز و نمایان شدن کلبه ی چوبی،یک مثال روشنیه که به من انگیزه میده تواین مسیر بمونم و باانرژی بیشتری به راهم ادامه بدم

همینکه تواین مسیر آرامش و سلامتیم نسبت به سه سال قبلم قابل مقایسه نیست،همین که ازلحاظ مالی بیشتر دررفاه شدم،همینکه همسرم بااحترام بیشتری به من عشق میورزه،همینکه کارهام رو باصبوری بیشتر انجام میدم،این یعنی دارم درست اون درختچه های هرز رو قطع میکنم و دارم به اصل خودم نزدیکتر میشم

خداروصدهزارمرتبه شکر بخاطر یک قسمت دیگه ازین سریال زیبا وپرانرژی که بااون فضای سرسبزش کلی آرامش وجودمو فراگرفت،و بسیار انرژی بر روحوجسمم تزریق شد خداروصدهزارمرتبه شکر که امروز هم برای تمرین ستاره ی قطبیم ازین سریال پرازنکته استفاده کردم

داستان بازسازی شخصیتم درراستای توجه به زیبایی های این سریال ادامه دارد…