سریال زندگی در بهشت | قسمت 102

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربان

وسلام به تک تک دوستانم

روزشصت وپنجم،روزشمار توانایی تشخیص اصل از فرع…

یکی دیگه از عادات خوب وپسندیده ای که من از شما استادعزیزم یادگرفتم هوشیار ودر لحظه زندگی کردنه واینو از توجه کردن به زیبای های اطراف بدست آوردم، کسیکه دنبال زیبایی ها باشه همیشه سعی میکنه هوشیار باشه اگاه باشه، متوجه کانون توجه اش باشه…

خب تو گذشته وقبل آموختن این آموزشها به نظر من زیبایی در اطرافم وحداقل توی زندگیم وجود نداشت، چون از دید من هرچی زیبا بود غیر قابل دسترس بود مال از ما بهترون بود، زیبایی های طبیعت رو هم مدتهابود اونجور که باید مثل زمان بچگیم دیگه نمی تونستم درک وحس کنم، انگار تمام وجودم رو غم ودرد گرفته بود ناامیدی گرفته بود، یه چندسالی بود که انگاری ابرهای سیاه بدشانسی وبدبختی از آسمون زندگیم نمی رفتند و همیشه آسمون زندگیم کبود بود و تاریکی همه ی زندگیمو گرفته بود…

خب چون اون وقتها تصورم این شده بود که دچار جبر خداوند وسرنوشت از پیش تعیین شده ای هستم، از اونجا که آدمها وشرایط رو مسئول ومقصر میدونستم توی زندگیم برای اینکه انقدر سیاه بخت شدم، اینکه همه چیز برام سیاه وسفید باشه نه رنگی رنگی، چیز طبیعی به نظر میرسید وپذیرفته بودم که خب به خاطر اتفاقاتی که توی سرتاسر زندگیم افتاده، حالا دیگه من یه بخت برگشته ی بدبختم باید بسوزم وبسازم…

آخه برای چی می بایست سپاسگزار میبودم و قدردان، برای چی باید زیبایی هایی که مال خودم وتوی زندگی خودم نبود رو می دیدم وستایش میکردم؟؟؟

ای واااای از بی خدایی و نشناختن خالق، ای وااای از کوری چشمها و کری گوشها و سیاهی وسنگی شدن قلبها بر اثر بی ایمانی و دوری از اصل( از خداوند)

تغییر زاویه دید، تغییر تفکر وباور، تغییر راه وروش زندگی، ودر نهایت تغییر شخصیت ،یه شبه اتفاق نمی افته زمان میبره، چندین ماه اگه واقعا تسلیم باشی و شاید بیشتر وبرسه به چندین سال اگه هنوز عاجز وتسلیم نباشی در برابر جهل وناتوانی خودت…

اما وقتی می بینی بابا، کسی هست افرادی هستند که شرایطتشون مثل خودت بوده وحتی گاهی بدتر، ویه روزی مثل تو همینقدر سردرگم و پریشون بودند وناامید، امااا تصمیم گرفتم که در برابر قدرتی که خالقشون هست ودلشون گواهی میده به وجودش، تسلیم بشند…

ودقیقا از همون نقطه از همونجا، تغییرات مثبت توی زندگیشون اتفاق افتاده…

من بارها تو دیدگاهام نوشتم که اوایل فقط تقلید میکردم از شما ومریم جان، با دیدن فایلهای تمرکز برنکات مثبت، سریال سفر به دور امریکا وسریال زندگی در بهشت، با برداشتهایی که از موقعییت وشرایط ورفتار و گفتار وعملکرد شما عزیزان داشتم، سعی میکردم همونهارو توی زندگیم پیاده کنم..

احساس میکردم گوشها وچشمها وقلبم دارند باز میشند، احساس میکردم از اون فضای تنگ وتاریک و سیاه و آلوده دارم از یه تونلی که روشن و نورانی هست به سمت یه دشت نورانی قدم برمیدارم، هرچقدر بیشتر با دیدن فایلهاتون ،جاهایی که میرفتید خوراکیهایی که میخوردید چیزهایی که میخریدید ذوق میکردم و با تحسین وسپاسگزاری شما منم از خداوند سپاسگزاری میکردم به خاطر موقعییتهای شما و اونچه که توی زندگی خودم داشتم، احساس میکردم امید وآرزو داره توی وجودم شکل میگیره، وقتی میدیدم از گذشتتون میگفتید و توضیح میدادید که چطور تغییر کردید منم امید وانگیزه میگرفتم…

به غیر از قولی که بهتون داده بودم وعهدیکه باخودم بسته بودم که 6 ماه مدام با فایلها وآموزه های شما زندگی کنم، دو چیز خیلی کمکم کرد که بتونم این روند رو سریعتر بگذرونم و پیشرفت بیشتری توی این مسیر تغییر داشته باشم، اونم خوندن قرآن با معنی وبدون تعصب بود اونم هر روز وهر شب، و بعدیش هم این بودکه توی حال بد خودم رو نگه ندارم وحتی تو دل بدترین شرایط اگه حالم بدشده و درازکشیدم پاشم برم یه دوشی بگیرم یه غذایی درست کنم یه فیلم کمدی ببینم، پاشم برم تو دل طبیعت وکلا پارکی خیابونی سینمایی کافه ای رستورانی،و….

خلاصه اینکه خودم رو نگه ندارم تو حال بد، که بیشتر غمگینتر وافسرده تر بشم، کاریکه تو گذشته زیاد میکردم یا قرص میخوردم میخوابیدم یا ساعت ها گریه میکردم یا ساعت ها به سقف خیره میشدم، یا ساعتها در مورد مشکلاتم با شخص دیگه ای مثلا درد دل میکردم!!!

طوریکه هی دامن میزدم به اون شرایط بد ومنفی!

اوایل وقتی میخواستم شرایط رو از منفی به مثبت تغییر بدم یه جورایی باید زور میزدم تا بتونم تمرکزم رو نگهدارم روی چیزهای زیبا ومثبت، اما کم کم خود جهان هم پاپیش گذاشت تا کمکم کنه ، یه جوریکه بیشتر شرایط دیدن زیبایی ها ورفتن به طبیعت و خوش بودن وشاد بودن برام مهیا میشد، جوریکه اگه خودمم راغب به رفتن نبودم بلاخره کسی بود که مجبورم کنه منو ببره بیرون و همینکه پامو از خونه میذاشتم بیرون انگار روحم تازه میشد ، همینکه نسیمی به صورتم میخورد، همینکه مردم رو میدیدم که تو کوچه وخیابون وبازار وطبیعت در رفت وآمدند همینکه چارتا حیوون و حشره و…میدیدم…

همینکه ابرها و آسمون بالاسرم و گیاهان رو میدیدم کلی حالم خوب میشد…

من از شما داشتم یاد میگرفتم که اگاهانه توجه ام رو بذارم روی زیبایی ها، یه مدت که گذشت دیدم من هنوز توی زندگیم خیلی نعمت هست که باید به خاطرشون سپاسگزار باشم، خیلی از کارها هست که می تونم انجام بدم که فقط از پس خودم برمیاد و کلی منو جلو میندازه وباعث میشه من تمرکزم از منفی ها و نشستن وفکر کردن دست بردارم، دیدم که کجاها خداوند توی زندگیم خیر وشر رو بهم الهام کرده و من خیره سرانه و از روی جهالت خودم برای خودم بد خواستم، متوجه شدم که اصلا رفتار دیگران نمی تونه تعیین کننده حال درونی من باشه واین من هستم که به خاطر نداشتن عزت نفس، نداشتن احساس لیاقت وخودارزشمندی، واحساس گناه، حال خودم رو با هر حرف وعمل بیرونی بد میکنم…

خب آدمیکه همش نشسته توخونه وبه منفی ها توجه میکنه بایدم منفی نگر و بدبین بشه…

یکی دیگه از کارهایی که با دیدن سریال زندگی در بهشت خیلی کمکم کرد که بتونم آگاهانه خودم رو سرگرم کنم وتو حال بد نمونم این بود که همیشه یه لیست بلند بالا تهیه میکردم از کارهایی که باید تو خونه وبیرون خونه انجام بدم حالا به هر دلیل وبهونه ای اونهارو یا نیمه کاره رها کرده بودم ویا اصلا شروعشون نکرده بودم..

از مرتب کردن کشو وکمد لباس ها، و نظافت خونه و تعمیر برق وتعویض لامپ و تعمیر چیکه کردن شیرهای آب گرفته تاااااااا، دوباره از سر گرفتن نوشتن قصه ها و رمانها و داستانهایی که 20 سال قبل نوشته بودمشون یا نیمه کاره ولشون کرده بودم…..

یه روزی چشم باز کردم دیدم بعد یکسال واندی،از یه آدمیکه تصمیم گرفته بود خودکشی کنه و هیچ امید وانگیزه ای برای ادامه زندگی نداشت، تبدیل شدم به لطف الله مهربان به کسیکه 3 تا از کتاب هاش چاپ شده، برای خودش شغلی ومنبع درآمدی داره، کلی مسافرت وگردش وتفریح رفته، کلی دوست جدید و خوب پیدا کرده، روابطش تاحدود زیادی ترمیم شده و حال دلش باخودش خوبه و به یه صلح درونی با خودش وجهان رسیده وکسیکه فکر نمیکرده بتونه دوره ای تهیه کنه، هر ماه روتین مثل آب خوردن دیگه میتونست دوره 12 قدم رو تهیه کنه تا بیشتر رو خودش کار کنه …

وشکرالله مهربان این روند همچنان ادامه داره وهر روز همه چیز در وجود من وزندگی من بهتر از دیروزم هست اگر چه هنوز اول راهم وتازه زندگیم حالت نرمال وطبیعی به خودش گرفته وبرای عالی شدن باید توی این مسیر باعشق وامیدو توکل وایمان ادامه بدم ان شالله…

وقتی به اون درک وباور برسی که خداوند همه چیز در جهان رو مسخر تو آفریده ودر اختیارت گذاشته تا شادو خوشبخت و راحت زندگی کنه انگار همه چیز به طرز عجیبی زیبا وشگفت انگیز میشه ودیگه نیازی نیست که بخوای سعی کنی تا تمرکزت بره روی زیبایها ویا دنبال زیبایی ها بگردی….

همه چیز خود به خود زیبا هست…

وانگار همه ی زیبایی ها برای توهستش مال خودت وتو صاحب اینهمه زیبایی هستی…

یکی از تاثیرات عادت به دیدن زیبایی ها اینه که حتی وقتی اتفاقی به ظاهر بد وتلخ و نازیبا میفته، تو دیگه عادت کردی که بگردی دنبال حکمتش( یعنی دیدن زیبایی وشگفتی در اون اتفاقی که قراره بعدش برات رقم بخوره) یا اصلا در دل همون اتفاق به ظاهر بد هست، فقط کافیه از خدا بخوای خیر وخوشیش رو به طور واضح بهت نشون بده…

خدارو هزاران بار شکر، که توسط شما استادقشنگم انقدر راحت وآسون، راه و روش رسیدن به آرامش وشادی و خوشبختی رو پیدا کردم و یاد گرفتم.

ودارم توی زندگیم ازش استفاده میکنم..

دوستتون دارم زیااااد، ان شالله کنار مریم جان هر لحظه وهمیشه در پناه امن خداوند باشید