سریال زندگی در بهشت | قسمت 102

بنام یکتای هستی بخش

روز 104سفرنامه

سریال زندگی در بهشت قسمت 102

سلام استاد جانم سلام مریم بانوی عشقم و سلام دوستان عزیز و هم فرکانسیم.

امروز و دیروز از بهترین روزهای زندگیمه چون رفتم تو دل یکی از بزرگترین ترسهام بخدا با اینکه هنوزم دست و پام میلرزه ولی همچنان دارم حمله میکنم به ترسهام اصلاااا معجزه پشت معجزه نمیدونم بخدا چی بگم .هیچ وقت فکرشم نمیکردم رفتن تو دل ترسهام اینقدر تاثیر گذار باشه تو زندگیم اونم اینقدر سریع.

من یه سالن آرایشی داشتم که با دونفر شریک بودم.مدتها بود که به دلایل خیلی زیادی میخواستم جدا بشم ولی به خاطر ترسهایی که داشتم نمیتونستم.و بیشترین ترسم ترس از تایید نشدن توسط خونواده و همسر و اطرافیانم بود.چون از نظر بقیه اوضاع کاری من خیلی خوبه و اصلا به هیچ عنوان موافق این کار من نخواهند بود.ولی دیگه زمانش رسیده بود که جداشم چند تا نشونه دیدم و فهمیدم که موقعش رسیده.قبلش من به هماهنگی خیلی زیادی رسیدم با محیطم با شریکام و با خودم در صلح و آرامش بودم.و وقتی نشونه ها اومد تصمیم گرفتم که برم تو دل ترسهام.اولش از واکنش شریکام میترسیدم ولی وقتی بهشون گفتم بدون هیچ مقاومتی قبول کردن که اونهم لطف خداوند بود که ازش خواسته بودم به راحترین شکل ممکن و بدون بحث جداشم.من هیچ چشم داشتی به وسیله هام نداشتم و گفتم حتی اگر ندادن هم اشکال نداره میگذرم ازشون.ولی خودشون پیشنهاد دادن که وسیله هارو تقسیم کنیم.کلیییی ترس داشتم از گفتن به همسرم ولی گفتم بهش با اینکه خیلی ناراحت شد و هنوزم هست ولی اصلا بهم گیر نداد و سوال پیچم نکرد.که اینم باز از لطف خدای مهربان بود که بتونم این فشارهای ذهنی رو راحت تر تحمل کنم چون اگر همسرم مخالفت میکرد خیلی کار برام سخت تر میشد هرچند که من با خدا عهد بسته بودم که حتی اگر همسرم تردمم کنه مهم نیست من این کارو انجام میدم.

به خونواده ام گفتم مادرم به شدت نگرانمه و زنگ میزنه و کلیییی از باورهای منفی و نگرانیاش میگه و ازم میخواد که بیشتر فکر کنم.خواهرمم همینطور نگرانمه که مبادا خونه نشین شم.مادرم ازم خواست که حتما با برادرم در میون بزارم ولی گفتم فعلا نمیخوام باهش حرف بزنم.

همین پری روز که به شریکام گفتم میخوام جداشم اومدم خونه همینجوری که داشتم رو احساسم کار میکردم یهو یه حسی بهم گفت برو تو اینستا پیج یکی از معروفترین آرایشگرای شهرمونو پیدا کن و به شماره اش زنگ بزن ببین نیاز به همکار دارن تو رشته ی تخصصی خودم.من چند ماه پیش رفته بودم اونجا ولی بدون اینکه صاحب اونجا بخواد کارمو ببینه وقتی بهش گفتم خودم سالن دارم گفت که نمیخوایم. وقتی دیروز داشتم دنبال پیج اون سالن میگشتم کلی نجواها اومد سراغم که بابا صاحب اون سالن خیلی بداخلاقه اونی که تو رشته ی تخصصی تو اونجا کار میکنن اصلا از تو خوشش نمیاد(چون سری قبل که رفتم اونجا کاملا با رفتارش بهم نشون داد که از بودن من در اونجا خوشش نمیاد) خلاصه هم کلی ترس داشتم به خاطر عدم عزت نفسم هم کلی نجوا به خاطر تجربه ی قبلیم.ولی نمیدونم چطور شد که یه حسی بهم گفت بابا این همون ایده ایه از سمت خداونده.اولش کلییی مقاومت داشتم که این کار اصلا نشدنیه .ولی به محظ اینکه به این فکر کردم که احتمالا این الهام پروردگارمه به شدت مشتاق شدم که این کار انجام بدم.با اینکه دست و پام میلرزید زنگ زدم و با صاحب سالن صبحت کردم و بهش گفتم که برای همکاری تماس گرفتم ایشونم گفت که شنبه اش که همین دیروز بود برم پیشش و یه مدل بزنم تا کارمو ببینه .و من دیروز خواهرمو بردم که مدل بزنم قبل از رفتن خواهرم بهم گفت میدونی چرا فلانی دیگه اون سالن کار نمیکنه (همونی که تو رشته ی تخصصی من اونجا مشغول به کار بود و از منم خوشش نمیومد) اصلا داشتم شاخ درمیاوردم گفتم خدااااایا چجوری شکرت کنم.چون تمام استرس من قبل از رفتن این بود که چطور باید با اون خانومه برخورد کنم .وقتی متوجه شدم که از اونجا رفته تمرکزم رو فقط گذاشتم رو کارم.وقتی رفتم اونجا و مدل رو زدم.صاحب سالن کارمو قبول کرد.یکی دوتا ایراد کوچیک داشتم که بهم گفت و گفت که چیز مهمی نیست تو کار اینا برطرف میشه. و خلاصه که شمارمو گرفت گفت فعلا نوبت ندادیم به مشتری.تا بعد از ماه رمضون.بهتون خبر میدیم که برای همکاری شمارو میخوایم نمیخوایم.(یک ماه مونده به ماه رمضون)

من از اونجا اومدم ولی اصلا ناامید نبودم.ته دلم خیلی خوشحال بودم.ولی گفتم من منتظر نمیمونم که خبرم کنن شاید خبر ندن حالا باید برم سراغ ایده های بعدی .دیروز به یه سالن دیگه هم تو پیجشون پیام دادم دیروز که اگر نیاز به نیرو داشتن بهم خبر بدن.

خلاصه که با وجود تمام ترسهایی که داشتم و دارم اینقدررر احساس رهایی عجیبی میکنم که تا به امروز تجربه اش نکرده بودم.همین نیم ساعت پیش از همون سالن معروفه باهام تماس گرفتن .صاحب سالن بود.و گفت فردا برم چندتا مدل دیگه بزنم که اگر ایرادی داشتم برطرف شه و از هفته ی بعد شروع به کار کنم.واقعا تو هنگم نمیدونم واقعا باید چی بگم.

بزرگترین خواسته ی من قبل از اینکه تصمیم بگیرم شراکتمو تموم کنم این بود که بتونم تو یه سالن پر مشتری کار کنم تا کلی مشتری زیر دستم باشه تا بتونم مهارتمو افزایش بدم.ولی اصلاااا فکرشمممممم نمیکردم که تو شهر خودمون کسی قبول کنه.چون شهرمون کوچیکه من فکر میکردم که به هرکسی اعتماد نمیکنن چون میترسن رقیبشون بشه(که اینم به خاطر باورای محدود کننده ی خودم بود)

همش تو این فکر بودم که یه معجزه ای بشه من برم تو یه شهر بزرگتر تا بتونم برم تو یه سالن پرمشتری کار کنم.

اما زمانی که تصمیمم برای جدا شدن قطعی شد هییییچ ایده ای نداشتم که اصلا میخوام چیکار کنم.هییییچ ایده ای.فقط حسم بهم گفت که وقتشه جداشم .اصلااااا نمیدونم چجوری خداوند به دلم انداخت برم جایی که قبلا آرزوم بود ولی حتی نمیتونستم بهش فکر کنم.

یه نکته ای هم که استاد جانم تو این فایل گفتن این بود که یه سری ها غرور بی جا دارن.خواستم بگم که منم جزء اون دسته از افراد بودم البته تا همین چند روز پیش که تصمیم نگرفته بودم جداشدم. با اینکه میدونستم بهترین کار ممکنه الان برای من اینه که کلی مدل زیر دستم باشه که بتونم بزنم و مهارتم زیاد شه ولی غرورم اجازه نمیداد میگفتم تو خودت سالن داری.واسه خودت کسی هستی اینجا حالا میخوای بری یه سالن دیگه بله وچشم گوی یه نفر دیگه باشی.(اینجا هر چند درامد نداری مشتری کم داری با وجود شریکات اذیت میشی تمرکزت پراکنده است چندتا کاررو انجام میدی ولی عوض بقیه فکر میکنن تو یه کسی هستی برای خودت ،یه سالن بزرگ و شیک داری داری که هرکی میبینه کفش میبره)

ولی دارم یاد میگیرم غرور بی جامو بزارم زیر پام و فقط دنبال یاد گیری باشم.چشم گفتن رو یاد بگیرم.کسی رو میبینم تو تخصمم مهارت داره با نهایت احترام سعی کنم بهترین شاگرد باشم در مقابلش برای یاد گیری.به جای حسادت کردن.به جای غرور بیخودی که کار من از اون خیلی بهتره.

استاد جانم این یکی از مهم ترین درسهایی بود که از شما یاد گرفتم و تا ابد آویزه ی گوشم میکنم اینکه غرور بیجا نداشته باشم.چون تا به امروز به شدت ضربه خوردم از این غرور بیجا چون خیلی جاها میتونستم خیلی چیزا از آدما یاد بگیرم ولی این غرور مسخره مانعم شد.خداوندم بی نهایت سپاسگذارم که هیییچ وقت منو تنها نمیزاری.

سالن جدیدی که قراره برم میدونم که با کلی چالشهای جدید روبه رو میشم ولی اشتیاق فراوان دارم برای این که رشد کنم بزرگتر بشم ظرف وجودیمو بزرگتر کنم.

عاشق همتونم

لایق بهترینهایید