سریال زندگی در بهشت | قسمت 104 - صفحه 27

به نام خداوند بخشاینده، او کافی است مرا، خدایی ک عشق میشود در وجودت، خدایی ک راه تقوا میشود برایت، خدایی ک ایده هایی میشود برای روان تر شدن زندگی ات، خدایی ک ب تو اخلاقیات الهی و درست را یاد میدهد، خدایی ک میگه فقط وابسته من باش و من میگم چشم، خدایی ک مرا محتاج خودش کرده و نه هیچ کس دیگری حتی پدر و مادرم.و ب من میگه تو را فقط برای خودم آفریدم، دیدم نگهبانی و حفاظتش رو از حواشی، از ابتدای نوجوانی ام مرا در راهی پاک با انسان هایی کم ولی پاک قرار داده و خیلی زود هشدارهای ناهم فرکانسی را ب من گوشزد کرده و من گفتم چشم میبرم هر ارتباطی ک مرا ب یاد تو نیندازد و ب من چیزی نیاموزد.

امروز روز عجیبی بود برام و این فایل هدیه زیبایی از طرف خداوند برایم، عکس این قسمت مرا ب ذوق آورد ک ببین حالت عالی میشود. امروز تقواهای زیادی کردم، برای خودم هم عجیب بود چگونه انقدر راحت از پسش براومدم، متوجه بزرگ شدن ظرف وجودی ام شدم، متوجه شدم من از مشکلات بزرگتر شده ام، توحیدی تر رفتار کردم و ب خدا گفتم من سمت خودم رو انجام میدم و ازت توقع دارم ک بقیه اشو عالی انجام بدی، بهش گفتم جایزه این کنترل هام رو قشنگ میدی ها.

بعدازظهر بود ک یک مورد دیگه ای پیش اومد و من بی دلیل اشک هام جاری شد، بعد از جاری شدن چندیدن قطره خدابنده هاش رو یکی یکی فرستاد تا منو بخندونن و بگن دیوونه معلوم هست چیکار میکنی؟ غصه چی میخوری، فک کن ب ابدیت ب اینکه تو قراره بری اون دنیا. اصن دیدم بنده هاش رو فرستاده ک اشک های منو پاک کنه و تبدیل ب لبخند کنه. واقعا الان ک فکر میکنم چه دلیل مسخره ای داشتم برای اون بغض.مطمئنم چند روز آینده ب یاد این روزم می افتم و لبخندی ب لبم میاد.

و اما این فایل، من 2 روز پیش دریا بودم، همون درخواستی ک از خدا داشتم رو بهم عطا کرد، هدایتی کرد ک من دریا رو هم ببینم روز آخر سفرم، همونطور مثل شما پاهام رو داخل شن ها میکردم و اعتبار اون سفر رو ب خدا میدادم. ب همسفرهام گفتم من دریایی ک آسمونش ابری باشه و خورشید از بین ابرها بتابه و شن های تمیزی داشته باشه رو خیلی دوست دارم و 2 روز بعد از طریق این فایل دیدم همون دریا رو توی این فایل. اونجا با دوتا دختر کوچولوی نازنین دوست شدم و از دیدن شون کلی لذت بردم و برام بوس فرستادن و از بین همه همسفرام اومدن و با من حرف زدن و بهم خوراکی دادن و اینها اگر نشانه خداوند نیست پس چیه؟ من خدا را در تک تک رفتارهای محبت آمیز بنده هاش در سفرم دیدم.

من از دیدن اون 3 تا دوست نهایت لذت رو بردم، من انسان های درصلح و آرام رو دیدم، چقدر رابطه زیبایی داشتن، کسی گوشی دستش نبود ک مدام عکس بگیره، مقصد دیدن زیبایی ها و عجین شدن با طبیعت بود نه پر کردن گالری گوشی از خودم از زوایای مختلف و یا صرفا با انتشار عکس ها در فضای مجازی ب بقیه ثابت کنم ب من خوش گذشته و من اینجاها رفتم.

من قصدم از بیرون رفتن لذت بردن بیشتر هست، خلوت و مراقبه بیشتر با خودم با خدایم هست چه نیازی هست بقیه بدونن ب من خوش گذشته یا نه. و کسی ک تجربه کرده متوجه میشه لذت بردن ب تنهایی زیباترین لذت عه، انقدر شیرین عه ک تو خیلی از جمع ها پیداش نمیکنی.چون ب شدت احساس میکنی ب خدا نزدیک شدی

دیدن اون 3 دختر واقعا درس های زیادی داشت، چه انسان های پاکی بودن، چقدر میشد خدا رو دید، چه رابطه دوستانه و پر از محبتی داشتن، بغل کردن هایشان، سکوتی ک بین شان بود، همکاری ای ک بدون هیچ سروصدایی میکردن، لذتی ک حتی از ساختن یک شی بی شکل با شن ها میبردن، لذتی ک از شنا کردن میبردن، بغلی ک یکدیگر رو کردن و من عشق دیدم و عشق.

عقاید خانواده و فرهنگ من گفته این افراد بی حجاب هیچ ارزشی نزد خدا ندارن، گفته زن باید خجالت بکشه از نشون دادن اعضای بدنش، گفته این افراد این دنیا خوشحالن اون دنیا باید جواب پس بدن. ولی من هرچه در این قاب دیدم خدا بود و خدا، چه افکار بیهوده و بدون دلیلی رو پذیرفتیم از بچگی، بدون هیچ فکری. باید بیشتر تجدید نظر کنم در عقاید و افکارم، باید از خودم بپرسم دلیل و منطق این فکری ک میکنی چیه؟ خودت بهش رسیدی یا از طریق فرهنگ و جامعه و خانواده بهت رسیده.

ب این نتیجه رسیدم هرجا لذت بود و خوشی خدا اونجاست، خدا با اون آدم هاست، هیچ قید و بندی هم درکار نیست، کسی را قضاوت نکنم، خدا در شادی است خدا در لذت است نه در حجاب، خدا در سادگی و لذت است، خدا را در لذت بردن از چیزهای ساده دیدم، مثل مراسم ساده، لباس ساده و صورت ساده و زیبایی اون عروس خانم. کی گفته برای مراسم عروسی باید خودت رو ب زحمت بدی و مراسم شوآف بازی راه بندازی، اینها همه عقاید و فرهنگ هایی هست ک بدون دلیل پذیرفته ام.

از رابطه زیبا و قابل تحسین شما دوعزیز هرچه بگم کم گفتم، طوری ک مرزهایی در ذهنم جا ب جا شده است، طوری ک استانداردها و اولویت هایی در ذهنم جا ب جا شده ک ب هیچ عنوان ب کمتر راضی نیستم چون من شما دو عزیز رو الگوی خودم قرار دادم، نه اینکه من روی خودم کار نکنم و شخصیت خوبی نسازم و بگم من منتظر اون فرد می مونم خیر، من شخصیتی بهتر میسازم در تمام ابعاد و جهان کارها رو برای من انجام میده بدون هیچ زحمتی.

خیلی حال دلم عالی شد با دیدن این فایل، سپاسگزارم استادجان، راستی عاشق زل زدن هایتان ب شادی انسان ها هستم، عاشق اون سکوت و غرق شدن  تون در اون تصاویر هستم، چه مراقبه زیبایی است خدا را در شادی بندگانش دیدن، بدون هیچ قضاوتی سکوت کنم و لذت ببرم از دیدن آفریده های خداوند.یاد می گیرم از شما بسیار، خدا رو شکر برای هدایتم ب این راه راست.در پناه الله باشید.