سریال زندگی در بهشت | قسمت 104 - صفحه 1

به نام خدای بخشنده و مهربان

سلام به استاد عزیزم. سلام به مریم جان شایسته عزیزم.سلام به همه دوستان عزیزم

خدایا شکرت واقعا به خاطر قوانین ثابتی که قرار دادی تا من بتونم زندگی ام رو خلق کنم. خدایا شکرت بابت این همه زیبایی که میبینم و مهم تر از همه درک میکنم. خدایا واقعا شکرت که هر روز ذره‌ای به درک و آگاهیم اضافه میشه و شکرت که این عزم رو در من قرار دادی که هر روز ذره ای از وجودم رو ترمیم کنم و ذره ای بهتر باشم تا به تو برسم… به اصلم

خدایا شکرت که من رو به این دنیای زیبا هدایت کردی تا بیشتر ببینم زیبایی های خلقتت رو

خدای من چه عکس زیبایی، چه ساحل زیبایی چه آسمان و ابرهایی، انگار دریا و آسمان دارن در اون انتها به هم میرسن… خدایا شکرت چقدر همه جا تمیزه چقدر وسایل تمیز و زیبایی لب ساحل هست… چه مردمان آزاد و رهایی، هیچ کس به دیگری کاری نداره نگاه سنگین کسی رو روی خودت حس نمیکنی همه در کنار هم هستند اما در وجود خودشون به خدا وصل اند خدایا شکرت که میتونم این مردمان توحیدی رو ببینم و درس توحید بگیرم درس تسلیم بودن در صلح بودن…

واقعا این تسلیم بودن چِها که نمیکنه… من از وقتی تصمیم گرفتم تسلیم محض باشم و همیشه همیشه به خودم بگم الخیر فی ما وقع، چقد همه چیز واسم راحت تر شده چقدر آسون گیرتر و بهتر زندگی میکنم، مثل همون خانم که استاد بهشون اشاره کردن که تنها و با دوستانش داره لذت میبره، فرقی نمیکنه همسرم یا پارتنرم باشه یا نه من با دوستانم باشم یا نه…. مهم لذت بردن و در لحظه بودن و تسلیم خداوند بودنِ… خودم رو گذاشتم جای اون دختر خانوم که اگر منم بودم همینقدر لذت میبردم؟دیدم نه در بکگراند ذهن من کلی نگرانی هست. از بچه و همسر و فکر بقیه و…. هزاران چیز دیگه… و فهمیدم که باید اون نگرانی ها و ترس هر که ترمزهام شدن رو بردارم تا هدایت بشم به تجربه های این چنینی… و یه چیز فوق‌العاده دیگه اینکه من قبلا چندین سال قبل، دوستی داشتم همینقدر رها و تسلیم و در صلح با خود،چه تجربه های خوبی با هم داشتیم و چقدر دیدگاهمون نزدیک بود به هم…. یادمه از یه جایی بهم گفت من تصمیم گرفتم عوض بشم و جوری تغییر کنم که هر کسی بعداز یه مدت من رو دید بگه واووو تو چقدر عوض شدی… واقعا اراده و پشتکارش رو تحسین میکنم… اینقدر نورانی و الهی و زیبا شده بود، کلی کتاب می خوند ارتباطش با خیلی از دوستان مشترکمون که به خاطر درس و مدرسه با هم بودیم رو قطع کرد و کلاً یه انسان دیگری شد بسیار معنوی و با خدا، به منم میگفت اما من در مدارش نبودم اون زمان…. و بعد از چند سال ما کاملا از هم جدا شدیم نه اینکه خواسته و آگاهانه باشه، کاملا نامحسوس و نا خواسته…. الان اینو میفهمم… وقتی استاد میگه اگر روی خودت کار کنی آدم های نامناسب و اونایی که در مدار نیستن ازت دور میشن، جهان این کار رو میکنه….

حالا بعد از نزدیک پانزده سال که من کلا فراموشش کرده بودم، از وقتی که تعهد سنگین به خودم دادم که عوض بشم و به قول دوستان هجرت درونیم رو آغاز کردم و متعهدانه دارم یک منِ دیگر می‌سازم،، اون دوستم همیشه جلوی چشمم هست! همه جا با منه، خوابش رو میبینم… انگار یه الگو شده واسم، هر جا از حرف دیگران دردم میاد به خودم میگم :یادته اون زمان بقیه چقدر فرزانه رو به خاطر راهش مسخره میکردن؟ حتی مادرش بهش کنایه میزد و می‌گفت دیوانه شده…. به کنایه بهش میگفت حضرت مریم اما اون هیچ تغییری در مسیرش نداد،.. و من الان نمیدونم در چه شرایطی هست، دورادور خبر دار شدم که هنوز هم همون مسیر رو ادامه میده… خیلی دوست دارم ببینمش و باهاش حرف بزنم اما هیچ دسترسی بهش ندارم… اما من دارم روی خودم کار میکنم و میدونم خداوند بهترین افراد رو در این مسیر وارد تجربه زندگی من میکنه… یا این چیزی که فکر میکنم میشه یا بهترین چیزی که حتی فکرش رو هم نمیکنم میشه… و خداوند همه چیز می‌شود همه کس را

و این روزها نشانه های زیادی میبینم… و امروز با این فایل و این حرفهای استاد و این دوستان در صلح دیوانه شدم و بازم بیشتر به درستی مسیری که میرم یقین پیدا کردم…

اون عروس زیبا رو بگو چقدر آرام و متین… چه جشن عالی گرفتن، به دور از تکلف، به دور از اذیت شدن دیگران در نهایت سادگی وزیبایی و چقدر معلوم بود همه دارن لذت میبرن… بچه ها بازی میکنن یه سری مهمونا شنا میکنن یه سری عکس میگیرن و ما و استاد از دیدن این همه درصلح بودن و رهایی و آزادی و سادگی لذت میبریم و خداوند بهترین و زیباترین غروبش رو بکگراند تصویر عکس ما میکنه… چی بگم… فتبارک الله احسن الخالقین… خدایا صد هزار مرتبه شکرت که دیدن و درک این همه زیبایی و این همه آزادی رو وارد تجربه زندگیم کردی و بهم نشون دادی میشه جور دیگری هم زندگی کرد

فقط باید چشم ها را شست جور دیگر باید دید… سپاسگزارم