سریال زندگی در بهشت | قسمت 110

ای جانم… سلام به اصحاب یمین ✋🌹🙌💖

سلامی از جنس عشق و قدردانی به آقایون و خانمهای بهشتی

ای بنازم به تک تکتون… از اول تا آخرتون… از ظاهر تا باطنتون… از استاد که اولین نفری هستن این فضا رو مهیا کردن تا اون دوست عزیزی که تازه به این باغ بهشتی هدایت شده، تا اون دوست عزیزی که هنوز به این دنیا نیومده ولی در آینده روزی به اینجا هدایت میشه…

افتخار میکنم و مینازم به خودم که در بهترین و زیباترین فضازمانمکان هستی قرار دارم… تا بتوانم با ساختن شخصیتی موحد و سرشار از توحید با مستقر شدن در زمره

والسابقون السابقون اولـٔـک هم المقربون

پیشرو باشم و یکه تاز قلمرو سرزمین رویاهام

وقتی تصویر کلبه مون رو در اون هوای گرگ و میش مه آلود دیدم ناخودآگاه دست به تایپ شدم… « همزمانی » یا بهتره بگم «خوش زمانی»… چرا که پرندوش برای اولین بار همچین هوای مه آلودی رو سحرگاه با تمام وجودم تجربه کردم

قبلش یه اعتراف برم؛ صادقانه اعتراف میکنم که قبل از اینکه کاملا تسلیم رب بشم و توی این بحر عشق و آگاهی های کیهانی غرق بشم، همش با خودم درگیر بودم که امکان نداره، این عباس منش زیادی خودشو جدی گرفته… خیال می‌کنه کیه! که ادعا می‌کنه بهترین سایت دنیا رو توی فیلد خودش داره… آخ وقتی توی کامنتا میدیدم که اینقدر ازش تعریف و تمجید میکردن، اون حجم عجیب از تعداد کامنت و اعضای فعال متعهد رو میدیدم که ایشون رو استاد و خودشون رو شاگرد این مکتب خطاب میکردن، حضرت عباسی بدجور از ماتحت میسوختم… راستیتش خیلی مقاومت داشتم، خودمو به اون راه میزدم و نمی‌خواستم باور کنم…

حالا یه نگا بندازید کدوم فیلم و سریالی توی دنیا اینقدر براش کامنت میاد… الله اکبر… چه اتفاقی داره میفته، میانگین هر قسمت بیش از صد تا کامنت میاد، کامنت چیه بابا بگو کتاب، طومار طویلی از تحسین ،آگاهی ، و نکات مثبت… دیوانه کنندس… خیلیا هم فرصت نمیکنن و نمیرسن والا خدا می‌دونه چقدر کامنتای ارزشمند بیشتری میاد

استاد عزیزم، نفرت من نه اینکه صرفاً مستقیماً از شخص شما بوده باشه…نه… بیشتر به خاطر مریدا و شاگرداتون بود، با خودم میگفتم ملت چقدر کمبود دارن که یجورایی دارن با تعریف و تحسین های افراطی و بیش از حد شون دارن از یه آدم بت میسازن… ازونجایی که من یه غرور خاص زلاتانی دارم ( البته با کمی ناخالصی)برام خیلی سخت بود که بخوام زیر سایه یه شخص خاصی شاگردی کنم و بعدها که به اون جایگاه بلند مرتبه دلخواهم رسیدم منو شاگرد و پیرو مکتب یا گروه خاصی بشناسن… به همین خاطر اوایل به خاطر این غرور ناخالص مزخرف عمدا تصویر پروفایل نمیذاشتم و حاضر نبودم که کامنتی با نام خودم بذارم و خودمو قاطی این مجمع سراسر عشق و توحید کنم، در یک کلام؛ مدارم پرت بود… هر بار از جنبه های مختلف اعتراف میکنم… بارها و بارها برای خودم تکرار میکنم که از کجا به کجا نایل شدم…. میخام بگم به این راحتیا همون اول مثل خیلی از بچه ها در بدو ورود شما رو نپذیرفتم… چون من تا بحال توی عمرم حاظر نشده بودم که با تحسین خوبی های دیگران و الگوبرداری به صلح و پیشرفت خودم کمک کنم، چون واقعاً از درون با خودم در صلح و آرامش نبودم…

از نفرت به عشق خالص… منی که یکی از مخالفین و هیتر های سرسختتون بودم دیگه نمیتونستم خودمو به اون راه بزنم؛ از بهار ۹۹ همین که با تمام وجود تسلیم رب شدم، خودبخود عاشق و شیفته شما و همه دوستای نازنینمون شدم…به این راحتیا وارد این باغ نشدم کلی براش بها پرداخت کردم و زحمت کشیدم پس به راحتیا هم از مدار خارج نمیشم… یعنی امکان نداره که خارج بشم

استاد به طور کلی کسی که مثل من قعر اعماق جهنم رو تا مغز قرمز استخون لمس کرده هیچجوره حاضر نیست به زندگی هولناک گذشته هبوط کنه و با نهایت سرعت و توان خودبخود به سمت بهشت حرکت می‌کنه ( اهرم بسیار قدرتمند رنج و لذت ) بنابراین بی نهایت بی نهایت بی نهایت سپاسگزارم خداوندم هستم بابت گذشته بسیار بسیار تلخ و دردناکم چرا که الان که دارم از دید قانون بهش نگاه میکنم میبینم که چه پوعن فوق العاده ای چه فرصت و نعمت بینظیری دارم من که زندگیم پر از تضاد و مشکلات و طوفان های سهمگین بود…حالا دارم میفهمم که چرا من اینقدر آدم سرسخت و بسیار قوی هستم حالا دارم دلیل این همه جاه طلبی و روحیه جنگندگی رو درک میکنم… حالا دارم دلیل این همه انگیزه بشدت طوفانی و خستگی ناپذیرم رو متوجه میشم؛ انگیزه و اشتیاق سوزانی که نظیرشو تا بحال نه دیدم و نه تجربه کردم، انگیزه و شور هیجانی که از بدو ورودم به سایت تا الان که هشت ماه میگذره نه تنها با کم شدن فشار و هویدا شدن نتایج کم نشده بلکه روز به بیشتر و بیشتر و بیشتر شده( درسته که از مدت عضویتم در سایت حدود دوسال میگذره ولی من اصلاً روحم هم خبر نداشت که عضو این سایتم، داستانش خیلی عجیب و مفصله، نمی‌دونم چی شد که یه فایلی رو میخواستم همینجوری دانلود کنم که مجبور شدم عضو بشم اینو هم بگم که اون فایلو ندیدم اصلا تا یه سال بعدش و باز هم گذشت تا در مجموع بعد روزها و ماه ها کم کم چند تا فایل دانلود کردم و از بهار امسال بود که برای اولین بار شیرجه زدم توی سایت)

انگیزه ای که منو بعضی روزا بیش از ۱۷ ساعت در شبانه روز بی وقفه پای سیستم نگه می‌داشت( خواب و خوراک برام بی معنی شد) تا بتونم با نهایت توان به شناخت و معرفت عمیقی برسم و با ایمان راسخ و عمل توقف ناپذیری از درون خودمو تغییر و مدارمو ارتقاء بدم…

استاد عزیزم، من به قدرت و جادوی کلام کاملا واقفم و در استفاده از قدرت کلام به نفع خودم و هل دادن خودم به سمت جلو خیلی هوشمند و حرفه ای هستم… به همین خاطره که تا بحال نشده که حتی یکبار بیام سایت و بخوام با لحن مظلومانه ای از بدبخیای گذشتم بگم و یجورایی ترحم جلب کنم، یا از مشکلات و مسائل گله و ناله کنم یا حتی حسی منفی و ناامیدانه ای رو القا کنم…چون من ذاتا آدم قوی و سرسخت نترسی هستم، اگرم گاهی از گذشتم میگم به این خاطره که فقط به خودم و دیگران امید و انگیزه مضاعفی بدم که می‌شود و خدا اینگونه هدایتمان می‌کند

هنوز حتی به اندازه ده درصد انتظارم توی سایت کامنت نذاشتم، همش این نجوای شیطان از ذهنم رد میشد که میلاد داری کشش میدیا زود باش پس کی میخوای توی سایت به صورت مستمر شروع کنی توی هر قسمت کامنت بذاری و از خودت و آگاهی هات بگی،

ازین جا به بعدش رو خیلی رک و صادقانه می‌گم ( در مورد خودم خیلی رک و راست و صافم)؛

این موضوع داشت تمرکزمو بهم میزد، با خودم و خدا خیلی صحبت و مشورت کردم، خوب خودمو شکافتم تا بتونم خودمو بیشتر بشناسم ( مثل همون صحنه شگفت انگیزی که در دقیقه ۲۲:۴۴ قسمت ۱۰۸ دیدیم که چطور تنه درخت شکاف هسته ای خورد)

هر چی میرم جلوتر بیشتر متوجه تفاوت های مهم و خاص خودم با دیگران میشم، این موضوع تفاوت اساسی با دیگران داشت منو تحت فشار میذاشت که نکنه اشکال از منه، دیدم نه اتفاقا این ویژگی منحصر به فرد منه دارم که به سبک شخصی خودم و بدون تاثیر از فضا و محیط دارم پیش میرم

توی بازه خیلی کوتاهی شاید دو سه ماهه کلا خودمو از بدنه جامعه و خانواده و فامیل جدا کردم برای همیشه

توی سایت هم انگار من نمی‌تونستم تحت تاثیر کامنتا و فضای سایت

به شیوه و سبک بچه های سایت پیش برم و به خاطر اعتماد به نفس و خودباوری که داشتم میخواستم فقط و فقط از ندای درونم تبعیت کنم تا با عمل به الهامات و هدایت خودِ خودش به بهترین و زیباترین و آسون ترین شکل ممکن تکاملم رو طی کنم؛

با خودم گفتم چیشد که من هیچ فعالیتی توی بخش عقل کل نداشتم؟! جواب برام واضحه چون من هیچ سوال و مسأله خاصی برام پیش نیومده که بخوام توی عقل کل از دیگران بپرسم، جواب تک تک سوال هام و مسائلم در طی مسیر در کوتاه ترین زمان ممکن بهم گفته شد… و با اینکه توی خیلی از جنبه ها آگاهی های پخته و درخوری رو بدست آوردم و می‌تونستم بارها پاسخ های راهگشایی رو در جواب دوستان بدم ولی انگار من هیچ میلی به این کار ندارم، چرا؟ چون اصلاً جواب دادن به دیگران برام در اولویت نیست… دنبال نسخه دادن و راهنمایی بقیه نیستم فقط تمام تمرکزم روی خودمه نه هیچ چیز دیگه… به قدرت تمرکز لیزی کاملا واقفم

چرا من با اینکه بارها قبلا میخواستم به صفحه شخصی دوستام برم و بهشون عشق بورزم و با تحسین شون ازشون قدردانی کنم ولی هر بار ندایی جلوی منو می‌گرفت و می‌گفت سرت تو لاک خودت باشه و خودتو درگیر دیگران نکن؟! الان میفهمم چون من اصلاً از حواشی و فرع به شدت فراریم و نمیتونم غیر از اصل و تمرکز روی خودم برای چیزایی که در اولویتم نیستن وقت بذارم مگر اینکه ندای درونم چیز دیگه ای بگه

🔴 چرا من برخلاف بقیه که آرزوشون اینه که محصولات استاد رو بخرن ولی من با اینکه دو تا از از دوره های حیاتی استاد رو قبل از اینکه قیمتشون تغییر کنه هم می‌تونستم بخرم ولی این کارو نکردم؟! چرا من هیچ میل و عجله ای برای رفتن سراغ محصولات رو ندارم و مثل خیلیا محصولات رو به چشم یه معجون سحر آمیز نمی‌بینم؟! اصلا چرا من هنوز توی مدت هشت ماه اخیر نتونستم حتی نصف فایل های رایگان رو ببینم؟! چه برسه به متن و مقاله های مریم جان و یا کامنتای بینظیر هر فایل !!! آیا من زیادی کُندم یا بقیه زیادی سریع و تند پیش میرن؟!

جواب این خیلی برام مهم و کلیدیه و وجه تفاوت اساسی طرز نگرش و عملکرد منو بهم نشون میده، ازون جایی که موقع صحبت کردن و یا کامنت نوشتن فقط برای دل خودم و شناخت بهتر خودم این کارو انجام میدم، نظر و قضاوت دیگران اصلا برام بی معنی میشه چون واسه مخاطبی حرف نمی‌زنم واسه خودم حرف میزنم اینجوری خیلی راحتم خیلی خیلی خودمم بدون هیچ شیله پیله و تعارفی:

خدایا خودت بهترین جواب ممکن رو از زبون خودم به خودم بگو:

🔵من رفته رفته پی بردم که آدم وقتی در مسیر درست سعادت و صراط مستقیم یا به اصطلاح امروزی موفقیت قرار میگیره همین که پای در مسیر می‌ذاره و عاشقانه و متعهدانه بدون هیچ قید و شرطی روی خودش کار میکنه ، در طی مسیر هر آنچه که نیاز داشته باشه که بدونه، بهش گفته میشه، بهش الهام میشه… کافیه به دوربرتون نگاه کنین آیا تمام آدمای موفق و ثروتمند و بزرگ از دوره و یا همایش و خوندن زیاد کتاب های موفقیت به خواسته هاشون رسیدن؟!؟ آیا آگاهانه قوانین رو کشف کردن و خودشون رو در قالب قوانین وفق دادن؟! آیا هر روز تمرین های زیادی آگاهانه به صورت مستمر انجام دادن تا به اونچکه میخان برسن؟! آیا از محصولات و دوره های مختلف استاد عباس منش استفاده کردن؟! یا با تونی رابینز حشر و نشر داشتن؟!

چیزی که من درک کردم اینه که دوره های استاد قطعا بهترین بهترین توی دنیاست بدون شک، با استناد به حرفای دوستان راجع به دوره ها و شناخت عمیقی که نسبت به شخص بسیار حکیم و قدرتمندی چون شما استاد عزیزم دارم، ولی دوره و محصولات حکم یه فرصت و کاتالیزور رو داره که کارت رو راحت می‌کنه که کمتر آزمون و خطا کنی … گنجی از آگاهی که تو رو بی‌نیاز می‌کنه از هر کتاب و دوره ای… ولی من زاویه و افق دید منحصربفرد خودمو دارم که خیلی خیلی کمکم می‌کنه:

اینه که من صرفاً مصرف گرا نیستم، صرفا نمیخام با پرداخت چند میلیون ناچیز بشینم روبه روی استاد و گوش کنم، درک کنم و عمل کنم… در یک کلام نمیخام لقمه آماده بخورم… میخام خودم خودجوش و خودآموز ( خدا آموز ) قدم به قدم با هدایت ربم به هر آنچه که میخام برسم… زمانی میام سراغ محصولات که از کل ظرفیت پتانسیل فایل های دانلودی بهترین استفاده ممکن رو ببرم و تاکید میکنم که با آزادی کامل مالی و براحتی بدون هیچ دغدغه میام سراغشون، اونم بیشتر به خاطر حمایت مالی و قدردانی از استاد نازنینم…

استاد بذار خیالتو راحت کنم، افرادی مثل من هستن که دوست دارن عشقی و دلی به شماره کارتت که زیر سایت نوشته شده با تمام عشق و خلوص به حسابتون پول واریز کنن… اگه تو ثروتمند تر نشی پس کی بشه؟!!! اونقدر روی من و امثال من تاثیر گذاشتی که میخوایم همینجوری عشقی و دلی به حسابت پول واریز کنیم… اینو بارها و بارها میگم

استاد من آدم خیلی فرز و باهوشی هستم، بارها میرفتم توی پروفایل عمومی دوستان ،قسمت دیدگاه محصولاتشون رو باز میکردم و همون چند خط اول دیدگاهشون در محصولات رو که قابل مشاهده بود رو میخوندم، کاملا واضح متوجه می‌شدم که دارم عالی پیش میرم و از خیلی از دوستانی که محصولات مختلف رو خریدن درک و عمل و نتایج به مراتب بهتری بدست آوردم و مسیری که خدا بهم الهام کرده کاملا متناسب با خواسته های منه؛ طرف توی قدم ۱۲ دوره دوازده قدم تازه فهمیده بود که کنترل ذهن چیه

یا طرف داره هنوز از کمرنگ بودن نتایجش و مقایسه خودش با دیگران میگه و یجورایی هنوز با خودش به صلح نرسیده و اونقدر تمرکزش رو نتایج دیگرانه که از خودش غافل میشه و ته دلش احساس ندامت و یا حسادت بهش دس میده…

یا اینکه طرف کلی محصول از سایت خریده ولی انگار استفاده ازشون نمیکنه چون مشارکت فعالی توی کامنتا نداره، یا نصفه نیمه درک میکنه، یا نصف نیمه عمل می‌کنه…

یا طرف یه مقدار که فشارها کمتر شد و کمی مزه شیرین نتایج رو چشید بیخیال ادامه دادن میشه و جا میزنه… من اینا رو دارم به وضوح میبینم و از اشتباه و انحراف دیگران درس می‌گیرم

🔵 و اما خودم: از عید که به اینجا هدایت شدم از بدو ورود شروع به عمل سریع به الهامات کردم بدون اینکه بدونم الهامات چیه اصن

کلی تصمیم جدید گرفتم… کلی خودمو تکون دادم کلی اقدامات جدید انجام دادم همون ابتدای ورودم به سایت ( بهار ۹۹) بدون اینکه بدونم عزت نفس چیه…

از توحید شروع کردم… از قرآن شروع کردم… جوری خودمو شخم زدم که هیچ تراکتوری نمیتونست اونجوری شخم بزنه… باورهای محدودکننده مذهبی رو تارو مار کردم، چنان افتادم بجونشون که امون نفس کشیدن بهشون ندادم…

از بدو ورود تا الان فقط روی سریال زندگی در بهشت کامنت میذاشتم و تمرکزم بیشتر روی این سریال جهان شمول بود، هنوز نه فایلای سفر به دور امریکا رو دیدم، نه مصاحبه با استاد، نه فایل های مختلف مربوط به ثروت، و نه خیلی دیگه از فایلای دانلودی… هنوز خیلی خیلی راهه تا بتونم حداقل یه دور کامل برای یکبار هم که شده ببینمشون… ولی تا همین جا هر آنچه را که یاد گرفتم بی برو برگرد بهشون متعهدانه عمل کردم، شهد شیرین ایمان ( باور قلبی) و عمل رو( تلاش و حرکت) دارم هر روز میچشم…

استاد یچیزی بگم باورت میشه؟! من اصلاً نمی‌دونستم تمرین ستاره قطبی چیه اصن، ولی تازگی ها از کامنت بعضی دوستان متوجه شدم چیه، موقعی که فهمیدم هنگ کردم که خدایا من چطور بدون اینکه ازین موضوع آگاهی داشته باشم ماه ها پشت سر هم( اغلب روزها) موقعی که بیدار میشدم و قبل خواب این تمرین رو به صورت کاملا الهامی و ناخودآگاه انجام میدادم… و نتیجش احساس خوب و اتفاقات شگفت انگیز در طول روز و صدالبته مهارت کنترل ذهن و توجه به خواسته ها بود برام… من بارها وقتی کلمه ستاره قطبی رو توی سایت میدیدم فکر میکردم که تمرین عجیب و غریبیه که استاد کشفش کرده و داره باهاش ذهن بچه ها رو تربیت می‌کنه، نگو که من از همون بدو ورودم این کارو میکردم و حالا فهمیدم این کاری که ناخودآگاه انجام میدادم همون ستاره قطبی ۱۲ قدمه، مصمم شدم که با جدیت بیشتر و آگاهانه با خلاقیت بیشتری انجامش بدم

یا منی که اصلاً دوره عزت نفس رو ندارم، ناخودآگاه یه تمرین ها و چالش هایی رو خدا بهم الهام میکرد و منم تاکید میکنم که سریع( عمل به ایده و الهامات رو نباید به تاخیر انداخت) درعین حال قدم به قدم و تکاملی بهشون عمل میکردم و نتیجش آزادی روحم از قالب های محدود فکری و رشد بسیار زیاد و چشمگیر عزت نفس و اعتماد به نفسم شده….که یکی از بیشمار نتایجش قدرت قاطعانه نه گفتن و تصمیم گیری سریع در شرایط مختلف…

یا منی که اصلا هیچ اطلاعی از آگاهی های گفته شده در محصول روابط نداشتم،به طور ناخودآگاه اونقدر با خودم به صلح رسیدم اونقدر به خود واقعیم نزدیک شدم که روابطم از وحشتناک ترین حالت ممکن به بهترین حالتی که دلم میخواست رسید… منی که اصن نمی‌دونستم برانگیختگی در روابط چیه، ولی ناخودآگاه ( فکر کنم به خاطر اتصال محکم و دایمی با خداوند باشه) اون وجه از ویژگی افراد رو برانگیخته کردم که دلم میخواست باشه… خیلی قشنگ با قدرت کلامم روی نکات مثبت و زیبایی ها و توانایی ها و خوبی ها طرف مقابل فوکوس میکردم و با تعریف و تحسین خوبی هاش ، یه وجهی ازش رو برانگیخته میکردم که خودم که هیچ ،پرواز میکردم ، خودش هم غرق عشق و احساس لطیف آرامش و صلح میشد… بارها و بارها…. اونقدر اینکارو ناخودآگاه انجام میدادم که عاشق ارتباط دوستانه و در کمال صلح با تمام جامدات، نباتات، احیا و اموات و خلاصه تمام هستی شدم…

یا توی بحث قرآن و خوندن فکر خدا، خودم بصورت خودجوش و داوطلبانه هربار به کنکاش ردپای قانون و پیدا کردن اصول می‌پرداختم، ساعت ها و روز ها خودم با قدرت و مهارتی که خدا بهم تعلیم داده( علم الانسان ما لم یعلم) غرق مکاشفت و تامل در قرآن میشدم ( خدا رو شکر به عربی و زبان قرآن تسلط خوبی دارم به خاطر پیشینه و تجربیات گذشتم)…. اونقدر کنترل ذهن و سلف کنترل کردم اونقدر از خدا درخواست کردم اونقدر روی اصول متمرکز شدم تا اینکه احساس کردم دارم به درجه فرقان میرستم ( ۲۹ انفال) … یعنی خیلی خوب میتونم اصل رو از فرع تشخیص بدم، حق رو از باطل تشخیص بدم و دچار انحراف و هدر دادن زمان و انرژی نشم….

آهان اینو بگم، خودم بصورت خودجوش یک ماه تمام وقت گذاشتم شبانه روز بدون وقفه زندگی افراد موفق دنیا رو بررسی کردم، مصاحبه هاشون رو با عینک قانون آنالیز کردم وجه تشابه و اشتراک هاشون رو دراوردم، و به چنان اعتماد به نفس و خود باوری رسیدم چنان حس ایمان و یقینی رسیدم، آنچنان عالی ازشون الگوبرداری کردم که اعماق وجودم سرشار از یقین شد که وقتی اونا هم تونستن پس من هم میخام و میتونم….باورهاشون رو راجع به ثروت تا حدی استخراج کردم و نتیجه این شد من به کل مقصد و مسیر زندگیمو عوض کردم؛

جریانشو بعدا کامل در زمان مناسب میگم که دقیقاً چی شده چون مهمترین تصمیم زندگیم رو گرفتم با اینکه تا استانه جنگ و کشتار خانوادگی پیش رفتم که اونم لطف و عنایت خدا بود که منو به چیزی که میخواستم هدایت کرد؛

قید طبابت و پزشکی رو زدم و از دانشگاه انصراف دادم و برای همیشه همیشه ترک تحصیل کردم…(الگو برداری از ایلان ماسک خیلی بهم کمک کرد)…. میدونم که خیلیا ممکنه دیوونه و یا احمق خطابم کنن … بیخیال بذار هر کی هر چی دلش میخواد بگه… دنیا به دیوونه هایی مثل من نیاز داره…. کی می‌دونه توی دل من چه خبره و چه رازی نهفتس…. کیه که درک کنه رویااا و رسالت یعنی چی…. بحث خیلی بزرگتر از این حرفاس؛ شغل، پول، ازدواج، ماشین، خونه، جایگاه اجتماعی….. اینا واسم فرعه و اولویت اولم نیستن اینا خودشون بصورت کاملا طبیعی به زندگیم جاری میشن… وقتی پای رسالت و رویای بسیار جاه طلبانه ای در پیش باشه من نمیتونم ازین فریاد محکم الهی درونم سرپیچی کنم….

با اینکه فقط دو فایل دانلودی در مورد کنترل ذهن( تقوا ) دیدم ولی خودم کاملاً متعهدانه پیگیر سرنخ های این موضوع در زندگی افراد موفق شد… اون اوایل قلبم گواه میداد که رمز همینه« کنترل ذهن»… ولی هنوز چون زیاد وارد نبودم بلد نبودم به صورت حرفه ای از همه لحاظ کنترل ذهن کنم، قرآن رو زیر و رو کردم اونقدر ریشه تقو رو اسکن کردم اونقدر آیات مربوط به تقوا رو کنکاش کردم که فهمیدم راز همینه… کم کم آگاهانه اونقدر تمرین کنترل ذهن در شرایط مختلف کردم که قلق قشنگ دستم اومد ( زیدان یکی از مهمترین اولگوهامه در کنترل ذهن، ارجاعتون میدم به مصاحبه هاش، اهل فن و حرفه ای ها خوب میدونن چی میگم)…

اونقدر مجهز به توانایی و مهارت اعجاب انگیز کنترل ذهن شدم که در بزرگترین تضاد زندگیم هم هیچ خرابی به بار نیاوردم و خیلی هم کیف کردم؛ جدایی من از خوانواده و فامیلم …. چیزی نمونده که خونریزی طایفه ای بپا بشه ولی همه چی به نفع من تموم شد… الخیر فی ما وقع، خیلی جالبه که چند روز پیش برای اولین بار فایل پیکان دنده آرژانتینی رو دیدم، باورم نمیشد که من دقیقا به همین شکل به خواستم رسیدم، یعنی همون روابط نصفه و نیمه با پدر و مادر مشرکم با یه طوفان دعوا برای همیشه به جدایی انجامید و من به آزادی که میخواستم رسیدم ..

استاد عزیزم، ازون جایی که من آدم خودسانسوری نیستم و دروغ و ترس و نقش بازی کردن و پنهان کاری برام توی یه باکسه و ازشون به شدت بیزارم، نمیتونم حقایق رو اونطوری که هست بازگو نکنم… فارغ از اینکه دیگران چه قضاوتی کنن و چقدر منو نشناخته سرزنش کنن،

استاد هر وقت شما داستان دعوا با پدرتون توی پانزده سالگی و فرار از خونتون رو میگید، ناخودآگاه یاد دوران بلوغ خودم میوفتم که توی پونزده سالگی پدرم به قصد کشت سرمو کوبوند به آینه و چیزی نمونده بود که سر و صورتم نابود بشه( اونم از سر اینکه میخواست بزور بهم تحمیل کنه با دختر یکی از دوستاش در آینده ازدواج کنم) به خاطر دفاع از جونم و حیثیتم هم که شده همون موقعا کاری با پدرم کردم که اون از خونه فرار کنه نه من… این جنگ و کشتارهای تمام نشدنی پدر و پسری سال ها هربار به بهونه های مختلف انرژی منو تلف کرده بود

به همین خاطره که نمیخام خاطرتون رو مکدر کنم… و آگاهانه فعلاً چیزی از زندگی وحشتناک گذشتم نمیگم تا به موقعش… استاد زندگی گذشته من ( تا همین پارسال) از زندگی ۹۹ درصد کابرای سایت که چه عرض کنم از زندگی خود شما استاد عزیزم هم به مراتب سخت‌تر و دلخراش تر بود….

آقا یه چیزی رو همین جا تا یادم هست بگم، چند وقته که خیلی دنبال عکس و فیلمای قدیمیم میگردم تا بتونم اون عکسایی که با بز و گله داشتم رو پیدا کنم و به عنوان سند در آینده نشون بدم که منی که در بچگی گاهی چوپان گله بودم و اصالت روستایی ایالت کهگیلویه و بویراحمد رو دارم ولی از همون بچگی توی محیط به شدت بسته و محدود رویاهای خیلی خیلی بزرگی داشتم و الان بعد سال ها کشمکش و بالا و پایین شدن دارم در مسیر تحقیق رسالتم ( ورود به صنعت مد نظرم و گسترش و انقلاب عظیم در اون) دارم قدم برمیدارم… هنوز سراغ محصول رویاها نرفتم ولی خوب میدونم که اگه ترمزی باشه اگه شک و نگرانی باشه اگه باورهای مخالف و خلاف جهت خواسته هام باشه عملاً هرچی زور بزنم فایده نداره…

از بابت عشق سوزان، ایمان و یقین که وجودم پر وقرصه ولی دارم کم کم با طی تکامل ترمزها و باورهای محدود کنندمو یکی یکی کشف و حذف میکنم و بجاش باورهای قدرتمند کننده و ثروت آفرین رو جایگزین میکنم…

🔵راستی استاد اینو دیگه سختم بود بگم …اگه باورتون بشه، من بیش از هفت ساله که اصلاً مریض نشدم و هیچ اثری از بیماری و درد و حتی سرماخوردگی ندیدم… سال هاست که به بیمارستان و پزشکی مراجعه نکردم که بخوام اصن دارویی مصرف کنم… ناخودآگاه باورهایی پولادین در مورد سلامتی ساخته بودم از خیلی سال پیش… فقط خودم ازشون سردرمیارم، شاید دانش پزشکیم اندازه یه متخصص و جراح نباشه اما به مراتب درک خیلی بهتر و عمیق تری راجع به سلامتی دارم… در مورد چیزایی که تجربه دارم و نتیجه دستمه خیلی محکم تر میتونم حرف بزنم،… این نشون میده که آدم حتی اگه خبری از قانون نداشته باشه می‌تونه سال های سال سالم زندگی کنه اگر باورهای سالمی در مورد سلامتی داشته باشه

ولی در مورد ثروت به دلیل فضای خانوادگی و محیطی که توش رشد کردم خیلی باورهای داغون داشتم که به مراتب خیلی خیلی باید روی این موضوع متمرکز تر بشم، ورودی مالیم افزایش پیدا کرده خدا رو شکر ولی بیشترین تمرکزم رو روی شکوفایی نبوغ و استعداد نهانم میذارم چون این شاه کلید رو فهمیدم که وقتی رو خودت سرمایه گذاری میکنی وقتی در مسیر عشق و علاقت قرار میگیری وقتی دنبال حرفه ای که تشنشی میری اگر باورهای درستی راجع به ثروت داشته باشی خود بخود بی نهایت ثروت سراغت میاد… درک همین خیال منو از بابت ثروت تخت کرد… مگه کشکه جلوی آینه وایسی و بگی من ثروتمندم، یا بارها بنویسی من فرد ثروتمندی هستمو ثروتمند شدن معنوی ترین کار دنیاست یا با ادا و نقش بازی کردن و تیپ و لباس و ژست گرفتن فاز آدمای ثروتمند رو بگیری… نه جانا… قانون اینجوری عمل نمیکنه… باید به مرحله ای از ایمان و یقین درونی برسی که من واقعا همین الان، فارغ از اینکه چه شرایطی دارم چه خونه و اموال و املاک و لباس و ماشینی که دارم، از درون احساس ثروتمند بودن کنم و رزاقیت و فراوانی خداوند رو با تمام وجود «باور» کنم… اگه ته دلت نگران اینی که نکنه ثروت نشی یا به رویاهات نرسی خیالت تخت که راه به جایی نخواهی برد چون هنوز به خودت و خدای خودت ایمان و یقین کامل نداری

استاد بذار با قدرت کلامم خودمو روشن کنم، من از همون بچگی با اینکه در بدبختی و نابسامانی و کمبود و کلی فشار بسته محیط زندگی کردم ولی از همون اول تا به حال حتی یکبار هم به ذهنم خطور نکرد که در فقر و محدودیت بمونم و همیشه و همیشه یقین داشتم که من ثروتمند ثروتمند خواهم شد و به هر چه که میخام میرسم… همون جمله معروف وارن بافت: من از همون اول میدونستم که ثروتمند خواهم شد…

🔴و در ادامه ماجرا سوال بعدی که ذهنم رو درگیر میکرد این بود من چرا نتونستم حتی نصف آگاهی هام رو توی سایت بنویسم، چرا اینقدر کم کامنت میذارم، چرا با اینکه یجورایی میل زیادی دارم که توی تک تک قسمتای سریال کامنت های دلی خودم رو بنویسم ولی انگار بازم قضیه من فرق می‌کنه و نمیشه که نمیشه؟!؟!

جوابش خیلی منو آروم کرد، خودمو بهتر شناختم

🔵 دلیلش اینه که این میل یجورایی نجوا و فشار های ذهنی از طرف شیطانه که میگه میلاد خاک بر سرت اینهمه بقیه دارن توی تک تک قسمتا حضور فعالی دارن اونوقت تو بهونه میاری و هربار طفره می‌ری تو متعهد نیستی و ازین حرفای فریبنده… ولی واقعیت درونی من متفاوته؛ حقیقتش من تعهد اصلی ام توی درک و عمل به قانون در تک تک جنبه های زندگیمه…. شبانه روز علاوه بر کار و زندگی شخصیم دارم تا جایی که میتونم روی خودم و باورام کار میکنم، علاوه بر سایت همیشه در حال مطالعه هستم تا بتونم مهارت ها و دانش جدیدی رو که میخام کسب کنم… بیرون از فضای سایت هم همیشه در حال تحقیقاتم خصوصا در الگو برداری خصوصاً در یادگیری و گسترش مهارت هام برای حرفه ام… اصلا چه دلیلی داره که بخوام زورکی کامنت بذارم… حقیقتش این نجوای ذهنیم شک ندارم که ناشی از

جلب توجه هستش، اینکه تحریکم کنه که با کامنت زیاد گذاشتن یجورایی خودنمایی و جلب توجه کنم که ایهاالناس منم هستم منم از بهترین شاگردای استادم و فلان و فلان و یجورایی خودمو توی سایت معروف کنم …. یعنی من حالم بهم میخوره ازون روزی که من بخوام کاری رو از روی کمبود عزت نفس و یا جلب توجه انجام بدم… چقدر سخته که بخوام فخر فروشی کنم یا با خودنمایی جلب توجه کنم( قشنگ این حیله شیطان رو شکار کردم که میخواست اینجور تمرکز منو بهم بزنه و با پرداختن به فرع حواسم رو پرت کنه که به حاشیه برم)

بابا شیطون، من خودم این کارم پیش قاضیو ملق بازی… زر نزن… من اونقدر دارم روی خودم کار میکنم که اصلاً فرصت نمیکنم جواب کامنت دوستام رو هم بدم چه برسه به اینکه بخوام الان در این برهه زمانی پشت سر هم روی سایت هر روز کامنت بذارم… هر کاری به وقت خودش الان موقع این شیرین زبونیا نیست…فعلا اولویت اول من لذت بردن از حال و کار کردن روی خودمه اگه فرصتی شد کمابیش کامنت هم میذارم پس زر مفت نزن ابلیس حرّاف…

( توی پرانتز بگم که خدایی نکرده قصد کنایه به دوستانی که حضور فعال و مستمر در کامنتا دارن ندارم به ولله، چه بسا همیشه از ته دلم تک تک دوستای فعال و پرانرژی مو تحسین میکردم بابت این استمرار و تعهدشون در نوشتن مستمر دیدگاه ولی من روی حرفم با خودمه فقط و قرار نیست الزاما همه به یه سبک و شکل هدایت بشن، هرکس هدایت خاص خودشو داره)

ای جانم … چند شب پیش که به شدت بارون می‌بارید نیمه شب از بستر رخت خواب یه ندایی منو بیدار کرد، رفتم که برای قسمتای قبل کامنت بذارم که دیدم نه اینجوری حال نمی‌ده انگار خدا واسه چیز دیگه منو بلند کرده…. خدای من، صندلی رو برداشتم و نشستم تو بالکن و محو شدم …. حسی و حالی خدا بهم داد که قبلاً تجربش نکرده بود…

در صدای سکوت شب غرق آرامش و مراقبه شدم و فقط نظاره میکردم بارش پر برکت باران خدای عزیزم رو… هر قطرش چشمک خدا بود برام… هر زمزمش لالایی خدا بود برام

پریروز؛ افتر رین… گلدن تایم؛ هدایت شدم به تفریح و مراقبه در دامان طبیعت… چقدر چقدر خدای عزیزم تمام سرمایه و وجودم عالی و بی نقص هدایت میکنه؛ چند روز قبلش توی کامنتم در قسمت شگفت انگیز ۱۰۴ درخواست کردم از خدا همچین صحنه های توحیدی رو در همین جا ببینم … من عاشقتم مهربونم من عاشقتم هم زبونم من عاشقتم تنها فرمان روای درونم که همیشه و همیشه در خواست هام رو در بهترین زمان و مکان ممکن اجابت کردی؛ چه می‌کنی با من رب کن؛ کلی میوه و خوراکی که از رزق بیکران خداوندم دریافت کردم رو داشتم می‌خوردم که متوجه شدم انگار بی دلیل نبود اون لحظه به اونجا هدایت شدم، دیدم یه عالمه آدم دارن روی جاده پیاده روی میکنن، ورزش میکن، در کمال صلح و عشق و آرامش در کنار هم بدور از دغدغه و مشکلات دارن تفریح و صفا میکنم( عین همون صحنه ای که در کنار ساحل از مردم امریکا دیدیم) … چندین و چند بار زوج های جوان رو دیدم که با خنده و شادی در حال صحبت و معاشقه هستن( همون چیزی که توی قسمت ۱۰۴ دیدم و باهاش اشک ریختم)…

غرق تحسین مردم شدم و از شوق سپاس گزاری اشک می ریختم که رو به آسمان کردم و آسمانی شدم…. باورش بارم سخت بود؛ سحر آمیز بود؛

اونقدر آسمان چشم‌نواز و تمیز شده بود، اون قدر تنوع انواع ابرای پفکی استراتوس ، کومولوس، استرپتوس نمی‌دونم چی چی پوس زیاد بود … اونقدر طیف گسترده ای از رنگ های مختلف صورتی خاکستری سیاه سفید آبی قرمز بنفش فیروزه ای نیلی زرد نارنجی ارغوانی و هر چی رنگه آسمون و ابرا رو در بر گرفته بود که داشتم دیوانه میشدم

شرق رو نیگا میکردی یه شکل بود غرب رو نگا میکردی خورشید پشت ابرا چشمای هر جونوری رو خیره و جادو میکرد…. همون جا بود که میگفتم کاش میشد فیلم بگیرم و لای کامنتم آپلود کنم تا با بقیه دوستان هم این صحنه های رویایی رو به اشتراک بذارم….

پریشب؛ بعد کلی حرف زدن با خودم گرفتم که بخوابم دیدم هوا یجوریه، معلوم نبود وارونگی هوا باعث گرد خاک شده یا مه آلوده که متوجه شدم مه هستش… وای هیچوقت توی زندگیم تا بحال همچین چیزی رو تجربه نکردم، اینکه مه اینقدر پایین بیاد و حتی فضای کوچه و خیابون شهر رو پر کنه…. ساعت ۲ نیمه شب زدم بیرون توی دل هوای مه آلود… غیر قابل توصیفه قدم زدن در دل سکوت شب توی هوای کاملا مه آلود… خدایا شکرت چقدر لذت بردم، پرنده هم پر نمی‌زد تک و تنها و البته با حضور چند تا

کیودی خوشگل اونطرف تر ( کیودی: ما بهش میگیم سگتوره، یچیزی بینابین نژاد گرگ و روباهه٬ من که عاشقشونم و گاهی هم که میبینمشون باهاشون حرف میزنم خیلی ناز و بانمکن)

ای جانم دیشب؛ به ملاقتم بیا..؛؛.. نبرد دو تا اسطوره‌ افسانه ای و تقابل الگوهای زندگیم رونالدو و مسی… می‌دونی وقتی میدیدم کریس دیشب با هر گلی که میزنه بازم مشتاقه که یکی دیگه هم بزنه من فریاد انگیزه سر میدادم که بهت افتخار میکنم الگوی بی نظیرم که خستگی و بی انگیزگی برات معنا نداره… واسه پول و ثروت و شهرت و دختر و جام و افتخار خاصی فوتبال بازی نمیکنی واسه دل خودت واسه جاه طلبیت واسه عشق درونت فوتبال بازی میکنی که اگر غیر ازین بود همون اول راه زود ارضا میشدی و ادامه نمیدادی که اسطوره تاریخ فوتبال و ورزش بشی…

داشتم راجع به الاهه اعتماد به نفس و خودباوری، الگوی زندگیم (زلاتان ابراهیموویچ) با برادرم حرف میزدم که یه آن بغض کردم و اشک شوق و انگیزه تو چشام جمع شد.. برادر عزیزم بهم گفت چته میلاد؟!

گفتم نمی‌دونم چرا قلبم داره محکم بهم فریاد میزنم که منم یه روز به جایگاه زلاتان و چه بسا بالاترش میرسم و مثل زلاتان خیلی از غیر ممکن ها رو ممکن میکنم و به مصاف چالش های میرم که کسی جرات رفتن به سمتش رو نداره… یقین دارم که میتونم و از پسش برمیام

خدا رو بی نهایت سپاسگزارم و از ته دلم میشکرمت خدای عزیزم که زندگیم هر روزش پر از نعمت و زیبایی و نشانس… اونقدر پر از زیبایی و اتفاقات قشنگه که ترجیح میدم از زندگیم و لحظه حال با رهایی کامل نهایت لذت رو ببرم، به همین خاطر به خودم راجع به کامنت نوشتن سخت نمیگیرم چون واقعاً حسم عالی عالیه…. و اصل همین احساس خوبه که اتفاقات زیباتر رو مستمر به زندگیم هدایت میکنه

راستی استاد من دیگه رهای رها شدم و واسم اهمیتی نداره که هر روز فایل منتشر کنی یا یه روز درمیون… این تضاد بارگزاری پشت سرهم بدون وقفه زمانی فایلا خیلی رو مخم بود که این تضاد بهم فهموند که من آزادی و رهایی بی قید شرط رو میخام بدون دغدغه فکری راجبه فایلا و کامنتا

با اینکه هنوز تقریبا هیچی ننوشتم و تازه داشتم شروع میکردم ولی همین قدر فعلا برام کافیه تا فرصتی دیگه

عاشق شما « میلا »💖💕💜💖

می‌دونی وقتی برای چندمین بار داستان هدایتت توی صفحه پروفایلت که زیر تصویر چهره ناز و خشگلت هست رو خوندم، بازم دلم میخواست بخونمش… چقدر لذت بردم… چقدر یاد گرفتم… چقدر خدا رو شکر کردم… چقدر باهات حال کردم خیلی جالب بود برام؛ یه دوستی داشتم که دقیقاً مثل شما بود، به شدت تشنه پول و ثروت مادی و با طرز فکر مشابه گذشته شما… تا همین پارسال صمیمی ترین دوستای هم بودیم بعد از تغییر من، از مدار و زندگیم خود به خود خارج شد…. اونجا که گفتی اصل رو کشف کردی و غرق توحید شدی سرمو به نشونه تحسین و تصدیق تکون میدادم و اشک می ریختم…

هر چی قرآن رو میخونم بهتر و بهتر میتونم تشخیص و تفکیک بدم دنیاپرستان شهوت ران رو؛ شهوت پول و زر… شهوت تکنولوژی و مجازی… شهوت شکم… شهوت زیر شکم… شهوت مصرف گرایی و تجمل گرایی، تبرج و فخر فروشی؛ ( کلمه شهوت در معنای لغوی به معنای میل و خواهش نفس، میلی است که شدتش از حد معمولی تجاوز کرده امیال دیگر را تحت شعاع قرار دهد و تمام توجه شخص را منحصرا به موضوع خود جلب نماید، هوی و هوس، بسیار خواهی و توفان نفس)… یادمه دوستم همیشه از آرزوهاش باهام حرف می‌زد و چقدر تشنه مادیات بود، جوری که از صحبت در مورد خدا و آخرت اجتناب می‌کرد و همه ذکر و فکرش پول ماشین ویلا و زندگی فوق باکلاس با اجناس و کالاهای لوکس بود، و چون نداشتشون همیشه حسرت و غم میخورد و فقط با خیال بافی خودشو ارضا میکرد…. من برعکس اون بودم و نگاهم به ثروت به شکل یه صفت و انرژی الهی بود که باهاش می‌تونستم آزادی نامحدودی داشته باشم و برای گسترش جهان و اجرای ایده های کیهانیم ازش استفاده کنم و هیچوقت نگرانش نبودم چون حسش میکردم چون به قدرت خلق خودم و رزاقیت ربم باور قلبی داشتم و چون آدم ذاتا ساده زیستی هستم و از تجملات افراطی و ماتریالیسم بیزارم ،هیچوقت عقده و کمبودی که منو تحت فشار بذاره نداشتم…

سیستم توی قرآن میگه…. هیچی بیخیال فایده نداره، خاستم شروع کنم به یادآوری آیاتی از قرآن و مطلب کامل جا بندازم که دیدم نمیشه ممکنه برداشت اشتباهی پیش بیاد یا نتونم خوب منظورمو برسونم، کلا من میلی ندارم آگاهی های شهودیم از قرآن رو به کسی بگم، از دوازده سالگی خودم خودجوش سراغ قرآن و مفهومش رفتم بعد از سال ها الان درک خیلی بهتر و پخته تری ازش دارم، فعلا نصف قرآن رو خوندم…. آگاهانه در موردش حرفی نمی‌زنم و فقط درس هامو میگیرم و میرم جلو…

زیبای عزیزم دوست خوبم میخام صادقانه و شفاف تر حرف بزنم؛

من آگاهانه خیلی ها حرفا رو نمی‌زنم؛ در یه سری چیزا به اطمینان رسیدم و اصلا نیازی نمی‌بینم که بخوام به دیگران ثابت کنم… رشد و تغییرات من در همین بازه کوتاه هشت ماهه با هیچ کسی قابل مقایسه نیست… جرات چکاپ فرکانسی ندارم چون میدونم از وحشت و حیرت سکته میکنم، اصلا غیر قابل مقایسه س…. شکی ندارم درک، آگاهی ، عملکرد و نتایج من از دوستانی که الان استاد داره توی جلسات آخر دوازده قدم چکاپ فرکانسی شون رو بررسی میکنه، به مراتب خیلی بهتره… نیازی هم نمی‌بینم که بخوام نتایجمو تیتر وار فریاد بزنم… قضیه من اساسا با همه فرقای بنیادی داره…. نه من خودمو با کسی مقایسه میکنم نه کسی این حقو داره خودشو با من مقایسه کنه… میلاد! یعنی میخای بگی تو تافته جدا بافته ای چیزی هستی؟! نه بابا من فقط آدم تمایز یافته و منحصر به فردی هستم که داره توی سکوت یه حرکتای خفنی میزنه گهگداری هم واسه حال خوب خودش کامنت میذاره….

این که داستان هدایت و زندگی خودم و نتایج خودم رو توی پروفایل نمینویسم هم دلیل آگاهانه دارم، یکی از بی نهایت دلیلش اینه که انگیزه و اشتیاق سوزانم رو کور می‌کنه

آخ اونجایی که میگفتی توی دوره دوازده قدم یاد میگرفتیم…… یاد گرفتیم………

دلم میخاد راجبه تک تک شون ساعت ها حرف بزنم….

راجب تک تک شون

راجبه الهامات…. اعراض……. عزت نفس.. و و و

اونقدر تجربه های جالبی دارم که برای خودم هم حیرت انگیزه….. نمی‌دونم شاید بعداً بیشتر درموردشون با هم حرف بزنیم.

شیطون همیشه میخاد ما از روی بوم بیفتیم حالا یا ازین ور بوم یا ازون ور بوم…

توی بحث ثروت شیطونه میاد کاری می‌کنه که طرف از ثروت بدش بیاد و افکار فقیر و ضد ثروت بهش القا می‌کنه، یا میاد چنان طرف رو حریص پول و ثروت می‌کنه که طرفو از لذت بردن از مسیر زندگی و خودش و خداش غافل می‌کنه، میگه بدو زود باش فرصت ها داره تموم می‌کنه، ایده ها رو همه بردن دیگه ایده نمی‌مونه که بخوای باهاش ثروت بسازی اوضاع خرابه و وقت کمه، بدبخت و آواره میشی هر کاری لازمه انجام بده ولو به قیمت خراب کردن آخرتت…

دفترچه راهنمای سیستم(قرآن) میگه: ۱۵ و ۱۶ هود: کسانی که طالب حیات دنیا و زینت و شهوات دنیوی هستند ما مزد سعی آن ها را در کار دنیا کاملا می‌دهیم و هیچ از اجر عملشان کم نخواهد شد( نگاه سیستمی به خداوند)

ولی همینان هستند که دیگر در آخرت نصیبی جز آتش دوزخ ندارند و همه افکار و اعمالشان در راه دنیا پس از مرگ ضایع و باطل میگردد… دیدی بعضیا چقدر نگاه محدودی به زندگی دارن و خیال میکنن زندگی فقط همین دنیاس؟؟ تمام هم و غمشون پز دادن و روی بقیه رو کم کردن و اثبات خودشون به دیگرانه؟!!!! و توی آشفته بازار این مهمونی و دورهمی محدود دنیوی خودشون و اصل حقیقی شون رو فراموش میکنن….

در کامنت بعدی میخام هم خودمو روشن کنم هم شاید لابلای حرفام نخی رو بگیری و به ترمزی پی ببری