سریال زندگی در بهشت | قسمت 110 - صفحه 5

یعنی دیشب از بس خندیدم نمیتونستم بخابم، حالا بگو چی شد؟! زیبا جانم باورت نمیشه دیشب چند ساعت پشت سر هم فقط داشتم برات تایپ میکردم تا جوابی درخور و شایسته برات عاشقانه بنویسم… اونقدر طولانی نوشتم که شاید چند ساعت باید زمان می‌داشتی تا قشنگ درکش کنی…. نوشتمو نوشتمو نوشتم… که نمی‌دونم چی شد… یهو دستم خورد به کلیک بازگشت و هرچی نوشتم پرید و هیچ شد… توی لحظه اول که متوجه شدم خورد تو ذوقم ولی ماشاءالله هزار ماشاالله اونقدر توی کنترل ذهن ماهر شدم که در عرض دو ثانیه سریع فهمیدم که حکمتی داشت و بلند بلند زدم زیر خنده…می‌دونی خیلی حس باحالی بابا اندازه یه دفتر چهل برگ برات نامه و طومار طویل نوشتم ولی آخر سر با یه غفلت همچی نقش برآب شد، منم یه دل سیر قهقهه زدم که چه سوتی هیولایی دادم… همون موقع متوجه اصل هدایت و حکمت خدا شدم و اتفاقا خدا رو از ته دلم شکر کردم و خیلی راضیم که نشد اون کامنت بسیار طولانی که کلی وقت و انرژی گذاشتم برات ارسال شه… می‌دونی چرا؟ خوب حسش کردم،،، اونقدر بی پرده و رک حرف زدم اونقدر بی پروا و صادقانه حرف زدم که ممکن بود اصلا کامنتم توی سایت انتشار پیدا نکنه… یه حرفایی رو زدم که شاید کسی جرات گفتنش رو هم نداشته باشه، خیلی جسارت و جربزه میطلبه… فکر کنم توی کل سایت بی سابقه باشه کسی به اون شکلی که من حرف زدم حرف زده باشه… ممکن بود به خاطر لحنم یا عدم شناخت کافی از من کلی قضاوتم میکردی یا از حرفام ناراحت میشدی، شک ندارم غش میکردی که این همه حرفای شفاف و دلی… من کلا اینو یاد گرفتم که برای دیگران رفتار نکنم و حرف دلمو با اعتماد به نفس بالا بزنم هرچند که در فضای محیطی مخالفی قرار داشته باشم یا دیگران نشناخته منو توبیخ کنن… جهان ازان آدمای نترس و سرسخت قویه… نه جای آدمای ترسوی نقش بازی کنه بز دل…. می‌دونی شاید اینجا مجالش نبود یا شما توی مدارش نبودید… دیگه فایده نداره دوباره از اول فکر کنم و تایپشون کنم، بیخیال بابا فدای سرمون ما که اِند رهایی هستیم دیگه….

ای جانم دختر… ای جان… تو که دل منو بردی… به ولله کفم برید وقتی دیدم سه تا کامنت دلی و مشتی برام گذاشتی… چقدر من تو رو دوست دارم عزیزم 💜💖

زیبای عزیزم بذار همین ابتدا حسمو صاف و زلال بهت بگم؛

نمی‌دونم چرا حس خیلی خوبی نسبت بهت دارم، یجور همذات پنداری خاصی باهات دارم، انگار یجورایی بهم شباهت داری… خصوصا وقتی میبینم که اینقدر صادقانه و صمیمانه دلی حرف میزنی و بخصوص اونجا که از جاه طلبی های خاص خودت گفتی… دختر من نمی‌دونم چی بگم بخدا؛ دلم میخاد الان پیشت بودم و ساعت ها چشم تو چشم یه دل سیر باهات حرف میزدم، من بیشتر با چشمام و زبون بدنم با آدم حرف میزنم… یعنی جون میده آدم با تو ساعت ها راجع به اصول و قوانین محاوره جانانه کنه، خیلی دوست دارم بیشتر به جای اینکه صرفاً با جملات ادبی و تحسین برانگیز برای همدیگه کامنت بذاریم، بجاش بیایم با گفتن نظرمون و حسمون با همدیگه ارتباط و تعامل سازنده و کاربردی داشته باشیم تا بتونیم بهتر و با کیفیت تر تکاملمون رو طی کنیم و خودمون رو عمیق‌تر بشناسیم… چون همون‌طور که خوب میدونیم آدم وقتی صحبت می‌کنه و با جامعه و دوستان تعامل مثبت و اثربخش داره، بهتر خودشو می‌شناسه و خیلی راحتتر متوجه اشکالات و ترمزهاش میشه….

زیبا جان من الان روبروت نشستم و دارم باهات حرف میزنم نه اینکه صرفاً برات کامنت بنویسم؛ منم چندین و چند بار کامنت های خودت و بقیه دوستای گلمو خوندم و اونقدر متاثر شدم که اشک و بغض وجودمو فرا گرفت اونقدر به فکر فرو رفتم که نمیتونستم همون روز جواب پیغاماتون رو بدم… اونقدر رهای رها هستم اونقدر غرق لحظه هستم اونقدر ساده گیر و منعطف هستم اونقدر در جریان همیشگی هدایت در حال حرکت هستم….که حتی واسه اینکه پاسخ کامنتا رو بدم هیچ عجله ای ندارم که بخوام همون روز سریع یه چیز مختصر خشک و خالی بگم… دیدی بعضیا چقدر خشک و خالی و سرد و برای رفع تکلیف و تعارف حرف میزنن؟!؟! یا بعضیا اصلا جواب بقیه رو نمیدن حالا به هر دلیلی؟!؟ من اصلاً ازونا نیستم و خیلی خیلی آدم خودمونی و ساده ای هستم… وقتی جوابی نمیدیم یجورایی داریم بی محلی و ناشکری می‌کنیم، مثل این میمونه که یکی بهت سلام کنه و تو جواب سلامشو ندی… البته خودم چند بار جواب دوستام رو ندادم، حالا یا وقت نکردم یا یادم رفت یا موقش نبود یا اینکه عمدا جواب نمیدم تا به وقتش یجا گیرش بیارم و غافلگیرش کنم… من از ته ته دلم عاشق همه دوستای نازنین مون هستم.

منم دقیقا مثل خودت برای تک تک جملاتت توضیح دارم ولی مجال گفتن همشون نیست… کلی حرف دارم باهات ولی نمی‌دونم چطور بگمشون، اشکال نداره فرصت گفتگو هست تکاملی میریم جلو

این چند روز اخیر هربار که میخواستم شروع کنم که واسه شما و دوستای عزیزم بنویسم، به جاهای دیگه ای هدایت میشدم، و چقدر چقدر اتفاقات عالی و قشنگی رو پشت سر هم تجربه میکردم، چقدر جریان هدایت به زندگیم روانه؛ پریشب توی جشن تولد برادر عزیزم توی جمع غیر خودی به الهام آنیم عمل کردم با اینکه ترمز و مقاومت سختی داشتم؛ با اینکه توی خلوت خودم یه پا دنسری بلدم ولی هیچوقت حاظر نبودم جلوی چشم بقیه خصوصاً غیر خودی ها برقصم، برای چالش عزت نفس و شکستن چارچوب ذهنی بالاخره برای اولین این کارو کردم و جلوی جمع خیلی رمانتیک با همراهی داداش گلم رقص تانگو رفتیم، همین که ترمزم کشید پایین دیگه افسار گسیخته زدم و آزادانه قرش دادم و رقصیدم، ،والا کیک تولد کمم بود میخواستم با نون بخورمش تا سیر شم😂😆😉

گفتی مقایسه؛ باور کن قبلا من خودمو حتی گاهی با رونالدو هم مقایسه نسنجیده میکردم ، من حتی به استاد هم حسادت میکردم چه برسه به بقیه… وقتی به معنای واقعی با خودت به صلح برسی وقتی تمام تمرکزت روی خودت باشه وقتی خودتو ارزشمند بدونی و به خودباوری برسی وقتی دیگران رو تحسین می‌کنی وقتی عزت نفس بالا بره دیگه عملا حس حسادت به ندرت سراغت میاد به ندرت خودتو با دیگران مقایسه میکنی، هرچند که همیشه باید حواسمون باشه که ذهن و احساسات منفی مون آگاهانه کنترل کنیم… از طرفی خاطر نشان کنیم که هیچ انسانی نمیتونه ادعا کنه که من هیچوقت حس حسادت سراغم نمیاد، همون‌طور که حس خشم و غم ممکنه پیش بیاد… یا حرص و طمع… هوس و شهوت… بخل و حسد…

آره بابا کنترل ذهن خیلی گسترده تر از این حرفاس، کاشکی میشد مایند مپ شخشی خودمو از قانون و به ویژه شاخه های کنترل ذهن نشونت بدم… شاید بعداً توی کامنتای بعدیم یجورایی برای خودم در قالب متن پیاده ش کنم

زیبا جان عزیز دلم دقیقا راست میگی، من خودم توانایی این رو دارم که به هر سبکی بنویسم ولی چه الزامیه که همه بخوان یجورایی انشا بنویسن…والا بخدا… چون من آدم ساده و دلی و صافی هستم ترجیح میدم که عشقی بنویسم اونم برای حس خوب خودم برای دل خودم برای شناخت و درک خودم، نه برای استاد یا مخاطب…. بابا یکم مشتی و دلی باشیم هم بد نیستا، یکم انعطاف و شوخی و لطافت به خرج بدیم خیلی با صفاتره…. صداقت در ابراز احساس، در کلام و رفتار بدون هیچ واهمه و دغدغه ای

مثلا؛ من خودم چند بار توی کامنتام مستقیم به استاد گفتم و تشویقشون کردم که خودش و مریمی هر ترمزی دارن بکشن پایین و بچه دار شن، با اینکه میدونم این خیلی شخصیه و ممکنه بی ادبی تلقی شه ولی من اونقدر احساس صمیمیت و نزدیکی میکنم که خیلی محترمانه و دوستانه احساس و نظر خودمو میگم

یا اینکه من تنها کسی بودم که مصرانه از استاد درخواست تجدید نظر در روند بارگذاری فایلا کردم ( اینو هم بگم که اون کامنتی که توی قسمت ۹۴ واسم گذاشتی رو یه نشونه دیدم که باید کلا بیخیال اون موضوع شم و همون‌طور که اشاره کردم اون تضاد بهم فهموند که باید بی قید و شرط رهای رها باشم حتی در فضای سایت و به هیچ چیزی نچسبم حتی اگر دلیل و برهان کاملا محق و منصفانه ای داشته باشم… سپاسگزارم زیبا عزیزم بابت اون تلنگری که بهم دادی و چقدر چقدر خوشحالم که مثل خودم سرشار از شادی و خوشبختی هستی و هر روزت پر از احساس خوب و انرژی مثبته)

مثلاً…آهان یادم اومد؛ توی چند قسمت قبل استاد مابین حرفاش توی مصاحبه سوال و جواب یه چیزی گفت که برام عجیب بود ،از استاد بعید همچین چیزی؛ اینکه گفت اون آدمی که دکمه رو زد و اشتباهی هواپیمای خودی رو زد، حواسش نبود و خطای انسانی بود، اگه من جای اون بابا بودم شاید هم اشتباه میکردم، و اینکه گفت نباید بنده خدا رو قضاوت کرد و بهش خورده گرفت… اشتباه محاسباتی بود و ازین حرفا

وجدانا باورم نمیشد که استاد یه همچین نظر چیپ و سطحی ای در این باره داشته باشه، نمی‌دونم شاید بنده خدا استاد گشنگی حین رانندگی تمرکز واسش نذاشت و همینجوری یچیزی از زبونش در رفت…… من میگم از کجا معلوم که عمدی نبوده، مگه پلی استیشنه که طرف بزنه رو دکمه و بگه حواسم نبود، آقا بالا سر دارن، برج مراقب و رادار ، مگه شهر هرته که بزنه رو دکمه و خودی رو ، رو هوا شکار کنه و بعد بگن قضاوت نکنید اشتباه شده….

البته استاد خیلی وقته که از ایران رفته و شاید اونطور که باید و شاید از اوضاع داخلی کشور خبر نداشته باشه، یا یادمه که توی فایلی فوت رفسنجانی رو تسلیت گفته، یا یادمه توی فایلی گفته بود که با رییس جمهور و رهبرتون در صلح باشید و حمایت کنید و ازین حرفا….

استاد در رابطه با مسایل سیاسی و اوضاع حاکم بر ایران گاهی محتاطانه نظر میده و یجورایی ….. آره همون که خودمون بهتر میدونیم…چون ممکنه سایت رو فیلتر کنن حضرات…. ؛ توی همون قسمت ۱۰۲ آمپرم رفت بالا خواستم رک و با شجاعت به استاد انتقاد کنم راجبه اون حرفی که زد فارغ از اینکه کامنتم منتشر نشه یا استاد و بقیه دوستان بهشون بربخوره…. ولی حسم گفت نیاز نیست واکنش نشون بدی و ذهنتو کنترل کن…. زیبا اینطور نیست که من صرفاً مقلد کسی باشم و یا اینکه هر حرفی استاد زد رو تو بال هوا بپیذیرم، اونقدر خودباوری دارم که از لحاظ فکری و عقیدتی سبک و سیاق و نظر پرسنال خودمو دارم… چون واقعاً عاشق خودمم و از لحاظ ذهنی و فکری هم مستقلم و به هیچ کس و هیچ چیز وابسته نیستم که بخوابم تا آخر عمرم مطیع و تابع چیز و شخص خاصی باشم….

(توی پرانتز بگم که من وقتی سنم کم بود تحت تاثیر محیط و خانواده طرفدار نظام بودم کمی که عاقل تر شدم و فهمیدم چه گولی خوردم تشنه به خون نظام شدم و یجورایی نقشه انتقام توی سرم داشتم و ازون ور بوم افتادم ولی الان خدا رو شکر کاری به هیچکس ندارم و اصلأ دیگه هیچ اهمیتی واسم نداره چون خالق و پادشاه زندگی خودمم و هیچ عامل بیرونی واسم اهمیت نداره، با زمین و زمان و تمام دنیا در صلح و دوستی و آرامشم ولی ته دلم به این شهود رسیدم که رژیم دیکتاتوری حکومت پوپولیستی حاکم بر ایران و گوسفندان تابعش،خود خود طاغوت و استکبار و یاران شیطانه)

وقتی اون چند قسمت سوال و جواب توی مسیر استاد و مریم رو دیدم، هاج و واج نمیتونستم حتی کامنت بذارم چرا؟! نمی‌دونم باورت میشه یا نه، این آدم و من شباهت و مشترکات بسیار بسیار نزدیکی به هم داریم هم از لحاظ اخلاقی و شخصیتی هم خیلی جنبه های دیگه…. خیلی مشابه همیم و هم نظر… بی راه نیست اگه بگم: بیش از ۹۵ درصد نظرات استاد توی اون چند قسمت مصاحبه در ماشین، حرفا و نظرات دلی منم بود… دقیقاً دقیقا… حتی اونجا که در مورد «زن زیبا» نظرشو گفت دقیقا حرف دل منو زد، منم خیلی وقته همچین نگرش و باوری دارم… یا اونجا که در مورد باج ندادن یا دعوا کردنشون گفتن دقیقا منم مشابه ایشونم و توی زندگیم به هیچ کس باج ندادم و هیشکی جرات تعرض و درگیری با من رو نداشت…. خیلی خیالم تخت شد وقتی اون چند فایلو دیدم وقتی استاد داشت حرف میزد انگار خودمو میدیدم که داره حرف میزنه…

چند تا کامنت دیگه هم در ادامه برات میذارم دوست عزیرم

می‌دونی وقتی برای چندمین بار داستان هدایتت توی صفحه پروفایلت که زیر تصویر چهره ناز و خشگلت هست رو خوندم، بازم دلم میخواست بخونمش… چقدر لذت بردم… چقدر یاد گرفتم… چقدر خدا رو شکر کردم… چقدر باهات حال کردم خیلی جالب بود برام؛ یه دوستی داشتم که دقیقاً مثل شما بود، به شدت تشنه پول و ثروت مادی و با طرز فکر مشابه گذشته شما… تا همین پارسال صمیمی ترین دوستای هم بودیم بعد از تغییر من، از مدار و زندگیم خود به خود خارج شد…. اونجا که گفتی اصل رو کشف کردی و غرق توحید شدی سرمو به نشونه تحسین و تصدیق تکون میدادم و اشک می ریختم…

هر چی قرآن رو میخونم بهتر و بهتر میتونم تشخیص و تفکیک بدم دنیاپرستان شهوت ران رو؛ شهوت پول و زر… شهوت تکنولوژی و مجازی… شهوت شکم… شهوت زیر شکم… شهوت مصرف گرایی و تجمل گرایی، تبرج و فخر فروشی؛ ( کلمه شهوت در معنای لغوی به معنای میل و خواهش نفس، میلی است که شدتش از حد معمولی تجاوز کرده امیال دیگر را تحت شعاع قرار دهد و تمام توجه شخص را منحصرا به موضوع خود جلب نماید، هوی و هوس، بسیار خواهی و توفان نفس)… یادمه دوستم همیشه از آرزوهاش باهام حرف می‌زد و چقدر تشنه مادیات بود، جوری که از صحبت در مورد خدا و آخرت اجتناب می‌کرد و همه ذکر و فکرش پول ماشین ویلا و زندگی فوق باکلاس با اجناس و کالاهای لوکس بود، و چون نداشتشون همیشه حسرت و غم میخورد و فقط با خیال بافی خودشو ارضا میکرد…. من برعکس اون بودم و نگاهم به ثروت به شکل یه صفت و انرژی الهی بود که باهاش می‌تونستم آزادی نامحدودی داشته باشم و برای گسترش جهان و اجرای ایده های کیهانیم ازش استفاده کنم و هیچوقت نگرانش نبودم چون حسش میکردم چون به قدرت خلق خودم و رزاقیت ربم باور قلبی داشتم و چون آدم ذاتا ساده زیستی هستم و از تجملات افراطی و ماتریالیسم بیزارم ،هیچوقت عقده و کمبودی که منو تحت فشار بذاره نداشتم…

سیستم توی قرآن میگه…. هیچی بیخیال فایده نداره، خاستم شروع کنم به یادآوری آیاتی از قرآن و مطلب کامل جا بندازم که دیدم نمیشه ممکنه برداشت اشتباهی پیش بیاد یا نتونم خوب منظورمو برسونم، کلا من میلی ندارم آگاهی های شهودیم از قرآن رو به کسی بگم، از دوازده سالگی خودم خودجوش سراغ قرآن و مفهومش رفتم بعد از سال ها الان درک خیلی بهتر و پخته تری ازش دارم، فعلا نصف قرآن رو خوندم…. آگاهانه در موردش حرفی نمی‌زنم و فقط درس هامو میگیرم و میرم جلو…

زیبای عزیزم دوست خوبم میخام صادقانه و شفاف تر حرف بزنم؛

من آگاهانه خیلی ها حرفا رو نمی‌زنم؛ در یه سری چیزا به اطمینان رسیدم و اصلا نیازی نمی‌بینم که بخوام به دیگران ثابت کنم… رشد و تغییرات من در همین بازه کوتاه هشت ماهه با هیچ کسی قابل مقایسه نیست… جرات چکاپ فرکانسی ندارم چون میدونم از وحشت و حیرت سکته میکنم، اصلا غیر قابل مقایسه س…. شکی ندارم درک، آگاهی ، عملکرد و نتایج من از دوستانی که الان استاد داره توی جلسات آخر دوازده قدم چکاپ فرکانسی شون رو بررسی میکنه، به مراتب خیلی بهتره… نیازی هم نمی‌بینم که بخوام نتایجمو تیتر وار فریاد بزنم… قضیه من اساسا با همه فرقای بنیادی داره…. نه من خودمو با کسی مقایسه میکنم نه کسی این حقو داره خودشو با من مقایسه کنه… میلاد! یعنی میخای بگی تو تافته جدا بافته ای چیزی هستی؟! نه بابا من فقط آدم تمایز یافته و منحصر به فردی هستم که داره توی سکوت یه حرکتای خفنی میزنه گهگداری هم واسه حال خوب خودش کامنت میذاره….

این که داستان هدایت و زندگی خودم و نتایج خودم رو توی پروفایل نمینویسم هم دلیل آگاهانه دارم، یکی از بی نهایت دلیلش اینه که انگیزه و اشتیاق سوزانم رو کور می‌کنه

آخ اونجایی که میگفتی توی دوره دوازده قدم یاد میگرفتیم…… یاد گرفتیم………

دلم میخاد راجبه تک تک شون ساعت ها حرف بزنم….

راجب تک تک شون

راجبه الهامات…. اعراض……. عزت نفس.. و و و

اونقدر تجربه های جالبی دارم که برای خودم هم حیرت انگیزه….. نمی‌دونم شاید بعداً بیشتر درموردشون با هم حرف بزنیم.

شیطون همیشه میخاد ما از روی بوم بیفتیم حالا یا ازین ور بوم یا ازون ور بوم…

توی بحث ثروت شیطونه میاد کاری می‌کنه که طرف از ثروت بدش بیاد و افکار فقیر و ضد ثروت بهش القا می‌کنه، یا میاد چنان طرف رو حریص پول و ثروت می‌کنه که طرفو از لذت بردن از مسیر زندگی و خودش و خداش غافل می‌کنه، میگه بدو زود باش فرصت ها داره تموم می‌کنه، ایده ها رو همه بردن دیگه ایده نمی‌مونه که بخوای باهاش ثروت بسازی اوضاع خرابه و وقت کمه، بدبخت و آواره میشی هر کاری لازمه انجام بده ولو به قیمت خراب کردن آخرتت…

دفترچه راهنمای سیستم(قرآن) میگه: ۱۵ و ۱۶ هود: کسانی که طالب حیات دنیا و زینت و شهوات دنیوی هستند ما مزد سعی آن ها را در کار دنیا کاملا می‌دهیم و هیچ از اجر عملشان کم نخواهد شد( نگاه سیستمی به خداوند)

ولی همینان هستند که دیگر در آخرت نصیبی جز آتش دوزخ ندارند و همه افکار و اعمالشان در راه دنیا پس از مرگ ضایع و باطل میگردد… دیدی بعضیا چقدر نگاه محدودی به زندگی دارن و خیال میکنن زندگی فقط همین دنیاس؟؟ تمام هم و غمشون پز دادن و روی بقیه رو کم کردن و اثبات خودشون به دیگرانه؟!!!! و توی آشفته بازار این مهمونی و دورهمی محدود دنیوی خودشون و اصل حقیقی شون رو فراموش میکنن….

در کامنت بعدی میخام هم خودمو روشن کنم هم شاید لابلای حرفام نخی رو بگیری و به ترمزی پی ببری

همین اولش که گفتی زن و مرد نداره و ما با اینکه جنس مخالف هستیم….. به یسری از باورات پی بردم… برام عجیب بود… البته نمیگم که حتما اینجوری فکر میکنی و خیلی جا داره که بهتر و بهتر بشه … زیبا تو که ماشاالله توی خانواده ای رشد کردی که توش آزادی نسبی خوبی داشتی و پدرت بهتون اجازه انتخاب داده و درگیر افکار و باورهای محدودکننده مذهبی و دینی نبودی که….

من تا همین چن سال پیش حتی به جنس مخالف نگاه هم نمی‌کردم چه برسه به اینکه بخوام به خودم اجازه بدم با جنس مخالف حرف بزنم یا رابطه دوستانه داشته باشم، اونقدر باورهای پوسیده مذهبی تحت تاثیر محیط و خانواده داشتم که حدونصاب نداشت… کل خانواده و فامیل و آشناهای ما همه از بیخ فوق مذهبی و افراطی ان…. پدرم هیچوقت توی زندگی حمایتم نکرد که هیچ بلکه همیشه سعی در تحقیر نابودی و کشتن من داشت…. توی دو ماه اول حضورم در سایت چنان مغز خودمو شخم زدم چنان افکار مذهبی رو از بیخ و بن از ریشه کندم که احساس کردم دارم استفراغ میکنم… چه شب ها و روز ها که فقط گریه میکردم و با خدا حرف میزدم…

باورت نمیشه یه روز ظهر داشتم دمپخت با سالاد میخوردم حین غذا خوردن بودم که احساس کردم داره بهم از آسمان وحی نازل میشه، سریع عین دیونه ها کاغذ و قلم برداشتم و فقط هرچی که بهم میگفت رو می‌نوشتم؛ بعد ساعت ها نوشتن چنان احساس سبکی و آرامش بهم دس داد که فقط دلم میخواست بخوابم، اون روز خدا در مورد ارتباط، جنس مخالف، ازدواج ، طلاق، دوستی و محبت اندازه صد سال بهم آگاهی داد…. هیچ وقت به خودم اجازه نمیدم که درموردشون با کسی صحبت کنم چون مطمئنا منو دیوانه یا ممکنه آدم خراب و احمقی تلقی کنن و چون جنسشون الهامی و شهودیه فقط خود شخص ازشون سردرمیاره… برو در مورد طلاق، ازدواج، دوستی، زن و مرد، ارتباط و تعامل توی قرآن کنکاش کن، من روزها پی در پی خودم آیات رو کامل روشون کار کردم، توی طبیعت از خدا می‌پرسیدم ازش مشورت می‌گرفتم؛ دیوانه کنندس هر آنچه نیاز داشتم که به آرامش برسم رو بهم گفت…. خیالم از بابت این موضوع تخت تخته دیگه…« آرامشی در پرتوی نور و آگاهی کیهانی»

فقط اینو بگم که ازدواج و طلاق خیلی خیلی خیلی خیلی راحتتر از اون چیزیه که فکرشو کنیم، اصلا اونچه در جامعه میبینیم فرسنگ ها فاصله داره با اون چیزی که مد نظر خداس… به نظر من ازدواج های رایج در ایران ازدواج نیست زهره ماره….. ازدواج مد نظر من دقیقاً دقیقا همون فرم و ازدواج بین استاد و مریمه…. آهان یه چیزی هم یادم اومد حالا که از استاد گفتم، خیلی از چیزای ظریف رو فهمیدم؛ مثلا استاد عباس منش خیلی عالی اصل استحاله نیروی جنسی ( یکی از اصولی که ناپلئون هیل ازش نام برده) رو رعایت کرده…. ایشون توی ۱۸ سالگی ازدواج کرده!!!!!!!!!! و تازه همسرشون فوق العاده باهاشون همراه و هم مسیر بود جوری که با هم ، هم هدف بودن و توی مباحث موفقیت با هم کار میکردن… ماشاالله اونقدر ایشون درک بالایی از مدار و فرکانس داشتن اونقدر درک فوق العاده ای از ازدواج و طلاق داشتن که خیلی راحت از همسر قبلیشون جدا شدن و رسماً با آدمی وارد رابطه میشن که تطابق فرکانسی بالایی باهاشون داره ( هرچند که خیلی ذهن خودمو در مورد یه سری مسایل و قضاوت نکردنشون کنترل کردم )….

یا محمد رسول خدا توی خانواده ای رشد کرد که عمو و پدربزرگش از بزرگای شهر بودن و چون از لحاظ مداری و فرکانس و باورهای ثروت عالی بودن( البته بسیار هوشمند بود و هوش مالی بسیار بالایی هم داشت)، با خدیجه ای ازدواج می‌کنه که ثروتمندترین زن منطقه بود…. و خودش و همسرش با هم تمام ثروتشون رو در راه هدف مقدس و رسالشون ( گسترش توحید و یکتا پرستی) خرج کردن…( اگه کسی رو هم دیدی که گفت زن نباید خیلی از مرد بزرگتر باشه سریع مثال ازدواج محمد و خدیجه رو خاطر نشان کن که خدیجه ۱۰_۱۵ سال از محمد بزرگتر بود و اختلاف سنی زیادی داشتن)….

راستی خوب که یادم اومد؛ اگه خوب قرآن رو بخونی ( مثلا سوره هود) متوجه اصل الگو برداری در قرآن میشی که چطور خداوند بارها برای محمد از پیامبران گذشته و سرگذشت پیشینیان میگه تا محمد دلش آروم شه و از بقیه پیامبرا الگو برداری کنه…. ۱۲۰ _ ۱۲۳ هود رو یه نگا بنداز….

یه چیزی رو خیلی آروم میگم بین خودمون باشه هاااا؛ استاد عباس منش خیلی خوب این راز رو فهمید که اگه بخواد توحید رو در سطح جهانی گسترش بده باید ثروت کلانی داشته باشه تا دیگران بتونن ایمان بیارن و حرفاشو جدی بگیرن و باور کنن…. یه نگاه به قضیه نوح بنداز: می‌دونی کافرا و مخالفین نوح در تمسخر و تحقیرش بهش چی میگفتن؟؟!!!! مسخرش میکردن که تو اگه پُخی بودی الان خزانه و گنج و ثروت داشتی… اگه راس میگی به اون خدات بگو گنج و ثروت بهت بده بدبخت….. اونوقت توی بی‌چیز فقیر میای مارو به یکتا پرستی دعوت میکنی، ما بیایم سنت هزار سالمون رو حرف اجدادمون رو نادیده بگیریم و به توی آواره بدبخت گوش کنیم……….( اینا همه درسه…. که مردم، اگه بهترین آدم دنیا هم باشی ولی پول و ثروت نداشته باشی ذره ای بهت بها نمیدن ولی اگه ثروت داشته باشی همه بهت گوش میدن و قربون صدقت میرن….. این راز رو عباس منش فهمید، مهمترین انگیزه ثروت ایشون اجرای ایده ها و گسترش توحید و یکتا پرستیه….. چیزیه که منم از خیلی سال پیش توی دل خودم فهمیده بودمش ولی چون از قانون خبر نداشتم و دست و بالم بسته بود همش سگدو میزدم)…. امیدوارم در ادامه چیزی که میخام بگم نگی داری اعتماد به نفسمو ازم بگیری و ازین حرفا، چون اونقدر دوست دارم و احساس نزدیکی فرکانسی باهات دارم راحت باهات حرف میزنم؛

کنترل ذهنی که من کردم و همواره دارم انجام رو حتی بعید میدونم استاد بتونه انجامش بده؛ در مورد چوپانی هم بگم؛ من با اینکه بزرگ شده شهرم ولی بخاطر اینکه روحم با طبیعت و روستا مأنوس بود، از طرفی هم پدر و مادرم از همون بچگی منو آزار و شکنجه میدادن، من روزای تعطیل مدرسه میرفتم روستای پدر بزرگ مادربزرگام تا هم از بودن در اونجا لذت ببرم هم از دست پدر و مادر سادیسمی و زورگو فرار کرده باشم تا لااقل کمی مزه آرامش و زندگی رو بچشم، گهگداری هم بجای عمو و مادربزگم، چوپون گله بودم و تو کارای کشاورزی و دامداری شون کمکشون میکردم…. زیبا جان باورت نمیشه اگه بگم، نمی‌دونم چطور بگم که باور کنی میشه توی محروم ترین مناطق دنیا باشی ولی فارغ از محیط ، دنیای درون نامحدودی داشته باشی… استعداد و توانایی و نبوغ بسیار عجیب و نادری داشتم( یعنی هنوز هم دارم)… یادمه زمانی که گله رو می‌بردم صحرا توی خلوت خودم با خدا حرف میزدم و رویا پردازی میکردم با اینکه بچه بودم ولی قدرت تجسم وحشتناکی داشتم اونقدر تجسم خلاقانه ای داشتم و توی ذهنم هم گاهی سناریو و داستان تخیلی می‌ساختم که اگه مکتوبشون میکردم بدون شک یه پا جی آر آر تالکین یا جی کی رولینگ قرن میشدم… توی درس، ورزش، قرآن، مسابقات ، هنر و هوش و سلیقه همیشه توی منطقه نامبروان بودم… به خاطر روحیات خاص و جاه طلبی که داشتم حتی خانواده و فامیل درجه یک هم بهم حسادت میکردن بقیه که بماند… اینو به جد میگم که مردم ایالت ما با اختلاف پوسیده ترین افکار و باورهای محدودکننده رو دارن، بابا سیستان بلوچستان و هرمزگان خوبه لااقل مردم آروم و با صفایی داره ولی ایالت ما توی دنیا لنگه نداره، اونقدر که غالب مردم اینجا توی کفر و شرک مطلق غرقن… با وجود تعصبات و طایفه گرایی های افراطی حاکم بر محیطی که رشد کردم ولی هیچوقت اجازه ندادم محیط منو شکل و فرم بده و کلا توی عالم و فاز خاص خودم بودم سنت شکنی های که من کردم بی سابقس…

اینکه میگم کنترل ذهن، مگه چن نفر هستن که قید پزشکی رو بزنن و برای همیشه ترک تحصیل کنن؟؟!!! هیچ می‌دونی موقعی که شهود و الهام خدا رو دریافت کردم و این تصمیم سخت و حیاتی رو گرفتم چه طوفانی از انتقاد و تمسخر و توهین و جنگ و دعوا به سمتم اومد؟!؟! هیچ می‌دونی که اگه نگهبانی خدا و کنترل ذهن نمی‌کردم تا الان صد درصد پدرم رو تیکه تیکه میکردم( همین اخیراً چیزی نمونده بود که همدیگه رو بکشیم) و در پی اون جنون و فاجعه ، مادرم و بقیه فامیل رو که خودشون وارد اون گردباد کردن رو به فجیع ترین حالت ممکن قتل زنجیره ای میکردم… هیچ می‌دونی که من یه عمر با شیطون و یارانش( پدر، مادر، قوام و فامیل و دوستان) یه تنه می‌جنگیدم و مقابله میکردم… هیچ می‌دونی که من با اینکه همیشه توی خونه ما جنگ و خون بود و همیشه حرف طلاق والدین بود ولی با قدرت ادامه میدادم که کم نیارم، توی مدرسه بهترین و با اخلاق ترین بودم ولی هیشکی خبر نداشت که از درون داشتم میمردم، یادمه که بارها میرفتم پشت مدرسه خودمو از دید خارج میکردم و گریه میکردم، که خدایا من چه ظلمی در حقت کردم من چه گناهی توی عالم قبل از تولد مرتکب شدم که زندگیم از بذر تولد تا الان همش زجر و شکنجه و کمبود و بدبختی بود… خوب میدونم چرا پدر استاد اونجوری بود، یکی از دلایلش اینه که بزرگ شده مناطق محروم ایالات ماست، و اینو هم بگم که پدر من صد برابر پدر استاد ذهن و روان داغونی داشت، با اینکه خیر سرش فرهنگی و معلم بود ولی هیچ بویی از انسانیت نبرد…

زیبا جان توی سرسختی و قدرت کسی رو نظیر خودم نمی‌بینم چون از بدترین شرایط ممکن خودمو بیرون کشیدم که همرنگ جماعت نشم و مثل اونا گوسفند وار زندگی نکنم…

جاه طلبی من یه چیز ریشه ایه که از سن کم تو وجودم ساختمش و الان به طرز وحشتناکی زیاد شده؛ غیر قابل قیاسه… غیر قابل توصیفه…؛ یه توضیح مختصر بدم که:

🔵پارسال که از خدا ایده ای ثروت ساز درخواست کردم که بتونم با استفاده از همین تحصیلات و فضای دانشگاه و کنکور پول خیلی خیلی خوبی بسازم و مشکل بخش زیادی از جامعه رو حل کنم، خدا حین صلات و مراقبه بهم الهام کرد که بهترین و جامع ترین محصول کنکور رو تولید کنم، شروع به اقدام کردم، در ادامه مسیر با استاد عباس منش و تا حدودی قوانین آشنا شدم، اونجا دیگه مصمم شدم که با طی تکامل با بستن قرار داد با کمپانی حرف آخر و استاد عزیزم عبدالرضا منتظری ( بهترین کمپانی کنکور ایران)، اون چیزی که مدتها روش کار کردم و سرفصل هاشو آماده کردم رو با بهترین کیفیت ممکن ارایه بدم و پول ثروت خدا میلیاردی بسازم، همه چی داشت عالی پیش می‌رفت…. که بمب …. برای اولین بار بهار امسال شیرجه زدم توی سایت، ازون جا به بعد دیگه هیچ وقت آدم سابق نشدم…. شبانه روز مثل سگ روی خودم و ایمان و باورام کار میکردم 😂😁😂😆 گذشت و گذشت تا اینکه شهود و الهام الهی رو دریافت کردم که باید انتخاب کنم: خوشبختی رو با پول بخرم

یا اینکه پول رو با خوشبختی به دست بیارم

زیبا می‌دونی جریان چیه؟! من فارغ از اینکه بی نهایت استعداد توی زمینه های مختلف داشتم و دارم ( خصوصا فوتبال، که حدود یکساله برای همیشه آگاهانه از فوتبال خداحافظی کردم) ولی یه چیزی از همون ابتدای دوران دبیرستان توی عمق وجودم شروع به جوشش کرد… رفته رفته علاوه بر درس بیشتر وقتم رو برای اون میذاشتم ، رفته رفته متوجه عشق سوزان و نبوغ عجیبم توی اون شدم ولی هیچ گاه جرات نداشتم که پیگیرش بشم و برم سراغش، به بی نهایت دلیل…..

الان که قید همه چی رو زدم و همه شاخ و برگ های اضافی رو قطع کردم به این دلیله که پلای پشت سرمو منفجر کنم تا بتونم با تمرکز بالا به سمت اون نبوغ دیرینم حرکت کنم… اونقدر این ندای محکم الهی بلنده که حاظرم واسم جونمو هم بدم… پزشکی و استارتاپ و اینا که سهله…. حقیقتش زندگی ما رو، انتخاب ها و تصمیمات مستمر، میسازه… اگه به تحصیل و پزشکی ادامه میدادم، اگه به فرض با اون ایده استارتاپی ثروت هنگفت می‌ساختم، ناچار بودم که تمام تمرکزمون سال ها بذارم و مجبور بودم توی همون فیلد فقط فعالیت کنم، ولی دل من جای دیگه ای بود، من تشنه اون صنعت و حرفه ای هستم که سال ها گوشه ذهنمه ولی به خاطر فضای حاکم بر ایران و باورای محدود خودم جرات نداشتم برم سراغش و با شکوفایی استعدادم با اجرای ایده هام باهاش بی نهایت ثروت هم بسازم ( تعریف من از ثروت، ثروت میلیون دلاریه) …. آره میشد راحت چند سال دیگه یه زندگی مرفه داشته باشم و سال ها توی حوزه طبابت و پزشکی و تولید بهترین محصولات کنکور به بهترین جایگاه برسم ولی ولی ولی…. ندای دل و الهام خدا رو نمیتونم نشنیده بگیرم…. با ترک تحصیلم عملا اون تولید محتوا هم کنسل شد… الان دارم روی خودم کار می‌کنم که قدم به قدم آپشن ها و مهارت های خودم رو برای اون حرفه بالا ببرم و هر وقت بهم الهام شد مهاجرت کنم تهران و خودمو پرزنت کنم…. نمیام تهران که بگم سلام تهران من اومدم، اونجا باید از جون مایه بذارم و هیچوقت لحظه ای غفلت نکنم که واسه چی مهاجرت کردم، اون صنعتی که من قراره در آینده توش انقلاب عظیم ایجاد کنم مهدش آمریکاس، ولی با اینکه اوضاعش توی ایران تعریفی نداره اما من یقین دارم که میشه توی همین ایران تابو شکنی کرد و خودمو بالا بکشونم… تا بتونم به عرصه بین المللی و آمریکا راه پیدا کنم…. تازه از آمریکا میتونم شروع کنم به پیاده کردن ایده مادر (اصلی) تا در سطح کلان گسترشش بدم

رسالت من خیلی خیلی بزرگتر از اون چیزیه که هر کس دیگه بتونه فکرشو کنه…. نه نه بخدا… من نمیخام عباس منش آینده باشم و توی حوزه ایشون فعالیت کنم، نه به هیچ عنوان… من میخام میلاد آینده باشم که توی فیلد خودش نامبر وانه و با استفاده از منصب، جایگاه ، ثروت کلان ، و تریبون و فرصتی که در دستشه بتونه:

🔵«خدا رو فریاد بزنه» …. و به همه عالم و آدم بگم که این خدا بود که منو از قعر جهنم به بالاترین درجه زندگی بهشتی رسوند…

استاد به شیوه خودش توحید و یکتا پرستی رو گسترش میده، منم به شیوه منحصربفرد خودم….

هیچکس نمیدونه که من اون حرفه و فیلدی که میخام برم سراغش چیه…. حتی خواهر و برادرم که الان پیشم زندگی میکنن هم نمیدونن( با پدر و مادر زیر یک سقف زندگی نمیکنم الان و به دلیل تضاد خانوادگی که پیش اومده و اینکه پدرم کرونا گرفت، برادرم که کنکوریه پیش من اومده، جریان رابطه اعجاب انگیز بین من و برادرم رو فکر کنم در قسمت ۵۳ ذکر کردم )… اهداف و رویا و رسالت جاه طلبانه باید توی دل مثل « راز درون» ازش محافظت کرد، باید خیلی مواظب باشم که زیر پوستی درموردش حرف بزنم که مبادا حتی توی سایت خودمو لو بدم…. الان هم که در موردش می‌نویسم فقط در حد دید بلند مدت بهش نگاه میکنم که برام واضح تر بشه که چی میخام….

آره ایمانم خیلی زیاده… تعهدم خیلی بالاست…. انگیزه ام طوفانیه ولی باید خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی بیشتر بشه…. خیلی قوی و سرسختم ولی باید خیلی خیلی خیلی خیلی بیشتر و بهتر بشه…..

یه روحیه منحصر به فردی دارم اینه که هیچگاه سیر نمیشم، هیچگاه به یه حد خاصی قانع نیستم و آستانه ارضا شدن نامحدوده، هیچگاه کم نمیارم و کوتاه نمیام… بارها به مو رسیدم ولی پاره نشدم…

هرچقدر که کنترل ذهن و عزت نفس خوبی دارم ولی باید بهترو بهترو بهترو بهترو بهترش کنم چون بزودی در آینده قراره یه تنه تنهای تنها( با حمایت و هدایت رب درونم)

خارج از نظام فکری حاکم بر جامعه حرکتای انقلابی بزنم، تابو شکنی کنم… ممکنه جونمو هم از دس بدم ولی من حاظرم برای ادای رسالتم و تبعیت کردم از ندای ارباب درونم هزاران بار جونمو فدا کنم…

(قضیه رو بعدا برای خودم یاد آور میشم که… چن ماه پیش یه روز قبل از اینکه ساکمو بردارم و مستقیم بی سروصدا مهاجرت کنم تهران، یکی از فامیل بدون اجازه وارد فضای خصوصیم شد و قضیه ترک تحصیل منو متوجه شد و به همه لو داد، چنان جنگی بین من و خانواده و فامیل رخ داد که بعد چند روز خدا با نشانه بهم فهموند که میلاد سوپر من بازی درنیار بشین روی خودت کار کن و با طی تکامل در زمان مناسب بهت میگم هجرت کنی)

به همین خاطره که میگم تفاوت های بسیار اساسی با بقیه اعضای سایت دارم… دیروز بعد از پنج ساعت مطالعه درباره جف بزوس و دیدن مصاحبه های مسحور کنندش، یه نجوای خفیفی توی ذهنم صدا کرد که میلاد تو که اینقدر رویای بسیار بزرگی داری و عملاً توی جاه طلبی غیر قابل توصیفی داری سیر میکنی، توی سایت عباس منش چه غلطی میکنی… چرا با خوندن و نوشتن کامنت داری وقتتو تلف می‌کنی، تو لِولت خیلی بالاتر از سطح فکری ایناست….. یعنی این شیطان از هر دری وارد میشه…چقدر پلیده این ابلیس، یه بار بهم میگه بدو تند تند رگباری توی سایت کامنت بذار، یه بار میگه هیچ وقت کامنت و زمانی رو واسه سایت نذار…. این شیطون پدر سوخته فقط میخاد منو از رو بوم بندازه …. ولی نمیدونه که من خیلی با هوش تر از این حرفام….

زیبا جان دیگه خودت حساب که چه فشاری از هر جهت روی منه، ولی با سلاح و زرهی بنام تقوا و ایمان فشار رو از رو خودم برداشتم و فقط دارم از زندگی در لحظه لذت میبرم و به خودم سخت نمیگیرم چرا که اگه مثل قبل به خودم فشار زیادی وارد کنم ممکنه کنترل ذهنم از دستم خارج شه…

اینکه میگم باید حرص و طمع هامون رو کنترل کنیم بخاطر همینه؛ زندگی استاد مرور کن متوجه میشی که این آدم بارها طمع پول رو کنترل کرد….

منم با اینکه حرص و طمع پول داشت منو به مسیری میبرد که توش تا ابد موندگار بشم و راه برگشتی نداشته باشم که برم سراغ حرفه ای که تشنشم،، نذاشتم و با کنترل ذهن بهش غلبه کردم….. یا اصلا خوب که یادم اومد، همون مدت دو ماهی که توی سایت حضور نداشتم وارد شراکت و همکاری با یکی دوستام شدم که با هم کسب و کاری رو شروع کنیم که با شناختی که نسبت به خودم و دوستم و اون کار داشتم قطعا درآمد بسیار بهتری رو در پیش رو داشتیم، جریانش مفصله، اونجا دقیقا متوجه تیوری مدار و فرکانس، و مفاهیم شراکت ، وام و قرض به طور عمیق و ریشه ای پی بردم و در طی همون تجربه درس هایی رو گرفتم که هیچ محصول و داره ای بهم نمیداد… دوستم چون باوراش خراب بود و منم یکم کم تجربگی کردم پول بهش قرض دادم، بعدش دم از وام زد، بعدش دیدم به شدت ترسو و وابستس به من و شرک عمیقی توی وجودشه…. سریع در عرض یه شب که بهم الهام شد وسط پروژه زدم زیر حرفم قید اون کسب و کار با شریکی دوستم رو زدم و خودمو ازون منجلاب خارج کردم( حرص و طمع پول بیشتر داشت خفم میکرد، ولی ندا و الهام الهی منو به شهود و وضوح کامل رسوند، درس های که گرفتم رو بعدا برای خودم در کامنتی مفصل میگم)

دوست عزیز خیلی طولش دادم واقعا ببخشید ولی برای خودم نوشتم تا بهتر خودمو بشناسم.

زیبای عزیزم ازت میخام که فقط و فقط و فقط به ندای درونت زمزمه دلت گوش کنی… میخای بی نهایت ثروت و آرامش و خوشبختی رو تجربه کنی؟! برو سراغ عشقت علاقت نبوغ و استعدادت، گور بابای حرف جامعه و فضای محیطی حاکم…. تحت تاثیر تبلیغات و رسانه و حرف مردم و یاران شیطان قرار نگیر، ول کن اینایی که میگن نون تو فضای آنلاین و تکنولوژیه یا میگن الان لوازم آرایشی یا فروشگاه غذایی مده یا فضای نتورک و ویفرال یا تبلیغات و فلان و بیسار…. من واسه عشق و علاقه سوزانم قید پزشکی و کلی پول و موقعیت رو زدم بقیه که سهله… از تو میخام که فقط توی چیزی که عاشقشی بهترین شو، ثروت خودش میاد سراغت….

یه نگا به لیونل مسی ، رونالدو، زلاتان، زیدان ، مورینیو بنداز اینا مگه واسه پول اومدم تو فوتبال.؟!؟. نه جانا…. اینا اومدم دنبال عشق و علاقه سوزانشون، بهترین شدن، بالطبع بالاترین دستمزد و ثروت رو هم دارن…

یا ایلان ماسک رفت سراغ نبوغش، اونقدر ازش ثروت ساخت تا بتونه ایده های کیهانی شو اجرا کنه….

یا عباس منش رو نگا کن…. مهمترین هدف و رسالتش یاد دادن تغییر و بهبود زندگی هم نوعاش بوده، باورای عالی ساخت بی نهایت ثروت اومد سمتش…..

من خیلی خیلی خیلی کار دارم…. چون چیزی که وجودم فریادش میزنه لازمش اینه که توی حداقل سه شاخه موازی روی خودم خودآموز کسب مهارت کنم یا حداقل ابتدا توی یکیش به حد اعلا برسم بعد اون یکی رو هم شکوفا کنم( (یچیزی تو مایه های ایلان ماسک که اول پیپال و ای بی رو راه انداخت( تکنولوژی) بعد اسپیس ایکس ( هوا فضا) بعد تسلا( خودروسازی) )… از ایلان ماسک میخام الگو برداری کنم اگه جایی هم به بن بست خوردم و الگویی براش پیدا نکردم، منتظر نمی‌مونم خودم میشم الگویی برای آیندگان…

من و عباس منش تویه یه چیزی که اشتراک داریم اینه که برای ادای رسالت مون و عمل به قوانین هر کاری کنیم… ایشون از همسر سابقش دل کند… از خانواده و فامیل و دوستان دل کند… از بچش دل کند….دیه هیچی وابسته نیست… منم از همه دل کندم و هیچ کس و هیچ چیز وابسته نیستم….

چقدر آدم توی سایت هست که جرات طلاق از شریک زندگیشون رو ندارن ؟!؟!چون میترسن . چقدر آدم توی سایت هست که از طرد شدن از خانواده و فامیل میترسن؟!!! چقدر آدم هست که جرات نداره از کاری که بهش علاقه نداره انصراف بده… یا چقدر آدم توی سایت هست که ذهنشو مثل من کنترل کنه و قید همچیو بزنه تا بتونه خودشو وقف هدف والا و رویای مقدسش کنه… من حتی آگاهانه ذهنمو کنترل میکنم که فعلا وارد رابطه عاطفی با کسی نشم حتی توی سایت…

تمرکز ….

تمرکز

تمرکز تمرکز…. برای تمرکز جون میدم…. برای خدا و توحیدی تر شدنم برای رشد و پیشرفت نامحدودم جون میدم……

زیبا من تازه چند ماهه که دارم به معنای واقعی زندگی قشنگ و بهشتی رو تجربه میکنم دلم میخاد نفس بکشم بخندم و به خودم فرصت بازسازی و ریکاوری بدم… میخام میلادی که روح و روانش از درون سوخت و پودر شد، زخمی و مجروح شد رو بهش نفس و زندگی دوباره بدم ترمیمش کنم و عین شیر عین ابر قهرمان عین گلادیاتور به آوردگاه چالش ها و تضاد هایی که قرارهای در آینده ضد ضربش کنه، ببرمش….

و در آخر اینو بگم که:

هر گاه حرفی از سخت بودن و غیر ممکن بودن زده میشه

من احساس زنده بودن میکنم

میگن آدم به امید زنده س

ولی من به ایمان یقین و اطمینان

عاشقتم عاشقتم عاشقتم دوست بی نظیرم…. عاشقتم گفتن هایی که از پرنسس الا یاد گرفتم… کسی که الهام بخش من در گسترش عشق و تحسینه…. ازت بی نهایت سپاسگزارم و قدردان وجودت هستم که وقت گذاشتی و خوندی، سپاس گزاری و قدردانی که از دوست نازنینم اله رشیدی خیلی الهام و الگو گرفتم .. دلم میخاد عشقم رو روحیه جنگندگی و حس قدرت و جاه طلبی رو هم به دوستام القا کنم…

و ازت میخام که راجبه خودت، خودت خودت خودت تا میتونی حرف بزن… با من… هر کی…. با خودت …. با خدا….. هرچقدر بیشتر روی خودت و خواسته هات تمرکز کنی بهتر خودتو میشناسی…. رمز عزت نفس و اعتماد به نفس همین شناخت عمیق خودمون و معرفت خداس