سریال زندگی در بهشت | قسمت 115

بنام خدای هدایتگر وهاب

سلام به اهالی سایت و استاد عزیز و مریم نازنینم

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

اول از همه بگم از عکس منتخب این فایل که با دیدنش اینقدر با دخترم خندیدیم . بعد دخترم گفت مامان زود دانلودش کن. وقتی یه خورده از فایل رو تو گوشی دیدم گفتم نه فایده نداره این فایلو باید تو تلویزیون ببینم. اخه من اکثر قسمتهای سریال رو با دخترام توی تلویزیون میبینیم. و ماشاالله اینقدر کیفیت دوربین گوشی استاد بالاست که به قول خودشون انصاف نیست اینهمه زیبایی رو با کیفیت نبینی.

وای خدای من بچه ها رو ببین. تظاهرات کردن😅

فکر کنم رهبرشونم همین بوقی خانه. که در راس همه اموره😅😅

خدایی این اولین تظاهرات دوست داشتنی عمرم بود. چقدر این مرغ و خروسها نازن آخه. چقدر بامزه اومدن دم در.چه سرو صدایی دارن. آخه بدجوری گشنه شونه. یاد داستان حسنک کجایی کتاب فارسی افتادم😅😅

با دیدن این مرغ و خروسها یاد خودمون افتادم. من و بچه های سایت که مثل همینا که دنبال غذا هستن تا شما براشون بیارین هر روز صبح اولین کارمون چک کردن سایته که ببینیم فابل جدید اومده یا نه. اونا شکمشون پر میشه با خوراک مناسبی که بهشون میدین و ما ذهنمونو پر می کنیم با خوراک مناسبی که از این فایلها دریافت می کنیم.

خدای من چه صحنه های زیبایی امروز با این بی غذایی پیش اومد. چقدر اینا خوشگلن آخه. ببین چجوری به این در و اون در میزنن برای غذا.

اون بوقی که دیگه نشسته ترک موتور میگه بزن بریم برای بچه ها غذا بیاریم😅😅

ببین تا کجا دنبال استاد میرن و باز با صدای موتور بر میگردن.

ببین چقدر قشنگ همشون میرن سر میز غذا. البته روی میز😅 و با چه حرص و ولعی غذاشونو میخورن. انگاری یه ساله غذا نخوردن. و با صداهای خوشگلی که از خودشون درمیارن انگاری دارن همون لحظه شکر نعمتی که دارنو بجا میارن.

خدای من پسر خانم مرغی رو ببین. چه خروس های خوشگلی شدن. البته که از بس کتک خوذدن اعتماد به نفسشونو از دست دادن. و طبق گفته استاد کسیکه که اعتماد به نفس نداره محاله بتونه به موفقیت برسه. و میبینیم که اینام ته صفن و جرات جلو اومدن و استفاده از نعمتهایی که بطور بدیهی و طبیعی در اختبارشون هست رو ندارن.

استاد این جمله تون تو ذهنم داره مرور میشه.

(نعمت و ثروت فراوانه و به اندازه ای که لیاقت در خودت ایجاد کنی میتونی از این خوان نعمت استفاده کنی)

واوووووو. عجب چاله هایی اینجا درست شده. جلوی پای آقای تراکتور. که هر چی بیشتر زور میزنه بیشتر توش فرو میره. پر از گل و پر ار آب. و ایده ای که جواب نمیده. ولی استاد من آدمی نیست که کم بیاره. جابزنه و بیخیالش بشه.

مریم جان چقدر خوبه که برامون توضیح میدین که مساله رو رها کردین و حالتونو خوب کردین.

تا راه حل مساله بهتون گفته بشه. چون میدونین الهامات فقط زمانی بهتون گفته میشه که حالتون خوب باشه. اون ایده هایی که با حال بد بهت میرسه باید بریزی دور. چون باور دارین به ان مع العسر یسری . پس درگیرش نشدین و رفتین سراغ چیزی که میتونین باهاش حالتونو بهتر کنید. سراغ همین مرغ و خروسهای نازنین

بخدا اینا همش درسه برای ما. چه اونجاهایی که خودتون درسشو برامون بیان می کنید چه اونجاهایی که ناخودآگاه قانون براتون عمل می کنه. چون اینقدر‌به قانون‌عمل کردین که جزیی از وجودتون شده و خیلی وقتها ‌ناخودآگاه ازش استفادا می کنیم

درسته که این ایده هم عمل نکرد ولی میشه ازش درس گرفت. ولی بهتر از این بود که میترسیدیم و جا میزدیم. استاد من با خودم گفتم خب زنگ بزنین یه جرثقیل بیاد بکشه بیرون تراکتورو. ولی یادم اومد که میشه با توکل و البته ابزار مناسب هر ناممکنی رو ممکن کرد.

ممنونم استاد عزیزم که هر روز کلی درس و کلی آگاهی برای ما تو زندگیت هست….

مریم عزیزم از شما هم صمیمانه تشکر می کنم که تو بحرانی ترین شرایط هم دوربین به دست داربن برای ما فابل ضبط می کنید🌹🌹🌹🌹⁦