سریال زندگی در بهشت | قسمت 117

چه کسی بهتر از من میتونه به من خدمت کنه

مریم جان سلام

این حرفت رو باید با طلا نوشت و تقریبا این جمله میتونه کل دوره عزت نفس رو خلاصه میکنه. دوست داشتن خود، لایق دونستن خود، توانا دونستن خود، قادر دیدن خود …

نمیخوام بگم این قسمت مختص خانومها بود چون درسهایی که این قسمت از بهشت داشت برای همه مفید بود البته اگر متوجه شد که این درسها رو. وگرنه مریم جان آموزش طریقه پاک کردن و تمیز کردن رو یاد نمیداد.

مریم داشت به صورت عملی میگفت که نمیتونی با همه ی چرکهای افکارت به یک شکل مقابله کنی. چون ممکنه منطقی که برای یک فکر مخرب میاری ممکنه یکیشو قانع کنه و آروم بشه ( در واقع پاک کنه) اما برای اون یکی فکر مخرب هیچ تاثیری نداره. پس باید بلد باشی برای علفهای هرز ذهنت دستمال و شوینده مخصوص خودش رو داشته باشی تا اون براقیت و روشنی و تمیزیشو حس کنی و اون انرژی مثبت رو ازش دریافت کنی.

چه حرف خوبی زدی مریم که گفتی بعد از یک ماه همه ی این تمیزیها از بین میره و دوباره باید تمیز بشن. اینو همه ی ما مخصوصا خانومها میدونیم که خونه هر چند وقت یک بار نیاز به تمیز شدن اساسی داره اما نمیدونم چرا کار کردن روی ذهن رو جدا از کارهای روزانه و روتین های دیگه میدونیم. فکر میکنیم یک چوب جادویی هست که بزنیم به ذهنمون و بوووم ذهنم پاکسازی شد در حالی که میدونیم تو دنیای واقعی همچین چیزی وجود نداره. پس باید این قضیه رو هم مثل روتین های روزانه و هفتگی و ماهانه خودمون بدونیم و براش برنامه بریزیم وگرنه انرژی منفی که ازش پا میشه باعث میشه هیچ تمیزی بیرونی به دل نشینه و حتی به چشم نیاد.

واقعا چه چیزی مهمتر از پاکسازی درون؟ که وقتی اینو پاک کنی دنیای بیرونت پاک میشه. گاهی وقتا آدم یک کثیفی رو همراه خودش سالهای میبره و بوی اون کثیفی همیشه همراهشه اما نمیدونم چرا نمیاد اینو از خودش دور کنه تا اجازه بده بوهای مطلوب بهش برسه. کینه هایی که با خودمون حمل میکنیم. دلخوری هایی که سالها همراه ما هست و هزاران کثیفی درونی که حتی میدونیم کثیفیه اما قدرت پاکسازیشو نداریم. جالبه نه؟ میدونیم کثیفیه اما پاکش نمیکنیم رهاش نمیکنیم دورش نمیندازیم. حتی گاهی یه جهادی میکنیم و میگیم من بخشیدمش یا من ازش توقع ندارم یا من مسئولیتش رو به گردن میگیرم اما این تمیزیهای موقتیه چون یه ماه دیگه باز یه خونه کثیف داریم که انگار تا الان تمیز نشده اینجاست که باید دوباره آستین بالا بزنی و این افکارت مخربت رو دوباره پاکسازی کنی اما گاهی وقتا این تمیز کاری دوباره برای ما سختره، خیلی دلیل داره شاید بزرگترینش میتونه این باشه که اون تمیز کاری برای ما لذت بخش نیست برای ما رنج آوره چون که ما دوست داریم قربانی باشیم تا فقط مسئولیتی به گردنمون نباشه. جالبه نه؟ میخوایم یکی دیگه بیاد بشقاب غذای کثیف مارو ازمون بگیره و یک بشقاب غذای سالم دستمون بده. وقتی اتفاقات و افکارمون رو به صورت مثال های روزانه ای درش میاریم برایم خیلی مضحک و عجیب میاد در حالی که خودم بارها بارها این کارو میکردم و میکنم و از نظر خودمم میگم نه این فرق داره. چون که من به اون شخص کاری نداشتم که اون اومد بهم بدی کرد …. در کل چون من خوب بودم اون بد بود …. نه قربونت برم تو دقیقا همونقدر بد بودی که این اتفاق بد برات افتاده … وای چه حرف سختیه برگردی به خودت بگی که این کثیفیهای زندگیت دقیقا به خودت برمیگرده . تو مسئولشی هنوزم که هنوزه گاهی نمیتونم این مسئولیت رو بپزیم.

آره مریم جان؛ تو امروز داشتی با تمیز کردن خونت به ما یاد میدادی که تمیز کردن ذهن هیچ فرقی نداره با این. حتی اگر لذت بیشتری میخوای باید اون جاهای مخفی ذهنت رو هم تمیز کنی جایی که شاید هیچ وقت کسی نبینه اما خودت میدونی که یه گوشه هایی تو ذهنت پنهونه که فقط تو خودت خبر داری. اگر لذت بیشتر میخوای باید اونا رو هم تمیز کنی. استفاده از یک وسیله نو چقدر لذت بخشه؟ حالا فک کن همیشه این وسایلات نو باشه چقدر میتونه دلپذیر باشه برای خودتاااا چون بقیه اصلا اونو نمیبینن چون تو ظاهر رو تمیز کردی و ظاهر همه چی عالیه اما یه جاهایی که خودت چشمت میفته میبینی اذیتت میکنه. انگار یه ناراحتی از یه دوستی داشتی که تو ظاهر باهاش خوبی و ظاهرا هیچ مشکلی بینتون نیست اما تو یه کثیفی رو میبینی که بقیه نمیبینن حالا اگه اونو تمیز کنی ظاهرا چیزی عوض نمیشه اما خودت لذت بیشتری میبری باز اینم برمیگرده به عزت نفس … اصلا باید این قسمت رو قبل از شروع دوره عزت نفس دید تا درک کرد که تو هستی که مهمی تو هستی که سازنده ای تو هستی که خالقی توووو.

برای خود من تمیزکاری خونه دقیقا مثل یک دوره چند ساعت هیپنوتیزمه. غرق در خودم میشم بیشتر تایمها صدای استاد در حال پخشه رو اسپیکر با صدای بلند وقتی که داره از پاکسازی درونی میگه و من همزمان درون و بیرون رو پاکسازی میکنم. بعد از تمیز شدن و برق زدن خونه و انرژی بســــــــــــــیار زیادی که تو فضا پخشه و بوی تمیزی که همه جا برداشته حس میکنم از درون هم دارم این بوی تمیزی که حس میکنم اون وقت دفتر قلمم رو برمیدارم و ولو میشم رو زمین شروع میکنم به نوشتن هر چی که توی ذهنم هست رو میارم رو کاغذ. آروم میشم برق میزنم شفاف میشم. نشونش هم اینه که لبخند رو لبمه انگار نقش و نگار لبم تم لبخند رو برداشته نه اینکه بخوام خودم لبخند بزنم.

این تمیزکاری برای من لذت بخشه. من این لبخند درونی رو دوست دارم پس دوباره و دوباره وقت و انرژی میزارم پای این پاکسازی. هم درونی هم بیرونی.

آخر حرفم بگم مریم جان من این فایلهایی که برای ما ضبط میکنی رو قدر میدونم و سعی میکنم آگاهیشو بگیرم و درک کنم. مسلما کارت سختتر میشه و زمان بیشتری مجبوری بزاری اما من یکی یک دنیا ممنونم برای این زحمت. تو به عنوان بهترین شاگرد استاد درسهایی که یاد میدی قابل فهمتره. من هر وقت تو رو میبینم میگم بزار ببینم شاگرد زرنگ کلاسمون چطوری عمل میکنه تا منم مثل اون نتیجه بگیرم. ممنونم ازت دختر خلاق و زرنگ کلاس