سریال زندگی در بهشت | قسمت 117 - صفحه 2

به نام الله یکتا

سلام بر استاد شیرین تر از عسلم

و درود بر مریم بانوی یاور همیشه مومن و کوشا ..

از وقتی که تصمیم گرفتم زندگی در بهشت رو به صورت تمرکزی ببینم و براش بنویسم واقعا فکر نمیکردم این همه بتونه تو من و باورام تغییر ایجاد کنه —-

واقعا آرزوم اینه یه روزی بشه که این سریال برای همه مردمی که درگیر هزاران هزار باور غلط هستند و شاید تا دم مرگ هم ندونن که با خودشون و گوهر وجودیشون چه کردند

پخش بشه و یه تلنگری بخورند ….

همونطور که من خوردم بعد از آشنایی با استاد عزیز

تلنگر چیه یه زلزله ۱۰۰ ریشتری …

که ویران کرد امینی که ساخته بودم ..

البته اون جاهایی رو ویران کرد که فونداسیونش از عشق و ایمان نبود و پایش بر اساس ترس و تردید بنا شده بود

خدایا شکرت برای این ویرانی و حالا این ساختن از نو

به قول حصرت مولانا :

حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو

و اندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو

هم خویش را بیگانه کن هم خانه را ویرانه کن

وآنگه بیا با عاشقان هم خانه شو هم خانه شو

این حیلت و در حقیقت ذهن بیمار رو دارم کم کم ولی تمرکزی ویران تر میکنم

مثل پرادایس که اول استاد دارن پاکسازیش میکنن و مکان ها و امکانات جدید دراون ساخته میشه انش الله

منم این ذهن رو بعد از زلزله آشنایی با استاد که ستون اون باورها رو ترک خورده و سست کرد

حالا باید بیام و با مدد الله یکتاو با تبر آگاهی

ابراهیم وار بیام و دونه دونه بشکنم

و اینو دیگه خودم باید انجام بدم و از دست هیچ کسی کاری ساخته نیست

من اگر امین قبل از آشنایی با استاد بودم ۱ ثانیه از این قسمت رو تماشا نمیکردم

یکی از بزرگترین پاشنه های آشیل من بی نظمی بوده و هست

میخوام بازم یه خاطره خنده دار بگم چون میلاد عزیز خیلی بهم انرژی داد برای خاطره قبلی

مربوط به خونه مجردی معروفم که شیر آبش یکسالی چکه میکرد …

من رفته بودم خواستگاری همسر عزیزم و اون موقع من یک فروشگاه داشتم

یه روز برادر خانومم یهویی اومد تو مغازه بدون هماهنگی قبلی و گقت امین بیا یه سر بریم خونت میخوام باهم حرف بزنیم

و من چون میدونستم خونم چه افتضاحی هست از جعبه پیتزا و پوست چیپس و ماست موسیر و پفک و ….

گفتم همین جا خوبه چرا خونه

خلاصه ار ایشوت اصرار و از من مقاومت

که دیگه برادر خانومم شک کرد و خیلی جدی گفت باید بریم همین الان …

منم تو دلم گفتم باشه خودت خواستی :)

برادر خانومم که یه برقی تو چشمامش افتاده بود که این که این همه داره مقاومت میکنه که نریم به خونه حتما یه کاسه ای زیر نیم کاسشه ….

خلاصه رسیدیم به خونه و وقتی در خونه باز شد

قشنگ یه حس پشیمونی خاصی تو چشمای برادر خانوم عزیز دیدم

و بنده خدا از شدت انباشت زباله

رفت رو اولین مبل که دم در ورودی بود بشینه

که صدای فریادش بلند شد

و دیدم بله برس سیمی که سری هاش همش کنده شده بود و حسابی تیز بود

رفته بود به …… برادر خانم عزیز

خلاصه یهو پاشد گفت بریم همین پارک بغل صحبت کنیم بهتره

و دیگه به روش نیاورد و یه موضوعی رو مطرح کرد و حرف زدیم و خداحافظی کردیم

بعدا ازدواج که صمیمی تر شدیم بهم گفت اون موقع که اصرار میکردی که نریم با خودم میگفتم حتما یه داستانی داره تو خونش و باید برم و لی وقتی وضع خونتو دیدم خیالم راحت شد

که به جز سوسک و پشه هیچ موجود زنده دیگه ای تو این خونه رفت و آمد نمیکنه

و جلبه همسر عزیزم عاشق تمییزی و مرتبی هستند و بر عکسش من

و حالا با آشنایی با قانون متوجه شدم که دلیل این هم فرکانس چی بوده

ایشون به نامرتبی های دور و برشون توجه میکردن و من اومدم تو زندگیشون و منم همیشه هر کی خیلی منظم بود بهش ایراد میگرفتم و میگفتم بابارها باش و از این حرفا …

خلاصه بعد ازدواج

زوری هم که شده خیلی خ خیلی فرق کردم ولی ظاهی و فقط به خاطر هسمرم

ولی ریشه این بی نظمی بازم تو من هست و یک پاشنه آشیل بسیار قوی در وجود منه

خیلی جالبه بعد از آشنایی من با استاد خیلی تلاش کردم خانومم هم بیان و گوش بدن و ببینن ولی مقاومت میکردن تا اینکه یه روز صبح از خواب بیدار شدم

خانومم گفتن یکی از فایل های استاد رو دیدن من که خیلی تعجب کرده بودم گفتم کدوم فایل و متوجه شدم اون فایل معرفی گاراژ اگه اشتباه نکنم تونی همسایه قدیم استاد بود

خلاصه باهاش نشستم و دیدم

قسم میخورم اولین بار بود که واقعا تمییزی منو تحت تاثیر قرار داد و تو دلم تحسینش کردم اون مرد اولترا تمییز رو

یعنی من همیشه به اینایی که خیلی مرتب بودن یه چیزی میگفتم چه تو روش و چه تو دلم

ولی وقتی گاراژ تونی رو دیدم یکی از همون زلزله ها تو درونم اتفاق افتاد

که امین تمییزی هم میتونه لذت داشته باشه

و بعدش با دیدن قسمت های مختلف و زندگی خود استاد و مریم بانوی عزیز این باور به شدت غلط تو من سست و سست تر شد تا رسیدیم به امروز و این قسمت

راستش من چون ساز میزنم و آواز میخونم البته الان حرفه ای نه

ولی سالها پیش که خیلی جدی دنبال میکردم

این باور رو داشتم که آدمای هنری باید شلخته باشن

و اصلا این نقطه ضعف برام شده بود یه افتخار

و هیچ جوره تو کتم نمیرفت و نمی رفت و میگفتم من و امثال من خوبیم و بقیه مشکل دارن

و این بی نظمی در همه چیز من بود

در افکار

در کار

در خونه

ماشین

و ……

خلاصه این قسمت رو وقتی دیدم مریم بانو دارن تمییز میکنند خانوم عزیزم رو هم صدا کردم و گفتم بیا که این قسمت باب دل شماست

و چقدر هسمرم مریم بانو رو تحسین کردن و کیف کردن از دیدن این قسمت و من هم

راستش من دشمن درجه یک وایتکس و مواد شوینده بودم و هستم

یعنی همیشه به اینا وحشت داشتم که اینا آدم رو مریض میکنن

و یک وسواس بسیار شدیدی به اینا داشتم که الان کمتر شده

و حالا با دیدن این عشقی که مریم بانو میکردند با این مواد شوینده خیلی خیلی باورام تغییر کرد

و دیدم عوض شد

بازم رسیدم یه این نکته که امین فرق آدمای موفق

فرق استاد و مریم بانو تو همین دیده …

دیدتو عوض کن

با عشق این قسمت رو دیدم

امینی که تا چند ماه پیش ۱ ثاینه از این فیلم رو تحمل نمیکرد

با عشق نشست دید و یاد گرفت و کیف کرد

وقتی مریم بانو توضیح میدادن به جای سوسک کش باید منبع غدا این حشرات رو از بین برد

دقیقا با خودم گفتم امین به جای راه حل های موقتی برای آرامش و برای مقاومت در برابر افکار منفی

باید اون درزهای مخفی و اون باورای مخفی درونت رو پیدا کنی و پاکشون کنی

و تمیزشون کنی و خود به خود اونوقت

اون آرامش و اون حس خوب و حال خوب و دریافت ها برات ایجاد میشه خود به خود و میاد

چقدر زیبا گفتن مریم بانو که دوست دارم خودم تمییز کنم

من احساس کردم این تمییز کردن ظاهری یه مراقبه عمیق هست برای مریم بانو وحس کردم چه لذتی میبرند از خودشون و مخصوصا آخر قسمت که گفتن دیگه دم غروبه و من برم تو خلوت خودم بقیه جاها رو تموم کنم

دقیقا حس کسی بهم دست دارد که برای نماز مغرب و عبادت داره آماده میشه

یه نکته بگم :

بازم رسیدم به دید مریم بانو

یعنی ایشون به تمییز کردن به عنوان یک لذت و برای کیف کردن و چشم مراقبه نگاه میکنند

اگر ایشونم بیان به خودشون بگن

ای بابا به من چه که تمییز کنم

مگه من کلفتم

مگه من بیکارم

اصلا چرا اینجارو کثیف کردید

و هزاران هزار نجوای منفی دیگه

دیگه این یه کار لذت بخش نیست و میشه یه زجر و یه احساس بد همیشگی وخب میدونیم نتیجش چی میشه

نتیجه این عشق و احساس خوب مریم بانو این شده

که اولا با یه مرد منظم و تمییز دارن زندگی میکنند

و اینکه مجهزترین ابزاری که بشر برای نظافت خلق کرده از اون ماشین لباسشویی های پیشرفته بگیرید تا اون مواد شوینده درجه یک ساخت امریکا

نوسط کائنات و الله یکتا در اختیارشون قرار گرفته برای تمییز ی و لذت بردن

شاید با خودمون بگیم خب معلومه که باید با لذت کار کنند

خوشون هستن و استاد و جایی اونطوری کثیف نمیشه و این همه امکانات دارن تو امریکا و و هزارتا چیز دیگه ….

ولی جمله طلاییشون این بود که زمانی هم که ایران بودن

تو همون شرایط

و با همین مواد شوینده و ابزاری که ما داریم هر خونه ای که میرفتند رو یه جوری پاک سازی میکردن که دیگه سوسک و مورچه ای توش پیدا نمیشده

در ضمن خود اون مرغ و خروس ها به اندازه صدها مهمان کثیف کاری دارن که ما هر وقت اون پل چوبی پرادایس و شیشه ها رو میبینیم دارن برق میزنند

منی که تو تا دونه اردک داشتم ویادگاری هاشونو تو ویلای شمال میدیدم

قشنگ اینو میفهمم ….

ولی مشخصه که این امکانات و شرایط

نتیجه همون حس خوب ایشون و لذت از تمییزی هست که هدایت شدت به این مکان زیبا و این همه امکانات و مردی منظم و قدرشناس که در کنارشون هست

یعنی استاد عزیزم

مریم بانوی عزیز من از شما یاد گفتم امروز که همزمان با درونم

بیرونم و محیط کار و همه چیزم رو با همین دقت و عشقی که شما داشتید تمییز نگه دارم

یعنی همینجا به خودم و خدای خودم تعهد میدم علاوه بر این جهاد اکبر درونی

یه جهاد اکبر بیرونی هم به موازاتش انجام بدم و درون و بیرون رو هم فرکانس و تمییز کنم

که قطعا پاک سازی و تمییزی بیرون در درون ما اثر میزاره

که :

رنگ رخساره خبر میدهد از سر درون …

و واسه همینه که ما یک گل تمییز و زیبا که روش قطرات شبنم نشسته رو وقتی میبینیم حسمون خوب میشه

و بر عکس یه جای کثیف ما رو آزار میده

درون ما به ما میگه که اون روح الهی ما با اون تمییزی و گل سازگاره و نه آلودگی

و احساس ما به ما هیچ وقت دروغ نمیگه

و چه راهنمایی بالاتر از احساس

مریم بانوی عزیز همزمان که شما تمییز میکردید و من تحسینتون میکنم

داشتم کیف میکردم از ویو این خونه بهشتی که از شیشه پنجره آشپزخونش عکس درختان زیبا رو میشه دید که افتاده روی آب دریاچه

و از پنجره های سالنش میشه براونی زیبا رو دید که مشغول چرا بود

خدیاشکرت

چه زندگی بهشتی و پر آرامشی و چه خونه بهشتی با چه فرشتگان مقربی…

اون پرنده حق داشت که بیرون نمیرفت

منم بودم و وارد این خونه بهشتی میشدم هیچ وقت با پای خودم از اون خونه بیرون نیمرفتم و درون این خونه حبس شدن رو به آزادی بیرون ترجیح میدادم

به قول حضرت سعدی :

دمی با دوست در خلوت

به از صد سال با عشرت

من آزادی نمیخواهم

که با یوسف به زندانم

مریم بانو و استاد عزیزم

زندگیتون بهشتی و بهشتی تر باشه هر لحظه نسبت به لحظه قبل

مریم بانوی عزیز فکر میکنم با این تصمیمی که گرفتم با دیدن این قسمت بیش از همه همسر عزیزم خوشحال بشه و دعاتون کنه :))

ولی راستش برای اولین بار برای کیف کردن خودم و وجودم میخوام دوروبرم تمییز باشه

.و میخوام قبل از همه اول خودم لذتشو ببرم

امین تو لایق تمییز ترین و پاکترین چیزها هستی

اینو باور کن و براش بکوش

سپاس و سپاس و سپاس

برای این همه آگاهی

استاد و مریم بانوی عزیزم

عاشقتونم و عاشقتونم

خدایا شکرت برای دیدن این قسمت

برای گرفتن این تصمیم

خدایا بهم نیرو و شجاعت بده تا با این پاشنه آشیل بزرگ بتونم مبارزه کنم

الهی آمین

خدایا شکرت خدایا عاشقتم