سریال زندگی در بهشت | قسمت 118

سلام استادعزیز و مریم جان،چقدر این همزمانی هایی که بین سوالها و درخواست های توی ذهنم با فایلهایی که از شما توی همونروز میبنم زیاد شده وهیجان انگیز،

من هم شخصا همیشه برای کارهام یه لیست مینوشتم اوایل با کاغذو و خودکار و بعد ها با استفاده از برنامه های مرتبط ولی یه مدتی این کاررو گذاشتم کنار و دلیلش رو هم نمیدونم شاید چون زیادی به خودم مطمئن شدم چون چندتا قدم خوب برداشته بودم و درحال پیشرفت، دیروز هم داشتم به خودم میگفتم نرگس یادته هروقت میخواستی کارهای خونه رو انجام بدی لیست میکردیشون و چقدر خوب بود و داشتم به این فکر میکردم چرا دیگه اینکاررو نمی کنم،چون الان بیشتر از همیشه به این کار نیاز دارم

چون دارم رو خودم کار می کنم داشتن یه برنانه منسجم و مشخص خیلی میتونه کار رو برام راحت کنه

منم همیشه وقتی میخواستم خونه رو تمیز کنم و یا وقتی مهمون برام میومد یه لیست از کارهایی که باید انجام میدادم رو مینوشتم و معجزه رخ میداد، معجزه جی بود؟

اینکه من در زمان خیلی کمتری به کلی از کارهام رسیدگی میکردم و همیشه یه نتیجه خیلی بهتر از روزهای عادی داشتم حالم خوب بود و همیشه به خودم میگفتم ببین چقدر تو خوبی که اینهمه کار رو انجام دادی ودرست انجام دادی و این آرامش و این لذت بردنه و عزت نفسه پاداش توئه،و همیشه قبل اینکه مهمونهام بیان بر خلاف خیلی ها که تا دقیقه نود درحال دویدنن من یه چندساعتی وقت داشتم تا به خودم و کارهای شخصی خودم برسم واسه همین تو مهمونی حالم بهتر بود و هیچ استرسی ازین که کاریو نکرده باشم ندارم(چون اصلا علاقه ندارم وقتی یه کاری رو من باید انجام بدم طوری انجام بدمش که یه نفر دیگه بیاد بگه چرا این اینجوریه و یا این کارو چرا نکردی، دوست دارم به قولی خودم پیش خود حساب باشم و به همه جنبه ها فکر کنم)

من با این برنامه ریزی نفر ۲۱ کنکور هم شدم در سالهای گذشته، یه دفترچه داشتم که تقویمی بود و من هرروز درسهایی و تمرین ها و تست هایی که باید انجام میدادم رو توش مینوشتم به صورت هفتگی برنامه ریزی میکردم و بهش عمل میکردم، و واقعا با حرف استاد موافقم که وقتی مینوسی و متمرکز میشی جهان به کمکت میاد

چون وقتی هدفم قبولی توی کنکور بود و روش متمرکز شدم،هدایت شدم به لیست نوشتن و برنامه ریزی و بعد هدایت شدم به یه برنامه آزمونی که خیلی کار من رو توی برنامه ریزی آسون میکرد و چون هردو هفته آزمون بود من بر طبق سرفصلهای مورد آزمون برنامه ریزی میکردم و پیش میرفتم و همیشه جز نفرات اول آزمون بودم با اینکه فقط روزی ۵ ساعت درس میخوندم برخلاف تفکر عموم که میگفت برای داشتن رتبه عالی حداقل روزی ۱۶ ساعت باید درس بخونی، ولی من به دور از همه این حرفها به ایده هایی که به ذهنم میرسید عمل کردم و رتبه فوق العاده ای داشتم، میگم فوق العاده چون در نظرم نبود اصلا چه رتبه ای بشم فقط میخواستم توی دانشگاه مورد نظر قبول بشم و دقیقا دو هفته مونده به کنکور همسرم بهم گفت چرا واسه رتبه یک نمیخونه و من گفتم دیره و دیگه زمانی نمونده ولی همسرم به من گفت که تو تلاشتو بکن و من دو هفته اخر رو با روزی هشت ساعت خوندن درس به رتبه ۲۱ رسیدم

چون همسرم خیلی در زمینه موفقیت تحقیق میکرد حرفش برام سندیت داشت و این باور در من بوجود اومد

من هر جای زندگیمو نگاه میکنم که یه لیستی از کارهایی که میخوام انجام بدم رو داشتم هم عالی کار کردم و هم در زمان کمتری انجام شد و هم نتایج فوق العاده تری داشتم و حالم خیلی خوب میشد و اعتماد به نفسم بیشتر

و هرجایی که از سر تنبلی یا فراموشی این کار رو نکردم جز استرس و جا افتادن یه سری کارهای مهم(چون انقدر حواست پرت کارهای کوچک میشه، مهم از نظر تو پنهان میشه)حس بدی داشتم و اعتماد به نفسمو خدشه دار میکرد،

نوشتن هدف و یا لیست کارها در من یه تعهد ایجاد میکنه، انگار یه سندی هست از حرف ها و تصمیمات من که چی گفتم و چجوری عمل کردم،مثل اسناد مثبته برای ثابت کردن و ایجاد کردن حسابی(توی حسابداری)

در ضمن نوشتن لیست کارها یه ارامش خاطر به من میده که میدونم دقیقا باید چکار کنم ونباید به ذهنم فشار بیارم که مبادا چیزی رو جا بزارم چون وقتی که یه کاری به ذهنم خطور میکرد سریع ثبتش میکردم در همون لحظه و دیگه نیاز نبود زمانی از آینده رو صرف به یاد آوری و خودخوری خودم کنم،

خوب طبق سوال پیش اومده توی ذهنم و همزمانی فایل استاد درباره همین موضوع به این نتیجه رسیدم که دوباره باید شروع کنم و میدونم اتفاقات خوبی تو راهه سپاس خدا ی من

سپاس استادعزی و مریم جان و دوستان عزیز