سریال زندگی در بهشت | قسمت 119

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم

وسلام به تک تک دوستانم..

استاد جانم تواین فایل زیبا وپراز اگاهی وعشق ونور الهی، از آزادی گفتید، از اینکه چطور وچقدر دلتون میخواست ومیخواد که آزاد زندگی کنید از هر لحاظ…

خب شما این در خواست رو دادید به جهان و کم کم شرایطش براتون مهیا شد…

اگه بخوایم دقیق نگاه کنیم چند سال طول کشید وشما کلی تجربه و درس و کلی شرایط مختلف رو تجربه کردید والبته که کلی بهاء پرداخت کردید تا الان شکر الله چند ساله که تو پرادایس ساکن شدید و اون شرایط دلخواهتون و به سبکی که دوست داشتید دارید زندگی می کنید…

من یه دوستی داشتم سالها پیش، اون وقت ها از قوانین اگاهی زیادی نداشتیم جفتمون، ولی هربار باهم صحبت میکردیم من میگفتم چرا نمیشه همه چیز رو باهم داشت؟؟؟!!

وایشون میگفت: برای داشتن هرچیزی باید چیزی رو از دست بدی!!!!!!!

باید بهاء پرداخت کنی!!!!

ومن میگفتم خب چراااااا؟؟؟؟

اونم میگفت:قانون جهان اینه…

یا بارها وبارها میشنیدم که میگفتند نمیشه همه چیز رو باهم داشت تو این دنیا…..

ومن هم صد در صد با این دیدگاه موافقم، چون تجربه بهم ثابت کرده، همین الان که زندگی شمارو نگاه میکنم می بینم شما نسبت به درکی که از حقایق جهان هستی پیدا کرده بودید درکی که از قوانین بدست آورده بودید درک این موضوع که ما روح های مفردی هستیم که اومدیم خودمون رو تجربه کنیم ونباید وابسته به ملییت و کشور و شهر وخانواده و شرایط و موقعییت ها باشیم سفر ومهاجرت رو شروع کردید وانقدر رفتید تا به اون شرایط دلخواهتون برسید بدون شک بهاء همه ی اونچه که دارید رو هم پرداخت کردید…

که شاید بزرگترینش دوری از پدر ومادر وخانوادتون هست و…از دید دیگران.

داشتم به این فکر میکردم که من چقدر بهاء پرداخت کردم تا الان همچین شرایط نسبتا دلخواهی برای خودم درست کنم که احساس آزادی داشته باشم؟ دیدم منم کم بهاء ندادم ، دیگه بدتر از این چی هست که خانواده آدم برگردند بگن اگه میخوای طلاق بگیری نباید بیای توی شهر خودت ونزدیک ما که همه ی فامیل بفهمند!!!

که ما قضاوت نشیم!!

ولی من تصمیم خودم رو گرفته بودم اگر چه ترسها منو احاطه کرده بود ولی همه چیز دست به دست هم داد که قبل طلاق خود همسرم تو رشت خونه تهیه کنه وما باهم بیایم اینجا وبه امید اینکه مثلا با دوری از شرایط زندگی قبلی و دخالتهای خانوادش شاید مشکلات روابطمون حل بشه، که از اونجایی که مشکل اصلی فرکانسهای من وایشون بود وربطی به بیرون از خودمون نداشت، مهاجرت وتغییر مکان وشرایط هم نتونست کمکی به زندگی وروابطمون بکنه و ما توی شهر خودم از هم جدا شدیم واینجوری خداوند به درخواست من برای زندگی توی شهر خودم که عاشقش هستم پاسخ داد…

ولی خانوادم باهام قطع ارتباط کردند وتاکید کردند که اگر کسی از اقوام منو تو خیابون ویا جایی دید نگم که جدا شدم چون محیط کوچیکه و قضاوت و…..

من 6الی 8 ماه با خانوادم وهیچکس ارتباط نداشتم وشکر خدا تو اون تایم که توافق کردم مهریه وحق وحقوقم رو ببخشم و کارهای دادگاهمون تهران توسط همسرم داشت انجام میشد،خداوند لطف کرد که تنها بشم تا روی خودم کار کنم….

باورتون شاید نشه، توی شهری باشی که 99 درصد فامیل و آشنا وخانوادت هستند و تو منع شده باشی باهاشون ارتباط داشته باشی توشرایط بد طلاق وجدایی باشی بدون سرمایه بدون حمایت بدون کار ….ولی با بودن توی سایت دیدن وگوش دادن به فایلهای هدیه دانلودی انقدر حالم خوب بود که داشتم روی ابرهای صورتی زندگی میکردم، تمام غریبه ها انگار شده بودند خانواده ی من، باهمون مبلغ ورودی کمی که از اجاره خونه خودم میگرفتم با بهترین افراد میرفتم تورهای گردش گری، با تاکسی میرفتم از رشت تا انزلی که برم دریا قدم بزنم، ساعت ها میرفتم تو بازار رشت قدم میزدم و میرفتم به رودخونه ها وشالیزارهای نزدیک محل زندگیم یا پیاده یا با تاکسی، شاید هرکسی منو میدید میگفت این زن تنها اینجا چیکار میکنه یا دیوونه شده، برام شب وروز معنا نداشت همه چیز زیبا بود روشن بود شگفت انگیز بود مثل پرنده ای که رها شده وداره خودش رو تجربه میکنه جهان رو تجربه میکنه…..

شاید از چشم دیگران اگر شرایطم رو میدونستند میگفتند طفلکی زندگیشو از دست داده با خانواده وفامیل که در ارتباط نیست وضعییت مالیش که نا مشخصه و هزار تا چیز منفی دیگه که از چشم ادمهای منفی وقضاوتگر هیچوقت دور نمی مونه ولی من واقعا احساس خوشبختی میکردم…

چون تازه داشتم میفهمیدم چقدر به خودم ظلم کرده بودم، تازه متوجه شده بودم اصلا ازدواج دومم به خاطر خانوادم و حرف اطرافیان و از ترس قضاوتها وحرفهای مردم بوده و حالا از همه ی اونها دور شده بودم انگار بیدار شده بودم انگار تو یه کهکشان دیگه زندگی میکردم خدا هم بدجور بغلم کرده بود و ارتباط وصف ناپذیر وعاشقانه ای رو داشتم تجربه میکردم بعد یک عمر در به دری….

در به دری که فقط این نیست که بی خانمان باشی، خانه به دوش باشی، بی کار باشی، بیمار باشی ، درگیر دوا دکتر ومریض خونه و دادگاه وپاسگاه و دعوا با این اون و هزار تا بدبختی دیگه باشی!!!!

در به دری اصلی اینه که زندانی باورهای غلط واشتباه خودت باشی، زندانی ترسهات باشی، زندانی حرفهای مردم باشی…

از چشم دیگران تو شرایط خوب وعالی مالی باشی بهترین محله ی شهر تو بهترین خونه زندگی کنی مسافرتهای داخلی وخارجیت سرجاش باشه و از خوراک وپوشاک هیچی کم نداشته باشی ولی به قول قدیمی ها نون بزنی تو خون بخوری!!!!

من چندین سال همچین زندگی داشتم و ویترین زندگیم از بیرون قشنگ بود ولی من توی زندان بودم…..

الانم همینه به محض اینکه یادم بره کی هستم وهدف خلقتم چی بوده ویادم بره وظیفه ی من حفظ رابطه ی خودم با خالقم هست، زندانی میشم ، زندانی حرف وحدیث مردم، زندانی قضاوتها وترسها وتردیدها، زندانی نجواهای ذهنم…

واقعا کی میدونه بهترین در زندگی هر کسی چطور معنا میشه؟؟؟

خیلی خوبه که آدمی بتونه همه چیز رو باهم داشته باشه، ولی خب بدون شک امکانش در این دنیا فراهم نیست، جوریکه آدم روی بودن یا موندن یا رفتن شریک عاطفیش ویا حتی بچه اش توی زندگی نمی تونه حساب باز کنه…..

اینکه همیشه خانوادش کنارش باشند دوست ورفیقاش باشند، یه همدم و دلدار داشته باشه، حسابش پر پول باشه، شرایط کاریش همیشه اوکی باشه و….

نه امکانش نیست همه چیز طبق خواسته ی ما پیش بره، امااااااا درک قوانین جهان هستی باعث میشه خودت رو با شرایط وفق بدی، یعنی بپذیری و با اونچه که برات بهترین هست راضی وخشنود باشی…..

یکی مثل شما انتخابهایی داشته وپای انتخابهاش وایساده و الان این سبک زندگی دلخواهش هست…

یکی دوست داره دقیقا توی اپارتمان ویا کوچه یا محله یا شهری زندگی کنه که خانواده و فامیل و اشناهاش باشند رفت و امدهای هر روز هر هفته ای داشته باشند تو اپارتمان زندگی کنند یا وسط یه شهر شلوغ، کارمند باشند و حقوقشون سرماه راحت بیاد به حسابشون و خیالشون راحت باشه، یکی دوست داره کسب وکار خودش رو داشته باشه وبه قول معروف آقای خودش باشه نوکر خودش، یکی دوست داره دور از خانواده وفامیل زندگی کنه ، یکی دوست نداره اصلا کشورش رو ترک کنه شهرش رو ترک کنه، ولی یکی عاشق مهاجرته…

انقدر تنوع دیدگاه وعلایق و سلایق توی جهان ما زیاده، واتفاقا قشنگی این جهان هم به همین هست…

ولی یه چیز باید در همه مشترک باشه و اونم داشتن احساس خوشبختی ورضایت درونی هست، داشتن احساس ارامش و شادی هست، که نشون از رضایت درونی داره….

مثلا خواهر بزرگ من با اینکه شرایطش رو داره ولی اصلا تمایل نداره به شهرهای دیگه ایران سفر کنه وبره ببینه اصلا تو کشورش چه جاهای دیدنی داره، چه مردمانی داره، چه طبیعتی داره، سر و تهش رو میزنند از تهران پامیشن میان رشت خونه ی پدرم ومیگه من فقط عاشق شمال وشهر خودم هستم ….

میخوام بگم چه خوبه هرکسی بشینه ببینه واقعا چه سبک زندگی رو دوست داره وبعد با کمک خداوند و همت خودش اونو خلق کنه اونو بسازه….

البته بگما من خودم از وقتی وارد سایت شدم اینو فهمیدم وسعی کردم بهش عمل کنم با اموزه های شما و کار کرد 12 قدم توی زندگیم کاری کرد که انگار دوباره متولد شدم و یه زندگی دوباره خداوند بهم داد وگفت : گذشته هر چی بود تموم شد حالا بیا دوباره از صفر شروع کن ببینم اینبار چه میکنی؟؟.

آزادی برای من از ذهنم شروع میشه، منیکه کلی تجربه زندگی به سبک های متفاوت را داشتم برای زندگیم….

اینکه ذهنم آزاد باشه، ازاد وسبک بال…

به قول شما اگه بیام فک کنم تویه جزیزه هستم که هیچکس نیست که قضاوتم کنه چطور زندگی میکنم؟؟

چقدر ترس از قضاوت مردم باعث میشه ما نتونیم خود واقعیمون باشیم؟

بخدا قسم که این جهان برای هر ایده وفکر وهر سبک زندگی جا و تنوع و شرایط و موقعییت داره…

کافیه تو بخوای ببینی برای تو چی بهترینه و اونو برای خودت خلقش کنی…

امیدوارم که هممون آزاد ورها باشیم همیشه از نجواها و فکر وخیالهای ذهنی ودرونی خودمون که اگر کنترل نشه بهشت رو برامون جهنم میکنه!!!

خدارو صد هزار مرتبه شکر سبک زندگی شما استاد عزیزم توی این سایت زنده به لطف الله هست همیشگی ودر دسترس که بهمون یاد میده چطور بهترین ورژن خودمون رو زندگی کنیم جوریکه هم خودمون راضی باشیم وهم خدا ازمون راضی باشه..

یعنی واقعا حس خوشبختی درونی داشته باشیم…