سریال زندگی در بهشت | قسمت 124 - صفحه 10 (به ترتیب امتیاز)

به نام عشق

سلام به خانواده گرامی ام

کامنتم نزدیک تموم شدنش بود که یهو دستم خورد روش حذف شد عدم کنترل ذهنم فقط3ثانیه بود سریع به خودم گفتم مثل اینکه قراره در آینده کارهای بسیار بزرگتری رو انجام بدم اگه اونجا نیاز به کنترل ذهن داشته باشم پس باید از اینجا بتونم بگذرم

خب بازم مثل همیشه مرغ های پرادایس دوان دوان و پرواز کنان و با شور و شوق بدنبال استاد هستن برا رسیدن به خواسته شون

وقتی درحال صحبت کردن استاد گنی ها خیلی قار قار میکردن و استاد هم گفت این پرادایس20هکتاره اما اینا فقط میایند اینجا در شعاع 10متری مخ مارو میترکونن

خب این دیالوگ داره چند چیز رو به ما میگه و یادآوری میکنه که چنین تجربه ای هم داره دوست داشته شدنمون رو میگه هم اینکه نباید همیشه فقط به یه جا،مکان،ایده، فرد خاص،زمان خاص،ابزار خاص ،و… چسبید

و همچنین اگه در اون محله ،مکان،شغل و…هستیم و در مسیر درستی هم هستیم و احساسمون هم خوبه و موفق هم هستیم اما بااونجا خیلی حال نمیکنیم پس ما به مهاجرت خیلی فکرنکردیم و زمین خداوند پهناوره باید به مکانهایی که میدونیم برامون واقعا لذتبخشه و مناسب با ما هست بریم مانند خود من هرزمان در ایران پیشرفت های خوبی کنم میخواهم برم آمریکا

خب اینم بگم من قبلا توی کاری مشغول بودم که بعداز سالها به همکارم اعلام ترک اون کارو کردم اما اون خیلی ناراحت،گله و شکایت ازم کرد و هنوزم یه خورده ازم دلخوره که چرا تو اینکارو کردی میبینید دوستان به این نوع رفتار میگن وابسته بودن به یه فرد و یه شرایط خاص و رشد نکردن اما من گفتم من باید به چیزی که واقعا از بچگی بهش علاقمندم فعالیت داشته باشم و انجامش بدم و طی چند مدت اخیر بسیاری از دوستان ،همکاران و افراد مختلف به بنده ضربه زدن،سنگ توی راهم شدن،مسخره ام کردن،پشت سرم حرفهایی زدن،گفتن و الان هم میگن نمیتونی، نمیشه،ولکن،بیخیال و….

و همچنین خانواده ام و تمام فامیل و خیلی از دوستان

میگن تو بجایی نمیرسی و برام خنده میکنن

اما من از تمام اینها گذر کردم و حتی الان با خیلی هاشون هم رابطه دوستی و خوب دارم و اصلا به کارهاشون و دیدگاهشون هم فکر نمیکنم بلکه فقط به راه خودم دارم ادامه میدم

و هرروز سعی ام بر اینه که چگونه تمرکزم بهتر از قبل روی کارم باشه برا بهتر شدن در کارم و رشد کردنم

خب بیشتر درمورد زیبایی ها و هدایت های پرادایس صحبت کنیم من دیروز موقع تمرین ستاره قطبی ام یه حسی بهم گفت بگو من خالق زندگیم هستم

و امروز دیدم استاد به این بلبرینگ که از آمازون گرفته اما ثابت نیست مانند مفصل لگن پا به همه طرف میره اما چونکه این باور خلق کنندگی هست باعث میشه که یه چرخ دیگه بهش اضافه بشه برا ثابت موندنش

این از نشانه و جواب تمرین دیروز من در ستاره قطبی،،

جواب بعدی قسمتهای قبل میگفتم خب این ورق های روی چیکن شا که روی دیواره ها که ورق نیست اگه باران شدید بزنه بازم مرغ ها داخلش خیس میشن اما دیدم استاد داره دیواره هارو هم در این قسمت ورق میزنه،،

«جهان همیشه فعاله و آماده پاسخگویی»

آیا ما هم آماده دریافت جواب هستیم؟

وقتی استاد دونه میریزه برا مرغ ها در یه جای جدید و مرغ میرن بسمتشون اما هنوز یه عالمه مرغ دیگه دارن میگردن و اینور اونور میرن تا بتونن وارد بشن تا برسند به خواسته شون

خب این تصویر به من میگه وقتی ما به چیزی که میخواهیم برسیم اما توی مسیر کمی موانع یا تضاد هست بلکه فقط این شور و شوق و پشن هست که میتونه آدم رو حرکت بده بسمت جلو تا به چیزی که میخواد برسه،،

وقتی کاری انجام میدم و وارد عمل میشم حتی اگه قسمتی از کار هم به مشکل خورد مانند وارفتگی چیکن شا توسط استاد انجام شده

اما بگم اشکال نداره همینم خودش باعث میشه منو هدایت کنه بسمت مسیرها و راهکارها و خلاقیت های بیشتر،،

خب من در مورد تضاد هم بگم مثلا همه ی ما آدمها حتی اگه خالص ترین هم بودیم و به تضاد هم برنمیخوردیم خب بازم این باعث نمیشد که دیگه این جهان مادی خاصیت وجود تضاد حذف بشه ،،نه،،

اما یه چیزی میخواهم بهتون بگم دوستان من از بدو تولد در خانواده و محیطی بزرگ شدم که با. بی نهایت تضاد و ناخواسته بزرگ شدم و اکثر تضادهای الانمم از همون کودکی ام هستن و بخصوص تا چندسال قبل و حتی تا همین چند وقت پیش خیلی هاشون منو ناراحت میکرد منو متوقف میکرد منو به عقب میبرد و…. اما من کم کم تصمیم گرفتم که هرروز نتنها متوقف نشم بلکه قویتر و عالی تر بشم و سعی کنم هرروز بیشتر ازشون استقبال کنم هرچند هنوز هم خیلی باید در این رمینه کارکنم تا بهتر بشم اما میخواهم بگم که من یکی از اون بدترین ها توی برخورد با تضادها بودم اما شکر خدا هرروز دارم خودمو بهتر رشد میدم در این باور ذهنی،،

حوزه علاقمندی من در یکی از خطرناکترین رشته مبارزه های ورزشی ست که امروز یه کلیپی در همین رشته دیدم که مسابقه خیلی راحت و زود به پایان رسید بعد گزارشگر میگفت همیشه میگن مسابقه نبرد و جنگ است اما خیلی اوقات میتونه فقط یه بازی باشه،،

استاد شما داری توی هوای سرد و شب هم کار میکنی گفتم نگاه کن از قدیم هم ما خیلی دیده بودیم که توی سرما و شب کار میکردن

و میگفتن باید سختی کشید و تحمل کنی تا به جایی برسی و خیلی هارو هم واقعا میدیدیم که به جاهایی هم میرسند و موفق هم میشن اما هیچوقت نتونستن مسیر درست و لذتبخش رو بهمون نشون بدن و بخاطر همین هم همیشه این باور در ذهنمون بود که یا زجر و موفقیت یا راحتی و ناکام بودن،،

اما ما اینجا و در این مسیر داریم. یه جور متفاوت و صحیح بودن رو تجربه میکنیم و به همدیگه انتقال میدیم که اگه کسی داره توی سرما و شب کاری رو انجام میده و اگه شما هم میخواهی انجام بدی باید اول عشق اون کار درونت ایجاد بشه بعد همراه با لذت باشه نه فقط زجر کشیدن و تحمل کردن،،

واقعا میبینید چقدر اینجا مفهوم تمرین ستاره قطبی بازم تداعی میشه که هر دوتا به هدف میرسن اما از دوتا مسیر و دو دیدگاه کاملا متفاوت،،

بازم فکرکنم یکی از خواسته های استاد در تمرین این فایل اتفاق افتاد این صبح زیبای آفتابی و میزان بودن دمای هواست،،

خب آخر فایل با تصویری از روند تکامل استاد و مریم بانو برخورد کردیم که کامیون اومد بار خاکی که قرمز رنگ زیباست رو خالی کرد و اون لدر کوچک هم داره خاک هارو صاف میکنه مثل اینکه قراره یه سازه و ساختمان بسیار عالی این قسمت از پرادایس ساخته بشه و چه هدایت هایی رقم بخوره

خدایا تمامی مارا کمک کن تا اینقدر به ثروت و نعمت برسیم که اینچنین به مرحله خودشکوفایی برسیم و بازم پیشرفت و بزرگتر و گسترش بیشتر

و واقعا با ثروتمند شدن ما باعث میشه تا جهان هم ثروتمندتر بشه و گسترش پیداکنه،،

خداوند یار و عاشق همیشگیتون باشه،،