سریال زندگی در بهشت | قسمت ١37

به نام خدا سلام

یه روز تمپایی دیگه، رنگ و بوی شهر زیبای تنها که بر طبق علاقه من چیزی از پرادایس کم نداره از بس که زیبا و قشنگ و رنگارنگه.

همون اول شروع فایل ببین چه صحنه زیباییه، in GOD we trust، ای جانم قراره امروز با هدایت و حمایت الله مهربان بریم یه سفر خوشگل و برگردیم، اونم نه با ماشین و دوچرخه بلکه با اسکوتر، اسکوترهای قشنگمون که شارژرشونم آداپتور نداره و سبکه و هرجا رسیدیم و شد میشه بزنیش به شارژ.

چه کیف نظامی خوشگلی، باحال و مرتب و کمپکت، آب واسه شارژ ما، سیم واسه شارژ اسکوترا، چه مبل خفنی راستی، نگاه کن پریز برق و یو اس بی هم داره، به به یه همچین چیزی وجود داره و استاد جون خریده پس منم میخوام! به لطف الله!!

به به، میگم اینجا از پرادایس بیشتر نباشه کمتر نیست، مریم خانم همینطور دوربینو یه دور چرخوند رو به شهر و خیابون، وای که دل من رفت، چقدر آخه یه شهر با طراوت، چقدر سرزنده و سرحال، چقدر زیبا، چقدر دوست داشتنی و پیشرفته.

اون ساختمون به اون بزرگی رو که ساخته بودند اونم با چوب و استاد گفتند که بالای 90 درصد ساختمانهای آمریکا با چوبه، گفتم ببین خدای من اولا که چقدر این کشور دیدش بازه، که اومده و اینقدر که همه به فکر بتن و آهن و اینا هستند، با چوب ساختمان هاشو میسازه، بعدم براش 150 سال عمر میکنه، اونوقت اون جاهایی رو که با بتن و اسکلت و اینا میسازن، بعد از یه مدت شاید اصلا ظاهرش انقدر خراب بشه که بهش بگن قدیمی، دوم اینکه ببین چقدر نعمت وجود داره که اینقدر این کشور اکثرش جنگل و درخته، از اون طرف هم اکثر ساختمانهاش با چوب همون درخته اما انگار نه انگار از بس که به فکر سرسبزی و رشد طبیعت کشورشون هستند، خدایاشکرت

هرچقدر این کشور و مردم و فرهنگشونو تحسین کنیم، جهان موارد بیشتری رو برامون میاره که تحسین کنیم، خداوکیلی شما ببین، اومدن واسه پیاده و دوچرخه سوار ، با هزینه سنگین پل زدن کنار پل ماشین رو، الله اکبر، از اون طرف با هزینه 70 میلیون دلاری اون پیاده رو را ادامه میدن، خدای من این کشور اینقدر که هم برای ماشینها هم برای پیاده ها ارزش قائل میشه، اصلا نمیشه این دو تا رو از هم تفکیک داد، فکر کنم میگن هرکاری برا ماشیناتون کردید باید بیشترشو برای پیاده هاتون بکنید، الله اکبر

ببین چه جای خوشگلیه بغل ساحل، چه بار زیبای لذت بخشی، کارائیب چیه بابا ما خودمون آمریکا داریم😎😎

چه فضای زیبا و صمیمی و ساکتی، چه ساحل تمیزی، چه میزهای خوشگلی، چقدر اون دوستان سیاهپوستی که نشسته بودن زیر سایه بون داشتند لذت میبردند، کلا چه آرامشی داشت،

ولی خداییش کفم برید تو آمریکا هم مگه قلیون هست، چه خوشگلش هم کردن😂😂😂😂

این رستورانه رو استاد جون یه فایل دو دقیقه ای توی تلگرام ازش گذاشته بودید، خیلی خوشگل بود مایک هم بود شلوغ هم بود همون طور هم که گفتید انگار بافه داشت اون موقع. من که میمیرم واسه آش رشته کشک بادمجون که مزه مزه میکنم مزه دود میده😂😂😂😂آدم فکر میکنه دود میجوه😂😂شاید اینجا اونطوری درستش میکنن، ولی میفهمم که اون حال درازکش استاد با یه دل سیر چه حال باحالیه مخصوصا مریم خانم هم که آش رشته رو زده بر بدن😋😋به به دلم خواست برم ببینم داریم😂😂

استاد جان باورتون شاید نشه ولی شما چقدر فایل در مورد تکامل گذاشتید، مقدمه و معرفی دوازده قدم در مورد تکامل بود، لایو در مورد تکامل، مقاله، ولی نمیدونم، الان که گفتید تکامل به معنی تجربه های سریعتره، نه زمان بیشتر، اصلا یه لحظه انگار اون دوزاریه افتاد، انگار تمام اون فایلها، اون صحبتها، جمع شده بود پشت یه دری و داشت فشار میاورد، این تیکه ای که شما گفتید، اصلا انگار اون درو باز کرد و اون آگاهی های پشت در پرت شدن داخل، تو این سریال شما یه جاهایی یه نکاتی رو میگید که انگار همون کلیدیه که باید یه دری رو باز کنه، همونیه که باید گفته میشد، همونیه که نیاز داشت تا قشنگ اون گفته های قبلی رو جا بندازه، خیلی هم طولانی نیستا، ولی اونقدر اصل و تاثیر گذاره که حد نداره، فقط میتونم بگم خداروشکر که این فایلو دیدم و مخصوصا این تیکه طلایی رو، نمیدونم چی بگم الان کلی این آگاهی ذهنمو بازتر کرد، اینکه تا یه تجربه رو بدست آوردی سریع برو مرحله بعد، مرحله به مرحله ولی سریع برو، و رعایت نکردن قانون تکامل یعنی اینکه بخوایی چند تا مرحله رو بپری و بگی من این مرحله ها رو نمیرم عوضش خیلی پرش بلندی میکنم چند تا مرحله بعد بیام پایین،

مثل این میمونه که توی گیمی، مثلا 100 مرحله داره، شما تا مرحله 2 رو باز نکنی نمیتونی بری 3،تا قبل 9 رو باز نکنی نمیتونی بری 10، ولی میتونی مرحله ها رو سریع باز کنی بری جلو، راستش من رو لپ تاپ بعد از شاید 6-7 سال، اون بازی معروف کلش آف کلنز رو ریختم رو لپ تاپ، اینم خودش هدایت الله شد که به جای موبایل بریزمش رو لپ تاپ چون از روزی که استاد گفت موبایل واسه بازی نیست منم همون موقع گوش کردم و گوشی رو از هر بازی خالی کردم(که راستش خیلی راحتم اینکارو کردم یعنی بازی هایی بودن که خیلی براشون زحمت کشیده بودم ولی بدون لحظه ای تعلل بدون وابستگی پاکشون کردم، که خداروشکر این یکی از ثمرات کار کردن روی خودمه که به لطف الله بهش افتخار میکنم خدایاشکرت)، خلاصه اینبار چون خیلی راحت تره بهش سر زدن و خلاصه پیشرفت دادنش، قشنگ دارم حس میکنم که من الان بعد از 5 روز، به لولی رسوندم این بازی رو که اون 6-7 سال پیش شایئ 1 ماه ازم وقت میگرفت، یعنی من توی این 5 روز تجربه هایی از نحوه بازی کردن و قوانین و نحوه کارش متوجه شدم که مطمئنم خیلی ها با تعجب نگاه میکنن به من که اینقدر زود داره لولم میره بالا، من دارم دقیقا همون لول هایی رو باز میکنم که خیلی ها کلی به خاطرش حرص میخورن و اعصابشون خرد میشه، ولی واسه من هر راحته، هم لذتبشخه، هم خیلی خیلی سریعه،

میبینید استاد جون چقدر این آگاهی این فایل مفهوم تکامل رو خیلی برامون واضحتر و جذابتر کرد!!

خدای من یه بار دیگه بزارید بشنویم

خیلی ها فکر میکنن تکامل به معنی زمان بیشتره، در صورتی که تکامل به معنی تجربه های سریعتره، تجربه های بیشتره، حالا خوش به حال اونی که این تجربه ها رو تو زمان خیلی کمتری به دست میاره و تکاملشو طی میکنه

خدای من

استاد چه کردی با دل ما

چه اوبر باحالی، ون خوشگل و بزرگ و با کیفیت، ببین چقدر کار رو ساده کرده برای حمل و نقل

من بیشتر باتری موبایلتونرو تحسین میکنم، آِفون 12 پرو مکس که معلومه باتری خیلی قوی داره و خیلی هم شارژ نگه میداره، به به

خدایاشکرت

عاشقتونم، چقدر این قسمت فوق العاده بود

خدایاشکرت اما حالا خودمونیما، گفتم تمپا چیزی از پرادیس کم نداره ولی خداییش پرادایس کجا بقیه جاها کجا!!!! ای جون یاد پرادایس افتادم

آخ که دلمون تنگ شد براش😂😘

خدایاشکرت

دستتون در دست الله یکتا