سریال زندگی در بهشت | قسمت ١37 - صفحه 2

سال ۱۳۹۹، آغاز زندگی در بهشت💖

سالی که جهان منحوس نامیده و به خیال خودشون بلا نازل شده!

سالی که خیلی ها کوهی ترمز و محدودیت برای خودشون ساختن!

و اما…

ما اینجا بهشت به پا کردیم چون ایمان داریم « الخیر فی ما وقع»

سالی که ما بچه های پردایس کولاک کردیم در قلمرو پادشاهی هامون…

خدای من…

این اشک های سپاس امان نمیده، اشک هایی که غرقِ آرامشی حقیقی اند…

آرامشی که فرای تعاریفِ زمینیست،

آرامشی که چون از خداست ضمانتی قاطع پشت خود دارد،

و این خود بیشتر آرامم میکند 💖

چقدر من خوشبختم که پیدا کردم خودمو،

چقدر ستودنیه این جهانِ رؤیایی و بهشتی،

انقدر که این منی که چشم هاش رو بدون ذره ای انگیزه برای زندگی به روی صبح ها میگشود، الان با اشک شوق و سپاسگزاری به نعمتِ زندگیِ باشکوه و ملکوتیِ هر روزش چشم باز میکنه و میگه خدایا من جز تو هیچ از این جهان نمیخواهم حتی همهٔ دنیا را!

دنیایی که چشم آن را خدا نبیند به چه کار آید؟!

الله اکبر به اینهمه شکوه و عظمتی که هر بار به شکلی رو‌نمایی میشه ازش که حتی قلب هم انگار می ایسته تا محو این عظمت بشه…

خدای من…

حتی انگار تصاویر برام زنده تر شدن،

حقیقتاً حس بودن در این صحنه های رؤیایی رو دارم،

چقدر این لنز دوربین حتی داره حقیقی تر نشون میده،

خدا میگه بیا داری درست میای،

بیا و ببین تا برسی به مقصد!

که مقصد یک راهِ بی انتهاست به سمت معبود که وجب به وجبِ آن مقصد است💖

نشانه هایی که هر لحظه درخشان تر چشمک میزنن،

هر لحظه سریعتر آشکار میشن،

چون من دارم بیناتر میشم…

مثل دیدنِ مروارید توی عمق آب،

مروارید هست،

جای خودشم هست،

این منم که بهش نزدیکتر میشم و شفاف تر میبینمش،

این‌ منم ‌که عمیق تر میشم در عمق دریا و اقیانوس،

این منم که راه میرم و رشد میکنم و قدرتمندتر میشم…

امروز از صبح که چشمامو باز کردم یه حس محشر بهاری داشتم،

و با این قسمت از بهشت این حس حسابی جون گرفت💖

آخخخخ من مردم واسه اینهمه نظم و‌آراستگی و درستی و احترام و قوانینی که برای راحتی و لذت بیشتر خودِ ما وجود دارن،

وااای وااای خدای من اصن دیوانه شدم دوچرخه سوارا رو دیدم😭😭😭😭😭

من که رفتم باهاشون😍😍😍😍🚴🚴🚴🚴

اصن این احساسی که امروز بهمون منتقل کردین عجیــــب ملموس بود برام،

اون نمای رستوران ایرانی،

عشایر،

شتر و نخل کنارش…

چیزایی که زیاد به چشم دیدیم،

و اینجا برام یه نکته داشت!

استاد شما همیشه میگید آدم وقتی چیزی رو ندیده باشه خواسته ای هم برای داشتن شکل نمیگیره،

وقتی ندیده یعنی حسش هم‌ نمیکنه،

ینی آگاه نیست از بودنش!

و بقول بچه ها توی همون دید مورچه می مونه!!!

ما دید پرنده میخواییم که بریم از بالا و ببینیم چقدر نعمت و فراوانی هست،

چون توی محدوده بسته خودمون بودیم خیلی از خواسته هامون شکل نگرفتن و اگر هم خواسته ای باشه چون فراوانیش رو ‌ندیدیم نمیتونیم باور کنیم که میشه منم داشته باشم،

اینجا من یه چادر عشایر دیدم که برام دیدنش و بودنش عادیه و اصلا یه حس دیگه داشتم، یه حس بدیهیِ بودن،

و خب خیلی هم برام طبیعیه بودن درش!

اما منی که فراوانی حتی همون کلبه چوبی شیک و محشر رویاهامو ندیدم یا حداقل خیلی محدود دیدم، خب طبیعیه برام سخته باورش که داشته باشمش! و به خاطر همینه که مهمه بری دنبال دیدن رویاهات! ببینی که هست، فراوان هم هست و خیلی بدیهیه داشتنش💖

من زمانی که داشتن دوچرخه برام طبیعی و عادی شد براحتی بدستش آووردم،

تا زمانی که توی خیالم سخت بود و دست نیافتنی نداشتمشم!

خدااای من‌..

وقتی میگم این سریال غوغا میکنه همینه!

چیزی که میدونیم اما علناً بهمون نشون میده و انگار خود خدا میاد میگه اینجوری باید باشی..

و جهان دست به دست هم میده تا برات فراهمش کنه،

مثل من که شروع کردم به دوچرخه سواری و توی یک ماه از آدمی که حتی توی پیاده رو هم نمیتونست رکاب بزنه، شدم آدمی که توی جاده رکاب میزد، برااااااحتی💖

چون هرررررروز تمرین میکردم و انقدر شعله عشقش درونم غالب بود که حتی به ترس هام فکرم نمیکردم، بقول مریم جان فرصتی برای فکر کردن و اصلا اهمیت دادن به ترس هام نداشتم. انقدری که مربیم میگفت بابا صب کن من جا موندم😂👍

منی که از پیاده رو رد نمیشدم توی جاده رکاب میزدم با عشق💖

این نتیجه تکامله،

چیزی که بارها گفتین استاد،

تکامل به معنای زمان بیشتر برای رسیدن به خواسته ها نیست، تکامل یعنی وقتی آماده شدی دریافت میکنی،

ینی تجربه بیشتر، ینی سرعت بیشتر با تجربه و مهارت بیشتر، ینی قدرتمندتر شدن با حرفه ای تر شدنی که جایی برای ظهور ترس ها نمیذاره، ینی فرصت رو بده به حرفه ای تر شدنت نه به بروز ترس هات!

یعنی زمانی که داره میگذره، با کات کردن ترسها و تردیدها کوتاه تر میشه و سرعت میگیره و تو آماده تر برای دریافت میشی…

خداای من چقدر این تکامل حرف داره،

چقدر تفکر نیاز داره،

چقدر مهمه،

که اگر درست بشناسیمش غوغا میکنه،

«کن فیکون» به چشم دیده میشه…

من به خودم شجاعت دادم و‌جهان هم همراهیم کرد، طبیعیه قانون اینه،

جهانی که حالا برای من شرایط رو امن تر کرده چون من شجاع تر شدم،

شهرمون شهر ملی دوچرخه شده،

قوانین مخصوص وضع شده، مسیرهای مخصوص طراحی شده،

همهٔ شهر دست به دست هم دادن که محیاتر باشه…

چون من شروع کردم،

چون یکی دیگه مثل‌ من شروع کرد،

چون ما شجاعت دادیم به خودمون،

اگر تضادی پیش اومد نشون داد که باید بهتر بشه،

راه ها باز بشه،

و هرچقدر این ما بزرگتر بشه جهان هم‌ قدرتمندتر در پاسخ دادن و محیا کردن💖

جوری که وقتی تو قدرتمند باشی و خالص، ماشینی که میاد سفارشیه خداییه که جا برای ۴مسافر داشته باشه،

که راننده انقد خوش برخورد و خوش رو باشه که مدام دست تکون بده برات،

اونم توی کشوری که همش بهمون گفته بودن مردمش خشک و بی روحن!!!

نتیجه باورهای غلطِ یک آدم ضربه ای به دنیا نمیزنه! خودش رو از لذت دنیای حقیقی محروم میکنه!

این آدمهایی که ما هر بار میبینیم فوق العاده ان،

تحسین برانگیزن،

انقدر که خودشونن و با خودشون در صلحی حقیقی،

و این از نتیجه طبیعیش مشخصه،

نعمت بارونن،

صلح بارونن،

زیبایی غرقشون کرده،

آدمهایی که توی بار کنار دریا انقدر زیبا شکوه و پاکی دریا رو‌حفظ کردن و بهش احترام گذاشتن،

آدمهایی که بین سوار و پیاده تفاوت نذاشتن،

آدمهایی که برای همه حتی یه دوچرخه سوار انقدری احترام و ارزش قائلن که حتی ابزاری رو که قطعا هر دوچرخه سواری همراهش داره باز هم براش فراهم کردن،

این آدمها لایق این نعمت ها و فراوانی اند…

نوش جونشون باشه ذره ذره اش،

گوارای وجود توحیدیشون باشه💖

ای خدای من💖

بله همینه💖

استاد نیومد مث خیلی ها حرف بزنه و بگه این راه درسته و از این راه برید!

استاد راهش رو زندگی میکنه و این نتیجه است که حقانیت راهش رو نشون میده💖

و ما شاگردانتون چقدر خوب پا به پاتون رشد میکنیم که حتی کیفیت لنز دوربین موبایلتونم اشک سپاسگزاریمونو در میاره،

چیزی که عمراً حتی حرفه ای ترین آدمهای تکنولوژی باز فکرشم نمیکنن!

آره درسته اینجا جمع اعجوبه های عباسمنشیه چون استادمون اعجوبه است، چون در اصل « خدای ما و خدای استادمون اعجوبه است»💖

یگانه ای که یگانه ترین است و ‌همه اوست💖

گاهی فکر میکنم باید همه زندگیمو رها کنم فقط شبانه روز بشینم پای این فایلاها تا بیشتر معنای حقیقی زندگی رو درک کنم،

اما!

همین فایلها بهم میگه قدم به قدم که میبینی عمل کن، اجرا کن، زندگی کن…

امسال من شبانه روز زندگی کردم با این فایلها،

از جایی که در واقع صفر شده بودم، به جهانِ نور رسیدم،

توی این یک سال که دیگه کم کم داره عطر بهارش میاد، من یک منِ دیگه شدم که منتظر عطر بهارنارنجِ سالیه که برام جشنِ یک ساله شدنِ آدمیه که پر از عشق، توحید، سلامت، لذت، آرامش، نعمت، و هر آنچه خوب است، شده💖

سالی که اگر با این بهشت آشنا نشده بودم نمیدونم الان تو ‌کدوم ویرانهٔ خود ساخته داشتم همچنان کور کورانه به دور خودم میچرخیدم و پیله میبافتم!

خدای من💖

این انسانِ مستقل و خود ساخته و شجاع و آرام هیچ ‌چیزش حتی ذره ای ربطی به اون پیله باف نداره!!!!

شکر یگانهٔ من که دیدمت،

که شنیدمت،

که هشیار شدم و یافتمت💖

شکر که تو آگاه ترین به منی و بشدت برایم کافی،

شکر که من دل به تو دادم و در دریای حضورت به سمتِ تو ‌روانه ام💖

شکر که جمعِ ما نورها هر لحظه قدرتمندتر، آگاه تر، و نزدیکتر به اصل میشه،

شکر که ما هر لحظه قهارتر در درک تو و تو هر لحظه آشکار تر در چشم ما💖

استاد عزیزم💖

ممنونم‌که انقد درستین که ما هم درست ازتون یاد میگیریم،

ممنونم که بهمون چقدر محشر یاد دادید از پایه درست بسازیم،

یاد دادید بهای هر چیزی رو از همون اول بپردازیم تا در مسیر درست پیش بریم، مسیری که فقط و فقط فراوانی و نعمت و عشق و آرامش و افزونیه،

ممنونم که یادمون دادید در مسیر عشقمون پیش بریم و قدم به قدم بهمون یاد دادید که شجاعانه و با ایمان قدم برداریم،

ممنونم ‌که انقدر اتصالتون ناب و‌ حقیقیه که ما کلام خداوند میشنویم،

ممنونم که یادمون دادید زیبا باشیم و زیبا بین،

ممنونم که من امروز یه شاگرد ممتازتونم که براحتی و با عشــق سپاسگزاری میکنم و همه رو خدا میبینم،

ممنونم که یادمون دادید عزت داشته باشیم،

لایق باشیم،

چون بهمون گفتین ما همه پاره ای از خداییم،

و این همهٔ اون چیزیه که ما نیاز داشتیم بدونیم تا بیدار بشیم💖

ممنونم که برامون «الخیر فی ماوقع» رو درست معنا کردید،

ممنونم که این کلام معبود رو شنیدید و به ما گفتید و وِرد زبانمون کردید که:

💖 و اگر بندگانم از تو درباره من پرسیدند بگو من نزدیکم، اجابت میکنم درخواستِ درخواست کننده را، پس باید دعوت مرا بپذیرند و ایمان آورند تا رشد یابند 💖

ممنونم که بهمون یاد دادید « کن فیکون» یعنی چی…💖