سریال زندگی در بهشت | قسمت 14 - صفحه 12

سلام به رهروان راه حقیقت

یه روز جدید و یه ماموریت جدید که برای خودمون در نظر گرفتیم تا بیشتر به خودمون ثابت کنیم که ما خالق زندگی خودمون هستیم، خداوندا صدای باد لابلای شاخه ها عجب آهنگ گوش نوازیه ،یه استاد خوش تیپ و یه سانتافه ی دلبر خدایاشکرت

نگاه نردبونه رو توروخدا یه هنر دیگه هم رو کرده یه طرفه شده قدبلند چقد این نردبونه عالیه واقعا جادوییه ،میزو صندلی سفید و زیبا رو نگاه توروخدا حیرت انگیزه بشینی اینجا روی این صندلی زیبا زیر سایه ی درخت و از زندگیت اونطور که دلخواه خودته استفاده کنی واقعا عالیه واقعا از اعماق قلبم زندگی به سبک شخصی رو تحسین میکنم و آگاهانه از خداوند همچین زندگی ای میخوام خدایاشکرت

ای جانم استاد نظر مریم خانمم میخواد که بریم سمت رودخونه یا سمت تریل و مریم جانم با احترام میگه هرچی حستون میگه و حس استاد میگه تریل ،استاد اینم اون اره ایی که میگفتم خیلی حرفه ای تره و راحتتره البته بازم اره هایی هستن که درخت گنده باهاش قطع میکنن دیگه این درختهای هرز اینجا خوراک یک دیقه شن همسرمم یه اره مشابه این داره و دیدم وقتی میریم باغ ازش استفاده میکنه خدایاشکرت

چقد خوبه استاد که این شاخ و برگهای اضافی رو هرس می کنید تا درختها رشد کنند منم یه صفایی به گلهام دادم تا رشدشدن در جهت زیباتر بودنشون پیش بره و خیلیم خوشحالم ، چقد این اره با این دسته ی بلندش مفیده اصلا لازم نیست بری بالای درخت خدایاشکرت

چقد عالیه استاد این سریال که اموزشهاتون رو عملی نشونمون میدید و ما مخصوصا کسایی مثل من که با اموزش تصویری بیشتر یاد میگیرن میتونیم در وجود خودمون این درختها و این پیچکها رو ببینیم و چیزهایی که اصلا نمیدونستیم رو یاد بگیریم اینکه باورهای منفی عین این تریل هستند همه تو شاخ و برگ هم هستند و کافیه اولین قدم رو برداری و اولین باور رو بکشی بیرون میبینی قشنگ فکر منفی بعدی هویدامیشه اونو پاک میکنی بعدی تا کم کم تریلت تمییز تمییز بشه و بعد از اون هوشیاری که نذاری فکر منفی رشد کنه تا باوربشه و این اموزشهای تصویری برای من که واقعا مفید بودن واقعا هرروز دارم بزرگتر میشم دخترم یه دستکش داره که با بند بهم وصل بودن یکساله میدیدم اون بند مانع راحت حرکت دادن دستهاش میشه ولی حتی به ذهنمم نمیرسید ببرمش ولی همین الان که داشتم اینو مینوشتم دخترم از بیرون اومد و گفت مامان این بندها رو ببر اذیتم میکنه و اگه همون ادم قبلی بودم میگفت نه نمیشه اونوقت دستکشهات گم میشه و یه کاریش می کردم تا کمی بهتر بشه همین ولی الان حتی یک ثانیه درنگ نکردم به قول مریم جان گفتم ببر ببر بره اقا و قشنگ با قیچی بریدم و گفتم دخترم این دستکشها برای اینن به تو کمک کنن تا راحتتر باشی و از برف بازی لذت ببری نه اینکه ازادیتو بگیرن پس بابد بریده بشن و باورکن استاد برای ذهن کوچک من بریدن اون بند به اندازه ی بریدن اون نرده ها برای ذهن بزرگ شما باارزشه و همینها قدم اولن قدم اول برای راحت شدن برای ازاد شدن خدایاشکرت

چقد نمای این طرف تریل که تمیز کردید زیباست ،استاد این باورهای محدود کننده ی کوچک رو من قبلا اصلا نمیفهمیدم چین ولی وقتی مریم جان تو فایلهای قبل گفتن که حتی ترس از یک حشره یک باور محدود کننده ست که مانع تعالی شما میشه خیلی هوشیارتر شدم که این باورهای محدودکننده ی ریزمو دربیارم و برای این کار هوشیارم تا ببینم چه کاری با وجودیکه خیلی بی اهمیته ولی بهم احساس بدی میده اون حتما یک باور محدودکننده ست خدایاشکرت

استاد بخدا این اموزشهای شما عین گنج هستند این کرمهای ریزی که از مغز ما میکشید بیرون منو شگفت زده میکنه یعنی اینکه ما هرجا احساسات رو بزاریم جای منطق این جهله و من وقتی به گذشته ی خودم فکر میکنم میبینم چقد جاهل بودم چقد احساساتی شدم اونم به غلط ولی هرچی بیشتر باشما راه اومدم از اون حالت فاصله گرفتم و الان شکرخدا خیلی درستتر با مسایل برخورد میکنم و اصلا یه چیزهایی از گذشته یادم میاد که با عقل و درک الانم میبینم چقد راهو اون موقع اشتباه میرفتم و الان قشنگ میبینم هرروز بیشتر به سمت با خودم در صلح بودن پیش میرم و این رو مدیون اموزش های شما و رفتار و اخلاق مریم خانم در مواجهه با مسائل هستم خدایاشکرت

استاد چقد الان این حرفهاتونو بهتر درک میکنم نسبت به اولین باری که این فایلو دیرم چقد الان کنترل ذهن برام دل نشین تره چقد الان قویترم در کنترل ذهن و فکر کنم استاد هرچقدر مشکلی که باهاش مواجهیم بزرگتر باشه و ما بتونیم در برابرش کنترل ذهن کنیم پاداشی که میگیریم بزرگتره و واقعا راه کنترل ذهن فکر نکردن نیست بلکه فکرکردن به موضوع دلخواه یا کار دلخواهه من الان که دنبال ردپای کنترل ذهن در گذشته م میگردم میبینم من همیشه بعداز دوسه هفته که خونه بودم و مدام درگیری داشتم یه جایی دیگه واقعا مغزم نمیکشید میرفتم خونه ی پدرم دو روز و چون اونجا با خانواده بهم خوش میگذشت و میرفتم بیرون پارک خرید یه جورایی ناخوداگاه کنترل ذهن میکردم و اصلا این خونه و ادمهاش یادم میرفت و وقتی می اومدم قشنگ تا یکی دوهفته شارژ کامل بودم ولی بازم به علت راه اشتباه برمیگشتم سر خونه ی اول ولی همین تجربه باورمو قویتر میکنه که برای رهاشدن از موضوعی کافیه شرایطی خلق کنی که اون موضوع رو فراموش کنی حالا من اگه بتونم برم خونه ی مادرم اگه نه مثل این روزها بشینم له فایل نگاه کردن و چقد من از این کنترل ذهن دارم نتیجه میگیرم که خدا بدونه من قبلا به نکات مثبت توجه میکردم وای واقعیتش جواب نمیگرفتم چون نمی تونستم اعراض کنم از بدیها و این واژه ی اعراض شده بود پاشنه اشیلم که خدایا چکار کنم ولی وقتی اعراض چهره عوض کرد شد کنترل ذهن خیلی ناخوداگاه من درکش کردم و تونستم بهش عمل کنم و امتحانش کردم نتیجه گرفتم و قشنگ این سرنخ رو دو دستی چسپیدم تا برسم به گوله ی کاموا ان شالله خدایاشکرت

استاد این حرفهای که در مورد سفر زدید چقد عالی بودن و الان که من میبینم همراه شما به کل امریکا رفتم و توی این جنگلهای سرسبز زندگی کردم چقد یاد گرفتم قضاوت نکنم یادگرفتم به ذهنم سکوت بدم تا به وقتش همه چی روشن بشه تا به وقتش همه چی روی واقعیشو نشون بده و من به جاهایی هدایت بشم که جواب سوالهامو بگیرم و خواسته ی سفر واقعا در وجودم پررنگ شده و از صمیم قلبم اگاهانه از خدا میخوام شرایط یک سفر رویایی پر از تجربه و لذت همراه با بزرگ شدن روح رو برام فراهم کنه خدایاشکرت

سپاسگزارم مریم بانو که این فایل رو برامون تهیه کردید

از اتاقم تا فلوریدا راهی نیست