سریال زندگی در بهشت | قسمت 150

سلام استادم سلام مریم جونم سلام به همه دوستان عزیزم

همون طور که تو کامنت های قبلیم هم نوشتم اصلا دیدن سریال ها باعث چه کشف های عظیم وترمز های قوی در من شده که شاید اگه روزها وساعتها کلاس های تئوری میرفتم اینجوری باورهای بنیادین من رو زیر و رو نمی کردن

اره استاد عزیزم از روزی که وارد این خانواده الهی شدم به لطف اله مهربون هرروز منم عیده هر روز منم روز تولدی دوبارمه که تو پروفایلم هم نوشتمش، اصلا هیچ روزی برام با روز دیگم یکی نیست، آخر شبا که میخوام بخوابم و سپاسگزاری میکنم اشک تو چشام جمع میشه و میگم خدایا من که از خودم راضی هستم دارم میخوابم تو هم از من راضی باش تا فردا یه روز عالی دیگه باهم شروع کنیم

خدارو شکر خیلی وقته تمرکزمو از روی همه برداشتم وفقط روی خودم و رشد وپیشرفت وتوحیدی تر شدن خودم تمرکز کردم

ولی استاد اگه بدونید چه جوری وقتی دارم مثلا یه قست سریال رو میبینم و یه هو واکنش نشون میدم به یه سری از کارهای شما چه قدر به شناخت بهتر خودم و ترمزهام وباورهای مخفیم کمک میکنه، الان میگم من مثلا تو خونوادم آدمی هستم که نسبت به وسایلم تقریبا رهاترم، لباسهای خوبم رو به راحتی میبخشم و خلاصه دستِ بِده تری دارم تو این جور چیزا و به نظر خودم هم خیلی خوب بودم، ولی ولی ولی داستان از اینجا شروع شد که من وقتی دیدم شما اینجوری به جون حفاظ های چوبی افتادید اصلا داد میزدم میگفتم استاد داری چیکار میکنی اخه بابا زدید نابود کردید اخه چرا اینکار رو میکنی، خیلی ریزه خیلی ریزه نمیدونم درست برداشت کردم یا نه ولی این دقیقا یه شناخت عمیقی بود که من حداقل از خودم داشتم و با شما خودمو مقایسه کردم اونم این بود که من در ناخودآگاهم یه وابستگی شدیدی به این پردایس پیدا کردم و وقتی شما داشتید اونجوری اون حفاط هارو میکَندید، من داشتم حرص میخوردم ولی شما چه قدر رها و غیر وابسته بودید و به خاطر چندتا تخم مرغ حاضر شدید که اون حفاط های چوبی در مسیر رو بردارید،اصلا این رفتار برای من منطقی نبود، من بعدش که سریال تموم شد با خودم گفتم زیبا چرا برای تو اینقدر این عمل استاد ومریم جون غیر منطقی بود، اینجاست که میگم این سریال ها تاثیر چندین برابر آموزش عملی در ماها دارن ایجاد میکنن

اره استاد من دیدم که این وابستگیه این حرصی که من دارم باعث شده که ناراحت بشم ولی شما خیلی راحت وآزاد و بدون هیج ناراحتی دارید حفاظهارو برمیدارید وبعد هم راحت میزارید سرجاش،چه قدر آدم باید نسبت به زیباییها ونعمتهایی که داره رها باشه ،استاد میدونم منظورمو قشنگ متوجه شدی، این اصلا به معنای بیخیالی وقدردان نبودن نعمت ها نیست، بلکه مدنظرمن به اون رهایی وعدم وابستگی وحرص نزدن به داراییهاته، میگم خیلی ریز این ترمز رو من تو خودم کشف کردم با این حرکت شما تازه منی که خیال میکردم که تو این دست موارد خیلی رها وغیر وابسته ام ،خدایا شکرت، البته که دونستن یه آگاهی کافی نیست ولی خدارو شکر همین که فهمیدمش همین که کشفش کردم خودش یه عالمه راهه حالا باید آروم آروم مواظبش باشم و با باورهای درست ومنطق های صحیح جایگزینشون کنم

استاد خیلی موارد رو همه ماها میدونیم ولی واقعا تکرار وتکرار میخوان و منم باز میخوام اینجا تکرار کنم برا خودم وهمه دوستان که بابا چه کاری مهم تر از لذت بردن چرا من همش فکر میکنم از صبح که بلند میشم باید برم یه سری کارهای مفیدی که ذهنم بهم میگه انجام بدم، استاد خدا شاهده چندین بار در طول روز اینارو به خودم میگم که زیبا اصلا مهم نیست داری چیکار میکنی مهم حس وحالیه که تو از انجام اون کار به دست میاری ولی اینقدر این افکار نهادینه شده که باز وقتی میبینم که استاد ومریم جون یکی دوساعت وقت میزارن برا درست کردن یه غذا که بعد هم برن یه یه ساعتی با لذت بخورنش ذهنم میگه بابا چه قدر وقت میزارن برا یه غذا خوردن خوب برن به کارهای واجب ترشون برسن، ولی غافل از اینکه بابا همین حس خوب، همین آرامش، همین تمرکز بر نکات مثبت، همین تنظیم فرکانس اول صبحت، تو رو تا آخرشب نگهت میداره، کارهارو برات انجام میده آسون میکنه برات سختیهارو،وخلاصه تو، تو یه جاده آسفالتی قدم برمیداری و از زندگیت واز خداوندت برا این همه قوانین ثابتش شکرگزاری میکنی

وای استاد وای استاد به قول شما تو فایل دیشبتون مگه چند درصد انسان در روی کره زمین میتونن به این دیدگاه برسن تازه بعد از اینکه رسیدن عمل کنن وتازه بعد از عمل کردن هم فراموش نکنن وبدونند که همینه قانون همینه اصل همینه راه مستقیم همینه فقط باید توش متعهد وراسخ بود، زیبا همینه به خدا همینه وای استاد وای استاد همینه دیگه راسخ بودن همینه دیگه تکرار کردن قانون همینه دیگه حفظ این حال خوب و استمرار بر لذت و حال خوب داشتن به خدا نماز اصلی همینها هستن اینا هرکدومشون یه نماز اصلی ویومیه هستن برا من

خدارو شکر خدارو سپاس که به راهی هدایت شدم به استادی خستگی ناپذیر هدایت شدم که هر روز داره تو گوشم میخونه که زیبا حواست به زندگیت باشه با لذت با لذت استاد اصلا این دو تا کلمه نمیدونی چه جوری رفته تو پوست وگوشت واستخونم هر کاری میکنم به خدا هر کاری میکنم موقع ورزش موقع دویدن موقع تست دادن موقع ظرف شستن موقع درس خوندن با دوقلوهام، میگم( با لذت با لذت) و اصلا نمیدونید چه انقلابی تو زندگیم ایجاد کرده همین دوتا کلمه و به پاس اموزشهای شما واستمرار وتعهدخودم ، در این مسیر هر روز زندگی من داره زیباتر، تر مفیدتر، عیدتر و لذت بخش تر میشه