سریال زندگی در بهشت | قسمت 152

مرضیه جان عزیز سلام، سلام، سلام

از زمان آشنایی من با شما تقریبا دو سال میگذره، دو سال پر از چالش، پر از آموزش، پر از نتیجه، پر از حال خوب، پر از تجربیات خوب، دیروز یه حسی در من شعله ور شد که مرا به سوی نشانه ام هدایت کن رو فالو کنم، انگشتم رو روی اون لینک هدایت زدم و به بهشت هدایت شدم، به بهشتی که سرشار از نورر، برکت و درخشش عشق حضرت عشقه. چقدر این روزها با این واژه مأنوس شدم چقدر در لحظات سکوت و تنهایی خودم زیر لب زمزمه میکنم، عشق، عشق، عشق، یا حضرت عشق، یا لطیف، یا لطیف بالعباده، تمامش برام درسه همین الان اول صبح تا چشام رو باز کردم وارد بهشت شدم، فضل خدای منه، هذا من فضل ربی، می‌خوام کامنت رو کپی کنم بار ها و بارها مرورش کنم، چون راه مستقیم دقیقا تو همین سایته، خدا همه جا حضور داره، اما اینجا جمعی وجود داره که به فراخور درکشون به توحید نزدیکترن، خدا رو بهتر حس میکنن، یه تجربه خیلی جالب رو برات بگم پارسال تو دل یک چالش بزرگ بودم خودم رو در شرایطی نگه داشته بودم که حتی دیواری هم اونجا بودم داشت با من حرف میزد بهم ایده میداد، بعد به یک محیط در طبیعت که از شهرمون فاصله دو ساعتی داره رفتم شبانه از کوه تنهایی صعود کردم و به طور قطع تا صدها متر اطراف من کسی نبود تو دل تاریک شب حضرت عشق گفت حالا صعود بسه،بشین و آرام باش، نشستم، چه تاریکی بزرگی بود، تا کیلومترها نوری نبود فقط سوسوی روشنایی روستاهایی که کیلومترها فاصله داشتن، حضرت عشق گفت حالا مراقبه کن، بابا بیخیال، تو دل تاریک این شب، حالت نیمه وحشی منطقه چون اون منطقه هم گرگ داره و هم گراز، گفت آرام باش و بشین، منم که دارم تسلیم بودن رو تمرین میکنم نشستم، نفس عمیق رو شروع کردم ‌‌و ‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌آر ام شدم، ندای مهربان گفت چشمات رو ببند و مراقبه کن، اول یه لحظه بستم سکوت محض و مطلق ، صدایی نبود ، ترسیدم و چشمام رو باز کردم سیاهی مطلق به جز چند نقطه نورانی کیلومترها دورتر، ندا مهربان باز گفت چشمات رو ببند و چند بار با تاکید تکرار کرد تو در حمایت کامل هستی، تو در حمایت کامل هستی، تو در حمایت کامل هستی حتی بعد از هفت یا هشت ماه بعد از اون ماجرا باز اون صدا برام زنده و محسوسه، نمیدانم چقدر طول کشید تو همون حالت مراقبه بودن و چقدر با من حرف زد چه نکته هایی می‌گفت ، چه دستورالعمل‌هایی میداد، گفت و گفت تا اینکه گفت حالا هر چقدر اینجا بودی بسه بلند شو برو چشمام رو باز کردم نور مهتاب از لابلای ابرها می‌تابید رو زمین، توی اون تاریکی مطلق نگو که اون شب مهتابه و چون مهتاب پشت ابرها بود اون همه تاریک بوده به اطرافم نگاه کردم همه جا نقره ای رنگ بود زمین ، بوته‌ای اطرافم تا صدها متر، کوهی که روی اون بودم، همه و همه نقره ای بودن حسی رو بهم میداد که انگار روی یه سیاره دیگه فرود آمدم، بعد از حس فوق سرشاری از آرامش که داشتم ندای الهیم گفت حالا دیگه بلند شو برو پایین و فقط بخواب خیلی قشنگ داشت دستورالعمل میداد، خیلی آگاهیهای نابی بهم ازون شب به بعد داره میده ، خیلیاش رو خودم میفهمم به ندرت آگاهیهام رو به کسایی که اعتماد دارم بهشون میگم هاج و واج نگام میکنن، میگم دارم با خودم حرف میزنم و میخندم، تسلیم رو دارم باهاش زندگی میکنم، با عشق مأنوس شدم، گذشت و بخشش رو هر روز تمرین میکنم، و صبر رو دارم تمرین میکنم، زیباترینش از اینجا شروع میشه، سکوت، سکوت و سکوت، من سکوت میکنم تا حضرت عشق به سخن بیاد و میگه، حکمت، آگاهی و آگاهی بعد آزمون ایمان امید و توکل شروع میشه و از اینجاست که وارد قلمرو عزت نفس میشم، خودم رو میفهمم، خدام رو میفهمم، علت وجودیم رو میفهمم، رسالتم رو میفهمم، هویتم رو میفهمم، گوهر وجودیم رو میفهمم، ولی به هیچ کس نمیتونم بگم، چون وارد قلمرو توحید شدم، میفهمم کی هستم اما نمیتونم به کسی بگم، چون 99 درصد مردم توی این قلمرو وجود دارن حضور ندارن، به آیین عشق و بندگی مشرف نشدن، از اینکه الملک للله غافلن، ما آگاهن، هر جا که خدا هست زیبایی هم هست و کجا خدا نیست، لطفا جایی که خدا نیست رو یکی به من نشون بده، آهااااااای مردم یکی بیاد جایی رو به من نشون بده که خدا نیست من برم اونجا ببینم جایی که خدا نیست چه شکلییه، زیبایی‌های اونجا چه طوریه، اصلا زیبایی داره، آسمانش چه رنگیه، خورشیدش چه شکلیه، ابراش چه فرمی داره؟ کوهها و دشتهاش چطوریه؟رودها و دریاهاش چطوریه؟ اصلا قلمرو بدون خدا و عشق چطوریه؟ اینجا که خدا از شدت حضور کمتر کسی میبینتش ، اینقدر حضورش قدرتمنده که چشمان ظاهربین من درکش نمیکنه یه نمونه جزییش خورشید، کی می‌تونه به خورشید از شدت درخشش وقتی که توی اوج آسمانه مستقیم نگاه کنه، خورشید رو باید از گرماش و بازتاب نورش از محیط اطراف درک کرد، بازی رنگا رو باید اینطوری فهمید، چه دوره ساحلش از دور پیدا نیست، آره راست میگه برای من که ناآگاهم دوره اما من در هر نفسم دارم تنفسش میکنم، وارد ریه هام میشه انرژی و زندگی میده، از ریه هام خارج میشه زندگی رو میبخشه تا دوباره زندگی بده، اینجاست دارم نفسش میکشم. گاهی از شدت نزدیک بودنش یادم میره که هست اما چون من دارم در وجود اون زندگی میکنم احساسش نمیکنم، ولی باز هست، این عبارت خیلی کلیشه‌ای شده که خدا در وجود ماست ، خدا در وجود ما هست، چطور هست، چون ما در وجود اون هستیم، رابطه ما و خدا محیط بودن و محاط بودن ماست در حال که خدا در ما هست ما بیشتر در خدا هستیم، یه مثال خیلی خیلی خیلی ساده مثل ماهی و دریا، ماهی تو آبه یا آب در درون ماهیه، دوستان و همسفران سفر شگفت انگیز زندگی من اینجا با قدرت اعلام میکنم هر خواسته که میخواین همین الان دارینش، فقط باید با ایمان دریافتش کنید، اون کد رهگیری که تشکیلات کائنات به همه ما میده تا مرسوله مون رو دریافت کنیم ایمانه، ایمان به خود خودش، نه رییس بانک، نه رییس اداره، نه فلان فامیل پولدار و نهههههههه هر چیز دیگه، خودش چون همه چی اونه، همسر مناسب میخوای خودشه و سر راهت به شکل یه زن مناسب یا مرد مناسب ظاهر میشه، خونه خوب میخوای اوکی هست سر راهت ظاهر میشه، تو چقدر ایمان داری، اصلا میدونی کی هستی، چقدر خودت رو میشناسید و قبول داری؟ سخنم رو مرضیه جان حرفم رو کوتاه میکنم، ما هم خودشیم، و خیلی خوشحالم که خودشیم و به ما عزت و شرف انسانیت عطا کرده، فراتر از بخشش، کریم عطا می‌کنه بی منت نمیبخشه عطا میکنه، الهی شکرت، الهی شکرت، الهی شکرت فقط شکر مرضیه جان دوستون دارم و تمام خانواده عزیزم رو که اینجا حضور دارن و دارن خودشون رو تجربه میکنن، دارن خود واقعیشون رو متجلی میکنن، دارن مشیت و اراده خدا رو گسترش میدم همتون رو دوست دارم و عاشق تک تکتون هستم