سریال زندگی در بهشت | قسمت 161

به نام الله یکتا

سلام

فراوانی بینهایت،

پرادایس بینهایت

نعمت بینهایت

رودخانه بینهایت

آب بینهایت

لاک پشت بینهایت

همه چیز در این کشور بی نهایته، همه چیز فراوانه، اصلا نمود فراوانی یعنی آمریکا، یعنی فلوریدا، یعنی پرادایس

دیشب از بخش کلیدها دیشب “فراوانی را باور کن” که ۱۶ تا فایل بود رو به صورت صوتی دانلود کردم، و اتفاقا آرامش در پرتوی آگاهی هم داخلش بود که اونو چندبار گوش دادم.

یعنی این فایل هفت هشت دقیقه ای، چنان ذهن آدمو نسبت به فراوانی و بخشش باز میکنه که حد نداره.

الان میفهمم بعد از اون فایل که چرا این کشور اینقدر پر نعمته، این قدر بینهایت و پر از فراوانیه.

برای اینکه این مردم بخشیده اند تا طبیعت درونشون جاری بشه، به جهان خدمت کردند و جهان هم به اونها خدمت کرده.

باور کرده اند که خودشون جزئی از همه جهانند و وقتی خودشون رو در اختیار اون قرار دادند، طبیعت هم خودشو در اختیار اونها قرار داده.

از همون دستی که داده اند، میلیونها برابرشو پس گرفتند. جوری که حتی این رودخانه ای که ۱۰ دقیقه با پرادایس فاصله داره، نیاز داره به یه کریستوفکلمب که بیاد کشفش کنه، همون پرادایس هنوز یه جاهاییش مخفیه زیر درختا که خدا میدونه کی معلوم بشه.

Endless

وفور نعمت، وفور ثروت، وفور حال خوب، هوای خوب. هوا به خدا حتی توی تصویر هم معلومه که فووووووق العااااااااادده خوبه. بیییییینظیییییییرره

خدای من شکرت آسمون با آدم حرف میزنه، ترکیبش با درختای سبزرنگ تر و تازه بهاری و انعکاسش توی دریاچه اصلا چند سر و گردن از زیباترین تابلوی جهان هم زیباتره.

خدای من اصلا انرژیش داره از صفحه میزنه بیرون. واقعا این ذات آدمه که کشیده میشه به سمت چنین بهشتی و آدم دلش نمیاد دل بکنه.

وای خدایا من یکی از عاشقانه ترین لحظاتی که میتونم متصور بشم، اینه که هوا عاااالییی باشه، بهاری، بوی عطر گلها در هوا باشه، صدای نازک و آرام آب، در یه چنین ساحلی و مهمترین قسمتش اینکه احدالناسی یا هرچیزی غیر از طبیعت اونجا نباشه. و oh my GOD . اینه ها، به خدا قسم واقعیه، اینه، رویام به حقیقت پیوست، چنین جایی هست، میشود تجربه اش کرد، میشود ساعتها بشینی و توی اون عمق طبیعت حل بشی، من یادت بره و او بشی، از قید زمان و مکان رها بشی، میشود.

و یه نفر اینکارو کرده، یه نفر پنج ساعت توی این خلصه پروازکرده، قشنگ با طبیعت یکی شده، این نشون میده که میشود. خدایا چی بگم که بتونه شکر منو حتی نشون بده، به جا آوردنش که عمر نوح رو هم کم میدونه، اینقدر که این زیبایی بینهایت جلوی چشممونه، به قول دوست عزیزم بالاخره باید ما یه فرقایی با بقیه داشته باشیم دیگه، باید چیزهایی رو تجربه کنیم و ببینیم که بقیه در خوابشون هم نمیبینند، و جایی که استاد رفتند، جایی بود که کمتر از یک هزارم درصد مردم جهانم نه، مردم فلوریدا شاید به سمتش هدایت بشن، که اینقدر بکره، اینقدر خالصه، اینقدر طبیعیه و من میمیرم واسه همچین جایی و شک ندارم، شک ندارم که امسال پای من به مسیر چنین جاهایی باز میشه، چطوریشو نمیدونم، ولی میشه! بدم میشه!💪✊

خدایاشکرت.

به خدا زیبایی که ما داریم در این تصویر میبینیم قابل توصیف نیست، استاد جون که دیگه در لحظه داره زندگیش میکنه.

عاشقتم خداجونم، بینهایت من.

عاشقتم استاد جون عزیزم. خانم شایسته بینظیر و فوق العاده.

یه روزی چند نفری با بچه ها میریم همین دریاچه رو تو همین خلصه و سکوت با هم کشف میکنیم. استاد جونم جلوتر میره، اون روز میاد. ببینید کی گفتم.

دستتون در دست الله یکتا