سریال زندگی در بهشت | قسمت 161

به نام خالق هدایتگرم به سمت زیبایی ها و آرامش هر چه بیشتر

سریال زندگی در بهشت قسمت 161 نشونه ی امروز من بود.

در حالی که غرق شور و هیجان قسمت 193 هستم و دیروز این قسمت روی سایت اومده. اما این قسمت برخلاف اون قسمت پر از آدم و هیجان نیست همش سکوت و صدای طبیعت و آرامش موج میزنه. خدایا شکرت برای دیدن این زیبایی ها…

واقعا چقدر زیبایی دیدم در همون دقیقه ها و ثانیه های اول این قسمت که استاد میخواست بره سراغ تله لاک پشت ها و منظره پشت سرتون سرشار از زیبایی و رنگ و عشق و آرامش بود.

چقدر من دوست دارم این چیزهایی که میبنیم رو تجربه کنم دوست دارم اینا رو سعی کنم تجسم کنم و به عنوان خواسته هام تجربه اش کنم.

چند جلسه ایی هست که کلاس یوگا میرم، با همین شرایطی که خیلی ها از خونه بیرون نمیان هنوز یا کلاس های حضوری هنوز محدودیت داره، خداروشکر نزدیک جایی که هسیم یک سرای محله هست که اونجا کلاس یوگا برگزار میکنه و منم ثبت نام کردم. هرچند محیطش دقیقا اون جور که من میخوام نیست اما خیلی ویژگی های خوب داره که باید بیشتر یادبگیرم تمرکز و توجه ام به اوونا باشه.

مثلا همون مدیتیشن و مراقبه های آخر یوگا رو دوست دارم که به من تجسم کردن رو بیشتر یاد مده.صدای مربی یوگامون و آهنگی که پخش میکنه.

این رودخونه رو دیدم یعنی منو برد به نقطه ایی از ابدیت…وای که چقدر انرژی اش پاک و خالص بود. چقدر طبیعت بکر و دست نخورده ایی بود. چقدر جنگل و رودخونه نو و تازه ایی بود. انگار تازه متولد شده اون منطقه روی کره زمین.

منو برد به پیدایش و آغاز حیات روی زمین…

انگار تازه درخت ها داشتن سر از آب بیرون میاوردن تا حیات رو به خشکی برسونن.

انگار اون درخت ها اومده بودن تا اکسیژن رو پخش کنن و باعث رونق حیات بشن.

انگار که عصر پیدایش گونه های جدید بود.

انگار پا گذاشتم به تاریخ و پیدایش حیات جایی که هنوز انسانی نبود، جایی که مادر طبیعت با تکامل و روند آروم و رو به رشد خودش داشت جهان رو برای اتفاق های مهیج تر آماده میکرد.

واقعا خیلی خیلی دوست دارم که همچین جایی رو تجربه کنم. اینقدر اونجا رو دوست داشتم که روحم پرواز کرد انگار خیلی به اصلم نزدیک بود.انگار فقط این قسمت اومده بود تا یکی از خواسته هامو بیشتر متوجه بشم و وضوح و جزئیات رو یادبگیرم که تو ذهنم بسازم. اینقدر زییایی،اینقر آرامش، اینقدر سکوت با صدای طبیعت همراه بود که ناخودآگاه چشم های آدم خوابش میومد و میخواست غرق در این آرامش بخوابه،وای که چقدر این مقطع زمانی رو میخوام و دوست دارم وقتی هم این فیلم رو نگاه نمیکنم تجسم کنم و تو ذهنم هک کنم.

من باید این فایل رو برای خودم نشونه گذاری کنم و بگم تجسم یکی از خواست هام اینجاست.

یک رودخونه از میان درختان زیبا با تنه های جالب

جنگلی که داره عشق به محیط اطرافش پخش میکنه

محیطی که با سکوتش صدای خدا رو به گوش جان منو میرسونه

وسیله ایی که خیلی نرم انداختیم تو آب و باهاش کیلومترها حرکت کردیم. جت اسکی داشتن رو هم دوست دارم اما شاید رانندگی اش رو هنوز ترس دارم. یاد اون خانمه افتادم که نرم از کنار جت اسکی رد شد و برای خودش تنهایی اومده بود و با آرامش تو مسیر رودخونه پارو میزد و انگار که خودشو رها کرده بود به سمت جریان هدایت…میخوام جای اون خانمه باشم نرم و آروم تو مسیر همچین رودخونه ایی با همچین شفافیت و زیبایی و تازگی حرکت کنم و خودمو به دستان خداووند بسپارم.

وای نوشتن این موضوع هم قلب منو تکون میده و چقدر این حس رو دوست دارم و تجربه این حس قطعا مسیره. چون شماها تونستین پس منم میتونم…

واقعا خداروشکر میکنم بخاطر این نشونه ی آرامشبخش و زیبایی که دیدم و روزم رو با یک حس آرامش و ناب ادامه میدم.

واقعا خداروشکر که این فایل ها رو دارم و میتونم هربار ه میخوام بشون سربزنم و خودمو غرق این زیبایی ها و فراوانی کنم.

واقعا خدارووشکر بخاطر این نعمت نوشتن که منو آماده تر و متمرکزتر میکنه برای دریافت خواسته هام و حتی درک بهترشون.

استاد عزیزم ممنونم که جت اسکی سواری کردی و مارو م بردی و با سخاوت این همه رو با هم تقسیم میکنی.

مریم عزیزدل ممنونم که با دستان سخاوتمند و قلب مهربونت برامون فیلمبرداری میکنی و نگاه زیبای خودتو به ما انتقال میدی.

چهارشنبه

ساعت 11:41