سریال زندگی در بهشت | قسمت 161

به نام الله یکتا

سلام به خالق زیبایی ها، به آفریننده ی زمین و آسمان و گرداننده ی شب و روز سلام و درود خداوند به استاد بینظیرم به شایسته ی خوش بیانم سلام خداوند به رهجویان دانش و اگاهی به خانواده صمیمی عباس منش.

استاد چه کردی با من شایسته جان چه کردی با قلب و روحم من انتهای این فایل به خودم اومدم دیدم صورتم خیسه نمیدونم اشک شوق بوده اشک لذت بوده اشک در برابر عظمت و قدرت خداوند بوده، بهم بگین که خواب نیستم یکی بیاد بزنه تو صورت من، خدایا اگر خابم چه خواب شیرینی اگر بیدارم که قادر به تکلم نیستم…. استاد تو کجایی؟؟؟؟؟؟ تو بهشتی؟؟؟؟؟ تو کی رفتی و رسیدی به بهشت؟؟؟؟؟ استاد من هنگم من ماتم من مبهوتم که خدای بزرگم چجوری چنان پاداش بزرگی بهت داده؟؟؟ استاد این بهشتت یه نقاشیه دیگه؟ نگو که واقعیه چون این ذهن منطقی من نمیپذره این ذهن منطقی من دنبال بهشت تو ی دنیای دگ گشته چون این ذهن چموش من هرکاری کرده که زیبایی های اطرافمو نبینم بهشت های این دنیامو نبینم و یروزی منتظر مرگم باشم تا شاید رفتم به اون بهشتی که همه ازش حرف زدن……. خداجانم تو یه نقاشی تو یه هنر مندی ببین چه اثر هنری خلق کردی ببین چقد قشنگ رنگ پاشیدی به دنیا چرا تا حالا کور بودم؟ چرا تا حالا این زیبایی هارو ندیدم؟ چرا تا حالا کر بودم؟ چرا تا حالا راجب این محل های زیبا چیزی نشنیدم؟ نکنه منم جز اون دسته بودم که به قلبم مهر زده شده بوده، جلوی چشام پرده افتاده بوده، گوش هام بسته شده بوده بخاطر چی؟ بخاطر ناشکری هام بخاطر قدر داشته هامو ندونستن بخاطر اینکه هی گفتی مهسا احساس خوب اتفاقات خوب هی گفتی غمگین نباش عصبی نشو ناامید نشو صبور باش اما کو گوش شنوا؟ چرا گوش ندادم به حرفت خدای بخشندم چرا گوش ندادم به حرفت خدای با عظمتم چرا هی خواستی هدایتم کنی هی خواستی بهم الهام کنی اما مقاومت کردم با ذهن منطقیم جلوت ایستادم با نجواهای شیطان جلوت ایستادم خدایا من داشتم در مقابل کی ایستادگی میکردم در مقابل خالق کهکشان ها خالق این درخت های زیبا خالق این آسمان آبی؟ خدایا منو ببخش که من از جاهلان بودم خدایا منو ببخش که من از گمراهان بودم خدایا هرچقد برام ساز زدی تا به سازت برقصم که شاد باشم که بخندم که همه چیو بسپارم به خودت که حرص و طمع بزارم کنار که حرف و حدیث و خاله زنک بازی و حواشی رو بزارم کنار اما نزاشتم، تو ظاهر گفتم گذاشتم گفتم اومدم تو مسیر گفتم تعهد دادم اما تو از درونم خبر داشتی میدونستی که حرف و عملم یکی نیست میدونستی که عامل بی عملم اما بازم هدایتم کردی بازم بهم فرصت دادی دوباره منو کشوندی تو مسیر این دفعه به خودم که نه به تموم دنیا قول دادم موفق بشم قول دادم صدای موفقیتم تو کل جهان طنین انداز باشه به تموم خواسته هام قول رسیدن دادم اما میدونی چرا خداجونم؟ چون خجالت میکشم ازت تو سالها برای من خدایی کردی و اما من یکبار حتی یکبار برات بندگی نکردم یکبار نشستم رو شونهات تا منو به هرجا میخای ببری من اسیر و عبد شیطان بودم قدرت رو بجای اینکه بدم به تو دادم به شیطان بجای اینکه رو تو حساب باز کنم حساب باز کردم رو کل دنیا اما تو بازم صبوری کردی مهربونی کردی از پدر برام بهتر از مادر برام مادر تر بودی اما نخاستم که بپذیرم خودمو زده بودم کوچه علی چپ، وای بمن مهسا وای که چه لذت ها از دست دادی چه نعمت ها از دست دادی چقد ظرفت رو کوچیک کردی چقد لیاقت و شایستگیت رو اوردی پایین چرا قدرت خدایی درونت رو باور نکردی مهسا، خودتم خوب میدونی همیشه بد و خوبتو بهت الهام میکرد واضح واضح اما چرا بهش گوش نکردییییییی، عیبی نداره مهسا همین که الان اینجایی همینکه هدایت شدی به این زیبایی ها به این سریال با محتوا یعنی هنوزم اتیشه زیر خاکستری یعنی هنوزم با ی فوت میتونی شعله ور شی و تموم زندگیتو دوباره خلق کنی

خدایا برای ابی اسمونی که تاحالا هیجا ندیدم بگم شکرت یا برای درختای خوش رنگ و رعنا ورشید برای دریاچه ی زلال و روشن پرادایس بگم شکرت یا برای ابرهای پنبه ای و خوشگل خدایا برای بهشته تمیز و سرسبز بگم شکرت یا برای وجود استاد خدایا برای کلبه ی قشنگی که بین دریاچه قرار گرفته بگم شکرت یا برای وجود شایسته ی خوش زبانم خدایا برای جت اسکی هیولا بگم شکرت یا برای پرنده ای که بر فراز دریاچه داره پرواز میکنه خدایا برای لاکپشت با اون لاک ضخیم و دست و پای کوچولو بگم شکرت یا توانایی استاد تو روندن جت اسکی خدایا برای گوشی و دوربین بینظر شایسته جانم که هیچ نقطه ی زیبایی از زیر دستش در نمیره بگم شکرت یا برای ماشین سفیده عروسک خدایا برای اهرم و هندل جت اسکی بگم شکرت یا برای رانندگی استاد خدایا برای سانروف ماشین استاد بگم شکرت یا برای آسمانی که با شاخ و برگ درخت ها تزیین شدا خدایا برای جاده ی زیبا و صاف و تمیز بگم شکرت یا برای عینک دودی خفن استاد خدایا برای درختایی که تو یه مسیر دسته دسته به جاده زیبایی بخشیده بودن بگم شکرت یا برای وقتی که استاد و شایسته جان برای تهیه این زندگی زیبا میزارن خدایا برای چی بگم شکرت برای کدوم یکی از نعماتت الحق که اگر تمام درختای دنیا قلم و تمام دریاها و رودخانه ها مرکب بشن بازم ذره ای از نعمت های ترو نمیشه به زبان اورد و مکتوب کرد یا الله، با زبان بی زبانی میگم شکرت، دلی میگم شکرت، از تهه وجودم از عمق وجودم میگم شکرت، برای تک تک هدایت شدنام به این فایل ها، برای تک تک دیدگاه های تاثیر گزاری که میخونم، برای تک تک دوستا و هم فرکانسی های خوبی که تو این سایت پیدا کردم خدایا شکرت مهربونم شکرت آرومه جونم شکرت احدو واحدم شکرت بی انتهای من شکرت………. ❤️🤲🏻

استاد تو چقد صبوری تو چقد خفنی تو چقد با طبیعت دوستی تو چقد با خودت در صلحی باورت میشه چند وقت پیش برای تفریح رفتیم بیرون افتاب تیز بود و دستای من رو سوزوند انقد غصه خوردم انقد غرغر کردم تفریحم رو زهر کردم به خودم که چرا دستام سوخته، زشت میشع، مردم چی میگن، من دخترم نباید بدنم زشت باشه، انقد نجوا کرد شیطان نجوا کرد منم که ماشالله چنان بهش اجازه دادم تا حدی که تا چند روز حالم بد بود اما استاد امروز پاهای ترو که دیدم، رد بندهای دمپایی لا انگشتیت به خاطر افتاب سوختگی رو پاهات افتاده بود و تو اصلا غمتم نبود با خودم گفتم ببین تو کجایی و استاد کجا ببین که چرا بهشت نداری تو زندگیت هروقت یاد گرفتی بخاطر یه چیز بی ارزش و پوچ انقد به خودت سخت نگیری و خودتو اذیت نکنی اونوقته که نعمت ها سرازیر میشند تو زندگیت……

استاد تو برای من کل وجودت کل زندگیت درسه و درسه وقتی ازون جاده ی زیبا گذشتید

اون جاده جاده ی رویایی منه من از بچگی عاشق جاده هایی بودم و هستم و خاهم بود که تمیز و صافن و دور تا دورش پره درختای خشگله انقد درختا زیاده که گاهی اوقات جادرو میپوشونه ارزوم این بوده که یه مسافرت طولانی به این نوع جادها داشته باشم غرق بشم توی بوی خوبی که ازین جنگلا ساطح میشه خصوصا اگر بارون بزنه که دیگه محشر میشه چون منم مثل مینای عزیزم دوست عباس منشی مهربانم عاشق بارونم هرموقع بارون میباره من سرشار از عشق میشم نمیدونم چرا فک میکنم خدا شخصا داره باهام حرف میزنه اون تایما بارون مقدسه برای من، روحم رو جلا میده منو صیقلی میکنه استاد امروز با دیدن این جاده یاد خودم و خواستم افتادم من ازت تو و مریم عزیزم ممنونم که هرروز بخشی از خواستهامو بهم یاداوری میکنید

استاد وقتی وارد اون رودخانه شدید جدای اینکه من بازم محو زیبایی و سکوت اونجا شده بودم اما ذهن منطقیم شروع کرد عجب جای خوفناکی اینجا مثل همون جاهاس که فیلم ترسناک بازی میکنند چجوری جرعت میکنند بیاین اینجور جاها اگر گیر کنند اگر حیوونی حمله کنه بهشون میبینی استاد پاشنه اشیلو همش ترس ترس ترس نصف پاشنه اشیل من از ترس میاد از ترسی که شیطان ب دلم میندازه از بی ایمانی من میاد من اونجا نیستم و فقط از دور نظاره گر بودم انقد نجوا اگر ب شخصه اونجا بودم که فکنم این ترسع اجازه ی حرکتم بهم نمیداد اما استاد شجاعت تو و مریم جان ستودنیه واقعا من ایمان رو میبینم درون شما و این ایمان و شجاعت شما یه تلنگره واسه من که به خودم بیام و منم رو ایمانم کار کنم و هرروز هرروز قوی تر کنم ایمانم رو

استاد من زندگیم رو اول ب خدای خودم و بعدم تو مدیونم هرکی میگه شما هیچی حالیتون نیست شما تو هیچ زمینه تخصصی ندارید شما فقط حرفای قشنگ میزنید شما فقط با پول پکیجا به اینجا رسیدید قانون رو درک نکرده و الله رو نفهمیده چرا که اگه میفهمید نتایج زندگیش خیلی متفاوت تر از همیشه بود.

خدایا عاشقتم

دختر ماه خودت❤️