سریال زندگی در بهشت | قسمت 163

سریال زندگی در بهشت قسمت ۱۶۳

با سلام خدمت استاد عزیزم و مریم جان

خدایا شکرت که باز هم فرصتی فراهم شد تا با جریان سیال بهشت همراه بشم و از آگاهی های نابش برخوردار

همون چند ثانیه اول که اون تخم مرغ ها رو دیدم و اون سکوت فکر کردم که تخم مرغ سفارش دادین برا جوجه کشی بعد که جریان رو گفتین تازه یادم اومد که استاد اینا که خودشون تخم مرغ تولید میکنن. بعد چقدر فراموشکار بودن ذهن انسان برام یادآوری شد که با وجود اینکه ی چیزهایی رو قبلا دیده و تجربه کرده اما چقدر زود فراموششون میکنه و دست به قضاوت میزنه

البته با دیدن این تخم مرغها و بخشش اونها یاد اون قسمت از آیه ۲۱۹ بقره افتادم که میگه :

ویسئلونک ماذا ینفقون قل العفو

و از تو میپرسند از چه انفاق کنن بگو از مازاد خود

استاد و مریم جان این ثروت و نعمت رو با تلاش خودشن خلق کردن و و خودشون سیراب شدن و حالا میخوان از مازادش ببخشن و این همون سنت درسته انفاقه نه اینکه از خودت بکنی و بدی به دیگران . از اون چیزی که خودت هم دوستش داری میبخشی .از بهترین چیزهایی که داری اونم در یک پوشش قشنگ . و مهم تر از همه اینکه که وقتی داری میبخشی حالت خوب باشه و لذت ببری از این کار و به خاطر اون حال خوب خودت اینکار رو بکنی .

وقتی ی بوقلمون باور کنه که میشه شنا کرد شنا میکنه و چون ایمان داره به این باورش حرکت میکنه و میپره .و منی که تا حالا ندیده بودم ی بوقلمون میتونه شنا کنه الان چون میبینم باور میکنم که می شود .اره باورها همین جوری شکل میگیرن نیازی نیست که ما حتما از انسان های اطرافمون ی چیزی رو بینیم یا بشنویم تا باورش در ما ایجاد بشه حتی با دیدن ی بوقلمون هم میشه باور شدن در ما شکل بگیره . و همینه که بودن در یک محیط روستایی و در کنار حیوانات میتونه خیلی از باورها رو در ما ایجاد کنه یا تقویت کنه اون باورهای قبلی ما رو

و نکته ی جالب دیگه اینه که مریم جان میگه من میدونم که بوقه میخواد بپره.خوب چرا؟

چون چند بار این اتفاق افتاده و این باور رو در مریم جان ایجاد کرده که وقتی اونجا باشه و این حرکات رو انجام بده نشونه اینه که میخواد بپره. اینه که استاد میگن ما وقتی می بیینم باور میکنیم البته که این دیدنه باید تکرار شده باشه

یا اون خانم مرغی وقتی که دیده اگر بیاد با اون حالت خاص پیش پای استاد و مریم جان اونا میگیرن و نوزشش میکنن دیگه یاد گرفته که این کار رو انجام بده .

یا اون جایی که جیل خودش رو میتکونه .

اینجاست که قشنگ مفهوم حرفهای استاد درک میشه که باورهای ما حاصل دیده ها و شنیده های ماست .اگر اون دیده ها و شنیده ها زیبا باشن باورهای زیبا شکل میگیره و اگر نازیبا باشن باورهای نا مناسب به همین راحتی . و اینم ی جواب خیلی زیبا با زبان تصاویر و بصورت عملی برای اونایی که میخوان بدونن که باورها چطور شکل میگیرن.

ذوق و شوق مریم جان برای به تصویر کشیدن و به اشتراک گذاشتن صحنه ی زیبای شنا کردن جیل یادآور ذوق و شوق برای دیدن و به اشتراک گذاشتن زبیاییها از هر نوعیه چیزی که ۹۰ درصد مردم دارن برعکسش رو انجام میدن نازباییها رو به اشتراک میذارن و زیباییها رو واسه خودش نگه میدارن !!!!!!!! .و چقدر زیبا با الهام از این سریال ما هم داریم یاد میگریم گه شوق داشته باشیم برای دیدن و به اشتراک گذاشتن زیباییهای اطرافمون .همین امشب هاله ی دور ماه توی آسمون چنان حلقه ی زیبایی رو درست کرده بود که نتونستم شوق دیدن اون رو با بقیه به اشتراک نذارم واسه همین رفتم خواهرزادم رو بغل کردم و آسمون رو بهش نشون دادم و اونهم چقدر ذوق کرد و گفت چه با حال بود چقدر حال کردیم اونم بچه ای که فقط پنج سالشه .

چقدر دیدن این خواسته های تحقق یافته ی شما استاد باعث میشه این خواسته ها هم در ما شکل بگیره .بلافاصله بعد از دیدن اون صندلی تا شو رفتم آمازون و پیداش کردم و کپی کردم و گذاشتم توی دریم بردم .و جالب این بود که فورا ذهنه واکنش نشون داد که این که مال آمازونه و تو که حساب نداری تو آمازون و وهزار اما و اگر دیگه که چطور میخوای بدستش بیاری و بعد یاد حرفهای شما افتادم که چطوریش رو باید به خدا سپرد .وظیفه ما درخواست کردنه بعدش هدایت میشیم اگر باور داشته باشیم به اجابت شدن. . البته توی دیجی کالا توی ایران هم مشابهش بود حالا با اون کیفیت هست یا نه مهم اینه که من به این خواسته برسم بعد اگر اونی نبود که من میخواستم درخواست بهترش رو میدم بقول شما استاد من باید یاد بگیرم نمونش رو خلق کنم تصمیم گیری راجع به اوکی بودن یا نبودنش مال بعده.

ترای کردن اون صندلیه چقدر نکته رو یادآوری کرد که اولا برای رسدین به خواسته ها بهتره که نوشته بشن تا واضح و مشخص بشن و برا نوشتن خواسته هات چقدر خوبه که بزنی به دل طبیعت که فرکانس مثبت داره و بنویسی و تجسم کنی اون لحظه ی نهایی رسیدن به خواسته رو نه چگونگی رسیدن بهش رو

خرید اون صندلی تاشو کمپینگ، اون چادر سفید رنگ و اون پارتی تنت تمرین عملی ارزش قائل شدن برا خودته .همون مباحثی که توی جلسه سوم قدم یازدهم استاد در موردش صحبت میکنه. کسی که برای خودش ارزش قائله و پول داره میره بهترین چیزها رو برا خودش میخره که از داشتنشون لذت ببره چون میدونه ارزشمندترین فرد زندگیش خودشه . اگر برا خودش خرج نکنه برا کی میخواد خرج کنه ؟!!!!!

اگر برا خودت ارزش قائل بشی میری ی پارتی تنت میخری با کیفیت عالی که نجاری کردن هات رو اونجا انجام بدی جایی که همه ی وسایل نجاری دم دستت باشه و خیلی راحت ازشون استفاده کنی و هی مجبور نباشی انرژی و وقت بزاری برای جایجا کردنشون .اینجوری میتونی تازه خواسته های بیشتری رو در زمان کمتری خلق کنی

اگر برا خودت ارزش قائل باشی اون پارتی تنت رو برپا میکنی تا فارغ از اینکه شرایط بیرونی چی باشه گرم باشه سرد باشه بارون باشه و ………..تو فقط از رسیدن به خواسته هات و خلق کردن آرزوهات لذت ببری

این رابطه ی زیبای استاد و مریم جان داره این رو به من نوعی میگه که اگر تو روی خودت کار کنی برای خودت ارزش قائل باشی و با خودت به صلح برسی جهان فردی رو وارد زندگیت میکنه که اون هم روی خودش کار میکنه اونهم برا خودش ارزش قائله و اون هم با خودش در صلحه و اونوقت تو برای اون ارزش قائلی و اون هم برای تو در عین حالی که هر دوتون برای خودتون هم ارزش قائل هستین و اونوقته که زندگی بهشتی میشه .

اون دفترچه داره اون پیام رو میرسونه که توی هر کاری تا قدم اول رو برنداری امکان نداره بتونی بری به قدم های بعدی چون این بر خلاف قوانین جهانه .توی هر چیزی قانون تکامل باید رعایت بشه .هیچ چیزی دفعتا بوجود نیومده که ی چادر بخواد دفعتا بوجود بیاد. اینجا یاد آیه های قرآن افتادم که میگه خداوند اول زمین رو خلق کرد و بعد به آفرینش آسمان ها پرداخت اونهم همشون به صورت تکاملی .با دیدن ستون های این چادره یاد خلقت کوهها افتادم که خداوند میگه اونها رو عین میخهایی در زمین فرو بردم تا اون رو محک کنن و لرزشش رو کنترل کنن جوری که شما انسان ها نترسین و حرکتش رو احساس نکنین

رنگ سفید اون پارتی تنته چقدر آرام بخشه من رو یاد لوح سفید ذهن آدم میندازه وقتی که به این جهان مادی پا میذاره که سفید سفید و پاکه پاکه خدایی خداییه و هیچ آلودگی روش نیست

چقدر طرحش قشنگه مثل اون خونه های قدیمی میمونه که پنجره های زیاد داشتن .اصلا احساس بودن توی ی خونه سنتی رو به آدم میده. اینم سریع رفتم توی آمازون و سرچ کردم و عکسش رو کپی کردم و شد جز خواسته های جدیدم خدا رو شکر .

و اون پارالل کار کردن شما مریم جان من رو یاد خودم انداخت که این توانایی رو توی وجود همیشه داشتم و الان دارم خیلی بهتر ازش استفاده میکنم .

اون جایی که استاد پیشنهاد بالا بردن چادر رو داد مریم جان این تصور رو داشت که شاید سخت باشه ی کم مقاومت داشت اما وقتی ی ذرهش رو انجام دادن دیدن که چقدر راحته و این داره به من این رو میگه که عضی کارها از دور نمای انجام دادنشون سخته اما وقتی واردش میشی میبینی که خیلی راحته و اونجوری که شما فکر میکردی نیست

چقدر اونجایی که مریم جان گفتن اصلا طراحی نکرده جواب استاد معنادار بود که گفتن طراحی کرده ولی میتونست بهتر باشه یعنی اینجا هم استاد داره نکته ی مثبته رو میبینه اما میگه بهتر هم میتونست بشه .

و اینکه توی مسیر انجام دادن کارها ما ممکنه با ی سری تضادها روبرو بشیم که نتیجش حتما ی درسیه برای بزگتر شدن ما و کسب آگاهی های جدید

و اینکه ما از تجربه های قبلیمون استفاده میکنیم تا از پیش اومدن مسائل جدید جلوگیری کنیم مثل تجربه استاد در نزدن سقف چیکن تراکتور که البته کاملا هدایتی بود اما الان دیگه اگاهانه اون کار رو میکنن

سپاسگزارم استاد