سریال زندگی در بهشت | قسمت 164

به نام خداوند بخشنده مهربان

به نا تنها خالق زیبایی ها و عشق و خوشی و لذت

سلام به استید عزیزو و دوستان خوش اقبالم که در این ویژه برنامه همراهشون هستم و خدا میدونه چقدر سپاس گزارشون هستم برای حضورشون و کامنت هایی که میذارن،از همچین استادی نمیشه کمتر این شاگردها هم توقع داشت

نمیدونم باید از کجا صحبتم رو شروع کنم اما این کامنتی که دارم مینوسمش خیلی به شخصه برای خودم از بقیه کامنت ها یی که تا حالا گذاشتم متفاوته، مثل یه شروع دوباره برام میمونه.

از قصد اومدم با لب تاپم دارم می نویسمش که همزمان برام تمرین تایپ سریع تر هم باشه چون برای کارمن خیلی بهش نیاز دارم و با خودم گفتم کجا ازینجا بهتر

سپاس گزارم از خدایی که در هر لحظه و تاکید می کنم در هر لحظه داره من و همه ماهارو هدایت می کنه و فقط زمانی این هدایت رو درک می کنیم که راه گم کرده باشیم و سر ازین مسیر زیبا دربیاریم

خیلی وقت بود که کامنتی نذاشته بودم چون احساسم خوب نبود به نوع احساس گناهی داشتم که ناشی از سطح پایین عزت نفس بود و فکر می کردم که من راه گم کردم و کامنتی که میذارم احتمالا از نظر کیفی در سطح خوبی نخواهد بود و چند روزی هم یه جورایی سرگردون بودم و با اینکه فایل های استاد رو گوش می کردم اما داشتم به پرتگاهی نزدیک می شدم که خداوند در بهترین لحظه هدایتم کرد.

راستش نمی خواستم حسی که به خدا دارم تقلیدی باشه دلم می خواست ایمانی که به خدا دارم واقعی باشه درونی باشه و دقیقا آیه ای دیدم از اباهیم که به خدا میگه خدایا نشانه ای برای بفرست و خدا میگه تو مگه به من ایمان نداری میگه چرا فقط می خوام ایمانم قوی تر بشه و من بسیار بسیار مبوت شدم ازین آیه و به خودم گفتم خداوند به قول حضرت علی کلید گنجینه های هستی رو در اخحتیا تو قرار داده چرا ازش نمی خوای که هدایتت کنه چرا ازش نمی خوای که دستورالعمل استفاده ازین کلید رو بهت یاد بده نشون بده؟!

و خداوندی که مرحله به مرحله بهم پاسخ داد

امروزی که این فایل رو بعد از چند روز تاخیر دیدم متوجه شدم که خداوند می خواد چیزی بهم نشون بده که موقعش همین الانه و بعد از دیدن فایل همون حس بهم گفت شروع کن به خوندن کامنت ها نه چندتاش همش، چون من همیشه چندتا از کامنت ها ی لایک شده رو بیشتر نمی خوندم و می رفتم سراغ کارهای دیگم و وقتی اومدم این کار را انجام دادم واقعا متحیر شدم که در کجا هستم و چقدر این جایی که هستم ارزشمنده.

البته ذهنم خیلی مقاومت می کرد چن اتفاقا کامنت های این جلسه هم از نظر کیفی و هم از نظر کم زاید بود و ذهنم بیشتر مقاومت می کرد که بابا الان همش یه سری حرفای تکراری و قربون صدقس دیگه واسه چی می خوای وقتت رو تلف کنی برو به بقیه کارهات برس.

ومن هم طبق همون حرفی که استاد در لایو با آقای عرشیانفر با موصوع قدرت داشت و اینکه تعریفشون از قدرت کنترل ذهن بود من به خودم گفتم احسان اینجا همون جایی که باید قدرت خودت رو نشون بدی و انجام بدی این کار رو تا آخرش چون حتما در هر کدومش نشونه هایی هست که باید ببینی و وقتی ومدم کامنت های دوستان رو خوندم متحیری شدم ازین همه زیبایی .

یه قسمت زیایی کار اساد فایل هاشون و تلاش هایی ک دارن برای تهیه این فایل ها انجام میدنه و به نظر من قسمت زیباترش کامنت های دوستان و درکشون از قوانین خداونده

قشنگ احساس کردم منی که مدارم پایین رفته بود با خوندن همین کامنت ها و فقط طی چند دقیقه دوباره به سرجای اصلی و واقعی خودش برگشت و یک پله بالاتر از قبل پیش رفت(البته که من تکاملم رو در این موضوع طی کردم و برای همین همچین احساسی بهم دست داد)

باور کنید وقتی کامنت های دوستان رو می خوندم اصلا خیلی جاها با خودم می گفتم مگه اصلا همچین چیزی تو فایل بود؟

وقتی ین اتفاق برای اولین بار افتاد خیلی بهش اهمیت ندادم اما وقتی چندبار دیگه فقط توی همین کامنت ها برام تکرار شد گفتم ببیناین دقیقا مصداق بارز دنیاس،خداوند این همه نعمت و زیبایی و ثروت و فراوانی در این دنیا قرار داده اما تو نمیبینی!پس این مشکل توعه نه اینکه خداوند باید برای تو کاری کنه.

واقعا واقعا استغفار خواستم از خداوند

چون واقعا به نظرم بزرگترین گناهی که یک انسان میتونه در زندگیش مرتکب بشه ندیدن نعمات خداونده و به همین خاطرم هستم که هرچقدر ایمان بیشتری به خداوند داشته باشی نعمت های بیشتری دریافت می کنی و پاداش برای کسانی است که توانایی بیشتری در کنترل ذهن و توجه به زیبایی ها دارند.

خدا میدونه چقدر لذت بردم ازین چند ساعت زندگیم، چدر بیشتر فهمیدم معنی زندی کردن در لحظه و عجله نکردن رو، چون همیشه وقتی فایل های استاد رو می شنیدم یه عجله ای ناخودآگاه در من شکل می گفت که ایول الان دیگه همه چیو فهمیدی پس بدو برو به کارات برس و بعد از مدتی متوجه شدم که ین فایل به جایی که برام آگاهی دهنده باشه و درمان کننده داره مثل مسکن برام عمل می کنه یعنی یه چند ساعتی حالم خوبه و بعد دوباره همون افکار و ناامیدی ها میاد سراغم و الان تا حدی متوجه شدم که برای اینکه من نمی خوام از لحظم لذت ببرم همش دنبال یه چیز دیگم.

نگته جالب دیگه ای که این کامنت ها علاوه بر توجه به نکات مثبت و ثروت ها و نعمت ها داشت این بود که یک برداشت تکراری من ندیدم بین کامنت ها حتی وقتی داشتند از یک موضوع واحد تعریف می کردند.

اول تصمیم داشتم طبق عادت همیشه بیام تودفترم و برای خودم بنویسم اما تصمیم گرفتم که بیام و اینجا بنویسم تا اگر یک نفر هم ازش یه نکته دریافت کنه انرژی خوبش به خودم برگرده دقیقا مثل اتفاقی که در زندگی استاد داره میوفته.

بعضی وقتا فکر می کنم انگار وظیف استاده که بیاد برای من فایل بسازه و من رو هدایت کنه به زندگی بهتر و تجربه خواسته هام.

یه باور خیلی قشنگی هم که اومدم ایجاد کردم بعد از دیدن این فایل این بود که من باید نیاز ایجاد کنم، دنیا به کار من به حرفه من به تخصص من نیاز داره و خدا میدونه همین باور چقدر در من انگیزه ایجاد کرد.

یه موضوع خیلی مهمی که ایمانم رو قوی تر کد این بود که استاد بلافاصله برای خواسته هاش اقدام می کنه ،یه توهمی که برای من و احتمالا خیلی از دوتان دیگه در جریان این مسی ممکنه به وجود بیاد اینکه بشینیم و هیچ کاری نکنیم و اتفاق خبه برامون بیفته و خواستمون محقق بشه.

یه مثالی از زندگی خودم در این چند روز اخیر بزنم:

من یکی از خواسته های بزرگم اینکه برم دنیارو بگردم و اومدم بارها بارها نوشتم و باورهای مناسب رو براش ایجاد کردم اما اتفاق نمیافتاد.

با خودم گفتم مشکل از کجاس چرا این اتفاق نمیفته من که به زعم خودم قانون رو درست درک کردم دارم انجام میدم اما نتیجه ای در کار نیست.

بعد متوجه شدم که ترسی من وجود داره به نام رفتن به سربازی

بعد هی با خودم می گفتم که نه استادم نرفته اینجور اونجوری میشه نرفت و خیلی چیزای دیگه

بله در حیقیقت همینه اما موضوع برای من و تاکید می کنم صرفا برای من همینه،

مشکل من معافیت نبود ، مشکل من ترس از رفتن به سربازی بود و به خودم گفتم احسان ببین اگه معافتم بکنن باید رو این ترست پابذاری چون اگه اینجا نخوای این کارو انجام بدی باید قید خیلی از خواسته هات رو بزنی چون و عادت می کنی به ترسیدن و جهان فقط به انسان های شجاع پاداش های خوبش رو میده و من می خوام این پاداش هارو.

استاد عزیزم بدون شک این جنس از ایمان نشانه هدایت خداوند و نتیجه آموزه های شماست

باور نمی کنید چقدر احساس روحانی تری دارم نسبت به همین هفته قبل خودم

احساس شکوفایی دارم

وقتی آدم قدم برمیداره برای خواستش ،بعضی وقتا فکر می کنم زیباترین شکل مرگ اینکه در راه قدم براشتن برای خواستت اتفاق بیفته، انگار داره روش شونه های خداوند دنیارو تجربه می کنه.

خدایا شکرت

استاد عزیزم شکرت ، تو بدون شک دست پرمهر پروردگاری برای من و خیلی از دوستان دیگه ، از خدا برات طول عمر با عزت می خوام

یه چالشی که بعضی وقتا فکر می کنم که من قراره تا کی در این میبر همراه شما باشم و از وجود شما استفاده کنم و بعد شما اکر زنده باشم این مسیر چگونه خواهد بود و از صحبت های دوستان فهمیدم که بابا این مکتب انقدر پویاست که خودش مسیر خودش رو پیدا می کنه.

خدایا شکرت برای همه چیزایی که دارم ،

توفیق بده که هر روز بیشتر و بیشتر ببینم این زیبایی هارو

خدانگهدارتون باشه