سریال زندگی در بهشت | قسمت 168

💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓به نام مهربان ترین و بهترین فرمانروای عالم ربّ یکتا💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓

سلام به استاد عباس منش عزیز

سلام به مریم جان مهربان و خوش ذوق

سلام به همه دوستان اهل بهشت

نمی دونم احساسم رو چطور بیان کنم؟ اما با دیدن اولین صحنه های این هم نعمت و ثروت و فراوانی به یاد روزهایی افتادم که سید عزیز دوست داشتنی در یک شرایط بسیار سخت زندگی می کردن به یاد روزهایی که سید عزیز حتی یک کفش معمولی هم نداشتن اما با اون ایمان فوق العاده با اون حال خوب که در فیلم خونه سیمانی همه مون دیدیم نتیجه ای بی نظیر خلق شد…

چشمم افتاد به این آیه از قرآن که برای قوت قلبم به دیوار اتاقم زدم تا هر لحظه که شیطان وارد ذهنم شد بهش بگم ببین پروردگار من خدای یکتا و بی همتای من چنین خداییه:

بار خدایا ای پادشاه ملک هستی تو هر که را خواهی عزّت ملک و سلطنت بخشی…به هر که خواهی عزّت و اقتدار بخشی…هر خیر و نیکویی به دست توست و تنها تو بر هر چیز توانایی و روزی می دهی بدووووووووووووووووون حساااااب

الله اکبر الله اکبر از این خدای بی نظیر…الله اکبر به این همه لطف و مهربانی….

این نتیجه برای سید عزیز کاملا طبیعیه چون:

مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم و شکر نعمت من به جای آرید و کفران نعمت نکنید، صبر و استقامت پیشه کنید و به ذکر خدا توسل جویید که خدا یاااااور صااااااابران است

این قسمت بی نظیر وجود من رو سرشار از شوق و امید کرد…سرشار از مباااارکی برای سید عزیز برای هر چیزی که دارن و مبارکشون باشه…احساس من تلفیقی از خندۀ از ته دل بوود و بغض و اشک شوق….و این جمله در ذهنم تکرار می شد که ببین خدای مهربان تو عطا می کند بی حساب…می بخشد چندان عطا کند که تو راضی شوی….و چه جرم بی نظیری ست این ثروت نامحدود….چه جرم پر افتخاری ست این همه فراوانی …این همه پر بودن…این همه غرق در نعمت بودن…و چه مجرم دوست داشتنی هستند استاد عزیز ما…چقدرررر قابل تحسین است ایییین همه فروتنی….و باید در مقابل هر نجوایی از خودمان بپرسیم

آیا ثروت مرا فروتن می کند یا مغرور می سازد؟!!!!!

آیا مرا سرشار از ایمان می کند یا از راه آنکه به من بی حساب بخشیده دور می سازد؟!!!!!

جواب این سوالات یک جمله است:

این من هستم که انتخاب می کنم که با ثروت فروتن شوم یا مغرور شوم…

اگر خود را لایقش بدانم تک تک سلولهایم غرق در فروتنی می شود…اما اگر احساس بی لیاقتی کنم قطعا ثروت کل دنیا را هم داشته باشم من مغرورم چون آنقدر در وجودم از زوایای مختف خلا وجود دارد که می خواهم با ثروت برای خودم همه چیز بخرم احترام….اعتبار…آبرو…عشق..ایمان

و ….آن وقت است که ریش می گذارم و سوار بر ماشین آخرین مدلم در خیابان ها مانور می دهم…

حجاب میگیرم و در خانه ای مجلل ختم قرآن راه می اندازم تا برای خودم اعتبار ایمانی بخرم…

رشوه می دهم و بادی در غب غب می اندازم تا انسانهای پوچ به دست و پایم بیفتند و مهم شوم….

غافل از اینکه اگر من اینگونه رفتار کردم مکر خدا را برانگیخته ام نه خشمش را….

نمی توانم طلبکارش شوم که ثروتی که تو به من دادی باعث شد که من برایت نقش بازی کنم….چون آن لحظه که اعتراض کنم خداوند مهربان، نمک نشناسیم را به رخم می کشد و میلیون ها میلیون پرونده انسانهای پاک و با ایمان و ثروتمندی را روی میزش می ریزد که درجا نفسم بند آید…

اگر ثروت قرار است که مرا به گناه بکشاند پس قرار است چه کسانی وارد بهشت شوند؟!!!!!!!!!!!!!!!!! چون فقر هم مرا به گناه می کشاند اگر از همه گناهان صرف نظر کنم گناه خفت و خواری را حتما مرتکب خواهم شد برای گدایی غذایم….برای داشتن سقفی بالای سرم…خودم را خار و ذلیل انسانها می کنم و پر می شوم از احساس کوچکی و بی ارزشی….و قطعا عاقبتم مرگی در بدترین حالت ممکن و در نهایت ورود به جهنم است…پس در هر دو حالت وارد جهنم می شوم….

و اگر بگویم که آنچه در قرآن آمده صرفا جملاتی ست برای فریب من و خیالی واهی ست و سرای آخرتی وجود ندارد باید از خودم بپرسم که آیا تنها سلطان جهان خدای یکتا موظف بوده است که برای من کارهایش را شرح دهد و به من پاسخگو باشد؟!!!!!!!!!……………هرگز….چون نه او موظف است و نه در قدرت من و توست که از او سوال و جواب کنیم……

خدای یکتا و بی همتای من از هر عیبی مبراست…و تنها کمال مطلق اوست

اگر پر شدم از صفاتی که خلاف ذات پاک خداست اول خدایم را نشناخته ام و بعد قرآن را درک نکرده ام….چرا که او ثروتمند بی نظیریست که بی حساب می بخشد…با او من هیچ خلاءی ندارم….و نمی توانم با ثروتش خلاف راه راست را بروم

خدای خوب و مهربان تو سرچشمه خیر و خوبی هستی…تنها تویی مالک آسمانها و زمین …تنها تویی مالک خزائن عالم…به همه ما ببخش بی حساب و ما را پر کن تا آنقدر غرق در ثروت شویم که درک کنیم که تو ما را آفریدی که خوشبخت باشیم و هر لحظه از صدای فریادمان که می گوییم خداایا من خوشبختم غرق در شادی شوی و بگویی عطا می کنم باز هم به تو که با شادیت ثابت کردی که قدر مرا می دانی…عطا می کنم به تو بی حساب که ثابت کردی که تنها مرا روزی رسان و بخشنده ثروت می دانی….

بارالها به همه ما توفیق زبان و دلی شکرگزار عطا کن

و ببخش بر ما به اندازۀ فضل عظیمت

و ما را از دسته بندگانی قرار ده که لطف خاص تو شامل حالشان می شود

سید بزرگوار و دوست داشتنی از اینکه این حال فروتنی خودتون رو به ما هدیه می دین اول از خدا و بعد از شما سپاسگزارم

برای تک تک نعماتی که خداوند مهربان به شما و مریم نازنین عطا کرده غرق در شادی می شم و هزاران مرتبه خدا رو شکر می کنم…

این قسمت برای همه نجواهای ذهن کافیست که در نطفه آنها را خفه کند…این قسمت فریاد می زند مهربانی و وهابیت پروردگار یکتایی که در تک تک لحظات تحقیر و توهین هایی که به شما می شد در کنار شما بود و تا ابد در کنار شما و هر بندۀ مومنی که خدایش را به یکتایی باور داشته باشد خواهد ماند…

این قسمت سره تمام کسانی که شما را تحقیر می کردند..به شما اهانت می کردند…شما را مسخره می کردند…شما را ناامید می کردند از شدت خجالت پایین می اندازد….و سره خیلی ها را با افتخار بالا می آورد آنهایی که وجودشان پر می شود از شوق این وفور نعمت در زندگی شما….آنهایی که امید در دلشان زنده می شود که پروردگارشان در وهاب بودن و رزاق بودن سنگ تمام می گذارد…آنهایی که گذشته و حال شما را قاب افتخار می گیرند و به دیوار اتاقشان می زنند و می گویند این سند حقانیت ایمان انسان ارزشمندیست که روزی تصمیم گرفت رسالتش توحید باشد…توحید عملی که سلول سلولش فرمانبردار پروردگار یکتاست…آفرین هزاران آفرین به این ایمان ناب…به این فروتنی بی نظیر….به این خلق بی نظیر…

سید عزیز و استاد پر افتخار من و خانواده عباس منش از اعماق قلبم برای شما عمری با عزّت و طولانی، ثروت نامحدود، سلامتی ماندگار و سعادت در دنیا و آخرت را از خداوند یکتا خواستارم….💓💓💓💓💓💐💐💐💐💐💐💐💐💐

وجودتان پربرکت و سایه تان مستدام….

ارادتمند شما

Ahoo