دیدگاه زیبا و تأثیرگزار علی عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:
به نام رفیقم، رفیق هدایتگرم که من رو اینجا آورد❤️
✔️خدای من! بازم تمپا! کولونی هیجان…شهر زیبای بهشتی! هر وقت استاد میاد اینجا، یه خبر خوب هست!
✔️چقدر مسیر تا محل مسابقه زیبا، تمیز و رویایی بود! عاشقشم
✔️دیدن این مسابقه و تماشاگران این مسابقه، من رو به سالهای دور برد…. از سال ۷۰ تا سال۹۶، بیست و چند سال، من طرفدار قدیمی ترین تیم فوتبال ایران بودم و همیشه توی استادیوم . توی گرما و سرما من اونجا بودم، توی استادیومهای مختلف شیراز، تا تیم نارنجی پوش محبوبمان، برق شیراز را تشویق کنم،
شما کاملا درست میگویید، استاد عزیز. از یک جایی، سکوهای استادیومهای شیراز، محل عقده گشایی های قبیله ای و شعارهای نژاد پرستانه و توهین و فحاشی به زمین و زمان شد….و قدیمی ترین تیم فوتبال ایران را منحل کردیم رفت…حالا دیگه تیمی نداریم، چون از بازیهایش لذت نمیبردیم….چون توی بردهایش هم دنبال فحاشی به داور و سیستم برگزاری بازیها و فدراسیون و نظام کشورداری! و….بگیر تا قیافه ی همدیگر بودیم!
تیم از لیگ برتربه دسته های پایین سقوط کرد تا منحل شد! افتخار ما تماشاگران بی ادب و خشمگین و غمگین، انحلال تیمی بود که از ۱۳۲۵ فعالیت کرده بود!
حالا، زیباترین استادیوم ایران را برایمان ساخته اند، ولی دیگر تیمی نداریم تا تویش بازی کند! حالا داستان نوجوانی و جوانیهایم، توی استادیوم های ارتش و حافظیه شیراز، به افسانه شبیه است! هیچ یک از جوان‌های امروز و بچه های خودم باور نمی‌کنند!
چقدر زیباست لبخند! چقدر زیباست حال خوبی که بین تماشاگران، مسری است! چقدر عشق است، دیدن یک حرکت زیبا از یک بازیکن و بزرگ کردن ابعاد آن با غریو شادی و شور!
✔️راستی حالا که اینها رو نوشتم،یکی از بزرگترین معماهای زندگیم برایم روشن شد! چرا آنهمه شور و خنده و عشق سالهای دور، از استادیومهای شیراز پر کشید؟ چون تماشاگران، به مرور از تماشاگران شاد و بی غم لیگ تخت جمشید، به تماشاگران خشمگین و سیاسی و بی ادب دهه ۸۰، تغییر ماهیت دادند! چون ما بی ادب و خشمگین شدیم…چون تمام عقده های زندگیمان را به استادیوم میاوردیم تا دسته جمعی فریاد کنیم!
چقدر عجیب است این قوانین جهان هستی!
چقدر بدیهی و واضح است، قانون مدارها و فرکانس!
چقدر زیباست، زندگی
✔️چه بازی معرکه و عجیبیست این هاکی روی یخ! قوانین بدیهی و واضح فیزیک را به چالش میکشد! حرکت بازیکنان، با این سرعت، روی یک تیغه باریک و روی یخ، خیلی احتمالات را به ذهن، متبادر میکند! اینکه استفاده از قوانین و تن دادن به اصول، می تواند چه نتایج خیره کننده و عجیبی بدنبال داشته باشد! این ، فقط وزن بازیکنان است که این شتاب خیره کننده را روی یخ به آنها میدهد! ولی، وزنشان روی این تیغه باریک و در مواجهه با این اصطکاک ناچیز! در واقع، آنها هم دارند روی همین زمین ما راه میروند…با همین وزن ما، ولی به سرعتی چند برابر ما، که به یک گوی و چند تا چوب، جذابیتی فراتر از عرف میدهد و چند هزار نفر را دور هم جمع میکند برای دیدنش! چقدر فوق العاده است، این خرق عادت! این رفتن به دنیاهای جدید! این امتحان کردن چیزهای عجیب و جدید!به یاد حرف استاد درباره استفاده درست از قوانین جهان هستی افتادم، که میتواند آدم را تا ثریا بالا ببرد! این مدل اسکیت کردن، احتمالا اولش خیلی سخت بوده! مثل شنیدن و شنیدن و شنیدن فایلهای صوتی، حین مسافرکشی با پیکان دنده آرژانتینی
✔️چقدر حال خوش، مسری است چقدر استادیوم خوب است! چقدر حال آدم را بهتر میکند دور هم جمع شدن! برد و باخت، خیلی مهم نیست، با هم بودن مهم است! رقص دسته جمعی و لبخند دسته جمعی! جیغ دسته جمعی! چقدر خوب است!
✔️چقدر خوب است که با شما، توی وبسایت عباسمنش هستم! چقدر لبخند م الان واقعیست! چقدر دوستت دارم، سید حسین عباسمنش! چقدر دوستت دارم مریم بانوی مهربان! چقدر دوستتان دارم، دوستان عزیزم!❤️
منتظر نظرات زیبا و تأثیرگزارتان هستیم.
برای دیدن سایر قسمت‌های «سریال زندگی در بهشت»، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD455MB30 دقیقه
به نام خدا
سلام استاد عزیزم و همه دوستان گلم
خیلی سپاسگزارم ازتون از اینکه دیدن زیبائی ها و تحسین کردن اگاهانه زیبائی هارو بهمو یاد دادین
حداقل چیزی که از این همه عشق شما و دید زیبابینتون نصیبم شده حال خوب در همون لحظه بوده و این حداقل چیزیه که گفتم و خدا میدونه چقدر تاثیر گذاشته روی نگاه من افکار کن و باورهای بسیااااار مخرب من در مورد تحسین کردن و ساده دیدن زیبائی ها و راحت بودن در مورد تحسین زیبایی و نعمتها بدون هیچ قید و شرطی.
واقعا تحسین برانگیزه این نوع سبک زندگی و تفکر مردم دوست داشتنی تمپا و فلوریدا که چقدر با خودشون در صلحن و چقدر به قول شما دنبال فرصتی برای شادی کردن و رقصیدنن .
در حین تماشای این فایل انگار همش یچیزی درون من آزاد میشد و رها میشد و حسم بهتر و روحم سبک تر میشد تا وسطای ویدئو که یهو بخودم امدم دیدم با یه لبخن عمیق و یه حس بسیار خوبی دارم لذت میبرم از کلام استاد از اینهمه شادی و شور و هیجان خوبی که اون جو و ادمای اونجا داشتن.
باز هم ذهن نجواگر من شروع کرد به اینکه نه اونا که ادمای مذهبی نیستن و …. ولی مگه میشه خدا اینهمه قدر دانی رو پاسخ نده اینهمه در صلح بودن و شادی و احساس خوب رو پاسخ نده.
خیلی ممنونتون هستم استاد که یاد میدین بهمون چجوری سپاسگزار باشیم و دیدن زیبائی ها و داشته ها و نعمتها و زیبائی ها واسمون عادی نشه و هر لحظه قدر دان باشیم تا گسترش پیدا کنه و هر لحظه اگاهانه با انتخاب زیبائی ها و تحسینشون اونارو واسخ خودمون پایدارتر کنیم و خودمون رو رشد بدیم و باز همون عبارت شیرین صدق بالحسنی بشیم که در اون لحظه بنظرم خداوند سلام و تحیت میفرسته برای این بنده هاش و بهشون افرین میگه بخاطر پی بردن به راز زندگی و بودنشون در این کره خاکی و اون برکت و حس خوب مثل نور و به سرعت نور منتشر میشه تو کل هستی و کسی که تو این فرکانس هست دریافتش میکنه و لذت میبره و سپاسگزاری میکنه و باز زیبائیها بیشتر میشن و باز هم تحسین و سپاسگزاری و لذت بردن بیشتر و …………. تکامل پیدا میکنیم تو این پروسه زیبا دیدن و سپاسگزار بودن و حس خوب داشتن و اوج بندگی بنظرم در همین خلاصه میشه.
بی نهایت سپاسگزارم ازتون استاد گلم واسه شما و همه بچه های این مدار سلامتی بیشتر عشق بیشتر و لذت های بیشتر را طلب میکنم.