دیدگاه زیبا و تأثیرگزار علی عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:
به نام رفیقم، رفیق هدایتگرم که من رو اینجا آورد❤️
✔️خدای من! بازم تمپا! کولونی هیجان…شهر زیبای بهشتی! هر وقت استاد میاد اینجا، یه خبر خوب هست!
✔️چقدر مسیر تا محل مسابقه زیبا، تمیز و رویایی بود! عاشقشم
✔️دیدن این مسابقه و تماشاگران این مسابقه، من رو به سالهای دور برد…. از سال ۷۰ تا سال۹۶، بیست و چند سال، من طرفدار قدیمی ترین تیم فوتبال ایران بودم و همیشه توی استادیوم . توی گرما و سرما من اونجا بودم، توی استادیومهای مختلف شیراز، تا تیم نارنجی پوش محبوبمان، برق شیراز را تشویق کنم،
شما کاملا درست میگویید، استاد عزیز. از یک جایی، سکوهای استادیومهای شیراز، محل عقده گشایی های قبیله ای و شعارهای نژاد پرستانه و توهین و فحاشی به زمین و زمان شد….و قدیمی ترین تیم فوتبال ایران را منحل کردیم رفت…حالا دیگه تیمی نداریم، چون از بازیهایش لذت نمیبردیم….چون توی بردهایش هم دنبال فحاشی به داور و سیستم برگزاری بازیها و فدراسیون و نظام کشورداری! و….بگیر تا قیافه ی همدیگر بودیم!
تیم از لیگ برتربه دسته های پایین سقوط کرد تا منحل شد! افتخار ما تماشاگران بی ادب و خشمگین و غمگین، انحلال تیمی بود که از ۱۳۲۵ فعالیت کرده بود!
حالا، زیباترین استادیوم ایران را برایمان ساخته اند، ولی دیگر تیمی نداریم تا تویش بازی کند! حالا داستان نوجوانی و جوانیهایم، توی استادیوم های ارتش و حافظیه شیراز، به افسانه شبیه است! هیچ یک از جوان‌های امروز و بچه های خودم باور نمی‌کنند!
چقدر زیباست لبخند! چقدر زیباست حال خوبی که بین تماشاگران، مسری است! چقدر عشق است، دیدن یک حرکت زیبا از یک بازیکن و بزرگ کردن ابعاد آن با غریو شادی و شور!
✔️راستی حالا که اینها رو نوشتم،یکی از بزرگترین معماهای زندگیم برایم روشن شد! چرا آنهمه شور و خنده و عشق سالهای دور، از استادیومهای شیراز پر کشید؟ چون تماشاگران، به مرور از تماشاگران شاد و بی غم لیگ تخت جمشید، به تماشاگران خشمگین و سیاسی و بی ادب دهه ۸۰، تغییر ماهیت دادند! چون ما بی ادب و خشمگین شدیم…چون تمام عقده های زندگیمان را به استادیوم میاوردیم تا دسته جمعی فریاد کنیم!
چقدر عجیب است این قوانین جهان هستی!
چقدر بدیهی و واضح است، قانون مدارها و فرکانس!
چقدر زیباست، زندگی
✔️چه بازی معرکه و عجیبیست این هاکی روی یخ! قوانین بدیهی و واضح فیزیک را به چالش میکشد! حرکت بازیکنان، با این سرعت، روی یک تیغه باریک و روی یخ، خیلی احتمالات را به ذهن، متبادر میکند! اینکه استفاده از قوانین و تن دادن به اصول، می تواند چه نتایج خیره کننده و عجیبی بدنبال داشته باشد! این ، فقط وزن بازیکنان است که این شتاب خیره کننده را روی یخ به آنها میدهد! ولی، وزنشان روی این تیغه باریک و در مواجهه با این اصطکاک ناچیز! در واقع، آنها هم دارند روی همین زمین ما راه میروند…با همین وزن ما، ولی به سرعتی چند برابر ما، که به یک گوی و چند تا چوب، جذابیتی فراتر از عرف میدهد و چند هزار نفر را دور هم جمع میکند برای دیدنش! چقدر فوق العاده است، این خرق عادت! این رفتن به دنیاهای جدید! این امتحان کردن چیزهای عجیب و جدید!به یاد حرف استاد درباره استفاده درست از قوانین جهان هستی افتادم، که میتواند آدم را تا ثریا بالا ببرد! این مدل اسکیت کردن، احتمالا اولش خیلی سخت بوده! مثل شنیدن و شنیدن و شنیدن فایلهای صوتی، حین مسافرکشی با پیکان دنده آرژانتینی
✔️چقدر حال خوش، مسری است چقدر استادیوم خوب است! چقدر حال آدم را بهتر میکند دور هم جمع شدن! برد و باخت، خیلی مهم نیست، با هم بودن مهم است! رقص دسته جمعی و لبخند دسته جمعی! جیغ دسته جمعی! چقدر خوب است!
✔️چقدر خوب است که با شما، توی وبسایت عباسمنش هستم! چقدر لبخند م الان واقعیست! چقدر دوستت دارم، سید حسین عباسمنش! چقدر دوستت دارم مریم بانوی مهربان! چقدر دوستتان دارم، دوستان عزیزم!❤️
منتظر نظرات زیبا و تأثیرگزارتان هستیم.
برای دیدن سایر قسمت‌های «سریال زندگی در بهشت»، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD455MB30 دقیقه
به نام خداوند وهاب
سلام به رهروان راه حقیقت
شهر زیبای تمپا و ویوی بی نظیر خونه مون که ترکیب تکنولوژی و طبیعته ،چراغها هم تازه روشن شده واقعا منظره ی رویایی خلق شده ،شهر چقد تمیزو مرتب و نورانی و ساکته ،عزیزم داخل قطار برقی رو هم نشونمون دادید عاشق عزت نفستونم گوشی بدست میرید تو فیلم میگیرد میاید بیرون به همین راحتی😍😍،چه فضای پر انرژی که روی ویدیو پروژکتور دارن مسابقه رو میبینن و همین مردم اینجام میتونستن تو خونه شون از تی وی ببینن ولی خیلی ها همیشه به دنبال خوشی بیشتر انرژی بیشتر و اندروفین بیشترن واین واقعا عالیه ،وسط این همه شادی و هیاهو همه جا بشدت تمیزه خدایاشکرت
چقد اینا پر انرژین و چقدم زیبان خدای من همه برق میزنن زیر نورها ،توضیحاتتون واقعا عالی بود استاد اینکه چقد فرقه بین فرهنگ امریکایی که بر اساس شادی ساخته شده و فرهنگ اکثریت کشورهای دیگه و چه نگاه زیباییه که هرکاری انجام میدی مهم کار نیست مهم اینه بتونی توام با کار شادی خلق کنی لذت ببری و این یه جور شرطی سازیه که کسی که به اون ورزش خاص علاقه هم نداره چون در کنارش لذت میبره ناخوداگاه این ورزش براش لذت بخش میشه یاداوری و حرف زدن در موردش در ذهنش به لذت متصل شده و در نتیجه مشتاق اون ورزش میشه و چه بسا این ترشح هورمونهای لذت بخش که به اون ورزش متصلند باعث میشه که محصولاتی که اون تیم ورزشی ارائه میده خیلی عالیتر به فروش برسه و شخصی وقتی جایی یک کلاه مربوط به اون ورزش میبینه فوری در ذهنش لذت رو حس کنه و اون کلاه رو بخره و این هزینه ای که برای شادی بیرون استادیوم که رایگان است صرف میشه صددرصد دوباره به تیم برمیگرده در کل میشه گفت هرجا لذت هست هرجا شادی هست همه چی روی غلطکه خدایاشکرت
چقد همه مرتب و اروم میان بیرون و چقد اعتماد به نفس این مردم زیاده که وقتی دوربین میره روشون نه تنها واینمیستن بلکه بیشتر شادی میکنن و خیلیها خودشون میان جلوی دوربین ، چقد جالبه هیچ شادی افراطی و جنجالی وجود نداره باوجودیکه تیم تمپا برده ولی همه همونطورین که از اول بازی بودن و این برای من یعنی اینکه بردن یا باختن مهم نیست مهم فقط مسیره مهم فقط اینه شاد باشی و صددرصد به قول استاد چنین طرز فکری نتیجه ی عالی در بر خواهد داشت خدایاشکرت
سپاسگذارم برای این فایل زیبا
از اتاقم تا فلوریدا راهی نیست