دیدگاه زیبا و تأثیرگزار علی عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:
به نام رفیقم، رفیق هدایتگرم که من رو اینجا آورد❤️
✔️خدای من! بازم تمپا! کولونی هیجان…شهر زیبای بهشتی! هر وقت استاد میاد اینجا، یه خبر خوب هست!
✔️چقدر مسیر تا محل مسابقه زیبا، تمیز و رویایی بود! عاشقشم
✔️دیدن این مسابقه و تماشاگران این مسابقه، من رو به سالهای دور برد…. از سال ۷۰ تا سال۹۶، بیست و چند سال، من طرفدار قدیمی ترین تیم فوتبال ایران بودم و همیشه توی استادیوم . توی گرما و سرما من اونجا بودم، توی استادیومهای مختلف شیراز، تا تیم نارنجی پوش محبوبمان، برق شیراز را تشویق کنم،
شما کاملا درست میگویید، استاد عزیز. از یک جایی، سکوهای استادیومهای شیراز، محل عقده گشایی های قبیله ای و شعارهای نژاد پرستانه و توهین و فحاشی به زمین و زمان شد….و قدیمی ترین تیم فوتبال ایران را منحل کردیم رفت…حالا دیگه تیمی نداریم، چون از بازیهایش لذت نمیبردیم….چون توی بردهایش هم دنبال فحاشی به داور و سیستم برگزاری بازیها و فدراسیون و نظام کشورداری! و….بگیر تا قیافه ی همدیگر بودیم!
تیم از لیگ برتربه دسته های پایین سقوط کرد تا منحل شد! افتخار ما تماشاگران بی ادب و خشمگین و غمگین، انحلال تیمی بود که از ۱۳۲۵ فعالیت کرده بود!
حالا، زیباترین استادیوم ایران را برایمان ساخته اند، ولی دیگر تیمی نداریم تا تویش بازی کند! حالا داستان نوجوانی و جوانیهایم، توی استادیوم های ارتش و حافظیه شیراز، به افسانه شبیه است! هیچ یک از جوان‌های امروز و بچه های خودم باور نمی‌کنند!
چقدر زیباست لبخند! چقدر زیباست حال خوبی که بین تماشاگران، مسری است! چقدر عشق است، دیدن یک حرکت زیبا از یک بازیکن و بزرگ کردن ابعاد آن با غریو شادی و شور!
✔️راستی حالا که اینها رو نوشتم،یکی از بزرگترین معماهای زندگیم برایم روشن شد! چرا آنهمه شور و خنده و عشق سالهای دور، از استادیومهای شیراز پر کشید؟ چون تماشاگران، به مرور از تماشاگران شاد و بی غم لیگ تخت جمشید، به تماشاگران خشمگین و سیاسی و بی ادب دهه ۸۰، تغییر ماهیت دادند! چون ما بی ادب و خشمگین شدیم…چون تمام عقده های زندگیمان را به استادیوم میاوردیم تا دسته جمعی فریاد کنیم!
چقدر عجیب است این قوانین جهان هستی!
چقدر بدیهی و واضح است، قانون مدارها و فرکانس!
چقدر زیباست، زندگی
✔️چه بازی معرکه و عجیبیست این هاکی روی یخ! قوانین بدیهی و واضح فیزیک را به چالش میکشد! حرکت بازیکنان، با این سرعت، روی یک تیغه باریک و روی یخ، خیلی احتمالات را به ذهن، متبادر میکند! اینکه استفاده از قوانین و تن دادن به اصول، می تواند چه نتایج خیره کننده و عجیبی بدنبال داشته باشد! این ، فقط وزن بازیکنان است که این شتاب خیره کننده را روی یخ به آنها میدهد! ولی، وزنشان روی این تیغه باریک و در مواجهه با این اصطکاک ناچیز! در واقع، آنها هم دارند روی همین زمین ما راه میروند…با همین وزن ما، ولی به سرعتی چند برابر ما، که به یک گوی و چند تا چوب، جذابیتی فراتر از عرف میدهد و چند هزار نفر را دور هم جمع میکند برای دیدنش! چقدر فوق العاده است، این خرق عادت! این رفتن به دنیاهای جدید! این امتحان کردن چیزهای عجیب و جدید!به یاد حرف استاد درباره استفاده درست از قوانین جهان هستی افتادم، که میتواند آدم را تا ثریا بالا ببرد! این مدل اسکیت کردن، احتمالا اولش خیلی سخت بوده! مثل شنیدن و شنیدن و شنیدن فایلهای صوتی، حین مسافرکشی با پیکان دنده آرژانتینی
✔️چقدر حال خوش، مسری است چقدر استادیوم خوب است! چقدر حال آدم را بهتر میکند دور هم جمع شدن! برد و باخت، خیلی مهم نیست، با هم بودن مهم است! رقص دسته جمعی و لبخند دسته جمعی! جیغ دسته جمعی! چقدر خوب است!
✔️چقدر خوب است که با شما، توی وبسایت عباسمنش هستم! چقدر لبخند م الان واقعیست! چقدر دوستت دارم، سید حسین عباسمنش! چقدر دوستت دارم مریم بانوی مهربان! چقدر دوستتان دارم، دوستان عزیزم!❤️
منتظر نظرات زیبا و تأثیرگزارتان هستیم.
برای دیدن سایر قسمت‌های «سریال زندگی در بهشت»، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD455MB30 دقیقه
درود بر استاد بزرگ و مریم بانوی عزیز.
این اولین کامنت من هست که میگذارم.
استاد آدم واقعا به وجد میاد.
چقدر زیبا به سمت این همه انرژی هدایت شدید و چقدر زیباتر ماروهم از این حجم از انرژی و شعف بی بهره نگذاشتید.
چقدر زیباست که بری رو تراس خونه و خبر مسابقه تیم شهرتو رو دیوار برج روبرو ببینی.وقتی از تراس خونه استاد به شهر تمپا نگاه میکنی فقط باید بگی خدایا شکرت بخاطر این همه فراوانی.ساختمونهای بلند و برج های زیبایی که با نورافشانی و نمای زیبایی که دارن آدم رو از خود بیخود میکنن.
تو مسیری که استاد فیلمبرداری میکرد و گوشه و کنار شهر رو نشون میداد چیزی جز تمیزی و زیبایی آدم نمی‌بینه.آرامشی که در وجود مردم شهر هست رو قشنگ میشه احساس کرد.چقدر همه با خودشون در صلح هستن.
این همه نظم و انظباط،این همه یکدلی،این همه شور و شعف بین مردم واقعا غیر قابل وصف هست.
اینکه مردم درکنار هم با احساسی بی‌نظیر مثل یک خانواده به تماشای مسابقه تیم شهرشون میشینن و اینقدر انرژی بالاست که وصفش کار کلمات نیست.احساس خوب مردم واسشون اتفاقات خوب رو رقم زد و تیم شهرشون پیروز شد.
اینکه مردم اینقدر مرتب هرکس رو صندلی مخصوص خودش نشسته و فارغ از هر اصل و نژاد و هرچیزی اینقدر باهم صمیمی هستن و از تک تک لحظات زندگی لذت میبرن خیلی زیباست.
چقدر این مردم خودشونو دوست دارن.اینکه از هر موقعیتی برای جمع شدن دور هم و لذت بردن از زندگی استفاده میکنند قابل تحسین هست.
خداروشکر میکنم که به این خانواده ملحق شدم تا روز به روز و قدم به قدم به سمت زیباییها هدایت بشم.خداروشکر میکنم که صبح جمعه رو با این فایل شروع کردم تا توجه به زیباییها و نکات مثبت رو به عنوان تکلیف امروز و هر روز ازین فایل استاد بگیرم.
واقعا سپاسگزارم از خدای یکتا که یکروز صدای منو شنید و منو در مسیر تحول به خانواده دوست داشتنی عباسمنش هدایت کرد تا یاد بگیرم با سپاسگزاری و توجه به نکات مثبت میتونم زندگی ایده آل خودمو خلق کنم.استاد عاااااااشقتم.