دیدگاه زیبا و تأثیرگزار علی عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:
به نام رفیقم، رفیق هدایتگرم که من رو اینجا آورد❤️
✔️خدای من! بازم تمپا! کولونی هیجان…شهر زیبای بهشتی! هر وقت استاد میاد اینجا، یه خبر خوب هست!
✔️چقدر مسیر تا محل مسابقه زیبا، تمیز و رویایی بود! عاشقشم
✔️دیدن این مسابقه و تماشاگران این مسابقه، من رو به سالهای دور برد…. از سال ۷۰ تا سال۹۶، بیست و چند سال، من طرفدار قدیمی ترین تیم فوتبال ایران بودم و همیشه توی استادیوم . توی گرما و سرما من اونجا بودم، توی استادیومهای مختلف شیراز، تا تیم نارنجی پوش محبوبمان، برق شیراز را تشویق کنم،
شما کاملا درست میگویید، استاد عزیز. از یک جایی، سکوهای استادیومهای شیراز، محل عقده گشایی های قبیله ای و شعارهای نژاد پرستانه و توهین و فحاشی به زمین و زمان شد….و قدیمی ترین تیم فوتبال ایران را منحل کردیم رفت…حالا دیگه تیمی نداریم، چون از بازیهایش لذت نمیبردیم….چون توی بردهایش هم دنبال فحاشی به داور و سیستم برگزاری بازیها و فدراسیون و نظام کشورداری! و….بگیر تا قیافه ی همدیگر بودیم!
تیم از لیگ برتربه دسته های پایین سقوط کرد تا منحل شد! افتخار ما تماشاگران بی ادب و خشمگین و غمگین، انحلال تیمی بود که از ۱۳۲۵ فعالیت کرده بود!
حالا، زیباترین استادیوم ایران را برایمان ساخته اند، ولی دیگر تیمی نداریم تا تویش بازی کند! حالا داستان نوجوانی و جوانیهایم، توی استادیوم های ارتش و حافظیه شیراز، به افسانه شبیه است! هیچ یک از جوان‌های امروز و بچه های خودم باور نمی‌کنند!
چقدر زیباست لبخند! چقدر زیباست حال خوبی که بین تماشاگران، مسری است! چقدر عشق است، دیدن یک حرکت زیبا از یک بازیکن و بزرگ کردن ابعاد آن با غریو شادی و شور!
✔️راستی حالا که اینها رو نوشتم،یکی از بزرگترین معماهای زندگیم برایم روشن شد! چرا آنهمه شور و خنده و عشق سالهای دور، از استادیومهای شیراز پر کشید؟ چون تماشاگران، به مرور از تماشاگران شاد و بی غم لیگ تخت جمشید، به تماشاگران خشمگین و سیاسی و بی ادب دهه ۸۰، تغییر ماهیت دادند! چون ما بی ادب و خشمگین شدیم…چون تمام عقده های زندگیمان را به استادیوم میاوردیم تا دسته جمعی فریاد کنیم!
چقدر عجیب است این قوانین جهان هستی!
چقدر بدیهی و واضح است، قانون مدارها و فرکانس!
چقدر زیباست، زندگی
✔️چه بازی معرکه و عجیبیست این هاکی روی یخ! قوانین بدیهی و واضح فیزیک را به چالش میکشد! حرکت بازیکنان، با این سرعت، روی یک تیغه باریک و روی یخ، خیلی احتمالات را به ذهن، متبادر میکند! اینکه استفاده از قوانین و تن دادن به اصول، می تواند چه نتایج خیره کننده و عجیبی بدنبال داشته باشد! این ، فقط وزن بازیکنان است که این شتاب خیره کننده را روی یخ به آنها میدهد! ولی، وزنشان روی این تیغه باریک و در مواجهه با این اصطکاک ناچیز! در واقع، آنها هم دارند روی همین زمین ما راه میروند…با همین وزن ما، ولی به سرعتی چند برابر ما، که به یک گوی و چند تا چوب، جذابیتی فراتر از عرف میدهد و چند هزار نفر را دور هم جمع میکند برای دیدنش! چقدر فوق العاده است، این خرق عادت! این رفتن به دنیاهای جدید! این امتحان کردن چیزهای عجیب و جدید!به یاد حرف استاد درباره استفاده درست از قوانین جهان هستی افتادم، که میتواند آدم را تا ثریا بالا ببرد! این مدل اسکیت کردن، احتمالا اولش خیلی سخت بوده! مثل شنیدن و شنیدن و شنیدن فایلهای صوتی، حین مسافرکشی با پیکان دنده آرژانتینی
✔️چقدر حال خوش، مسری است چقدر استادیوم خوب است! چقدر حال آدم را بهتر میکند دور هم جمع شدن! برد و باخت، خیلی مهم نیست، با هم بودن مهم است! رقص دسته جمعی و لبخند دسته جمعی! جیغ دسته جمعی! چقدر خوب است!
✔️چقدر خوب است که با شما، توی وبسایت عباسمنش هستم! چقدر لبخند م الان واقعیست! چقدر دوستت دارم، سید حسین عباسمنش! چقدر دوستت دارم مریم بانوی مهربان! چقدر دوستتان دارم، دوستان عزیزم!❤️
منتظر نظرات زیبا و تأثیرگزارتان هستیم.
برای دیدن سایر قسمت‌های «سریال زندگی در بهشت»، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD455MB30 دقیقه
به نام خدای هدایتگرم به سمت خوبی ها
سلام خدمت استاد عزیز و فوقالعاده ام و مریم بانوی بی نظیر
سلام به خانواده ی عباسمنشی عالی
این فایل نشانه من بود که هدایت شدم چه هدایتی شد هدایت شدم به سمت شادی آرامش نظم عشق بی قید و شرط که نه سن مهمه نه جنسیت و نه مکان فقط حالشون در هر شرایط عالیه و لذت میبرن همه چیز در صلح و آرامش و عاشقه نظم و آرامشم درونم یه حس فوق العاده ای رو بهم میده وقتی با این همه نکات مثبت رو به رو میشم و میطلبه این هارو تو زندگیش تو تک تک لحظاتش که آزادانه زندگی کنه در آرامش شادی عشق رها منم میخوام این آزادی رو…
چقدر خودشونن مردم بدون اینکه ذره ای وقتی دوربین به سمتشون میچرخه تغییری نمیکنن و همچنان در حال لذت بردن از لحظه که توش قرار گرفتن هستن ، پیر و جوان همه سرحال و شاد هستن با لباس تیمشون یه ست عالی زدن حتی اوناییم که لباس تیم رو نپوشیدن برای هماهنگی سفید و آبی پوشیدن چقدر هماهنگی بین مردمشون نمایانه .اون قطار بین راه که وایستاده بود وقتی استاد داشتن فیلم میگرفتن من همش دنبال راننده بودم و استرس گرفتم که راننده کجاست بعد وقتی دوربین به سمت آدما چرخید دیدم چقدر راحت با آرامش نشستن و بدون عجله ای منتظرن تا زمانش برسه و حرکت کنه . من کلا آدم عجولی نیستم ولی درونم یه حسی یهو بهم حمله میکنه که زود باش ولی خدارو شکر تا کنترل ذهنم تونستم این حس عجله رو تا درصد زیادی از بین ببرم و به آرامش و دقت بیشتر تبدیل کنم و از زندگیم لذت ببرم .من تو این فایل فهمیدم که مردم چقدر واقعا باهم در صلح هستن و به هم احترام میزارن و خیلی راحت بدون هیچ فشار و عجله ای از استادیوم میان بیرون .چقدر راحت هستن با دوربین حتی ری اکشن مثبت از خودشون نشون میدن تا لحظات خوبی ثبت بشه . پلیس نقش راهنما رو داره در این کشور کسی ترسی ازش نداره و بیشتر دوست و همراه هستن و مردم هم خودشون منظم همراهی میکنن از قانون و صلح رو پایدار و جاری میکنن .
خیلییی لذت بردم از نشانم حال و انرژیم خیلییی پایین بود از خدا نشانه ای میخواستم برای شادی بیشتر و آرامش و هدایتش به سمت رشد که به این فایل هدایت شدم . خدارو هزاران مرتبه شکر برای تمام نعماتی که به سمتم جاری هستن و استاد نعمتیست که هر روز در حال گسترش و شکوفاییست و مارو در این رشد کنار خودشون همراه کردن و ما تغذیه میکنیم و همراه قوانین ثابت خدای بی همتایم رشد میکنیم و قد میکشیم خدایاااا شکرت