دیدگاه زیبا و تأثیرگزار علی عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:
به نام رفیقم، رفیق هدایتگرم که من رو اینجا آورد❤️
✔️خدای من! بازم تمپا! کولونی هیجان…شهر زیبای بهشتی! هر وقت استاد میاد اینجا، یه خبر خوب هست!
✔️چقدر مسیر تا محل مسابقه زیبا، تمیز و رویایی بود! عاشقشم
✔️دیدن این مسابقه و تماشاگران این مسابقه، من رو به سالهای دور برد…. از سال ۷۰ تا سال۹۶، بیست و چند سال، من طرفدار قدیمی ترین تیم فوتبال ایران بودم و همیشه توی استادیوم . توی گرما و سرما من اونجا بودم، توی استادیومهای مختلف شیراز، تا تیم نارنجی پوش محبوبمان، برق شیراز را تشویق کنم،
شما کاملا درست میگویید، استاد عزیز. از یک جایی، سکوهای استادیومهای شیراز، محل عقده گشایی های قبیله ای و شعارهای نژاد پرستانه و توهین و فحاشی به زمین و زمان شد….و قدیمی ترین تیم فوتبال ایران را منحل کردیم رفت…حالا دیگه تیمی نداریم، چون از بازیهایش لذت نمیبردیم….چون توی بردهایش هم دنبال فحاشی به داور و سیستم برگزاری بازیها و فدراسیون و نظام کشورداری! و….بگیر تا قیافه ی همدیگر بودیم!
تیم از لیگ برتربه دسته های پایین سقوط کرد تا منحل شد! افتخار ما تماشاگران بی ادب و خشمگین و غمگین، انحلال تیمی بود که از ۱۳۲۵ فعالیت کرده بود!
حالا، زیباترین استادیوم ایران را برایمان ساخته اند، ولی دیگر تیمی نداریم تا تویش بازی کند! حالا داستان نوجوانی و جوانیهایم، توی استادیوم های ارتش و حافظیه شیراز، به افسانه شبیه است! هیچ یک از جوان‌های امروز و بچه های خودم باور نمی‌کنند!
چقدر زیباست لبخند! چقدر زیباست حال خوبی که بین تماشاگران، مسری است! چقدر عشق است، دیدن یک حرکت زیبا از یک بازیکن و بزرگ کردن ابعاد آن با غریو شادی و شور!
✔️راستی حالا که اینها رو نوشتم،یکی از بزرگترین معماهای زندگیم برایم روشن شد! چرا آنهمه شور و خنده و عشق سالهای دور، از استادیومهای شیراز پر کشید؟ چون تماشاگران، به مرور از تماشاگران شاد و بی غم لیگ تخت جمشید، به تماشاگران خشمگین و سیاسی و بی ادب دهه ۸۰، تغییر ماهیت دادند! چون ما بی ادب و خشمگین شدیم…چون تمام عقده های زندگیمان را به استادیوم میاوردیم تا دسته جمعی فریاد کنیم!
چقدر عجیب است این قوانین جهان هستی!
چقدر بدیهی و واضح است، قانون مدارها و فرکانس!
چقدر زیباست، زندگی
✔️چه بازی معرکه و عجیبیست این هاکی روی یخ! قوانین بدیهی و واضح فیزیک را به چالش میکشد! حرکت بازیکنان، با این سرعت، روی یک تیغه باریک و روی یخ، خیلی احتمالات را به ذهن، متبادر میکند! اینکه استفاده از قوانین و تن دادن به اصول، می تواند چه نتایج خیره کننده و عجیبی بدنبال داشته باشد! این ، فقط وزن بازیکنان است که این شتاب خیره کننده را روی یخ به آنها میدهد! ولی، وزنشان روی این تیغه باریک و در مواجهه با این اصطکاک ناچیز! در واقع، آنها هم دارند روی همین زمین ما راه میروند…با همین وزن ما، ولی به سرعتی چند برابر ما، که به یک گوی و چند تا چوب، جذابیتی فراتر از عرف میدهد و چند هزار نفر را دور هم جمع میکند برای دیدنش! چقدر فوق العاده است، این خرق عادت! این رفتن به دنیاهای جدید! این امتحان کردن چیزهای عجیب و جدید!به یاد حرف استاد درباره استفاده درست از قوانین جهان هستی افتادم، که میتواند آدم را تا ثریا بالا ببرد! این مدل اسکیت کردن، احتمالا اولش خیلی سخت بوده! مثل شنیدن و شنیدن و شنیدن فایلهای صوتی، حین مسافرکشی با پیکان دنده آرژانتینی
✔️چقدر حال خوش، مسری است چقدر استادیوم خوب است! چقدر حال آدم را بهتر میکند دور هم جمع شدن! برد و باخت، خیلی مهم نیست، با هم بودن مهم است! رقص دسته جمعی و لبخند دسته جمعی! جیغ دسته جمعی! چقدر خوب است!
✔️چقدر خوب است که با شما، توی وبسایت عباسمنش هستم! چقدر لبخند م الان واقعیست! چقدر دوستت دارم، سید حسین عباسمنش! چقدر دوستت دارم مریم بانوی مهربان! چقدر دوستتان دارم، دوستان عزیزم!❤️
منتظر نظرات زیبا و تأثیرگزارتان هستیم.
برای دیدن سایر قسمت‌های «سریال زندگی در بهشت»، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD455MB30 دقیقه
بسم الله الرحمن الرحیم
سلاااام ،خدمت دوستان عزیز واستاد عباس منش گلم
نکته ای که من به شخصه از این ویدیوفهمیدم اینه که :بیخیال دنیا ،بابا!!!سخت نگیر شاد باش
این برای من یکی درس بزرگی داره برای من که خودم رو عادت داده بودم به غم وفکر میکردم توی ذهنم هرکسی که غم داره باکلاس تره وچون داره غم وسختی میکشه بیشتر میفهمه و شایدم پول دارتر بشه .واینکه حالا تو جایی که من دارم زندگی میکنم تقریبا به این شکل بود که کسی زیاد ادم خوشحالی بود میگفتن این رقاصه اقا از این فاصله بگیر یا یکی که زیاد میخندید میگفتن این دیووونه هست یایکیم که قبول داشتن که شاد وشوخ بود
اکثرا خود افراد میومدن خراب میکردند میگفتن بابا ما کجامون شاده ما بدبختیم میگیم ومیخندیم که این بدبختیامون رو یادمون بره .یا مثلا وقتی که شادی میکنی اماده یه بدبختی وناراحتی بعدش باش انگار که ما لایق شادی زیاد نیستیم .یامثلا این کارایی که تو فیلم انجام می دادند رو کسی انجام میداد مخصوصا اگه بزرگسال بود میگفتن این طرف جو گیره ، چله، یا عقل نداره وبعضی اوقات میزدن تو ذوق طرف اونم توی جمع!!!!!
یا همیشه پدرم میگفت به من کسی شاد نیست تو این دنیا اونی هم که داره میخنده از درون داغونه داره پنهانش میکنه ومن ساده لوح که باور کردم الان هرشادی که میکنم حالم تا مدتی خوبه ولی بعدش سریع بد میشه وضد حال به خودم میزنم یعنی به دنبال دلیلی میگردم که این خوشی رو زهر مار کنم. انگار گویی که خودم رو لایق این شادی که خداوند وسیستم جهان بر مبنای شادی وپیشرفت است نمیدونستم ولی الان دارم یواش یواش بهتر میشم خدارو شکر.چرا چون دارم این نشانه ها رو میبینم ووقتی ملتی رو میبینم که انقدر شادن،احترام بین مردم وپلیس ،دعوا نکردن سر اینکه کی برد کی باخت یا اینکه اوی توهم بیا تیم ما یا همون چیزایی که تو فوتبالمون داریم نمیدونم استقلال چایی میخوره پرسپولیس لایی میخوره وبرعکس و…..اینارو میبینم ندارن کیف میکنم.