سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

بنام الله مهربان

درود بر استاد عباس منش عزیز و خانواده محترمش

سلام دارم خدمت همه دوستان عزیز و گرامی هم فرکانسی ام

سپاسگزارم از الله متعال به خاطر این فرصت و توفیق روز افزون

قبل از اینکه سریال های سفر به دور آمریکا و زندگی در بهشت را ببینم ذهنیت خیلی بدی نسبت به کشور آمریکا و مردم آمریکا داشتم که حقیقتا نمی تونم همه اش اینجا ذکر کنم اما یک قسمتش را بیان می کنم.

۱_ درباره بنیان خانواده و روابط خانوادگی: فکر می کردم بنیان خانواده و روابط خانوادگی در آمریکا خیلی سست است، مثلا زمانی که در سال سوم هنرستان مشغول به تحصیل بودم دبیر تاریخ مان می گفت در آمریکا بنیان خانواده مثل اینجا نیست و فرهنگ شان به شکل دیگر است و خیلی سست است، مثلا می گفت زنان و مردان هرکدومشان دوست های دیگری دارند که بااونها خوش می گذرونند صبح ویا هر زمان دیگری زن و شوهر که می‌خواهند از خونه خارج بشند و برای خوش گذرانی برند هر کدوم به دیگری میگه بهت خوش بگذره……هر کدوم با دوستانشان خوش گزرانی می کنند و فقط در یک مکان زندگی می کنند و هیچ کدوم حق اعتراض نداردو اگر کسی اعتراض کرد و مشکلی ایجاد کرد پیگرد قانونی دارد و جرم است وتا این حد آزادی است.

مثلآ میگفت یک زن و شوهری از ایران به آمریکا سفر کرده بود و زنه از این موقعیتها استفاده کرده بود وقتی که شوهرش اعتراض کرده بود زنه ازش شکایت کرده و مرده را باز خواست کردند و بلاخره زنه از شوهرش جدا میشه و مرد تنها به ایران بر میگرده و مورد تمسخر اقوام و خانواده قرار میگره….که رفتی آمریکا برای تفریح و زنت را از دست دادی و صحبت هایی از این قبیل…..

مثلآ می گفتند اونجا خانواده ها بچه زیاد نمی آرند و بچه داری نمی کنند و بیشتر بچه ها را در پرورشگاه ها پرورش می دهند چون خیلی شون از راه نامناسب به دنیا می آیند و بعدا از اونا در ارتش استفاده می کنند که خیلیی بی رحم هستند چون در خانواده مهر ومحبت خانوادگی را ندیده اند……

این صحبت ها خیلی توی ذهنم بود که حتی من به یکی از رئیس جمهور ها که پدرش را در رسانه ها دیده بودم خیلی توجه می کردم که مثلا خیلی شباهت پدرش است و تعجب می کردم البته من عذر خواهی میکنم از تمامی دوستانی که این کامنت را می خونند به خاطر فکر و ذهنیت من که خیلی خراب شده بود از نظر بنیان خانواده و روابط خانوادگی من آمریکا را اینجوری تصور می کردم.

۲_ از نظر روابط اجتماعی و انسان دوستی و نژاد پرستی : از نظر روابط اجتماعی این قدر حرف شنیده بودم که فکر می کردم هیچ گونه مهر و محبت و تعلق انسانی بین اون ها وجود ندارد و رفتارشون با یکدیگر خشن است و همیشه کشت و کشتار است و نژاد پرستی در اوج خودش است و هر روز جنگ وجدال و زدوخورد بین سرخ پوستان و سفید پوستان و سیاه پوستان است و چیزی بنام انسان دوستی وجود ندارد وآرزویم بود که دین اسلام در اونجا پیشرفت کنه، و همه این مسائل اونجا کمتر بشه و یک جورهایی عذاب وجدان بودم که برایشون نمی تونم به عنوان یک فردمسلمان کاری انجام بدم. بعضی اوقات تجسم می کردم که با دوستانم اونجا رفتم و یک جایی در حال نماز خواندن هستیم، که موردشتم و کتک کاری اونا ها قرار می گیریم.

اینکه توی ذهنم بود این ها هیچ رحمی برای دیگر مردم جهان ندارند به خصوص نسبت به مسلمان جهان و می خواهند ریشه اسلام را بکنند و اون ها را بعنوان کفار می شناختم .

۳- طبیعت کشور آمریکا : فکر می کردم کشور آمریکا بعد از دریایی وجود دارد که بر و برهوت است و فقط کویر است و درختان کویری مثل کز کاکتوس در اونجا وجود دارد و از جنگل و درخت و آب ورودخانه خبری نیست و کشاورزی آنچنانی وجود ندارد و دولتمردان اون کشور می آیند در خاورمیانه نفوذ پیدا و باعث جنگ و خونریزی می شوند و سپس ثروت این کشورها را به غارت میبرند و کشور خودشان را آباد می کنند.

این نگرش که البته من خیلی خلاصه بیان کردم در من بیشتر از طریق تلویزیون و فیلم ها و رسانه های جمعی و مدرسه و از طریق صبحتهای مردم جامعه ایجاد شده است.

خدا را شکر از زمانی که سریال های سفر به دور آمریکا و زندگی در بهشت را نگاه می کنم نگرشم تغییر کرده البته نه کامل ولی بهتر شده…حتی بغضی اوقات فکر میکنم که استاد ما را بعنوان جاسوس نگیرند چون داره همه جا فیلمبرداری میکنه…….بعد به خودم میگم نه بابا استاد باورهای خوبی داره اینجور ی اتفاق برایش نمی افته!!!!!!

در این سریال ها بعضی جاها که خانواده‌ها کنار هم بودند مثلا فرزندان در کنار والدین بودند و نسبت به هم محبت داشتند خیلی تعجب می کردم و یا رفتار مردم در فضاهای عمومی و یا رفتار پلیس و یا رفتار مردم با استاد و خانواده اش همه اش برای من تعجب آور بود.

با آرزوی موفقیت برای همه شما عزیزان