سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

سلام به همگی

تصور من از امریکا در دوران کودکی این بود که امریکا شکل یه ادم خیلی عصبانی تصور می کردم که یه اسلحه دستشه و به هر موجودی که تکون می خوره شلیک می کنه و همیشه در حال کشتنه و این دلیلش این بود که پدر و مادر من صبح تا شب از رادیو و تلویزیون اخبار گوش می کردن و همیشه هم تو اخبارا می گفت تو امریکا کشت و کشتار شده جنگ شده یه بچه با اسلحه رفته مدرسه و همه هم کلاسیای خودشو کشته و …..

یعنی اسم امریکا برام برابر با اضطراب و استرس بود و همیشه فکر می کردم شیطانی که تو قران و توی دین ما بهش اشاره شده همون امریکاست و و هیچ وقت ادم های خوب نباید به اون کشور نزدیک بشن

فیلم هایی که از تی وی پخش میشد نشون میداد که رفتار امریکایی ها با سیاه پوستان خیلی بده و اونارو تحقیر می کنن و توی مزارع از اونا کار می کشن و بهشون توهین می کنن

خبرهایی مثل اینکه فلان دختر محجبه که تو فلان دانشگاه امریکا درس میخونده به خاطر حجابش اخراج شده و اون موقع هیچ کس نبود بگه که دلیل اخراج اون دختر به دلیل حجابش نبوده برو ببین چ فرکانس داغونی فرستاده که اخراج شده یا حتی شاید اخراجش به نفعش بوده و ممکنه به جای بهتری هدایت شده باشه

حجاب برابر با خوب بودن بود

و بی حجابی برابر با فحشا

و چون امریکایی ها حجابی نداشتن پس ادم های بدی بودن و اونجا مردم امنیت اخلاقی نداشتن و دختران مورد تجاوز قرار می گرفتن و خیانت توی زندگی ها بیداد می کرد

و اونا مردمانی بودن که قرار بود برن جهنم

تو عالم بچگی همیشه برام سوال بود که فعلان خانوم خارجی مثلا امریکایی یا اروپایی که یه اختراع یا کشف انجام داده و کلی به همه مردم دنیا خدمت کرده چقدر حیف که قراره اون دنیا بره جهنم فقط به خاطر اینکه حجاب نداره و موهاش بیرونه

چون ورودی های ذهن من این بود که اگر یک تار موت برونه باشه اون دنیا غداب میشی و اویزون میکنن تورو

الان که فکر می کنم دلم برای دنیای بچگیم می سوزه که چقدر ذهنم پر از ترس و استرس بود البته این ترسها و استرس ها و مخصوصا از یه خدای بد اخلاق و عصبانی که با یه شلاق بالا سرمون وایستاده که اگه کسی کوچیکترین اشتباهی کرده بزنه تو سرش خیلی سالها باهام بود یعنی دقیقا تا قبل از اشنا شدن با استاد

وقتی بیشتر و بیشتر با اموزهای استاد اشنا شدن و تبدیل به خوراک شب و روز من شد کم کم اون ارامشی که تمام اون سالها می بایست داشتم اومد سراغم ولی نه یک دفعه اروم اورم

جواب خیلی از سوالاتمو گرفتم فهمیدم خوب بودن ادم ها به ظاهر اونها نیست به فرکانس هاشونه

که البته اگر ذهن پاک و روح رهایی داشته باشی و حال دلت خوب باشه بی شک روی ظاهرت هم تاثیر گذاره

وقتی سفرهای استاد و عزیزدلش شروع شد منم با اون سفرها بزرگ شدم حال دلم خوب شد منم مهاجرت کردم

فهمیدم فقط مسلمون ها نیستن که می تونن خوب باشن خوب بودن فارغ از هر گونه دین و مذهبه

امریکایی که تو ذهن من خونخوار و جنایتکار بود حال من دارم یه چهره دیگه ازش می بینم

اگه امریکا برای ما به اصطلاح جهان سومی ها ابر قدرته و تو هر زمینه ای پیشرفتهای خیلی زیادی داره به خاطر این نیست که داره به کشورهای دیر زور میگه یا از منابعشون سوئ استفاده می کنه

به خاطر اینه که اتقافا روی پای خودشه به خاطر مردم سپاسگزاریه که داره

چون رها از هر گونه مذهب و نژاد و رنگی دوست دارن خوشحال باشن

و مهمتر از همه این خوشحالی رو به بقیه انتقال بدن

جشن می گیرن و توی جاهای عمومی که جمع میشن هر کسی تو حال و هوای خودشه و با تمام وجود داره خوشحالی میکنه بدون اینکه به فکر اذیت کردن یا ایجاد مزاحمت برای بقیه باشه

دیدم که خوب بودن ادم به لباسی نیست که می پوشن که هر چی پوشیده تر باشی با ایمانتری

دیدم کسی اونجا بقیه رو قضاوت نمی کنه

مهربونی رو توی دست تکون دادن غریبه ها برای خانم شایسته دیدم که تازه دوربین به دست هم بود

به صورت کاملا مستند و واقعی دیدم خونواده اونجا معنیش واقعی تره اگر رابطه ای هست کاملا واقعیه بدون تظاهر یا نقاب

دیدم شیوه های تربیت بچه ها اونجا چقدر اصولی تره و از همون بچگی برای مستقل بودن و زندگی بدون وابستگی تربیت میشن یاد می گیرن اعتماد به نفس داشته باشن چیزی که ما تازه تو بزرگسالی باید بکویم از نو بسازیمش

معنی مهمونی رفتن ها برام تغییر کرد تازه فهمیدم دیدو بازدید یعنی چی ؟

فهمیدم زندگی امریکایی ها چقدر قرانی تره که ما فقط اداشو در میاریم تازه دلمونم خوشه چون مسلمان زاده شدیم احتمال اینکه اون دنیا درصد بیشتری ما بهشت بریم بیشتره

غافل از اینکه بهشت تو توی این دنیاست که باید خودت بسازیش اصلا مهم نیست تو چ دین و مذهبی داری مسیر درست رو پیدا کن خدارو تو وجود خودت پیدا کن روی ادم ها و نژادها برچسب نزن رها زندگی کن

استاد ممنونم ازت جواب دادن به این سوال باعث شد این پروسه رو توی ذهنم برای خودم مرور کنم و متوجه بشم از یه ذهنتیت داغون الان به کجا رسیدم چقدر تغییر کردم چقدر دیدم عوض شده و چقدر خوبه که تو جاده خوشبختی هستم و اروم اروم دارم سوت می زنم و میرم جلو دارم به بهشتم نزدیک میشم البته همین الانم توی بهشتم چون دارم با حرفای شما زندگی می کنم و کنار این دوستای خوبم هستم که خوندن کامنتهاشون هر روز داره مدارهامو بالاتر میبره

حال دل همتون عالی