سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به استاد بزرگوار و اعضای خانواده بی نظیر عباسمنش. سوال استاد رو می تونم از سه بُعد مختلف جواب بدم:

بخش اول ) بک گراند عمومی مردم ایران از آمریکا (از دید یک دهه شصتی 39 ساله ساکن تهران) :

هرچی فلاش بک میزنم ذهنیت و تفکرمون در مورد آمریکا، خصومت و فریاد و خونخواری و استکبار و ظلم و کینه و دشمنی بوده،مخصوصا از وقتی که وارد مدرسه شدیم. به محض ورود به ساختمون مدرسه باید از روی پرچم آمریکا رد میشدیم و با قدمهای کوچیکمون زیر پا لهش میکردیم،سر صف باید جوری فریاد مرگ بر آمریکا سر میدادیم که صدامون به گوش همه غربیها و آمریکاییا برسه و با یه حنجره پاره و گرفته میرفتیم سرکلاس، با مناسبت و بی مناسبت و آخر نماز جماعت مدرسه و محله و نمازجمعه باید با مشتهای گره کرده بلند مرگ بر آمریکا میگفتیم،تو تظاهرات سیزده آبان باید پرچمش رو به آتیش میکشیدیم و تو ذهن بچه گونه مون خوف میکردیم از مناسبت تسخیر لانه جاسوسی که بیشتر شبیه اسم یه فیلم ترسناک بود تا یه واقعه تاریخی،هر سال و به کرات سرنگونی هواپیمای مسافری ایران توسط ناو آمریکایی رو تو تلویزیون نشون میدادن و از چنگال خونین آمریکا پرده برداری میکردن،مدام سرود “آمریکا،آمریکا ننگ به نیرنگ تو” پخش میشد و ما تصور میکردیم که ” خون جوانان ما، میچکد از چنگ تو” ، به خوردمون داده بودن که پشت صحنه جنگ ایران و عراق حمایتهای بی دریغ آمریکا و دادن سلاح و امکانات به رژیم بعثه،هر بمبگذاری و حرکت تروریستی تو تهران و ایران رو ربط میدادن به ایادی استکبار از جمله آمریکا و اسراییل، رو دیوارهای مدرسه مون نوشته بودند : «به آمریکا بگویید از دست ما عصبانی باش و از این عصبانیت بمیر» و «هر چه فریاد دارید بر سرآمریکا بکشید» و ما هم باور میکردیم و عربده میزدیم سر صف تا آمریکا رو نیست و نابود کنیم. تو تلویزیون نشون میدادن که همه دانش آموزا تو ایالتهای مختلف آمریکا،مسلح میرن سر کلاس و هر ازگاهی یکیشون مدرسه رو به رگبار میبنده و چهل پنجاه نفرو میکشه و ما خدارو شکر میکردیم که اگه هیچی نداریم حداقلش امنیت داریم و هیشکی سر مدرسه نمیکشدمون!! نشونمون داده بودن که ینگه دنیا مهد فسق و فجور و نژادپرستی و خشونت و اعتیاد و بی بندوباریه،بنیان خانواده بر آبه و روابط نامشروع و سکس آزادانه در گوشه گوشه شهرهای آمریکا بیداد میکنه. نشونمون داده بودن که تو آمریکا همه دنبال حداقلها هستن و بخاطر قحطی مردم هجوم میبرن به فروشگاهها و غارت میکنند اونها رو و تمام خیابونها پر از گدا و بی خانمانه و مردم هر روز بخاطر فشارهای اقتصادی و نا برابری و تبعیض و خشونت دارن یه گوشه شهر آزادانه تظاهرات میکنن و شعار عدالتخواهی سر میدن و پدرهامون این تصاویر و اخبار رو میدیدن و بهمون گوشزد میکردن که قدر داشته های ناچیزمون رو بدونیم. نشونمون میدادن که تمام رییس جمهورها و مسئولان آمریکا احمق و نادان و ناکارآمدن و کشورشون رو دارن بسمت افول و تباهی سوق میدن،باور کرده بودیم که آمریکا جهانخواره و مدام داره کشورهای مختلف رو استثمار میکنه و تو عراق و افغانستان و کویت و … داره جنگ افروزی میکنه، تمام مسابقات ورزشی ایران و آمریکارو انقدر حساس میکردن که اگر میبردیم میشد یه برد حماسی و تاریخی و دندان شکن و آهنگ دلاوران نام آوران پخش میشد و اگر میباختیم هیچی از ارزشهای ما کم نمیشد و مظلوم نمایی میکردیم و داد میزدیم که علنا حقمون رو خوردن در کمال وقاحت. نشونمون داده بودن که آمریکا کشور فراریا و آدمهای خلافکار و از همه جا رونده های قبل از انقلابن که اونجا دارن با بدبختی و فلاکت روزگار میگذرونن. سوژه های سرزمین یانکیها همیشه رو جلد روزنامه ها و مجلات بود و رو در و دیوار شهر پر بود از تصاویر و شعارهایی در مذمت آمریکا و خباثت ابدی که همراهشه و ما باور کرده بودیم که هیچوقت دوس نداریم تو آمریکا زندگی کنیم یا حتی یه سفر چند روزه داشته باشیم به اونجا. انگار اطلاعاتمون راجع به آمریکا خیلی بیشتر از جایی بود که داشتیم توش نفس میکشیدیم و زندگی میکردیم.

بخش دوم ) دیدن تضادها و جستجوی حقیقت و مقایسه ها

بزرگتر که شدیم و اینترنت که وارد زندگیمون شد و عقلمون بیشتر کار افتاد فهمیدیم که یه جای کار می لنگه،سوالاتی که مدام تو ذهنمون شکل میگرفت و مغزمون رو درگیر میکرد مثل اینکه: چرا دلار آمریکا واحد پول معتبر و برتر جهانه و همه کشورها به عنوان یک واحد پولی قوی قبولش دارن؟ چرا همه راجع به کیفیت ابزار و وسایل و امکانات آمریکایی که یا از قبل از انقلاب براشون بجا مونده بود و یا بعنوان هدیه و سوغاتی دریافت کرده بودن شگفت زده میشدن و کیف میکردن از داشتنش؟! چرا اکثر قریب به اتفاق تکنولوژیها از آمریکا ظهور پیدا میکنه؟ چرا اینقدر ثروتمنده این کشور؟ چرا بورس و اقتصادش انقدر قوی و فوق العاده اس؟چرا هر از گاهی آمار درمیاد که بچه فلان مسئول ارشد مملکت و حکومت که شعار مرگ بر آمریکا سر میده تو آمریکا درس میخونه و زندگی میکنه؟ چرا دست خیلی از مردم و مسئولین گوشی آیفونه و همه عضو فیسبوک و اینستاگرام و توییتر و واتساپن و ایمیل دارن و از نرم افزار آفیس و ویندوز و کامپیوتر استفاده میکنن؟ چرا همه دنبال لاتاری و مهاجرت به آمریکان؟چرا اکثر کشورها سعی میکنن مناسباتشون رو با آمریکا گسترش بدن و تمام تلاششون رو میکنن که با برترین کیفیت محصولاتشون وارد بازار آمریکا بشن ؟ چرا خیلی از نوابغ ایرانی تو مشاغل سطح بالای آمریکا در حال فعالیتن؟ چرا دانشجوهای نخبه ایرانی آمریکا رو به عنوان هدف اصلی ادامه تحصیل و اشتغالشون انتخاب می کنن؟ چرا مردم مدام به دنبال دیدن فیلمهای روز هالیوودن و اخبار سلبریتیهای آمریکایی رو مشتاقانه دنبال میکنن؟ چرا آمریکا زورش به همه میرسه و میتونه همه کشورها رو تو تحریم کردن ما و تحت فشار قراردادنمون همراه خودش کنه؟ چرا ماشین های آمریکایی انقد باشکوه و عظیم و قدرن؟ چرا برترین موزیک ویدئوها و انیمیشن ها و سریالها از دل آمریکا منتشر میشه تو کل جهان؟ چرا اکثر ثروتمندای دنیا تو آمریکا ساکنن؟ چرا همه دنیا نتیجه انتخابات آمریکا براشون مهمه؟ چرا این کشور با تاریخ کم عمقی که داره نسبت به ما با این دیرینه باستانی و تمدن قدیم که مدام ازش دم میزنیم اینقدرررر با اختلاااااف زیااااد پیشرفته تره؟ چرا هر کسی که یه فامیل و یا دوست تو آمریکا داره انقد با ذوق و شوق و با پُز مخصوص ازش یاد میکنه؟ این سوالا و خیلی از پرسشهای دیگه باعث شد که بیشتر فکر کنیم و یه نگاه دقیقتر به خودمون و اونا بندازیم و این پیگیری و مداومت و این خواسته ذهنی مارو سوق بده به سمت جواب سوالات تموم نشدنیمون

بخش سوم ) کشف حقیقت با مشاهده فایلهای سفر به دور آمریکا و زندگی در بهشت

خب با عضویت در سایت عباسمنش و ورود به اون که با ارسال فرکانسمون برای رشد و تغییر و پیشرفت، حاصل شده بود دریچه های تازه ای از سبک زندگی و فرهنگ و رسوم و امکانات و طبیعت آمریکا به رومون باز شد و تازه دوزاریمون افتاد که زهی خیال باطل که سالها در غفلت و گمراهی بودیم. وقتی دیدیم که چقدر این کشور، پهناور و سرسبز و مدرن و زیباست بر عکس چیزایی که حداقل تو ذهن من بود که آمریکا یا بیابون و برهوته با کاکتوسهای چندمتری و بلند و تُنک یا پر از شهرهای شلوغ با جمعیت زیاد و برجهای سربه فلک کشیده اس، فهمیدم که من هیچی از طبیعت و جغرافیای آمریکا نمی دونستم و تعجب کردم که ما همش داریم دعا و نماز باران و قرآن می خونیم و خودمون رو بنده باتقوای خدا می دونیم اما باران و فراوانی و سرسبزی و برکاتش برای آمریکاییهای کافر و نامسلمونه، دیدیم که ما دم از تشکیل و تحکیم خانواده میزنیم و ازدواج رو سنت پیغمبر می دونیم و میگیم روزی بچه همراهش میاد اما ماشالله آمریکاییها هر کدوم حداقل سه چهارتا بچه دارن و تو خونه های بزرگ زندگی میکنن و به همسرشون وفادارن و کلی خدمات و امکانات رفاهی دارن و با زن بچه شون خوشن و میگن و میخندن و لذت می برن و در عین علاقه و دلبستگی به حریم هم احترام میذارن در حالیکه تو ایران که داعیه یک کشور اسلامی و با فرهنگ کهن رو داره آمار خیانت و طلاق و تک فرزندی و پیر شدن جمعیت و دور شدن اعضا خانواده از هم رو به افزایش و رشده. دیدیم که استاد چطور آزادنه با هر تیپ و لباسی که میخواد میره و خیلی راحت و بدون هیچگونه منع و قضاوتی از همه جا فیلم و عکس میگیره در صورتی که تو ایران اگر یه کم خلاف عرف جامعه لباس بپوشی یا انگشت نما میشی و مورد تمسخر قرار میگیری یا سروکارت با گشت ارشاده یا حتی هر جای عمومی و خصوصی اجازه عکاسی و فیلمبرداری نداری و هر کسی به عنوان ایست بازرسی بخودش اجازه میده ماشین و وسایل و موبایل و جیبات رو تفتیش کنه و بهت مشکوک بشه چه برسه به اینکه بخوای از دِرون و هلی شات استفاده شخصی کنی. دیدیم که استاد وقتی از هرکی فیلم میگیره با لبخند و چهره گشاده برای استاد و مریم جان دست تکون میدن و باهاشون خوش و بش میکنن برعکس اینجا که یا باهات برخورد میکنن یا روشون رو برمیگردونن یا متهم میشی به فضولی و جاسوسی کردن. دیدیم که آمریکا مهد تکنولوژی و ثروته و هر روز کلی ایده جدید داره اجرا میشه و کمک میکنه به رشد و گسترش جهان و باعث خلق ثروتهای میلیون دلاری میشه و این تکنولوژی صادر میشه به سرتاسرجهان تا باعث بهبود کیفیت زندگی بشه اما ما درگیر صف نون و مرغ و روغنیم و حواسمون باید باشه که تحمل این سختیها باعث میشه که اون دنیا سر از بهشت دربیاریم و نماز و روزه مون رو با شدت هر چه تمامتر و اول وقت و بموقع انجام بدیم تا یه وقت گرفتار خشم و غضب الهی نشیم. دیدیم که تو آمریکا با بهونه و بی بهونه شادن و در حال رقص و پایکوبی و لذت بردن و جشن گرفتنن و با چهر های بشاش در حال لذت بردن در کنار همن اما به ما گفتن بلند نخندید و خیلی شادی نکنید چون آخر خنده گریه اس و باید همیشه مشغول عزاداری و تو سروسینه زدن باشی و تمام شهادتها و وفاتها باید مشکی بپوشی و آهنگ گوش ندی و اندوهگین باشی چون هر چی بیشتر گریه کنی خدا گناهاتو بیشتر میبخشه و اون دنیا احتمال اینکه بری بهشت بیشتره و سه ماه رمضون و محرم و صفر که اصلا شادی و خنده حرومه و فقط باید عزادار باشی. دیدیم تو فایلها که چقدر مردم و فروشنده ها و کارمندها و همسایه ها مهربون و مسئولیت پذیر و شادن و هوای همدیگه رو بشدت دارن و با همه محترمانه و مهربون برخورد میکنن جوری که انگار سالهاس همدیگه رو میشناسن در حالیکه تو ایران همسایه ها هیچکدوم همدیگه رو نمیشناسن و سریع از تو راه پله و آسانسور رد میشن تا یه وقت با بقیه چشم تو چشم نشن و فروشنده ها و کارمندها همیشه از مشتری و ارباب رجوع طلب دارن و با سرسنگینی و رخوت برخورد میکنن و بعد از اتمام کار و فروش هیچ مسئولیتی در قبال شما ندارن.دیدیم که همه آدمها با هر نژاد و ملیتی از حقوق یکسان برخوردارن و همه امکان رشد و پیشرفت و ایجاد ثروت رو دارن،دیدیم که چقدر نظافت و نظم و ترتیب و قانون مداری تو شهرها و خیابونا و محله ها به چشم میاد و چقد همه با خودشون و شهر کشورشون تو صلحن،دیدیم که همه چی فراوونه از بارون و سرسبزی گرفته تا انواع خودرو و موتورسیکلت و فروشگاه و رستوران و امکانات شهری و خدمات و تکنولوژی،دیدیم که چقدر این مردم به طبیعت و تاریخ و فرهنگشون احترام میذارن و به نیکی ازشون یاد میکنن،دیدیم که چقدر کمک میکنن به ثروتمند شدن همدیگه با خرید کردن و گشت و گذار و تفریح کردن و لذت بردن،دیدیم که چقدر هر کی سرش به کار خودشه و دیگران رو قضاوت نمیکنه و به عقاید و سلایق هم احترام میذارن،چقدر آدمها محترم و با اخلاق و تمیزن برعکس چیزایی که تو ذهن ما ساخته شده بود و چقدر الان هممون با جون و دل علاقه داریم که خیلی زود مهاجرت کنیم به آمریکا و از اینهمه فراوانی و ثروت و پیشرفت و رفاه لذت ببریم تا اینکه اینجا سرمون گرمِ قطعی برق و اینترنت و تحریم و قیمت دلار و سیاست و غرغرهای ابدی باشه. اکثریت مردمان اون سرزمین آگاهانه و ناآگاهانه و با اجرای درست قانون های طلایی جهان مثل حال خوب و شاد بودن،مثل سپاسگزاری و مثل قدرت خلق کنندگی انسان و بدون چشمداشت از دولت و نظام حکومتیشون دارن بینهایت ثروت و فراوانی و رفاه رو وارد زندگیشون میکنن و به ما یاد میدن که این باورهای قدرتمند انسانه که باعث خوشبختی و آرامش میشه نه تعصب و دین و مذهب و دولت و حکومت . ممنون استادجان و مریم خانم که با این فایلهای بینظیر و عالی دیدو باور مارو نسبت به آمریکا تغییر دادین/

به امید دیدار خیلی زود شما در آمریکای زیبا و بی بدیل