سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

سلام استاد جانم سلام مریم عزبزم و بچه های زندگی در بهشت💜

در مورد سوال اول باید بگم که من تمام باورهای اشتباهم رو در سن بزرگسالی بوجود اومدن بدترین باور من از سیاه پوستاست، فکر میکردم و میکنم هنوز که اینا کلا خلاف کارن، مواد مخدر زیاد مصرف میکنند و اعتماد بنفسشون به شدت پایینه، در مورد سفید پوستها کلا نظر منفی کم داشتم فقط توی بزرگسالی دیده بودم بچه ها ١٨ ساله میشن میرن و دیگه کلا از دست در میرن و ممکنه به خلاف کشیده شن،اما وقتی اومدم اروپا دیدم این خیلی خوبه که از سن ١٨ سالگی مستقل میشن و عالیه،حتی در مورد اروپا هم همینطور فکر میکردم که صمیمیت بین مادر و دختر نیست اصلا و یه باور غلط دیگه اینکه یهو عاشق یکی دیگه میشن و میرن ولی این باورها خیلی سطحی بودند و با زندگی اینجا و نزدیک شدن بهشون دیدم همش باور غلط بوده اینا خیلی هم انسانهای درستی هستن توی رابطه هاشون به شدت پایبندن ولی در مورد سیاه پوستها باور خیلی بدی داشتم و دارم و این باورها همه از فیلم بودند چون خانواده من اصلا نه اخبار گوش میکردند نه مذهبی بودند و یادم نمیاد چیزی راجع به غرب یا امریکا توی بچگی و خانوادم شنیده باشم اما بیشتر از فیلم های همین ۶-٧ سال اخیرن، و خانواده همسرم که سالهاست اونجان به ما میگفتن بعداز ساعت ٨-٩ نرید پیاده روی چون اینجا مثل فنلاند امن نیست، هُم لِس داره و خطرناک و اصلحه وقتی ازشون پرسیدم تاحالا چند بار تجربه بد دارید هیچ کدوم نداشتند حتی یکیشون هم نداشتن و گفتن ما تجربه نکردیم ولی شنیدیم.یعنی حتی کسانی که ٢۵ ساله دارن توی امریکا زندگی میکنند و میبینند که امن هست همه چی میلیونها برابر بهتر از کشور خودمون هست باز دارن میگن امن نیست چون صبح تا شب اخبار ایران رو گوش میدن و فیلم میبینن، مهم نیست کجایی وقتی باورهات خرابن چشمت واقعیت رو نمیبینه.

و ما هر شب دیر وقت طبق عادتمون میرفتیم پیاده روی دیدیم بابا اینا هیچ فرقی با مردم فنلاند ندارند حتی افراد فقیر و بی خانمان هیچ بدی ندیدیم،امن اَممممممممن، نه یک بار و دو بار، هر شب و روز بیرون بودیم وقتی عطسه کردم بارها و بارها گفتن عافیت باشی، یا اینکه وقتی کمپ کردیم یه نفر گفت کمک میخواید و چندساعت کمک کرد، کافی اورد و حرف زدیم و باورهامون خیلی بهتر شد، و در سریال سفر به دور امریکا هم که دیدم بابا اینا بینظیرن، اون خانمی که بهتون کتاب داد در مراسم روز شکرگزاری، اون خانمی که با مادرشون زندگی میکردن و شما رو دعوت کردن خونشون، مهمونهاتون که میومدن، همه بینظیر بودند یه صفت خوبشون که دیدم توی سفرم سلام میدن و میپرسن چطوری؟ این برام به شدت جذاب بود و من عاشق مردم امریکام بخصوص سفیدپوستها بطور کلی من باور بد ریشه دارم فقط به سیاه پوستهاست و به همین دلیل هم بود که توی اولین سفرم یهو اتفاقی هدایت شدیم به یه محله ای که سیاه پوستها دم در خونشون نشسته بودند و صحنه جالبی برام نبود من این باور رو به شدت دارم روش کار میکنم و هنوز هم میفهمم که توش ضعف دارم وقتی الان داریم دنبال خونه میگردیم اونجا تمام تلاشم اینه که سیاه پوستها همسایمون نباشن ، و دارم سعی میکنم باورهام رو شناسایی کنم و درستشون کنم.

ممنونم استاد جانم که با این فایل کمک کردید باورهامون رو یه شخم بزنیم باز ممنونم💜💜💜💜

Somi