سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

سلام بر عادله عزیزم. چقدر خوشحالم که بعد از چند روز تصمیم برای گذاشتن کامنت برای شما، امشب دارم عملیش میکنم. راستش هدف من از این کامنت مسئله دیگری بود. از روزی که در فایل های گفتگو صدای پر از عشق و انرژیت رو شنیدم دلم میخواست خیلی خاص ازت تشکر کنم بابت انگیزه ای که به من دادی. هم از شما هم از آبجیت و آقای خوشدل و سایر دوستان که در گفتگو شرکت کردند و با صحبتهاشون من و سایر اعضای خانواده رو به وجد اوردن و انگیزه تغییر رو در ما بیشتر و بیشتر کردن. همه دوستان البته اسم چند تا رو مونده توی ذهنم. سپیده، حامد، عرفان و آبجیشون و … و دوستی که نقاش هستن و چقدر راحت و آسون به یه گالری در بهترین جای اصفهان هدایت شدن و بعد هم ازدواج و مهاجرت به ایتالیا و … اسم ها در ذهنم نمونده با اینکه چند بار این فایلها رو گوش دادم. اما مهم انگیزه و اشتیاقی هست که در من ایجاد کرد. منی که اطرافیانم تصور هم نمیکنن که چقدر دارم رو خودم کار میکنم در حالیکه دو هفته ست که از آسمانی شدن پدرم میگذره. و همه انتظار دارن الان در غم و اندوه باشم اما من اون آدم گذشته نیستم گرچه بقول استاد نجواهای ذهنیم خیلی زیاده. اما همین که به این نتیجه رسیدم که مرگ فقط یه رهایی هست و یه مرحله طبیعی در زندگی هر فرد و این باور که احساس بد = اتفاقات بد و بالعکس و دنیا بر اساس قوانین عمل میکنه نه چیز دیگه فکر میکنم تغییر محسوسی هست برای من. خلاصه وقتی تصمیم گرفتم ازت تشکر کنم اسم قشنگت رو در لیست بیشترین نظرات سایت دیدم و خیلی هیجان زده شدم پروفایلت رو دیدم و چهره زیبات رو . و چقدر خوشحالتر شدم که دوست زیبایی چون شما دارم. و اشتراک نظراتت رو برای خودم فعال کردم. این چند روز فرصت نکردم برات کامنت بذارم امشب گفتم دیگه بهانه تراشی کافیه همین الان بشین و تایپ کن. و شروع کردم …عادله عزیزم نمیدونی چقدر خوشحال شدم وقتی چند روز پیش این کامنت زیبات رو دیدم. سپاسگزارم. نکات مهمی که اشاره کردی به القایی هست که دوستان برای استاد بکار میبرن و چقدر زیبا اشاره کردی به این موضوع چه ریزبینانه زیبایی ها رو میبینی. شاید من نوعی خیلی عادی کلمه استاد رو برای آقای عباسمنش ببرم. اونهم چون فکر میکنم استاد کسی هست که صاحب اثری باشه و خلاقیتی از خود به خرج داده باشه. اما شما چقدر زیبا به این موضوع پرداختی. ممنونم 😍

چقدر زیبا به ذهنیت خودت و به واقعیت های آمریکا اشاره کردی. و این جملات زیبات رو باید بارها برای خودم تکرار کنم: به اندازه ای که حرکت میکنی باور میکنی به اندازه ای که باور میکنی به دست میاری. البته من فکر میکردم اصلش اینه که به اندازه ای که باور میکنم حرکت میکنم ….

چه باور زیبایی برای خودت ساختی و جمله زیبایی بکار بردی: خونه ای رو ظاهرا متعلق به خودت هست مالکیتش رو به خدا دادی و خودت رو هم مهمون میدونی. من خودم به تازگی استخدام آموزش و پرورش شدم و دروسی رو تدریس میکنم که اصولا باید وحدانیت رو به دانش آموزان یاد بدم و ای کاش این امکان وجود داشت تا دانش آموزان یه واحدهایی هم داشتن که توحید و یکتا پرستی رو به صورت واقعی و اصل و حقیقت یکتا پرستی یاد میگرفتن مثلا فیلم زندگی شما و اعضای سایت و البته سرورم استاد عباسمنش عزیز رو میدیدن و … این جمله زیبا چند روزه بارها در ذهنم تکرار میشه که واقعا یه انسان چقدر میتونه بزرگ باشه که خونه ای که سندش به نام خودش هست رو متعلق به خدا بدونه و خودش رو مهمون این خونه. خب این نمونه توحید عملی هست. خدایا نمیدونم چطور ازت تشکر کنم که من رو با این آموزه ها آشنا کردی. خدایا من چرا فراموش میکنم عشق تو رو. من خوشحالم خوشحالم که‌ به این صحبت های پر از آگاهی هدایت شدم و این خوشحالیم وصف ناپذیره.

خیلی از نظراتت رو با جون و دل میپذیرم و قبول دارم. خلاصه خوشحالم که دوست خوبی چون شما دارم. باز هم سپاسگزارم … آرزو میکنم از این خوشبختی که‌الان داری خوشبخت تر باشی و سلامتی و ثروت و سعادت همراه همشگیت باشه دوست من. 😍😍😍😍