سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

با سلام استاد عزیز

با استناد به آموزه های شما و قوانین حاکم بر جهان ، هر پدیده ای و هر چیزی در این دنیا و دستگاه الهی یک وجه دارد و آن هم خیر است و بنایش هم خیر است ولی در وجود مادی ما بخاطر وجود احساس دو وجه منفی و مثبت پیدا میکند و اصل مهمی که در زندگی ما نقش بازی میکند کانون توجه ماست که با حواس پنجگانه ، منطق و گواه برای ذهن ما ایجاد میکند و ذهن مادی ما هم چون گرایش به شواهد مادی و اتفاقات مادی دارد آن را ملاک قرار داده و قبول میکند متاسفانه همه ما در کشوری بدنیا آمدیم که سنگ بنای آموزش و پرورش آن بر اساس کلام و گفتار که از مبانی توجه میباشد و بدتر از آن از جنس منفی آن بوده و این مسئله چنان همه گیر بوده که با کوچکترین حرفی و یا خبری قدرت حساسیت منفی بافی و تعبیر منفی ما جلوه کرده و اکثریت ما ایرانیها بجای معروف شدن به جماعت پر شعور معروف شدیم به جماعت پر شور و احساس و آنهم از نوع منفی ، مثل احساس منفی قربانی شده ، ظلم دیده ، که میخواهد اعاده حق کند و همیشه طلبکار هست و اکثر ما در این وانفسا تن داده به شواهدی بودیم مانند فیلمها و خبرها و اتفاقات ملموس که چاره ای جز آن نداشتیم و به زور و یا اجبار باید از بزرگترها و یا اجتماع پیروی میکردیم چون به حد آگاهی و آنالیز خود و شناخت خود نرسیده بودیم تا خود را از بافت مسموم اکثریت جدا کنیم و توجه خود را به سمت خواسته هایمان ببریم و این فضا و رسانه و شور و شعار چنان رسوبی از شخصیت کشورهایی مثل آمریکا و بقول شما عراق و اسرائیل و فرهنگ حاکم بر جامعه آنها در ذهن ما ایجاد کرد که نیاز مبرم به بازنگری برای همه ما دارد مخصوصاً وقتی این بازنگریها با شواهد عینی و ملموس مانند تک تک قسمتهای سفر به دور آمریکا و تعامل با شهروندان و نوع احساس و نوع برخوردشان و صداقتشان این قدرت را به ما بخشید که قدرتمندانه ذهن شرور خود را سر جایش بنشانیم بطوریکه چنان انس گرفته ایم با این سریال که گویا خانه خود ماست شهر خود ماست کشور خود ماست و این دیدگاه تازه متولد شده ما را به ساحل صلح و آرامش رسانده که مطمئنم که اگر وضع مالی اعضای سایت عباسمنش به حد عالی بود شاهد مهاجرت هزاران نفر ثروتمند به آن کشور پیشرفته بودیم ولی چه کنیم که هنوز درفضایی هستیم که هر چه سعی میکنیم و خوراک ذهن خود را مراقبت میکنیم باز نیاز به زمان بیشتری داریم و بقول شما باورهای محدود کننده یکی دوتا هم نیستند و زندگی ما هم در بیرون شهر نیست که دور از اتفاقات و سروصدا و غیره که تمرکز را از بین میبرد، باشد، و همین مسائل زمان ما را طولانی میکند ولی دیدگاه ما و باور ما مخصوصاً نسل جدید ایران بخاطر وجود شواهد گسترده از رسانه های گسترده و قابل دسترس نسبت به کشور و فرهنگ و مردم و حتی امکانات و زیبایی آن کشور واقعآ زیرو رو شده البته میزان باور ذهنی هر شخصی نتیجه متناسب با همان باور را ارائه میکند. در کل دیدگاه شما و تعهد شما و باور و ایمان شما چقدر به درجه خلوص و زلال رسیده بود که چنین کشوری منفور زیبا جلوه میکند چنین مردمی ولنگار مهربان و صادق جلوه میکنند و چنین فرهنگی وحشی عالی جلوه میکند پس برداشتن عینک بدبینی و توجه به نکات مثبت است که چنین نتیجه ای را بدنبال دارد. ما اگر همچنان به کشورهای دیگر با دیده نفرت و دشمن و ظالم و بی فرهنگ ببینیم با همین دیدگاه اگر بهشت خدا برویم باز برایمان جهنم خواهد بود چون دیدگاه ما خراب است.هنوز برخوردهای مردم خوشرو و مهربان و محترم آمریکا فرهنگ آزادی و پاکیزگی و احترام به طبیعت و انسان و موجودات دیگر و احساس لیاقت و ارزشی که برای خود و جامعه خود قائلند و برکاتی که از وفور امکانات و نعمتها در سریال زندگی در بهشت و یا سفر به دور آمریکا را دیده ایم در دل و جان ماست و براحتی با دیدن آنها هم اشتیاق ما بیشتر میشود و هم دلتنگی و احساس نا امیدی ما براحتی رفع میشود و این ها را مدیون شما استاد عزیز هستیم آرزوی سلامتی و سعادت برایتان دارم