سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

با سلام ووقت به خیر به استاد عباسمنش و خانم شایسته گل و همه ی بچه های خوب سایت :

خوب فکر می کنم همه ی ما ذهنیت تقریبا یکسانی از کشور آمریکا و مردمش داشته باشیم، مخصوصا ما دهه ی شصتی ها که دیگه بمباران از باورهای نادرست تلویزیون و روزنامه ها بودیم . چون مثل حالا دسترسی به موبایل و نت و کامپیوتر نداشتیم و فقط 3 یا 4 تا کانال تلویزیون بود.

اونم در شرایطی که پدر خانواده کلا روی خبرها زوم بود و جرات نفس کشیدن هم نداشتیم و معمولا ساعت اخبار با نهار و شام خوردن همزمان بود . و جالب اینجا بود که اخبار تکراری بود ولی چنان پدرم گوش می کرد که انگار دارند بهترین خبرها رو گوش میده. خبرها هم معمولا از جنگ فلسطین بود یا نارضایتی مردم آمریکا از پلیس های خشن و تبغیض نژادی و تجاوز به حقوق سیاهپوستان و … .

و من تا قبل از این مستندات (سفر به دور امریکا و زندگی در بهشت) اصلا هیچ وقت دلم نمیخواست تجربه سفر به امریکا رو داشته باشم و فقط به کشورهای مثل سوئد و هلند و مالزی و این جور کشوها فکر می کردم و به قولی جبهه داشتم در مقابل سفر به امریکا.

و از طرفی فکر می کردم اونجا فقط برای بی حجاب ها و بی دین ها خوبه واگر بخوام دین داشته باشم کلا باید قید حتی گردش به امریکا را زد.

در حالیکه می دیدیم که در فروشگاهها و فرودگا ها و پارک ها و… خانمها با حجاب کامل و حتی رنگین پوست به راحتی دارند کارشون را انجام میدن و کسی مزاحمشون نمیش به بهانه حجاب یا رنگین پوست بودن.

وحالا میبینیم چقد پلیس این کشور وظیفه شناس هست و مثلا اگه در بزرگراه مشکلی پیش بیاد اینقدر کمک میکنه تا کاملا مشکل برطرف شه و حتی هستند تا طرف با خودروش حرکت کنه بره.

و مسئله دیگه فرهنگ بسیار بالای اونهاست و میبینیم که وقتی استاد تازه اسباب کشی کرده بودند همسایه ها اومدن و شماره دادند و گفتند هر کاری داری به ما بگو . و اصلا نگفتن حالا ببینیم استاد چه دینی داره ؟ از کدوم کشور اومده ؟ و…

و به نظرم مهمترین نکته از فرهنگ مردم امریکا بدون تعارف بودن اوناست .و این مسئله در مهمان بودن در خونه شما کاملا پیداست . اینکه خودشون غذا درست کنند و تمیز کنن و برای خودشون سرگرم باشن . حالا خدانکنه برای ما میخواست مهمون بیاد باید از کار و زندگی مون می زدیم که بتونیم براشون سنگ تموم بزاریم و مسئله غذا که نگو .مثلا اگه شام ونهارشون تکراری بود بی احترامی به خودشون می دونستند .

و حتی یه نون خشک هم همراهشون نمیاورند و کاملا میزبان باید خرج بکنه.

و باید کلی تعارف رد وبدل می کردیم که خدایی نکرده به کسی برنخوره .

و جالب بدونید ما تا همین چند وقت پیش از این مهمون ها داشتیم که مثلا 10تا 15 نفر می امدند بدون اینکه خبر بدن.

چون دردو شهر متفاوت زندگی می کردیم و یک دفعه شب یا نیمه شب می امدند و ما باید به سرعت وسایل پذیرایی را آماده می کردیم . و دیگه خودتون تا ته قضیه رو برید.

و حالا میبینیم مهمانهای استاد هماهنگ کردن و خودشون کلی وسیله پذیرایی و سرگرمی اووردن. و اینکه اجازه میگیرن که ما سگمان را داخل خونه بیاریم یانه؟

که استاد دراینجا باشجاعت و اعتماد به نفس میگه داخل خونه نمیشه ولی تو محوطه اشکال نداره.

و نه به مهمونها برمیخوره و نه استاد خجالت میکشن که نظرشونو بگن.

و استاد هم به عنوان میزبان کلی وسیله پذیرایی گرفتن و تمام امکانات زندگی شون را سخاوتمندانه در اختیار اونها میزارن و برای اینکه هر دو طرف راحتتر باشن توی آروی میخوابن و به قولی هم خودشون و هم خانم شایسته گل لذت میرن .

و همیشه تو فیلمها نشون میداد که تک فرزندی هست که اونم یا با پدرش زندگی میکنه یا با مادرش . و در واقع پدر و مادرش طلاق گرفتن.

و اینجا خانواده ها با 4 تا 5 بچه هستن و اینقد مهربونن با هم .

و پدر خانواده با فرزندانش ارتباط نزدیک داره. و اصلا فرقی بین پسر و دختر نمیذارن که نمیدونم تو دختری وایستا کارهای خونه رو یادبگیر و محدودش کنن .

و بچه ها آزای کامل دارن . ماهیگیری میکنن ، شنا میکنن و تیر اندازی می کنن.

باور کنید حالا اگر بچه های اینجا این امکانات رو داشته باشن ، مادر خانواده سر و صدا میکنه و جوش میخوره و کلی استرس داره که مثلا بچم داره شنا میکنه نکنه غرق بشه نکنه این بلا سرش بیاد و … و نمیذارن بچه ها لذت ببرن و در ضمن خودشونم مریض می کنن و فکر میکنن این مهربونی هست.

و پدر خانواده برای اونها غذا درست میکنه . اتفاقی که در خانواده های ایرانی نادر هست . و اگر درجمع خانوادگی پدر بلند شه و غذا درست کنه دیگر فامیل مسخرش می کنن و میگن که این کار برای خانمهای اونها بد آموزی داره.

و در سفرهای دور امریکا مهمونی برپا میشه و همه خوراکی میارن و بدون تعارف خودشون از خودشون پذیرایی میکنن . و خوش میگذرونند.

حالا در سفرهای ما همچنان مادران باید بشورند و بسابند و اگه دیگه مهمون به خونه بیاد که تا شب باید توی آشپزخونه باشند .

و به بهانه های مختلف توی پارک جمع میشن و میزنن و می رقصند و خوراکی می خورن و خیلی راحت با هم ارتباط برقرار می کنن. و هروقت جلوی دوربین شما قرار میگیرند لبخند میزنند و دست تکون می دن.

از لباسای خوشگلشون که نگم .

و این امنیتی که هست که استاد پکیج سفارش میده و میان تو محوطه پرادایس میزارن و میرن و هیچ کس دست نمیزنه.

واینکه خانم شایسته گل تنهایی تو پرادایس می مونه.همه از امنیت بالای اونجا میگه.

طبیعت فوق العاده زیبا . که همش آب و جنگل هست با حیواناتی مثل آهو و سنجاب و …

و تصویری که ما قبل داشتیم فقط بیابون با کاکتوس های بزرگ بود .

و اینکه مردمی مثل امیشا به راحتی زندگی می کنن و رسوم خودشون رو دارن و کسی مزاحمشون نمیشه.

ومردم امریکا برای اعتراضاتشون با پلیس هماهنگ می کنن و اینجوری میان خیابون و حرفشون رو میزنن نشان از آزادی اونها داره.

و کلا زندگی رو آسون میگیرن و زندگی می کنند .

هرچی از امنیت و زیبایی طبیعت و فرهنگ مردم امریکا بگم کم گفتم و این به واسطه این مستندات (سفربه دور ارمیکا و زندگی در بهشت ) برای من الیجاد شده .

یه دنیا تشکر از استاد و خانم شایسته گل که این زیباییها را برامون به تصویر کشیدند .