سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

سلام و عرض ادب خدمت شما استاد عزیزم

و همه شما دوستانی که دارید کامنت من را می خوانید

بسیار سپاسگزارم از شما استاد عباس منش که این مسابقه عالی را برگزار کردید و خیلی از دوستان ممنونم که کامنت های فوق‌العاده زیبایی نوشتن

داستان من خیلی جالبه چون من دریک فضای مذهبی بزرگ شدم و اهل مسجد رفتن و نسشتن پای منبر بودم و حدود ۶ سال من این دیدگاه مذهبیم رو بصورت جدی ادامه دادم

تا اینکه با استفاده از فایل های استاد، یه شخم خیلی بزرگی در ذهنم ایجاد شد و الان دوساله که ذهنم از فضای مذهبی کاملا پاک شده و دارم با قانون زندگی میکنم.

اون موقع ها من خیلی پای سخنرانی روحانیون مسجد ها و تلویزیون می نشستم و به قول خودم «می خواستم با بالا بردن اطلاعاتم از دین، ایمانم را تقویت کنم»

خلاصه من با یه استاد معروفی که جزو سخنرانان مذهبی مطرح کشور هستن آشنا شدم و ایشون خیلی در مورد فراماسونری و شیطان پرستی و این جور چیز ها صحبت می کرد. این آدم می‌رفت این شهر و اون دانشگاه و کلی هم جوونا‌ می نشستم پای صحبت هاش

توسط صحبت های این آدم بود که در من این پیش فرض ذهنی پیش آمده بود که تو آمریکا همه یهودی و شیطان پرست هستند، شیطان پرست ها داخل یه مراسم خاصی انسان زنده رو قربانی می کنند و فیلمش رو نشون می داد و کلی سند و مدرک تاریخی هم نشون می داد.

جالبه یه عالمه نماد رو نشون می داد که این ها جزو نماد های شیطان پرستی هست که روی ساختمون ها توی خونه ها و اماکن عمومی آمریکا استفاده می کنند.

باور کنید وقتی من داشتم به فایل های سفر به دور آمریکا نگاه می کردم، به صورت ناخودآگاه چشمم دنبال علائم شیطان پرستی بود😁

کل قسمت های سفر رو دیدم حتی یه دونه هم از این علامت های شیطان پرستی نبود و اینجا بود که فهمیدم همه حرف های اون آدم اشتباه بوده

فهمیدم مردم آمریکا همه با ایمان هستن و همیشه مراسم های مخصوص به مسیح رو انجام میدم و آدم های با اعتقادی هستن برعکس اون چیزی بود که به من گفته بودن

با دیدن سریال زندگی دربهشت و سفر به دور آمریکا اصلا یک دونه شیطان پرست رو ندیدم، فکر کنم خود استاد عباس منش هم تو کل مدت زندگیش در آمریکا به دونه شیطان پرست هم ندیده باشن

حالا اون سخنران هم به قول خودش ادعا می کرد که من جزو سازمان تحقیق و پژوهش اسراییل و آمریکا در تهران بودم و من می دونم که این ها چه قدر وحشی هستن و تمام جنایات بشر زیر سر آمریکاست و از این حرف‌ها

حالا خیلی خوش حالم که با دیدن این سریال ها، این پیش فرض ذهنی غلط در مغز کن پاک شد.

دوباره همین آدمی که سخنرانی می کرد و می‌رفت تو دانشگاه ها صحبت کنه، میومد یه سری آمار نشون میداد از میزان خودکشی در آمریکا آمار افسردگی در آمریکا آمار تجاوز و قتل در آمریکا

و بعد از این آمار می‌گفت جوون های آمریکایی همشون افسرده هستن و حروم زاده هستن برای فرار از افسردگی تو سن جوانی می رن سراغ مواد مخدر میرم سراغ شهوت و این چیزها

در ادامه مطلب میکفت

اما ما تو ایران چون دین داریم چون ایران زیر سایه اسلام و قرآن هست و ما مملکت امام زمانی هستیم جوونای ما همه شاد و سالم و چشم پاکی هستن

الان که دارم می نویسم خودم خندم میگیره از این حرف ها ولی این حرف ها رو من اون موقع باور می کردم.

واقعا انتظار دیدن یه جامعه افسرده و غیر اخلاقی رو داشتم که از سریال سفر به دور آمریکا ببینم

ولی هرچی می رفتیم جلو تر و هرچی قسمت های بعدی سریال رو میدیدم اصلا کلا دیدگاهم نسبت به آمریکا عوض شد، میدیدم تو هر مغازه‌ای به خدا قسم تو هرمغازه ای غیر ممکن بود که آدم های اونجا با لبخند و روی خوش با تو صحبت نکنن!!

این مردم سرکارشون هم شاد هستن، تو خونه هم شاد هستن و همیشه برنامه های خیلی عالی برای تفریح و شادی و لذت بردن دارن

مثلاً می‌دیدم که RV روتزیین می کنند، من می گفتم این ها چه قدر حوصله دارن میشینن آروی رو تزیین می کنند که چی بشه!

اما الان دلیلش رو می فهمم که این کارشون به خاطر اینه که می خوان توی سفر بیشتر بهشون خوش بگذره و از ته دل راضی باشند که همه تجربه های شیرین رو تو این مسافرت انجام بدن.

دوبار این آدم سخنران که برای جون ها صحبت می کرد

می گفت که مردم آمریکا از صبح ساعت ۶ از خواب بلند میشن و یه کت شلوار می پوشن و میرن سرکار بعد میان میان رستوران غذا می خورن و دوباره میرم سرکار تا شب بعد شب هم با دوست دخترشان میرم کافه مشروب می خورن و مست می کنند و دوباره میاد خونه می خوابه و از فردا همین کار رو تکرار می کنه

این کل زندگی مردم آمریکا همین طوره

من هم این حرف رو نه تنها از این سخنران، بلکه از چندین سخنران دیگه هم شنیده بودم و باور می کردم و بهش می گفتم «سبک زندگی امریکایی»

و خوش حال بودم که زندگی من مثل مردم آمریکا نیست

بعد میومدن برای من از «سبکزندگی اسلامی» حرف می‌زدند و می‌گفت زندگی ائمه این طوری بوده ماهم بای مثل اون ها زندگی کنیم و فقط یه مشت شعار می گفتن و ظاهر حرف هاشون قشنگ بود

جالبه هرکجای جامعه که یه ایراد اخلاقی بود سریع می گفتن این سبک زندگی آمریکایی هست، جوانان ما دارن به سبک زندگی آمریکایی روی میارن و داد و فریاد

اما تو سریال سفر به دور آمریکا چی دیدم؟

من حتی یه آدم مست ندیم، همه کار می کردن اما از کارشون لذت می بردن، فهمیدم مردم آمریکا عاشق کار کردن هستن، این طور نیست که بزور بیاریشون سرکار

نه اون ها عاشق کارشون هستن

و با دیدن این سریال ها پیش فرض ذهنی من درباره مردم آمریکا کاملآ تغییر کرد.

این پیش فرض ها از سخنرانی هایی که گوش کرده بودم در ذهنم داشتن کار می کردن و خوش حالم که این پیش فرض های غلط با کمک این مسابقه از ذهنم پاک میشن

تو این سریال فهمیدم که تمام مردم آمریکا کارآفرین هستن و تاسیسات بزرگی مثل گاز و برق و بنزین همه شخصی هست و دولت هیچ دخالتی نداره

تا حالا هیچ کسی از این زاویه آمریکا رو به من نشون نداده بود که تو این کشور همه کارآفرین هستند و همه دارن به هم کمک می کنند تا کشوری زیباتر رو بسازن

اگر این طوری هست پس من هم می خوام سبک زندگی آمریکایی داشته باشم چون من عاشق کارآفرینی هستم

یه خاطره هم بگم؛

اون قسمت هایی از سریال سفر به دور آمریکا که نشون میداد پرچم ایران هم آویزان شده من یاد این خاطره میفتادم که یه زمانی که با مدرسه می رفتیم راهپیمایی و مرگ بر آمریکا میگفتم، من بودم که پرچم آمریکا رو آتیش می زدم.

ولی الان دیدم پرچم ایران کنار بقیه پرچم کشورها روی دیوار هست خیلی شرمنده شدم و احساس کردم که من درگیر یه جنگی شدم که یه عده‌ای با شست‌وشو دادن مغز من دارن از من سواستفاده می کنند و با دیدن این فایل ها از این جنگ آمدم بیرون و الان راحت شدم.

خلاصه با دیدن این فایل ها ذهنیت من کامل نسبت به آمریکا تغییر کرد و تصمیم گرفتم هروقت هرجا پرچم آمریکا رو می بینم با خودم تکرار کنم

درود بر آمریکا

درود بر آمریکا

درود بر آمریکا

از همه شما عزیزان سپاسگزارم که کامنت من رو خواندید، آرزو می کنم که شما برنده این مسابقه بشید

انشاالله