سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

سلام به استاد عزیزم،خانوم شایسته مهربون و دوستان گلم

واقعا تغییراتی که در دیدگاه من به وجود اومد در مورد آمریکا از همه جهات خیلی زیاده و در بعضی جهات واقعا باورهای من به صورت بنیادین تغییر کرد و باورهای خوبی جایگزین شد بعداز دیدن سریال سفر به دور امریکا و زندگی در بهشت،

نمیدونم از کجا باید شروع کنم ،خب من در خانواده مذهبی که سیاست رو عین دیانت خودشون میدونن بزرگ شدم و اسم آمریکا از زمانی که خیلی کوچیک بودم و در راهپیمایی ها که با مادرو پدرم میرفتم شنیدم ، ولی با شعار مرگ برآمریکا…

امریکا امریکا ننگ به نیرنگ تو، خون جوانان ما می‌چکد از چنگ تو

‌ای ز شرار ستم شعله به عالم زده، امن و امان جهان یکسره بر هم زده

بر سر هر خرمنی، در دل هر گلشنی، آتش بیداد تو صاعقه‌ی غم زده

ثروت انبوه تو خون دل توده‌هاست، کین تو بر سینه‌ها دشنه ماتم زده

دزد جهان‌خواره‌ای دیو ستم پاره‌ای، عقرب جرّاره‌ای روبه مکاره‌ای

جور و جفا در تو هست، مهر و وفا در تو نیست

زهر بلا در تو هست، شهد صفا در تو نیست

در همه دور زمان، چون تو ستم کاره نیست

عامل هر فتنه ای، صلح و صفا در تو نیست

امریکا امریکا ننگ به نیرنگ تو، خون جوانان ما میچکد از چنگ تو

در همه گیتی به پاست نائره جنگ تو، گوش جهان خسته از طبل بدآهنگ تو

مظهر شیطان تویی، دشمن انسان تویی‌ای همه اهریمنی، سرحد فرهنگ تو

رسم تو عصیانگری، کار تو ویرانگری

تیره شده عالم از، حیله و نیرنگ تو

دشمن هر ملتی، موجب هر ذلتی

سایه‌ی هر وحشتی، فتنه هر امتی.‌‌…

این شکلی شنیدمش و شناختمش وباورش کردم😐،از کودکی تا دو سال پیش تمام شناخت وباور من از آمریکا و مردمش و فرهنگش و…حول همین شعارها و تعاریف بوده در قالب اخبار و فیلم و سریال وبرنامه های مستند سیاسی وفرهنگی ومذهبی….

یادمه همون دو سال پیش که تازه با برنامه های استاد آشنا شده بودم آخرین راهپیمایی رو با پسر سه سالم و مادرم رفتیم،بعد از راهپیمایی رفتیم خونه مادربزرگم ،همه ی اقوام نزدیک عمه ها و …بعد از راهپیمایی اومدن اونجا و همه از سیاست و امریکا و خاطرات انقلابو…حرف میزدن،یهو پسرم اومد وسط شروع کرد به گفتن مرگ بر ایران ،مرگ بر ایران و پرچم ایرانشم با ذوق میچرخوند😁همه جا رو سکوت فرا گرفت 😐😬و همه ی توجه و نگاه ها رفت سمت پسرم،همینجوری که همه محو این بودن که این بچه چی داره میگه،خیلی هم متعصب هستن اقوام ،پیش خودم گفتن الان بمباران میشم که این بچست تو تربیت کردی😆🤦😐پسرم با همون لحن کودکانش گفت مامان ما میگیم مرگ برآمریکا،آدمای آمریکا چطوری میگن مرگ بر ایران؟؟!!!😳😳من واقعا دهنم وا مونده بود که این بچه چی میگه یه بچه سه ساله چی فهمیده که چنین استدلالی میکنه چنین برداشت درستی داره و من تا حالا هیچ وقت از این زاویه به قضیه نگاه نکرده بودم، بی اختیار گفتم مامان جان آدمای آمریکا آدمای خوبین ما رو دوست دارن،بعدسریع ازم پرسید مرگ برآمریکا یعنی چی؟واقعا خیلی از خودم بدم اومدم که من و جامعه ی من داریم چی تو سر این بچه ها میکنیم،واقعا اونجا بود که به خودم اومدم،نمیتونستم بگم یعنی چی،جالبه که اقوام همه رفته بودن تو فکر یعنی یک کلمه حرف نزدن اون چند دقیقه،این ماجرا خیلی برای من درس داشت خیلییییی،بعضی وقتا ساعت ها در موردش فکر میکنم وبه خودم قول دادم که هرگز این شعار و این جملات و کلمات رو دیگه به زبان نیارم،حتما وقتی پسرم کمی بزرگ تر شد براش توضیح میدم که ما منظورمون ملت و مردم آمریکا نبودن.

این نگاه هرچند میگن که منظور دولت آمریکاست نه مردم آمریکا،ولی ناخودآگاه ما نگاهمون نسبت به مردم آمریکا هم مثل دولتش میشه و شده،قشنگ واکنش اطرافیان انقلابی وبه اصطلاح مذهبی رو وقتی یه اتفاقی برای آمریکایی ها می یوفته مثل سیل،زلزله ،آتش سوزی و…یا درگیری ها و …دیدم چقد خصمانست،خوشحال میشن یه جورایی که نوش جونتون حقتونه ،خدا زدتون و آه مردم مظلوم ما و سوریه و عراق و فلسطین و….گرفته شما رو ،اینجور مواقع سریع ازشون دور میشم، اون محل رو ترک میکنم ،واقعا الان انقد دیدگاهم عوض شده نسبت به مردم آمریکا و احترام قائلم براشون که واقعا حتی یک ثانیه نمیتونم تحمل کنم در محیطی باشم که حرفای نامربوط میزنن دربارشون

،من واقعا قبل از آشنایی با استاد و دیدن سفربه دور امریکا،از آمریکا وحشت داشتم از مردمش از فرهنگش،حتی از پرچمش،اگه روی لباس کسی این پرچم بود واقعا عذاب میکشیدم پیش خودم میگفتم چقد اثرات منفی نقش این پرچم روی اون فرد میزاره و جهنمی کرده خودشو،واقعا الان که دارم میگم چقد برام این طرز فکر خنده داره😁😅،باورم نمیشه یه روزایی من اینطوری فکر میکردم.

تصویری که از نظر اجتماعی و فرهنگی در ذهنم ساخته شده بود از آمریکا یک اجتماع بهم ریخته ی بی قانون که همه سلاح گرم دارن و پر ازعقده و ناراضی از وضع موجود،معتاد و دائم الخمر و بی قید و بند و غرق در فسادهای اخلاقی،پرورشگاه ها پر از بچه های حرام زاده،سیاه پوستایی که همه به اجبار دارن اونجا زندگی میکنن و همیشه در ترس به سر میبرن

و همیشه بعد از دیدن فیلمای آمریکایی ذهنم درگیر میشد که این ایرانی هایی که رفتن آمریکا ،اگه نصف شب یه مشکلی براشون پیش بیاد کاری داشته باشن چجوری میرن بیرون،فک میکردم آدم کشها تو خیابون منتظرن تا یه ایرانی بیاد بیرون تا اونو بزنن یا بکشن یا بهش تجاوز کنن😐ولی با دیدن سریال زندگی در بهشت واقعا به یه آرامشی رسیدم، احساس کردم امنیتی که استاد ازش حرف میزنه رو، واقعا حسش کردم و باورش کردم

عجیبه واقعا بعضی وقتا به عقلم شک میکنم 😅😅که آخه دختر خوب اگه آمریکایی ها این جنس مردمانی باشن که تو میگی پس این کشور رو با این عظمت و این همه پیشرفت علمی و اقتصادی و….کی داره میچرخونه ،یه مشت آدم مست معتاد فاسد بی خانمان؟؟؟؟!!!!اگه کسی اون موقع ازم این سوال رو میکرد میگفتم نخبه های کشورای جهان سوم رو گول زدن بردن واسشون کار کنن😐🤦،همون معتادای مست آدم کش ،اومدن جوانان نخبه ی ما رو گول زدن بردن!!!!!🤣🤣🤣🤣🤣خداروشکر به برکت وجود استاد و این دو سریال ارزشمند این تفکرات و باورهای پوچ من تغییر کرد 😁🙏

در مورد تربیت فرزند وبنیان خانواده هم که نگم براتون،اصلا فکرشم نمیکردم چنین جدیتی توی تربیت فرزند داشته باشن و براشون مهم باشه،فک میکردم بچه براشون مثل وسایل خونشونه که یه مدت باهاش سرگرم هستن ،تربیتشم کلا سپردن به مدرسه و معلم و جامعه،۱۸ سالگی هم پرتشون میکنن تو خیابون که تو اضافی هستی دیگه برو دنبال زندگیت،فک نمیکردم که ارتباط عاطفی محکمی بین مادر و پدر و فرزندانشون باشه اصلا و والدین متعهد هم تو آمریکا وجود داشته باشه ،ولی تو سریال زندگی در بهشت انقد ذوق کردم و لذت بردم از روابط خانواده ی ۶ نفری که از دوستان استاد بودن و مهمان بودن توی پارادایس،چقد بچه هاشون فوق العاده بودن،چه پدر آرام و مهربان وصبوری داشتن،چه مادریییییی ،مصاحبه ی مریم جان با مادر خانواده واقعا تمام ذهنیت من رو عوض کرد،خیلی عالی بود این همه تعهد و حساسیت و محبت نسبت به فرزند بی نظیر بود😍😍

در مورد نجس و پاکی و سگ وگربه ومحیط زندگیشون و…غذاهاشون و…که اصلا نمیتونم دربارش بگم که تا چه حد فاجعه بود باورهام و البته هنوزم تا حدودی دارم اون باورها رو و نتونستم خیلی تغییرش بدم و کنار بیام،ولی وقتی حساس میشم و ذهنم درگیرش میشه میگم من از مریم جون که تمیزتر نیستم😁🤭،استاد انقد روی تمیزی وانضباط مریم جون تاکید دارن و همیشه ازشون تعریف میکنن و من زندگیشونم دیدم توی این دو سریال،مطمئننا کسی که تا این حد تمیزه براش مهمه محیطی که توش میره، غذایی که میخوره وآدمایی که باهاشون معاشرت میکنه و باز توی سریال زندگی در بهشت دیدیم اون چنتا خانواده ای که تعدادشونم خیلی زیاد بود اومده بودن پارادایس چقد منظم بودن چقد تمیز بودن،وای من چقد لذت بردم وقتی میخواستن برن،آشپزخونه رو برق انداخته بودن،مادر خانواده داشت جارو میزد و همه جا رو مرتب کرده بود ،واقعا اون قسمتو که دیدم خیلی روی نگاهی که داشتم نسبت به آمریکایی ها تاثیر گذاشت،البته مثال زیاد هست هم توی سفر به دور آمریکا هم زندگی در بهشت ،اون مادر بزرگ کوچولو🥰😍 با دخترشون که استاد و مریم جون رو دعوت کردن خونشون وبراشون شیرینی خریدن و…توی سفر به دور امریکا،چقد تمیز بودن چقد مریم جون از خونشون و پاکیزه بودن و منظم بودنشون تعریف کردن ،البته آموزه های استاد خیلی موثر بود و این دو سریال مکمل خیلی خوبی برای تغییر باورهای مخرب ما بودن سرعت و کیفیت تغییر باورها رو در ما خیلی خیلی بیشتر کرد،

یه مورد دیگه که بیشتر از همه ی اینها من رو بدبین کرده بود نسبت به مردم آمریکا،این باور بود که اونا سنگ دل هستن،عاطفه ندارن،احساس ندارن،خیلی خشن و جدی و بی رحم هستن واقعا خیلی برام جالب و شگفت انگیز بود وقتی رفتار مردم رو با استاد و مریم جون میدیدم که چقد محبت دارن ،چقد با تمام وجود وقت میزارن اگه سوالی داشته باشن یا کمکی بخوان راهنمایی میکنن،بدون توقع و کاملا مشخص بود که انگار وظیفه خودشون میدونستن که کمک کنن وبراشون مهم بود که اثرگزار و مفید باشن،واقعا جز اینکه نگرش من نسبت به مردم آمریکا تغییر کرد خیلی خیلی برام آموزنده بود،آدم وقتی یه کار خوبی رو از کسی که انتظارشو نداره میبینه خیلی اثرش قوی تره و فکر آدمو درگیر میکنه،اون قسمت از سریال زندگی در بهشت که پمپ آب پارادایس خراب شده بود و یه آقای تعمیرکار اومده بود تا درستش کنه و رفتار اون آدم در اولین برخورد که خیلی خوب نبود و تغییر رفتار بعدش که چقد مهربون شده بود، برای استاد مربایی که خودش درست کرده بود رو آورده بود 😍😍😍واااااای که من چقد ذوق کردم ،چقد یه آدم میتونه مهربون باشه و دلش انقد زود نرم بشه ،واقعا همه ی آدما این روی مهربون و دوست داشتنیو دارن،ایرانی و آمریکایی و عرب وعجم و…نداره،آدما همشون عواطف انسانی دارن همشون ذره ای از وجود خدای مهربونن ،پس همشون این خصلت ها رو دارن چرا ما باید زود قضاوتشون کنیم حتی خودمونو،ما واقعا خوبیم هممون ،چرا با احتیاط و ترس باهم ارتباط میگیریم چرا به قول استاد،خودمونو نمیسپاریم به جریان،رها نمیکنیم،اول از همه و بیشتر از همه به خودم میگم که انقد حساس نباشم روی آدما ،بدبین نباشم،قرار نیست کسی به من آسیب بزنه مگر خودم با باورهام

تمام جهان سرای من است تمام مردم دنیا هم وطنان من هستن ،چقد این تفکر زیباست چقد حس امنیت به آدم میده حس رهایی حس با شکوه بودن ،وحدت ،حس شکفتن و…

یه مورد دیگه که خیلی دوست داشتم اینجا مطرحش کنم چون چشمانم رو به حقیقت باز کرد خوندن تجاربه نزدیک به مرگ افرادی بود که در امریکا و اروپا به دنیا اومده بودن وبزرگ شده بودن ،بی دین،یهودی ،مسیحی،واقعا شگفت انگیز بود،به چه آگاهی های عمیق و نابی دست پیدا کرده بودن و همشون از عشق نامشروط خداوند نسبت به خودشون میگفتن،میگفتن اینکه چه دینی داری اصلا مهم نیست مهم مذهبی بودن نیست مهم معنوی بودنه که البته خیلی خیلی مفصله توضیحاتشون وواقعا عمیق و تاثیرگزاره و مهر تایید به تمام گفته های قرآن و استاد میزنه

دیگه خیالم از بعد مرگشونم راحت شد،فرقی با ما ندارن🧐😐 از دست ما آدمای پیله ،خودمو میگم به همه چی گیر میدم😁 ،تازه شاید وضعشون خیلی بهتر ازما ایرانی ها هم باشه اون دنیا،چون تعصبات و غرور و قضاوت و بدبینی ما رو ندارن و از همه مهم تر به خداوند اعتماد دارن.

و در آخر طبیعت آمریکا که چون مستند ازش دیده بودم میدونستم که همه جور آب و هوایی داره و قاره ی زیبایی هست اما خب جزئیاتش خیلی برام روشن نبود و البته این وسعت و فراوانی رو من هیچوقت بهش توجه نکرده بودم که استاد و مریم جون خداییش همه جوره روشنمون کردن و دلمونو بردن😍😍😍😍واقعا اگه بخوام بگم یه کتاب باید بنویسم از باورها و نگاه متفاوتی که قبلا داشتم نسبت به اوضاع امریکا و تغییر ۳۶۰ درجه باورهام با دیدن سریال زندگی در بهشت و سفربه دور امریکا

راستی استاد جان بی صبرانه منتظر اومدن کتاب جدیدتون هستیم 😍😍🤩🤩🥰🥰😘😘