سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

سلام استاد عباس منش عزیز و استاد مریم شایسته نازنین. اول از همه اینکه میخواستم به ویژه از مریم جان شایسته تشکر کنم که با وجود اینکه استاد زیاد علاقه‌ای به ساخت سریال سفر به دور امریکا نداشتن، ولی مریم جون روی شهودی که بهشون رسیده بود پافشاری کردن و این سریال را آغاز کردن که در نهایت منجربه به تهیه ۱۰۰ قسمت سفر به دور امریکا و در ادامه آن زندگی در بهشت شد. این درس بزرگی بود برام که حتی اگر خود استاد که این همه روی باورهاشون کار کردن هم به مریم جان شایسته گفتن بیخیال بشو، ولی شهود مریم جان کار خودش رو کرد. سپاس گزارم از هردو شما به خصوص مریم جان شایسته.

اما در جواب به سوالتون استاد جان، باید بگم که یکی از بزرگترین آرزوهای من زندگی کردن در لس آنجلس آمریکا (به خاطر هالیوود) بود، هر موقع میخواستم به جایی غیر از ایران فکر کنم به ال ای فکر میکردم و خیابوناشو تو گوگل ارث میدیدم، اما وقتی شما شروع به ساخت سریال سفر به دور امریکا کردید، دیدم چقدرررر مکان‌های بهتری از لس آنجلس وجود داره که هم سرسبز و تمییز و منظم هست و هم خیلی آرامش بیشتری از لس آنجلس داره. همین فلوریدا که شما ساکن هستید رو در موردش تحقیق کردم که یکی از پر آب ترین و سرسبز ترین ایالت آمریکاست و خود آمریکایی‌ها برای بازنشستگی به فلوریدا مهاجرت می کنند. خلاصه‌اش اینکه من هیچ وقت نظر منفی نسبت به آمریکا نداشتم و همیشه به مهاجرت به آمریکا فکر میکردم، ولی الان تصویر شفاف تری از ایالت‌های دیگرش و جایی که دوست دارم در آمریکا زندگی کنم دارم.

یک نکته دیگه‌ای که برام جالب بود که بهتون بگم، همزمان با پایان سفر به دور امریکا، ما هم از تهران اومدیم بیرون و یک خونه بسیار زیبا و ییلاقی در خارج از تهران خریدیم و کل دوران کرونا(اصلا نمیدونستیم تنها دو ماه بعد از خارج شدنمون از تهران، این بیماری میاد) را ما توی یک محیط آرام، خلوت و پر از سرسبزی و کنار کوه و در نزدیکی طبیعت گذران کردیم، زمان‌هایی که مردم در خانه هاشون در تهران دلشون میگرفت، ما یک تراس بزرگ ۱۷ متری داشتیم(خونه قبلیمون کلا ۵۰ متر بود) که صبحانه نهار عصرانه شام را اونجا برگزار میکردیم، به جهت نزدیکی به طبیعت و دیدن سریال سفر به دور امریکا و همراهی با شما، یکی از بزرگترین پاشنه‌های آشیل من که مسئله حجاب بود و مدتها بود که به داشتن یا نداشتنش فکر میکردم، به راحتی برام اتفاق افتاد و از این نظر اعتماد به نفسم خیلی بالاتر رفت و به قول شما اصل را از فرع تشخیص دادم، من مدتها بود که دوست داشتم رهاتر و راحت‌تر باشم، ولی برای امنیتش می‌ترسیدم که نکنه اگه یکم شالم شل باشه، برام خطری ایجاد بشه ولی الان خیلی راحت‌تر از قبل هستم و شکر خدا هیچ مشکلی هم ندارم چون از درون با خودم به صلح رسیدم.

همیشه فکر میکردم که خیلی باید بی بند و بار باشم اگر برقصم، شادی کنم و بلند بلند تو جمع بخندم، ولی وقتی مردم آمریکا رو دیدم که چقدر روزهای زندگانیشون را با عشق و خنده و رقص میگذرونند و این هم نتیجه‌اش میشه برکت، ثروت، سلامتی، حال خوب، همونی که خدا تو قرآن به مومنانش تذکر داده که باید به فضل و رحمت من شاد باشید که این از هرآنچه گردآوری کردید برای شما بهتر است، تازه فهمیدم که ببین زهرا که چقدرررر مردم آمریکا مومن هستن، جای تعریف مومن و کافر برام عوض شد. معنی کافر و مشرک برام جا افتاد…. والهی شکر که فهمیدم در جوانی، خیلیا متاسفانه تا آخر عمر تعصب دارن و نمیخوان که حقیقت را متوجه بشن که باباجان، اصلا معنی کافر فرق داره، کافر به بی حجاب و نماز نخون و روزه نگیر و به این آدم و اون آدم ایمان داشته باش نیست، کافر یعنی اینکه تو حق رو میپوشونی و همیشه غمگینی چون نعماتت رو نمیبینی و روز به روز بدبخت تر میشی چرا که داری خلاف این رودخانه خوشبختی زندگی میکنی، اتفاقا مردم آمریکا مردم مومنی هستن، همونایی هستن که در زندگی دنیا بهشت رو تجربه کردن و قطعا در آخرت هم بهشت رو تجربه میکنند، انسان هایی شاد که بیش از مایی که اسممون رو مسلمان گذاشتیم، بی دلیل میخندن، میرقصن و شعار اصلی کشورشون، ما به خدا اعتقاد داریم هست ، این شعار را زندگی میکنند و بهش عمل میکنند و ما نتیجه‌اش رو در همه ابعاد زندگیشون میبینیم.

واااقعا سپاس گزارم، سپاس گزارم و سپاس گزارم که با عشق و لذت زندگی میکنید، به شهودتون عمل میکنید و به ما هم کمک میکنید که با عشق و آگاهی زندگی کنیم و به شهودمون عمل کنیم تا لذت زندگی رو ببریم. دعاتون بکنم یا نکنم شما همواره سلامت، شاااد، پر از عشق و سعادتمند در دنیا و آخرت هستید و از این بابت خوشحالم.