سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

سلام و درود بر استاد بزرگ و خانم شایسته عزیز و دوستانم در این سایت خدایی

من در یک خانواده مذهبی بزرگ شدم که پدرم بشدت پیگیر اخبار منطقه ی خاور میانه بود و هست و همیشه هم تلوزیون خونه ما روی شبکه خبر خاموش و روشن میشه 😅😅

و همین شد که این تصاویر درباره امریکا در ذهن من شکل بگیره :

امریکای جنایتکار امریکای نژاد پرست امریکای خونخوار و شیطان بزرگ و …

الان که فکر میکنم بهتر میفهمم که دولت ها برای ادامه ی بازی های سیاسی چقدر به تخریب رقبا و سایر کشور های مخالف خودشون در ذهن مردم پرداختند

جدای از مزخرفاتی که تو اخبار درباره اروپا و بخصوص امریکا شنیدم ( البته الان میفهمم که همش بازی های سیاسیه و اون موقع به عنوان یک واقعیت بهش نگاه میکردم ) مدرسه هم خیلی به ما ورودی های داغونی داد

مثلا تو کتابای تاریخ همش به امریکا بعنوان یک دشمن ملت ایران نگاه میشد که بدنبال چپاول کشورهای مسلمان و ضعیفه

یک مدتی هم دنبال صحبتای آقای رائفی پور بودم و ایشون هم تو این قضیه سنگ تموم گزاشتند و همیشه سعی داشتند که کثیف بودن و شیطانی بودن امریکا رو تو صحبتاشون ثابت کنن که خودش یک دنیا حرفه و اگه نگم بهتره

فقط امریکا شانس اورد که سیصد سال بیشتر پیشینه نداره وگرنه واسش حدیثم میساختن 😂😂😅😅

موارد دیگه ای هم بود

مثلا فیلم های وسترن که داشت دویست سال پیش امریکا رو نشون میداد ولی ما فکر میکردیم این کشور هنوزم همونطوریه

یه چیزی بگم درباره نحوه ی کار رسانه ها ، رسانه ها موظفند که از کاه کوه بسازند و خدا نکنه که سوژه ی مناسبی از دشمناشون گیرشون بیاد

بعنوان مثال چند سال پیش یه خبر نگار بنام خاشقچی کشته شد و بمدت چندماه تمام اخبار تلوزیون رادیو و روزنامه ها با این عنوان شروع میشد :

🤐🤐پیامدهای مرگ خاشقچی 😐😐

وکار بجایی کشید که قیافه ی پدرم داشت شبیه خدا بیامرز خاشقچی میشد 😅

و از یک اتفاقی که داره تو کل شهرهای دنیا در هر دقیقه رخ میده چنان جنایت تاریخی رو ساختند که تمام توجه مردم رو معطوف این کنند که ما حق داریم که با فلان کشور دشمنیم

کلا اگه این قضیه رو درک کنیم که هر دولت برای بقای خودش مجبور به تخریب دولت های مخالفه بهتر از نیت اونها در رسانه با خبر میشیم

این باورها درباره امریکا تو ذهن من گذشت و گذشت تا نقطه عطف زندگیم و اشنایی با این سایت بهشتی و شروع سفرنامه و زندگی در بهشت

کم کم با توضیحات استاد فهمیدم که آبادانی و پیشرفت امریکا ربطی به مستعمره ها و دولت فدرال نداره و بخاطر مردم و شرکتای خصوصی اینقدر این کشور خاص و ثروتمنده و تمرکز دولت مرکزی امریکا روی مسائل خارجیه و این همت مردم و افرادی مثل جف بزوس بیل گیتس ایلان ماسک و در کل کارآفریناست که امریکا رو اینقدر گسترش دادن و اگه دولت داره امکاناتی رو فراهم میکنه مردم دارن مثل مرد مالیات میدن وگرنه این خبرا نیست که دولت عاشق چشم و ابروی مردم باشه

ویا مثل ایران مردم از حکومت و دولت انتظاری ندارند و اصن جمله معروف جان اف کندی اینه :

نپرسید کشورمان برایمان چه کرد ، بپرسید ما برای کشورمان چه کردیم

مردم امریکا به تمام عقاید و ادیان احترام میزارن مثلا تو این دوتا سریال مستند یعنی سفرنامه و زندگی در بهشت بارها دیدیم که مردم چقدر برای اقلیت های مذهبی مثل آمیش ها که تکنولوژی رو حرام میدونن احترام قائلند

مردم مسلمان با ریش بلند و لباسای مذهبی(یه چیزی تو مایه های داعش) بیرون میان و حتی رو لباسشون جملات مذهبی مینویسن و با غرور راه میرن

و تو اون فایل دیزنی لند دیدیم که خانومای مسلمان با حجاب توی صف ایستادند و کسی توجه نمیکنه یا بد نگاه نمیکنه و همه ی مردم با هر ظاهری که دوس دارن راحتند و همه باهم در صلحند

مردم امریکا علاقه زیادی به الکل توی دورهمی ها و مهمونی هاشون دارند وما تو این دویست و هفتاد قسمت که این همه آدم مست دیدیم یه بار دعوا نشد و کسی عربده کشی و بی احترامی نکرد و این درحالیه که تو عروسی های خودمون یکم که زیاده روی میکنن میزنن همو سوراخ سوراخ میکنن .. اینو هممون هم دیدیم هم شنیدیم و من تو این که جنبه و ظرفیت این ملت بسیار بالاس شکی ندارم

یا یه مثال دیگش اینه ، حمل سلاح سرد و گرم تو ایران غیر قانونیه اما ماشالله بالاترین رکورد دعواهای خیابونی تو دنیا دست ایرانه و حالا شما تو امریکا هم میتونی اسلحه داشته باشی هم قمه و قداره و هم الکل مصرف کنی

حالا اگه سالی یه بار یه درگیری مسلحانه تو امریکا بشه چنان پیاز داغشو تو اخبار زیاد میکنن که دیگه خودتون میدونین چی میگم 😲😲😲😲😲😲😲

حالا ما تو این دویست و هفتاد قسمت مستند نه تیر اندازی دیدیم نه درگیری مسلحانه ولی همین چندماه پیش تو یه درگیری تو محله خودمون سه نفر به درجه شهادت نائل شدند

😆😆😆😆😆😆

اخبار هم که انگار نه انگار

البته نمیخام ایرانو بیارم پایین و امریکارو ببرم بالا ولی اینارو میگم که بدونید این اتفاقا ربطی به کشور امریکا نداره و همه جای دنیا ممکنه رخ بده اگه اخبار میگه تو امریکا همه دارن همو تیر میکنن و اونجا میدون جنگه و همش تیر و تفنگه .. پیاز داغه ..

یا مثلا میگفتن امریکایی ها نژاد پرستند و به غیر از سفید پوستا احترام نمیزارن و اذیتشون میکنن

بخدا من که تو این مستندا فقط دیدم که مردم به استاد و مریم خانوم احترام میزارن عشق میورزن و ابراز محبت میکنن اما اینم در نظر بگیریم که همه اینا برمیگرده به فرکانسای این دو بزرگوار اما نمیتونیم منکر خونگرمی و مهمون نوازی و مردم دوستی امریکایی ها بشیم مخصوصا دوستای استاد و مریم خانوم که تو سریال بودن خیلی ادمای مهربون و دوست داشتنی بودن

تو اخبار میگفتن که پلیس امریکا به مردم رنگین پوست سخت میگیره و دست بند میزنه و کتک میزنه و هی پیاز داغ هی پیاز داغ و ما تواین دوتا مستند بغیر از خونسردی و مردم دوستی و خدمت به خلق الله چیزی از پلیس امریکا ندیدیم

توی اخبار ما همش میشنیدیم که تو امریکا اتش سوزی شده سیل اومده و یا طوفان شده در صورتی که این یک اتفاق طبیعیه که همه جا داره رخ میده و ربطی به کشور امریکا نداره آخه

یا میگفتن که تو امریکا حیوانات به مردم حمله میکنن و ازین اراجیف و بعد از این سریال فهمیدیم که حیوانات تو امریکا از حقوق بالای برخوردارن و با مردم در صلح و صفا زندگی میکنن و بین شهر ها و طبیعت در امریکا جداسازی نشده و حیوانات براحتی بین مردم تردد میکنن و ملت هم لذت میبرن

البته اگه ما مکانیزم رسانه رو درک کنیم ( فرمول پیاز داغ رو میگم ) دیگه ارزشی واسه اخبار قائل نمیشیم و ازون طرف میایم ورودی هامون رو میزاریم در اختیار فردی بی طرف و بی قصد و قرض مثل استاد عباسمنش که داره از زندگی روزمره خودش تو امریکا فیلم میگیره و هیچی رو ازش پاک نمیکنه و همونو میزاره در اختیار ما اونم نه یه قسمت دو قسمت بلکه دویست و هفتاد قسمت که میشه بیشتر از صد و خورده ای ساعت مستند از اقلیم فرهنگ مردم و همه چیز درباره امریکا که بنظرم تو تاریخ امریکا سابقه نداشته همچین مستندی که بیاد این کشور رو اینجوری به تصویر بکشه و امریکایی ها باید این مستندایی که استاد و خانوم شایسته ساختند رو بزارن تو آرشیو ملی ایالات متحده و ثبت ملی کنن

👌👌👌👌👌👌

بنظرم ادم زرنگ از ادم بی طرف امار میگیره و نظر کسی رو میخواد که طرف دعوا نباشه هرچند الان که دیگه تکنولوژی باعث فوران اطلاعات شده و هرکسی میتونه خودش با چندتا کلیک از منابع ازاد به حقیقت برسه نیازی به قسم حضرت عباس نیست

و چیزایی که به شخصه واسه خودم جالب بود مناظر طبیعی و مناطق بکری بود که تو دوربین سفرنامه شکار شد واقعا ادم زبونش بند میومد از دیدن اون همه شگفتی های گراند کانیون ابشار نیاگار و موآب یوتا و … و من کلی اطلاعاتم درباره ایالت ها و مناطق گردشگری و خیلی چیزای دیگه با این مستندا زیاد شد و یه عالمه اصطلاحات امریکایی هم یاد گرفتم که وقتی میام امریکا کلی از بقیه تو زبان جلوترم

و ازادی های مردم توی سبک شخصی شون تو لباس پوشیدن وسایل نقلیه ی خاص تنوع کسب کار بزرگی خونه ها و وسایل نقلیه پهنای باند جاده ها تمیزی خیابونا نظم در ساخت و ساز شهری فرهنگ و ادب اجتماعی بالای مردم کیفیت لوازم ابزار و متریال زندگی و هزاران مورد دیگه هم خیلی جالب بود

و در آخر میخام از شما استاد بزرگم و خانوم شایسته عزیز سپاسگزاری کنم که مارو اگاه کردین که همچین جایی هم واسه زندگی کردن تو دنیا هست ..

و این نیاز بشدت در من شکل گرفت که من میخام تو همچین جایی زندگی کنم و اگه کله شق نباشم و اجازه بدم ، جهان بصورت طبیعی منو هدایت میکنه به همچین جایی😍😍😍

خدا نصیب هممون کنه ، بخدا ما بچه های عباسمنشی بیشتر از هر کسی لیاقت زندگی تو بهشت فلوریدا رو داریم 💪💪💪

سلام یزدان جان ازت بابت بیان حال و روز ذهنت بعد از دریافت اگاهی هات ممنونم‌

من همیشه از خوندن کامنتای شما لذت بردم و اگاهی هاتون برام روشن کننده بوده

این واقعا اهمیت بالایی که تا جایی که میتونیم بگردیم دنبال رفتار های فکری خاص و نتایج خاص تا دلیل اتفاقاتی که داره در هر روز و هر لحظه واسمون رخ میده رو شناسایی کنیم

وقتی سر نخ رو پیدا کنیم ، یعنی واقعا سر نخ اتفاقات خوب رو درافکارمون پیدا کنیم بقول شما لاجرم ذهنمون درگیر تجزیه و تحلیل نتایج اطرافیانمون میشه که خیلی هم لذت بخشه

چند روز پیش تو ماشین دوستم بودم که حالش بابت یه موضوعی بد بود و داشت یجورایی درد دل میکرد ولی من حواسم به حرفاش نبود و داشتم ناخوداگاه دوستم رو یک کیس در نظر میگرفتم که با توجه به قانون الان باید واسش یک اتفاق ناجالب بیفته

دو سه دقیقه طول نکشید که اومد کاپ قهوه رو برداره که قهوه ریخت رو شلوارش وقتی اومد پارک کنه بسختی جای پارک گیرش اومد و موقع پیاده شدن در ماشین بسته نمیشد و بار آخر درو محکم کوبید

تو مدتی که پیشش بودم احساسم بخاطر حرفاش بد نشد چون نود درصد توجه ذهنم درگیر تجزیه و تحلیل بصورت ناخوداگاه بود و این موضوع برام مثل روز روشن شد که فقط و فقط و فقط به این دلیل کارها براش سخت و اگزجره پیش رفت که داشت افکار سمی و اطلاعات غلط رو به جهان ارسال میکرد

نمیدونم چرا ولی وقتی ادم یه کوچولو به عمق این قضیه پی میبره که همه چیز یعنی همه چیز در گروی افکار و احساس منه یعنی فقط و فقط این عامل موثره یکم قضیه ترسناک میشه

ترسناک میشه که من با شریاط ایده ال و رویایی فقط و فقط به اندازه ی وسعت فکر و باورها و فاصله دارم و انگار چیزی بین من و رویاهام بغیر از افکار خودم نیست و با برداشتن این مانع با ثبات در احساس خوب ناممکنی نیست که برای من ممکن نشه

واقعا این کامنت شما واسه من مثل یک بیگ بنگ بود و یک تلنگر و محرک عالی واسه تمرکز روی افکارم بود

درپناه افکار نامحدود شاد باشید