سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

سلام استاد عزیز و مریم عزیزم

من همین الان قسمت ۱۷۴ رو دیدم و لازم دونستم که کانتش رو بذارم واسه باورها و پیش فرض های ذهنی خودم

من قبل دیدن سفر به دور امریکا و زندگی در بهشت باورم این بود که اصلا امنیت نداره امریکا واسه افراد غیر بومی

حتی ذهنم اینجوری بود که اونا به خودشونم رحم نمیکنن. حالا اخبار و حواشی به کنار من بیشتر از طریق فیلم های نامناسبی که از بچگی خانوادم نگاه میکردن این برداشت رو داشتم

مثل فیلم های تخیلی، ترسناک و فیلمایی که توشون آزار جنسی داشتن

همیشه اسم امریکا میومد من قبض روح میشدم

آدماشو اینجوری تصور کرده بودم که اگه جلوشون یه نفر رو سر ببرن طرف میره تو خونش و درو میبنده

چون اکثر خونه هایی که دیده بودم شبیه خونه ۸ خوابه شما بود میگفتم باید دور تا دور خونه رو تا ۱۰ متر حصار بزنیم که از اطراف خونه کسی وارد نشه.اینجوری که نمیشه زندگی کرد

حتی وقتی سریال زندگی در بهشت رو میدیم میگفتم الان یکی بیاد تو این جنگل یه بلایی سرشون بیاره چی؟

یا حتی فیلمایی که توشون حیوونا به آدما آسیب میزنه.مثل مارای بزرگی که آدم میخورن یا کروکدیلی که از آب بیارون میاد و حمله میکنه

اینقدر این چرت و پرتارو دیده بودم که اوایل نمیتونستم از دیدن سریالای بهشت لذت ببرم.

اما رفته رفته زیباییا رو دیدم.ایمان شما رو دیدم.ایمانی که باعث میشه با توجه به زیبایی،زیبایی و آرامش جذب کنید

اون حرف مریم جون رو یادم نمیره که گفت یه شب چوب برداشتم دوییدم بیرون تو تاریکی به سمت گرگه

یا شما با وجود الیگیتور تو آب بازم میرین شنا میکنین و ازین بابت خیالتون راحته.

یا حتی تو سفر به دور امریکا میدیم اینقدر برخورد آدما خوبه و تشنه کمک کردم به آدمان حالا از هر قشر و زبان.باورم نمیشد الان یکی بگه امریکا فلان من با قاطعیت میگم نه درصد و احتمالش خیلی کمه از ۱۰ تا شاید یه نفر اونجوری باشه

از خدماتشون واقعا لذت میبرم وقتی فیلم میگیرن.چه در سفر به دور امریکا و چه در زندگی در بهشت.

باورم نمیشد طرف اومده بود واسه تراکتور اون خدمات رو انجام داده بود و رفته بود.

یا اون آتیش سوزی که واسه پاک سازی پارادایس انجام دادین، همسایه هاتون خبر داده بودن واسه حفظ امنیت شما و بعد خودشون به آتش نشانی و از همه مهم تر برخورد زیبای آتش نشان ها زا شما واقعا متعجبم کرد.

یا تربیت خانواده جیکوب اینا،من فکر میکردم خانواده هایی که پر جمعیتم معمولا چون وقت رسیدگی و تربیت به بچه هارو ندارن، بچه ها هر کدوم به هر نحوی نا خلف میشن

اما دیدم اینقدر تربیتشون درست و اصولی بود که حتی مادر خانواده محبتش یکسان بود بین بچه هاش.واقعا لذت بردم

یا وقتی مریم جون از آدما فیلم میگرفت اینقدر محبت و لبخند و ذوقشون واقهی بود انگار دوستدن صمیمیه مریم جونن و سالهاست همو میشناسن‌.

خیلی نکات هست که من باورم زیرو رو شده واقعا

ببخشید عزیزان اگه متنم بچگونس‌اما واقعا اینایی که من گفتم انقلاب عجیبی تو ذهنم ایجاد کرد که همیشه در موردشون وحشت داشتم

خداوند همیشه همراه و هدایتگرتون باشه.