سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

ثبه نام الله …معبود و الهی که همه چیز اوست …

سلام به استاد و مریم خانم شایسته ام …

من همیشه این دیدگاه را داشتم که زمانی که مهاجرت می کنی به سرزمین دیگر اون سرزمین همیشه برای تو بیگانه هست وو سخت می شود درش پیشرفت کنی مگر اینکه استعداد خارق العاده و بزرگی داشته باشی و اگر هم پیشرفت کنی باز هم اون سرزمین نمی تواند سرزمین تو باشد …

و فقط کشور خودت هست که تو می تونی بهش احساس تعلق کنی و با مردم کشور های دیگر به دلیل تفاوت فرهنگ و دین خیلی خوب نمی توانی ارتباط برقرار کنی و تقریبا اگر مهاجرت را انتخاب کنی باید تنها بودن را انتخاب کنی و دوری و جدایی از خانوادت و دوستانت و دیگر نمی توانی مثل و مانندی درآن پیدا کنی … مخصوصا که ت ایرانی هستی و از لحاظ سیاسی مردم کشور های دیگر به خصوص آمریکا و اسرائیل اصلا دیدگاه خوبی درباره ی نخواهند داشت

حتی این سختی ها و این غریبی و متفاوت بودن را بچه هایت و حتی چند نسل بعدیت هم احساس می کنند …

این دیدگاه و این باور اشتباه به این دلیل بود که در شهر من افغانی های زیادی زندگی می کردند که مردم با اونها رفتار خوبی نداشتند و هیچ ملک و چیزی که بتوانند مالکش باشند وجود نداشت و معمولا وقتی می خواستند از امکانات و مخصوصا خدمات درمانی استفاده کنند (چون من خودم پرستار بودم و این موضوع را با چشم خودم می دیدم ) که معمولا اگر خدمات براشون رایگان می شد یکسری ها احساس نارضایتی می کردند که چرا بیگانه ها اومدن و دارند از امکانات ما استفاده می کنند …‌

یکی که داستان هایی که از بچگی زیاد شنیدم درباره مردم اسرائیل بود که اول آمدند و زمین های فلسطینی ها را خردیدند و بعد مالک کل سرزمینشون شدن و صحنه هایی که میدم باعث می شد فکر کنم هر بیگانه ای برای کشور مناسب نیست و امکان دارد اگر بهش میدان بدهیم امکانات تو را صاحب می شود …

و فکر می کردم تا در صورتی که مجبور نباشی بهتر است تا در کشور خودت بمانی چون به هرحال در اون کشور بیگانه هستی …و مردمش از وجود او در کشورشان خوشحال نخواهند شد از امکانات اون ها استفاده می کند و تنها خواهی ماند ….

ولی وقتی سفر دور آمریکا و سریال زندگی در بهشت را دیدم نظرم کاملا متفاوت شد …

همه ی این فکر ها بر اساس دیدگاه و بر اساس باور ها هست …

کسانی که جدید وارد سرزمینی می شوند می توانند فکرهای کاملا متفاوت و دیدگاه های کاملا متفاوت و مهم تر باورهای کاملا متفاوت و خ ب را وارد سرزمینت کنند و باعث پیشرفت اون ملک و سرزمین بشی و اتفاقا برخورد مردم کشور آمریکا حاکی از این بود و خیلی جاها شما خودتون را معرفی می کردید که ایرانی هستید و مردم خیلی خوشحال می شدند و یا اصلا نمی دانستند شما برای کدام کشور هستید و اینکه شما بهترین ملک را در کشور دیگر داشتید و مهمان های آمریکایی هیچ کدام هیچ احساسی که این ملک باید برای من باشد و چرا یک آدم بیگانه بایک چنین ملکی در سرزمین من داشته باشد نبود و همه و همه حس همدلی و خوبی را در رفتار و منشش مردم اطرافتان دیدم … و این باور فراوانی که قرار نیست وقتی کسی دارد از سرزمین های زیبا و از آب و هوا استفاده کند کم بیاد بلکه زه اندازه کافی نعمت و رحمت الهی هست …

و اگر چیزی کم است به دلیل کمبود نعمت نیست به خاطر باور کمبود ما و تنگ نظری ما هست …

نمی خواهم چنین مثالی بزنم ولی گاهی فکر می کنم شاید این کمبود آب و کم شدن بارش و خشک شدن خیلی از باغهای اطرافم فقط فقط به دلیل این باورهای اشتباه و خسیس بودن و تنگ نظری هست و گر نه کشور های مهاجر پذیر که دارند روز به روز پیشرفت می کنند و و وجود آدم های جدید با باور های مناسب و فکر های خوب است … و اینکه آمریکا به این دلیل پیشرفت کرده چرا چون از بودن آدم های جدید استفاده کرده …

دوم اینکه همیشه به من گفته بودند کشور های پیشرفته به این دلیل پیشرفت کردند چون از تمام نیروهاشون استفاده کردند و سخت و فشرده کار کردند و از خیلی ها می شنیدم که اونجا همه خیلی سخت کار می کنند روزهای تعطیل کم هست و مردم از صبح تا شب دارند کار می کنند و به خصوص آدم هایی که از کشورهای دیگر می روند که باید از کارهای خیلی سخت و یجورایی کاری که خیلی ها حاضر به انجامش نیستند را تو باید انجام بدهی تا بتوانی در کشورهای دیگر زندگی کنی

ولی با تصاویری که شما در حدود این ۲۰۰ یا ۳۰۰ قسمتی از سفر دور آمریکا و سریال زندگی در بهشت نشان دادید مردمی دیدم که در ساعت های مختلف روز داشتند شادی می کردند می رقصیدند و آزاد و رها بودند و

و اینکه دلیل پیشرفت کشورهایی مثل آمریکا دیگر به نظرم فشار زیاد آوردن روی مردمش و کار های سخت و طاقت فرسا نیست …

حس سپاسگزاری و شکران نعمت و نگاه زیبا به همه چیز و مردم اطرافشون و باورهای درست هست …

و سوم آب و هوا هست …

همیشه همسرم و خانواده به من می گفتند از نظر آب و هوایی هیج جا ایران نمی شود و با اینکه من توی یزد بزرگ شدم و همیشه آب و هوای خشکش اذیتم می کرد و حداقل می خواستم از یزد بروم و یک جای خوش آب و هوا تر زندگی کنم ولی مرتب بهم گوشزد می کردند نه مثلا شمال تابستونا خیلی بد هست و یا جنوب کشور فقط چند ماه در سالش قابل تحمل است

و مخصوصا همیشه در ذهنیتم آمریکا سرزمینی خشک و بدآب و هوا بود که مداوم درش بلا میاد که اونم به دلیل انبارهایی که در ایران می دم …

ولی با دیدن مستند هایی که دیدم متوجه شدم وای جه صحنه ها ی زیبا و چه هوای فوق العاده ای …

دقیقا این خواسته را در من به وجود آورد که من زندگی در این آب و هوا و با این آزادی و باورهای درست را آرزو دارم و زندگی خوب را فقط در بهشت و پس از مرگ نمی توان به دست آورد بلکه همین دنیا هم می شود با نگاه و باور درست و با تکامل یافتن ساختش..

در آخر از استاد مهربونم و دقیقم که باعث شدید درباره این قضیه فکر کنم ممنونم .و سپاسگزارم …

از الآن احساس برنده بودن را دارم فقط و فقط به این دلیل که دارم این قدم بزرگ را برداشتم و ترمز های فکریم را پیدا کردم و ویروس های پنهان ذهنم را شناختم …