سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

به نام خداوند بخشنده و مهربان

سلام به استاد عزیز و مریم جان و همه ی دوستان

یه فلش بک میزنیم به قبل از آشنایی با این سایت و سریال هاش:

موضوع: آمریکا چیست؟

رسانه ها مدارس دانشگاه ها: آمریکا یک دشمن است، باید مرگ بر امریکا بگید باید پرچم آن را آتش بزنید باید نابود شود

دیدگاه هایی که در من بوجود آمد:

توی آمریکا ازدواج آنچنان معنا ندارد و بنیان خانواده استحکام نداره و روابط عاطفی زیادی بین فرزندان و پدرومادر وجود نداره، مثل ما اهل رفت و آمد نیستن و همسایه، همسایه رو نمیشناسه، اصلا نمیشه بهشون اعتماد کرد هرکی سرش تو زندگی خودشه، اونجا بری زندگی خیلی سخت میشه نمیشه رابطه داشته باشی و تنهایی. امنیت ندارن اسلحه آزاده و هرآن ممکنه شلیک بشه تو خیابونا، اعتراضات همیشگی مردم ناراضی و خشونت و ضرب و شتم پلیس و دولت نسبت به اونها، رکود اقتصادی شدید و آمار بالای بیکاران، سفید پوستا، سیاه پوستا رو اذیت میکنن و زندگی براشون سخته فقط بخاطر رنگ پوستشون، رابطه های آزاد و بدون تعهد، اونجا نمیشه خانم ها با حجاب کامل مثلا مقنعه باشن اگرم باشن مورد آزار و اذیت و تمسخر قرار میگیرند، مردم خشک و سرد و بی احساس دارن، یک کشور که پر از ساختمان های بلند و شلوغ که زندگی کردن در اونجا سرسام آور است و در کل آمریکا اَخ و پیفه و فقط ما خوبیم!!!!!

همه ای اینا به طبع هم از رسانه مدرسه دانشگاه و خانواده، اطرافیان بوده

بعد از دیدن سفرنامه به دور آمریکا و زندگی در بهشت:

اگه بگم ذهنیتم درمورد آمریکا ۱۸۰ درجه تغییر کرد اغراق نکردم.

هیچکس به خوبی استاد نتونست اینقدر زیبا به تصویر بکشه این کشور زیبارو، این کشور ثروتمند رو این کشور دوسداشتنی با مردم دوسداشتنی ترش رو

طوری که منی که قبلا حتی به زندگی در آمریکا فکرم نمیکردم اصلا شاید می ترسیدم ازش، الان عاشقشم و دوست دارم زندگی در این کشور رو تجربه کنم دوست دارم با مردم خونگرمش معاشرت کنم مردمی که وقتی استاد عزیز و مریم جون هروقت فیلم برداری میکنن امکان نداره دست تکون ندن و لبخند نزنن مردمی که اینقدر خونگرم هستن اینقدر با غریبه ها به زیبایی برخورد میکنن چه برسه بخان نژاد پرست باشن هر آدمی با هررنگی با هر نژادی اونجا در اوج انسان دوستی داره زندگی میکنه.

وقتی توی سریال زندگی در بهشت می دیدم استاد با همسایه هاشون در ارتباطه رفت و آمد دارن حتی تخم مرغ براشون میبره اونا عکس میگیرن میفرستن یا اونا میان خونه استاد حتی یادمه یه بار طوفان اومده بود استاد خونه نبودن همسایه ها رفته بودن درخونشون که چیزی لازم ندارن؟ اینجا میشه فهمید چقدر مردم خوش قلبی هستن.

چقدر پوشش اونجا آزاده یکی مقنعه سرشه حتی یه تار موش پیدا نیس یکی لباس آزادتر هیچکسم نگاه معنی دار به اون یکی نمیکنه، تو سفر به دور آمریکا بود که دوتا مانکن تو پارک بودن و عکس میگرفتن و چقدررررر راحت بودن کسی بخاطر پوششون براشون مزاحمت ایجاد نمیکرد این یعنی آزادی مذهبی به تمام معنا.

توی سفرهایی که استاد میرفتن چقدر خانواده ها که تشکیل شده از بچه پدر مادر حتی پیرزن پیرمردم هم باهاشون بود این ینی اونا از فضا نیومدن اوناهم مث ما خانواده کامل دارن باهم سفر میرن بهم محبت میکنن و چقدر زوج های دوستداشتنی کنار هم (و چقدر استاد با همسایه هایی که کلی بچه هم داشتن رفت و آمد داشتن)

اینکه اینهمه آدم توی پارک کنار هم بدون هیچ مسئله ای و با امنیت دارن تفریح میکنن. وقتی استاد ماه ها میرن سفر و وقتی برمیگردن همه چی سرجاشه حتی بز و گوسفندا این ینی امنیت

توی خیابونا خبری از درگیری نیس، پلیسا صف نکشیدن جلو مردوم، بلکه چقدر بامهربانی با اونا رفتار میکنن، بعد از اتمام بازی راه رو برای مردم باز میکنن تا اونها با آرامش از خیابون ها رد بشن، مردم تشنج ایجاد نمیکنن بلکه من همش درحال خوشحالی و لبخند زدن و بزن و برقص میبینمشون.

واقعا من فکر نمیکردم آمریکا اینقدر زیبا باشه و سرسبز، هروقت میبینم تو پارادایس داره بارون میاد یا قبلش بارون اومده بود آسمونم همیشه به قول مریم جون خدااااای من چقدر زیباااس، استاد توی شهرم میرن دور میزنن بازم سرسبزه، همش آب رودخانه ساحل، چقد پرنده های قشنگی کنارشون زندگی میکنن چقد موجودات دریایی قشنگ مث ستاره دریایی کنارشون تو ساحله !!!!! چقدر فراوانی زیبایی آخههههه.

از اینهمه ساختمونای قشنگ ماشین های زیبا میشه فهمید زندگی مرفه ای دارند.

از اینکه اینهمه شغل های متنوع دارن مثلا طرف با قایق تو ساحل داره به مردوم بستنی میفروشه، اینکه طرف نشسته روبرو آبشار نیاگارا، هم داره لذت میبره هم پول در میاره اینکه این کشور اینقدر موقعیت شغلی داره افراد مهاجر میان اونجا و کسب و کار راه میندازن مثل اون زن و شوهر مجارستانی اگه اشتباه نکنم، که تنور پیتزافروشی درست میکردن و میفروختن و کلی شغل دیگه …

از اینکه اینقدر به تفریحشون و لذت بردن ازش اهمیت میدن از بزن و برقص های شبانه، یا تو بازی هاشون میشه فهمید چقد مردم شاد و سرحالی دارن.

از خوش برخوردیشون میشه فهمید چقدر مردم خونگرمی هستند.

از خیابون های تمیز و براقشون میشه فهمید چقدر مردم قانونمندن و اینکه این کشور به جزیی ترین مسائل هم اهمیت میده.

از اینکه استاد و مریم جون راحت فیلم برداری میکنن و کسی بهشون نمیگه نکن نگیر، بلکه لبخند میزنن میشه فهمید مردم چقدر با خودشون در صلح هستند.

از اینهمه امکانات تفریحی که این کشور برای مردومش درنظر گرفته میشه فهمید این کشور به شادی مردمش چقدر اهمیت میده.

از اینهمه آزادی پوشش، عقاید مختلف مردم میشه فهمید این کشور مردمش رو برده نمیدونه بلکه اونا حق دارن هرجور دلشون میخاد زندگی کنن.

از برخورد کارکنان خوش برخورد تو هر زمینه ای که استاد عزیز و مریم جون به تصویر میکشیدن میشد احترام گذاشتن و وظیفه شناسی رو ازشون یاد گرفت.

نه تنها دیدم نسبت به آمریکا زیبا شد بلکه نسبت به جهان هم زیبا شد.

خدایا سپاسگزارم بابت جهان زیبایی که آفریدی.