سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

سلام استاد عزیز.

خیلی خوشبختم که توفیق نوشتن برای شما رو دارم.

من بچگی تنهایی رو گذروندم و الان میفهمم محبتی بود که خدا برام قرار داد چون خانواده پرجمعیتی داشتم. من از بچگی علاقه ای به تلویزیون نداشتم و سرگرم گل بازی و کاردستی بودم. و به جای برنامه کودک پنج شنبه ها سینما یک فیلم میداد اونارو میدیدم. یه شب فیلم سفرسبز که در مورد یه سیاه پوست دیدم که به اشتباه فقط بخاطر سیاه بودنش مجرم شناخته شده بود. خیلی روم تاثیر گذاشت یادم نمیاد دقیق چند سالم بود ولی بچه بودم. از اون موقع همش تو ذهنم بود خلاف بقیه فکر کنم. حتی تو خونه همش بحثم میشد و همیشه فکر عموم رو رد میکردم و وفتی دانشگاه رفتم و بخاطر اینکه نداشتن پول کافی تلویزیون نداشتم. و من سالها بدون اینکه بدونم از یه جعبه فقرآفرین دور بودم. من فکر میکنم همه اینها هدایت خداست. و من الان میفهمم که این آگاهی که دارم بخاطر دور بودن از فضای غالب جامعه و تلویزیونه. وقتی حرفای شما رو اینجا شنیدم متوجه شدم چقدر ذهنیت میتونه عمیق رو ما تاثیر بزاره بدون اینکه بدونیم. وقتی شما رو میبینم نور امیدی در من زنده میشه که سودابه ببین درست بود ببین همه چیز اونطور که نشون داده میشه نیست. اینطوری قوی تر از قبل ادامه میدم. وقتی از سفراتون تو امریکا حرف میزنید وقتی از مردمش میگین مطمئن میشم همه ما ادما یکی هستیم و از یک انرژی تغذیه میشیم و جدا نیستیم.من یه روزی به امریکا میام و شما رو از نزدیک میبینم. تو ذهنم از اونجا همیشه خوب میبینم و بذر این باور رو در خودم رشد میدم.

ممنون از شما و عزیزدل که نوشته های منو مهمون نگاه زیباتون کردین.