سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

سلام استاد عزیزم و مریم بانوی زیبا و دوستانم

اول از همه بگم واای استاد من دیوانه ویوی پشت سر شمام همش چشمم اونجا بود و تو دریاچه سیر میکردم.

استاد راستش منم مثل شما ذهنیت بدی در مورد امریکا نداشتم. دقیقا به همون دلیلی که شما گفتین تو خونه ما هم از بچگی یادمه بابام همش اخبار بی بی سی صدای امریکا و غیره گوش میکرد و تا حدی آشنا بودم و ذهنیت خوبی داشتم نسبت به کشورهای اروپایی و امریکا. یعنی یه جورایی کل خانواده و فک و فامیل و اطرافیانمون همش از خوبیهای امریکا میگفتن در واقع خونواده و اقوام من سنتی بودن ولی به هیچ وجه مذهبی نبودن. شایدم بخاطر همین چیزها بود که چیزای بدی در مورد امریکا نمیشنیدم و یش فرض غلطی به هیچ وجه نداشتم. حتی بعدها که بزرگ شدم و از دوستانی که مهاجرت کرده بودن به امریکا تعریفاشونو میشنیدم همش در مورد خوبیهای اونجا بوده و اینکه چقدر مردم شادی دارن و چقدر اونجا گل و بلبله و بازم میدونستم که کشور سرسبزی هست و آب فراوون داره ولی در مورد مثلا شادی مردم اونجا و در کل جزییاتش چیزی نمیدونستم. من یه کم در مورد بنیان خانواده تردید داشتم که شاید خانواده اونجوری که ما تو ایران و ایرانی جماعت داریم نداشته باشن که بعدها این شک هم کاملا برطرف شد یا مثل ما مردم خونگرمی نباشن و خیلی سرد با آدما و بخصوص غریبه ها برخورد میکنن که اونم بخاطر این بود که همیشه میشنیدم که میگفتن هیچ جا مث مردم خودمون نمیشن خونگرم مهمون نواز و همیشه یه ترسی تو دلم داشتم که اگه برم اونجا من واقعا نمیتونم سردی مردم اونجا رو تحمل کنم و شاید همین پاشنه آشیل من بود برا مهاجرت به خارج از کشور که خیلی مخفی هم بود و چقدر دلم میخواست برم ولی نمیشد.

خلاصه که از بعد از دیدن سریالهای این سایت من کاملا با مردم خونگرم و خانواده دار(این دو مورد و گفتم چون که شک و تردید داشتم) امریکا و جزییات زندگی در اونجا و شادیهاشون آشنا شدم و چقد دلم پر میکشه برا اونجا بخصوص مردم خونگرم و شادشون.

در مورد طبیعت و جنگل و آب که واقعا استاد و مریم جان سنگ تموم گذاشتن و هر جایی که رفتن مارو هم تو شادی خودشون شریک کردن.

من یه مقایسه ای میکنم خانواده های ایرانی و امریکایی رو: من تو این سریالها دیدم که چقدر خانواده برا امریکایی ها مهمه(حداقل همین خانواده های دوستان شما رو که دیدم و همینطور جشن هاشون تو خیابون) که دور هم جمع میشن و به فکر بازی و سرگرمی با خودشون و بچه هاشون هستن و این برا من واقعا جالب بود چیزی که من اینجا ندیدم. اینجا وقتی خانواده ها دور هم جمع میشن هر کسی یه گوشی دستش گرفته و فقط جسمشون پیش همه و روحشون با هم فاصله داره فرسنگها. این اگه نشون دهنده ی بنیان محکم خانواده نیست پس چیه؟

خلاصه که باورم در مورد امریکا و امریکایی بخصوص اون دو موردی که گفتم خیلی تغییر کرده.

از چی باید بگم از زیبایی و تمیزی شهر و طبیعت و ساحلشون از شادی مردمشون از اینکه خودشونن بدون نقاب و ماسک انگار که واقعا بهشت خدا اونجاست و خدا در دل تک تک اونهاس از فراوانی باران آب رودخونه دریا اقیانوس از احترامشون به غریبه ها.

استاد جان من عاشقتونم که خدا در دل پاک شما و مریم عزیزم هست و اینقد خداگونه و زیبا به همه چیز نگاه میکنید و دید ما رو هم زیبابین کردین. من از خداوند بی نهایت سپاسگزارم که منو به سمت این سایت توحیدی و پیامبر زمانه هدایت کرد که بتونم همه کس و همه چیز را زیبا ببینم و خودم را با تمام مردم دنیا یکی بدونم بی قضاوت و بی ریا.

خدایا عاشقتم عاشقتم عاشقتم